เวียดนามใต้!! เข้ามาใกล้ๆ พี่จะเล่าให้ฟัง --EP1 ปฐมบท
ฟื้นคืนชีพการเขียนบล๊อคให้ตัวเองอีกครั้ง หายไปนาน นานละเกินนนนน นับนิ้วสั้นๆของตัวเอง ก็ 4 ปีเห็นจะได้ 
เหตุผลที่กลับมาเขียนบล๊อคอีกครั้ง ทั้งๆที่งานให้ทำเยอะยิ่งกว่าปริมาณน้ำฝนที่ตกในวันนี้ (8-4-54) ที่บางกอกเสียอีก ก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากแค่ว่าอยากเขียนเท่านั้นเอง (จริงๆต้องใช้คำว่าพิมพ์หรือเปล่า) เป็นคนที่มีรูปแบบใช้ชีวิตตามอารมณ์ล้วนๆ ก็ไม่แน่แปลกใจที่งานจะล้นมือขนาดนี้ เพราะไม่มีอารมณ์นางก็ไม่ทำค่ะ เจริญพวง 
อีกเหตุผลนึงคือ เมื่อไปเจอประสบการณ์ใหม่ๆ ก็อยากจะเก็บไว้อ่าน อายุอานามก็ไม่ใช่น้อย (แต่ก้ไม่ได้มาก) หน่วยความจำช่างน้อยนิด มันช่างสั้นเหลือเกิน ก็เลยตัดสินใจว่า อะ ลองมาเขียนบล๊อคดูใหม่ซักครั้ง
พอมาเริ่มเขียนอีกก็รู้สึกเขียนไม่คล่องเหมือนเมื่อก่อน นึกภาษาที่ใช้ไม่ค่อยออก เรียงลำดับไม่ค่อยถูก รู้สึกเขียนไม่สนุกเท่าแต่ก่อน อาจจะเป็นเพราะว่า ร้างไปนาน นอกจากตำราในสายงานก็อ่านหนังสือน้อยลงกว่าเมื่อก่อนมาก คงต้องอาศัยการฝึกฝนกันอีกซักระยะ ถ้าไม่ดีแตกเสียก่อน ฮ่าๆๆๆ
พร่ำพรรณามา 4 ย่อหน้าแล้วก็ไม่เห็นเข้าเรื่องที่เกียวข้องกับหัวข้อ blog เสียที ไม่ได้เล่นตัวหรืออะไร คือไม่รู้จะเข้าเรื่องยังไงดีค่ะ อย่างที่บอกร้างไปนาน อ่านหนังสือก็น้อยลง (จะพิมพ์ประโยคเดิมซ้ำทำไม?) เอาล่ะ ตีหัวเข้าบ้านกันง่ายๆเลยละกัน
"เวียดนามใต้" บอกตามตรงว่าไม่เคยเข้าไปอยู่ในเซลล์สมองไม่ว่าจะซีกซ้าย ซีกขวา ซีกหน้า ซีกหลัง เลยแม้แต่น้อย แม้จะได้ยินว่ามีคนไปเที่ยวเวียดนามก็บ่อย หรือตัวเองก็เคยลงเรียนภาษาเวียดนามมาตั้ง 2 คอร์ส ซึ่งจนถึงทุกวันนี้ก็จำได้แค่คำเดียว คือ คำว่า ลาก่อน  แต่มันช่างน่าแปลกที่ไม่เคยมีความรู้สึกว่าอยากจะไปเที่ยวเลย
จนกระทั่ง "น้องปุ๋ม" ขออนุญาติเอ่ยนาม (มึงเอ่ยไปแล้วมาขอโทษทีหลังทำไมคะส้ม!!!) น้องสาวคนสนิท คือส้มเนี่ยสนิทกะน้องปุ๋ม แต่น้องปุ๋มจะสนิทกะส้มหรือเปล่า อันนี้ไม่รู้ ฮ่าๆๆๆ  ไปเที่ยวเวียดนามใต้ 3 เมือง อันได้แก่ โฮจิมินห์ (Ho Chi Minh) ด่าหลัต (Da lat) และ หมุ่ยเน่ (Mui Ne) โดยน้องบอกว่า ไปตามหาชารีฟ!!!! ไอ้เราก็นึกสงสัย ชารีพ (ตัวเอกในนิยาย ฟ้าจรดทราย) เป็นคนเวียดนามเหรอฟะ!?!?!
(ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ท)
น้องปุ๋มถ่ายรูปตอนไปเที่ยวทะเลทรายที่เวียดนามลงเฟสบุ๊ค ซึ่ง ณ จุดนี้ิ ไม่สามารถเอารูปมาลงให้ดูได้ เพราะติดลิขสิทธิ์ค่ะ (ว่าไปนั่น) ส้มได้เห็นปุ๊ป เอ๊ะสวยดีนะ น่าสนใจดี เริ่มอยากไปนิดนึงละ อยากไปตามหาตุ่นทะเลทราย !!!!
(ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ท)
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา (บอกใคร??) ตัดภาพมาอีก 2-3 วัน มีโอกาสได้เจอน้องปุ๋ม น้องปุ๋มก็เหนี่ยวนำใหญ่เลยว่า ชอบ สนุกมาก อยากไปอีก แล้วก็เปิดรูปในไอแพดให้ดูรูปรัวๆ  ไอ้เรารึก็เป็นคนที่ไม่ใช่จะมาชักจูงได้ง่ายๆ จะทำอะไรจะไปไหนข้อมูลต้องแน่น ต้องคิดด้วยตัวเองเท่านั้น!!!!.. ก็เลยจัดการถ่ายรูปจากไอแพดน้องปุ๋ม ไปเหนี่ยวนำ ผู้ชายคนสนิท (สามี) ผ่านทางไลน์รัวๆเช่นกัน 
สามีก็ดี ดี๊ ดี ดีไปสามบ้านแปดบ้าน ดีไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ดีจากกาแลคซี่นี้ไปยั๊นนู้นนนดาวไซเบอตรอน ก็ตอบมาว่า "มันมีอะไรคะ ถ้าตัวเองอยากไปก็จองตั๋วเลยค่ะ" คือจริงๆนางก็ไม่ได้อยากไปหรอก แต่เห็นเมียพร่ำเพ้อจะเป็นจะตาย นางคงคิดว่า ตามใจเมียเพื่อเอื้อเฟื้อแก่สตรีและคนชรา 
แล้วก็เหมือนโชคเข้าข้างนะ Airasia มีโปรโมชั่นพอดี๊พอดี จัดไปงามๆเลย เลือกวันเดินทางที่ได้ตั๋วถูกสุด อาหารไม่รับ น้ำหนักกระเป๋าไม่ต้อง ประกันภัยไม่เอา ได้มาในราคา 5380 บาท สำหรับการเดินทาง 2 ที่นั่ง โดยเดินทาง วันที่ 2-4-58 กลับวันที่ 7-4-58 สิริรวมที่จะไปเป็นต่างด้าวที่เวียดนามใต้ 5 คืน 6 วัน
นี่เหมือนได้ตั๋วราคาถูกใช่มั้ย แต่เปล่าเลย หลังจากจองตั๋วไปสองอาทิตย์ Airasia จัดโปรจัดหนักอีก ราคาค่าตั๋วลดลงยังกะราคาทองคำแท่ง ไปแตะอยู่ที่ พันนิดๆเท่านั้น ได้แต่ตีอกชกตัว ทำไมไม่บอกก๊อนนนน ว่าจะมีโปรโมชั่นมาอีก ทำอย่างงี้กะศรีได้ยังง๊ายยยยยยย ถึงกับต้องร้องไห้ไปเต้นแรงเต้นกาไปด้วยเลยทีเดียว
ทำการจองตั๋วตั้งแต่วันที่ 9-3-58 search หาดูรีวิวการเที่ยวเวียดนามใต้ในคืนนั้น อ่านคร่าวๆแล้วก็ทิ้งไป น้องปุ๋มส่งแพลนเที่ยวมาให้ แล้วก็คำแนะนำต่างๆ เซพๆไว้ แล้วไม่ได้เข้าไปศึกษาเพิ่มเติมอีกเลย เพราะคิดว่าเดี๋ยวถาม น้องปุ๋ม เอาคร่าวๆ (คือนิสัยแย่กินแรงน้อง ฮ่าๆๆๆ) ระยะเวลาช่วงก่อนเดินทางก็ทำงาน ทำงาน ทำงาน แต่ภาพจริงคือ กิน เล่นเฟสบุ๊ค กิน เล่นเฟสบุ๊ค  (เจ้านายมาอ่านนี่มีหวังเจริญในหน้าที่การงานฮวบๆ) เอาเรื่องจริง ก็คือ ทั้งทำงาน ทั้งเล่นนั่นแหละค่ะ ชีวิตมีแต่งานมันก็ไม่ไหวเหมือนกันนาาา แผล่บๆ 
จนกระทั่งถึงอาทิตย์ก่อนเดินทางหนึ่งอาทิตย์กว่าๆ ทางสายการบิน AirAsia ส่งข้อความและอีเมลมาบอกว่า เวลาบินเปลี่ยนนะ คุณสามารถเลือกเวลาเดินทางใหม่ได้หนึ่งครั้ง ไอ้เราก็อยากได้เวลาเดิมนั่นแหละค่ะ (มันเกี่ยวข้องกับการลางานด้วย) เลยโทรเข้าคอลเซ็นเตอร์ ปรากฎว่า ไฟลท์ต่อไปคือ ไฟลท์ดึกไปเลย ทั้งเที่ยวไปและเที่ยวกลับ ทีนี้ก็ตัดสินใจง่ายเลย คือลางานไปเลยอีกวัน เพราะนั่งรถมาอาจจะไม่ทันก็ได้ จริงๆก็ทันแหละ แต่เป็นคนไม่ชอบมานั่งลุ้นอะค่ะ ว่าจะทันไม่ทัน มันเครียดเกิน
พอตัดสินใจได้เรื่องลางาน กะการเปลี่ยนไฟลท์บินว่าเอาตามนี้ละกัน ก็ระลึกได้ว่าโรงแรมก็ยังไม่ได้จอง อะไรก็ยังไม่ได้ดู (ใจเย็นขั้นสุด  ) ทีนี้ก็เริ่มไปหาข้อมูลกะน้องปุ๋มใหม่ น้องปุ๋มก็ดี๊ดี ตอบตลอด แนะนำตลอด บางอย่างตัดสินใจเองไม่ได้ น้องปุ๋มก็ช่วย คือดีงามมาก มีมิตรดีนี่ยิ่งกว่าถูกหวยเยอะเลยล่ะค่ะ
เอาล่ะ เรื่องลางานเรียบร้อย (รออนุมัติ) เรื่องตั๋วเครื่องบินเรียบร้อย เหลือจองโรงแรม วางแผนเงิน และวางแผนเที่ยว บอกเลยว่า เที่ยวครั้งนี้ถ้าไม่มี "น้องปุ๋ม" อิส้มคนนี้ตายยยยยยยย!!!!! ครั้งหน้า (เร็วๆนี้) ค่อยมาเล่า (ให้ตัวเองอ่าน) ต่อว่า จองโรงแรมที่ไหน มีงานเข้าอะไรไหม เดินทางเป็นอย่างไร
สำหรับวันนี้  ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ปล. เอ้าแล้วสามีล่ะ!?!?! ใครเผลอมาอ่านคงต้องมีคำถามนี้ในใจ แต่ถึงไม่มีก็อยากจะเล่าให้ฟังนิดนึงว่า สามีไม่เคยออกนอกประเทศเลย นั่นแสดงว่าทุกสิ่งอัน ดิฉันต้องจัดการค่ะ!!! แต่ไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใด ขอแค่ให้ได้ไป ทำได้ทุกอย่าง 
| Create Date : 09 เมษายน 2558 |
| Last Update : 9 เมษายน 2558 1:26:07 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 624 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่มันช่างน่าแปลกที่ไม่เคยมีความรู้สึกว่าอยากจะไปเที่ยวเลย
(เจ้านายมาอ่านนี่มีหวังเจริญในหน้าที่การงานฮวบๆ) เอาเรื่องจริง ก็คือ ทั้งทำงาน ทั้งเล่นนั่นแหละค่ะ ชีวิตมีแต่งานมันก็ไม่ไหวเหมือนกันนาาา แผล่บๆ 
) ทีนี้ก็เริ่มไปหาข้อมูลกะน้องปุ๋มใหม่ น้องปุ๋มก็ดี๊ดี ตอบตลอด แนะนำตลอด บางอย่างตัดสินใจเองไม่ได้ น้องปุ๋มก็ช่วย คือดีงามมาก มีมิตรดีนี่ยิ่งกว่าถูกหวยเยอะเลยล่ะค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
