ถ้าทำไม่ดี ต้องพิจจารณาตัวเองครับ เราทำผิดเองมั้ย เพราะอ่ะไร ทำไมเราทำแบบนั้น จะโทดคนอื่นไปทำไม ปรับปรุงจุดที่ไม่ดีสิ นะนะ ..
|
|||||||||||||
ประสบคน ประสบงาน ประสบการณ์.. ประสบคน.. ที่ทำงานใหม่ ที่ผมอยู่ มีคนหลากหลายให้เฝ้าดูและศึกษา การดำเนินชีวิตของแต่ละคน มีไรสนุกๆน่าสังเกตุเยอะ.. โดยเฉพาะเพื่อนร่วมงานผม ที่แต่ละคน ก็มีไรแปลกๆ ให้ขำๆ ให้ระอา และ ให้เสียสติกับความรั่วของพวกมัีนทุกๆวัน .. อย่างที่เคยเขียนไว้แต่ละคนติดเหล้าชนิดสาหัส ติดชนิด เงินเดือนออกปัป สิ่งแรกๆ ที่นึกได้คือ " เหล้า " และ " หนี้ " ร้อยละ 70 คือค่าเหล้า ค่ากับ ค่าบันเทิงสุข อีก 30เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือ คือต้นทุนในการดำเนินชีวิตแต่ละเดือน.. บางคนที่รู้จักกินแบบพอประมาณ ก็รอดตัวไป.. บางคนใจใหญ่ก็กินจนเกินตัว พอสติมา ก็ตาเหลือก ใหนจะลูกเมีย ค่าเช้าบ้าน ค่ากิน ค่ารถมาทำงานอีก ใช้ชีวิตได้ไร้สติจริงๆ ในความคิดผมนะ.. 10 วันแรกที่เงินออก ก็ออกอาการสามล้อถูกหวยกัน 20 วันที่เหลือ ก็ซ่านกันไปตามวิถีของแต่ละคน บางคนหุงข้าว ตกปลากิน ลางคน เซ็นต์ร้านค้ามากิน ที่หนักสุดๆ ก็พวกสิ้นคิด ไถเงินเพือนกิน.. อย่างสุดท้ายนี่ชีวิตบัดซบมาก สภาพแต่ละวันจะแย่ๆ พอเพื่อนหิ้วกับข้าวผ่านประตู จะเริ่มแล้ว ส่งเสียงเหมือนหมาหอนๆ ลอยมาตามลม จุดประสงค์ หากินแบบไม่ลงทุน ไอ้ที่มีเหลือๆ ก็เก็บไว้ให้ลูกให้เมีย แต่ตัวเอง อาศัยขอ.. ขอแบบด้านๆ ขนาดเพื่อนเดินถือถุงกับข้าวหนีแล้ว ยังเดินตาม แบบด้าน เพื่อให้ได้กิน .. แล้วก็จะประณามด่าว่าเพื่อนเสียๆ หายๆ ถ้า่ขอกินไม่ได้ คำถากถางแรงๆ " คนไทยรึปล่าว ไม่มีน้ำใจ " กินไรอ่ะ วันนี้ได้ไรมาเผื่อบ้าง สันดานมัน พูดอย่างไม่อายปาก.. กัดได้แม้กระทั่งคนที่ให้ยืมตังคืต่อชีวิตทุกๆเดือน พอได้สตางค์จะพูดดี อย่างนี้อย่างนั้น แต่ถ้าไม่ได้ ก็ออกลายเนรคุณ.. คนแบบนี้ ผมไม่คบ รังเกียจด้วย ไม่รู้เกิดมาทำไม เสียชาติเกิด บริษัทที่ผมทำนี่ก็ให้เงินเดือนดีนะ ถ้ารู้จักกิน รู้จักใช้แบบพอเพียง.. เงินเดือนเกือบหมื่น บางคนหมื่นต้นๆ ชีวิตอยู่ได้อย่างดีทีเดียว พอเหล้าเข้าปาก ชีวิตก็เปลี่ยน ยกตัวอย่างสองคนแล้วกันที่เห็นกันชัดๆ.. คนแรกนี่ ล้มมาหลายปี กับหนี้สินรุงรัง ถ้าไม่กินเหล้า ใช้ชีวิตดีๆ ขยันอีกหน่อย ปีเดียวก็หลุด แต่ไม่ ยังลืมตัวทำทุกอย่างอย่างคนที่จมไม่ลง ถ้าอยากจัดๆ 5 บาท 10 บาทก้เอา ขอให้ได้มากิน อันนี้ให้ได้ก้ให้ แต่ก้ไม่อยากให้ ให้ไปแล้วก้เหมือนแช่งให้มันตายไว ต้องใจแข็ง.. แต่ไงก้ไม่รอด ล่าสุดกู้เงินนอกระบบมาหมุน สุดท้ายจะจบแบบใหน ไม่อยากเห็น หวังว่าชีวิตมันจะดี.. ผมเอง นอกจาไม่คิดจะช่วยแล้ว ต้องอยู่ไกลๆ คอยสังเกตุเอา คนที่สองนี่ เพิ่งเข้าทำงานได้สองเดือน เมื่อก่อนขับรถแท๊กซี่ นี่ก็ติดเหล้า ติดบันเทิง ติดจิ๋ม ค่าแรงวันละ สามร้อยนิดๆ พี่แกใช้อย่างกับวันละสามพัน มีเงินแล้วใจใหญ่ ได้หมด กินเหล้าทุกวัน ไม่มียั้ง สุดท้าย แม่ยายระอา ไล่ออกจากบ้าน ต้องอาศัยบ้านเพื่อนอยู่ รอเงินค่าเช่าห้องไปเช่าเอง แต่ผมมองๆแล้วมันน่าจะอยู่ถาวร เอิกๆ เป็นคนชนิดที่ว่ามีปัญหาก้โทษคนอื่นไว้ก่อน มีปัญหาทางอารมณ์ แต่ก็น่าสงสาร วันใหนมีเงินเพื่อนก็ชวนกินเที่ยว วันใหนเงินไม่มี เพื่อนถีบหัวส่ง ลับหลังยังด่าเสียๆ หายๆ สังคม ที่ผมอยู่ก็ส่วนใหญ่กินเหล้ากัน แล้วก้กินตามบ้านเพื่อนๆกัน ก้ว่ากันไป ทางใครทางมัน หัวหน้าผมดีตรงที่ว่า ผมไม่ไปด้วย ก้ไม่่ว่ากัน แกไม่มาบังคับ ไม่มาพูดให้เสียน้ำใจ ผมเลยตั้งใจทำงาน ช่วยแกเต้มที่ สบายใจดี ไม่ค่อยมีเรื่องให้รำคายเท่าไร ถ้ามี แกจะคอยแก้ไขให้ สบายไป หลังๆมานี่ พวกชอบไถนี่ราวีหนัก แถมยังมีพวกปากเสียคอยยุให้แตก คอกันอีก ก้พวกอาสัยมากินๆ แล้วก้จ๊ะๆ จ๋าๆ หาเหล้าฟรีกิน พวกนี้ก้น่าเบื่อมากในสายตาผม .. เคยคิดเล่นๆ ว่าพวกนี้ ถ้าหาไม่พอใช้ ทำไมไม่หางานที่รายได้มากกว่านี้ ทำนะ ทนอยู่ทำไมกัน อย่างว่า งานสบาย นายดี หนี้ได้อู้ได้ นิดๆหน่อยๆ ไม่ว่ากัน จะเหลือทนก้ตรงที่ไม่รู้จักคิดนี่แหละ พวกน้าๆ แถวบ้านผมเค้าเรียกจำพวกนี้ว่า " พวกวัยโตไม่ทันอายู " 
ประสบงาน..
เนื่องจากตอนนี้ที่ทำงานผมมีการต่อเติมส่วนสำนักงาน เลยมีช่างเข้าๆ ออกมาทำงานกันหลายกลุ่ม เลยเป็นโชคดีของผมไป ที่จะได้ต่อยอดความรู้เก่าๆแบบลักจำแล้วนำ้มาปรับใช้กับตัวเองได้เรื่อยๆ แต่ละวันช่างก็หมุนเวียนกันไปบ้าง มาบ้าง แต่ละทีมก็ชำนาญในงานคนละด้านกัน บางทีมทำงานชนิดเดียวกัน แต่ ความชำนาญต่างกัน วิธีคิด วิธีการแก้ปัญหา ของช่างใหญ่ แล้วก็วิธีสอนช่างใหม่แต่ละคนที่ผมแอบๆดู แตกต่างกันไป อย่างทีมเด้กที่เคยเขียนไป ทำรางสายไฟ ใช้เวา 1 อาทิตย์สำหรับเดินราง อีกทีมทำงานเหมือนกัน เนื้อที่น้อยกว่ากันแต่รางเสร็จในสองวัน ตอนนี้กำลังเดินสายแลน งานไวมาก แล้วก้วัยทำงานกัน ประสบการณ์เยอะ ที่สำคัยน้ำหนึ่งใจเดียวกันดีมากๆ บางทีมหัีวหน้าเก่ง แต่ลูกน้องวัยรุ่น ยังเป็นไปตามวัย ใช้อารมณ์มากกว่าใช้สติ แต่ก็งานดีนะ แม้ว่าเค้าจะเถียงๆกันบ้างตอนทำงาน คนรับงานก้ไม่ธรรมดา เค้าหาวิธีประหยัดค่าใช้จ่ายลดต้นทุนได้เก่งพอสมควร แล้วก็ คิดก่อนทำ ผมชอบจริงๆ .. แล้วก้ยังมีทีมจากบริษัทดังๆ มาขนย้ายของ ก้มีวิธีการทำงานกันอีกแบบนึง คนที่มาคุมก็คิดแตกต่างกัน แล้วยังมีพนักงานของสำนักงานทำงานอีก โอ้ยสนุกมาก.. รู้สึกว่าตัวเองโ่ชคดีมากๆ ที่ได้เข้าไปประสานงานตรงนั้น ได้ความรู้เยอะมาก แล้วก็ที่ยังไม่รู้ก้อีกมาก แม้จะเป็นคนประสานงานเหมือนกัน เค้าก็จัดการงานแปลกกว่าผม อันนี้ก็แอบดูอีกเหมือนกัน เอิกๆ ช่วงนี้เลยกลายเป็นช่วงมหาสนุกไป สำหรับเรื่องงาน ส่วนเรื่องเรียนก้แย่หน่อย เวลาอ่านก็น้อยลง วิชาที่อ่านค้างๆ ก็ยากอยู่.. แต่รวมๆ แล้ว มีความสุขดีนะ..  โดย: นายปลาดาว.. (yjam
 ) วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:22:42:23 น.ประสบการณ์ .....
เป็นอีกช่วงนึง ที่มีความรู้สึกว่า เราใช้ชีวิตได้คุ้มค่ามากๆ แม้จะไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนร่วมงานมากนัก แล้วก็ไม่อยากใช้ชีวิตเละๆเทะๆ ได้เรื่องงานที่ทำนี่แหละ สมองเลยไม่ค่อยว่างไปคิดเรื่องอื่น ถึงจะมีเสียงถากๆ ถางๆมาบ้าง ก็เล็กน้อยมาก สิ่งที่ได้พบได้เห็นตอนนี้ เงินซื้อไม่ได้ เป็นโชคดี ช่วงนี้นอกจากหันมาขี่รถจักยานไปทำงานแล้ว ก็ไปว่ายนำ้อาทิตย์ละวัน น้ำหนักลงไวมาก แล้วก้เจอคนในที่ใหม่ๆ เลยรู้สึกดีนะ เข้าเน็ตน้อยลง พักผ่อนมากขึ้น เริ่มจะกลายเป้นครรลองใหม่ๆ ของชีวิตไปแล้ว แต่ก้มีเวลาว่างๆไว้นึกถึงคนที่ผมรักนิสัยเค้าหลายๆคน แม้จะว่างเข้าไปเขียนบลีอคต่างน้อยมากก้ตามที.. ชีวิตมีความสุขมากครับ ..  นายปลาดาว.. ปล.. คุณค่าของทำว่า " เพื่อนแท้ " ไม่ได้แปลว่าต้องตามใจกันเสมอไป ถ้าไม่ดี ก็บอกไม่ดี ถ้าดี ก็่ว่ากันไป ถ้าอยากได้เพื่อนที่ดี เราต้องคิดอย่างคนดีๆคิดก่อน ทำอย่างคนดีๆ เค้าทำกัน แล้วก็ใช้ชีวิตอย่างคนดีๆ เค้าใช้กัน ส่วนเรื่องหาเลี้ยงชีวิต ถ้าไม่รู้จักกิน ไม่แบ่งเก็บแ่บ่งใช้ เราจะมีสิทธิ์ตรงใหนไปให้ใช้ชีวิตได้อย่างสมบูรณ์ อย่างที่ควร อย่าไปขอใครเค้าพร่ำเพรื่อนัก ทำตัวเองสู้ชีวิตให้ดีก่อน ถ้าจนตรอก ยังมีคนดีๆ ที่ดูอยู่เยอะ คอยช่วยเหลือ ถ้าเราทำสิ่งดีๆจริง อย่างตั้งใจ ถ้ามีใครพูดว่าเราตอแหลสร้างภาพ ก็ฟังผ่านๆไป ไม่ใช่ถ้อยคำที่สำคัญ อยู่เพื่อสร้างอนาคตที่ดี ดีกว่าอยุ่อย่างคนไร้ศักดิ์ศรี เพราะสมองตีบอับจนไม่รู้จักคิด คุณว่าจริงมั้ย ...  โดย: นายปลาดาว.. (yjam
) วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:22:56:32 น.มาแจ้งข่าวว่า วันนี้ที่บ้าน มีการฝึกทหารป่าครับ ทั้งซ้อมรบ และรบจริงกันดุเดือดเลือดพล่าน ยิงกันสนั่นหวั่นไหว พลาดไม่ได้แล้ว...
โดย: ลุงแว่น
วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:20:20:29 น.ร้อยละ 70 คือค่าเหล้า ค่ากับ ค่าบันเทิงสุข
อีก 30เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือ คือต้นทุนในการดำเนินชีวิตแต่ละเดือน..  สลับตัวเลขกันหน่อยนึงก็คงจะดีนะคะ เอ่อ พี่แท็กซี่ที่เพิ่งเข้างานสองเดือน ติดอะไรไม่ติด..เลิกยาก เห็นมาแยะค่ะ........................... สวัสดีค่ะ คุณปลาดาว ห่างหายไปนานพอดู แอบไปว่ายน้ำลดน้ำหนักนี่เอง จริงๆ นะคะ บางครั้งไม่เล่นเน็ต แล้วได้นอนเต็มที่ โอย สดชื่นมากๆ แต่ทำไงได้ล่ะค่ะ คอมมตั้งอยู่หัวเตียงเลย แบบนี้ต้องย้ายที่ซะแล้ว จะได้หุ่นดีบ้าง  โดย: ตะวันเจ้าขา
วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:23:02:12 น.อ่านแล้วก็อ่ะนะ....
อย่างที่นายปลาดาวว่า คือสังคมที่พวกเค้าอยู่เนี่ย มันเต็มไปด้วยมนุษย์ประเภทเดียวกันด้วยมั้ง เลยทำให้อาการยิ่งหนักขึ้น ไม่สามารถไปผุดไปเกิดกับเค้าได้ซักที อย่างนี้นายปลาดาวก็เป็นมนุษย์ตัวอย่างเลยอ่ะสิ โดย: Oops! a daisy
วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:14:56:17 น.มาชวนไปพบกับหลักเศรษฐศาสตร์เบื้องต้นที่ไม่ง่ายอย่างที่ใครคิด อะไรคือ...หมูตัวเดียว! ที่ไม่ใช่ไส้กรอก และไม่ใช่เรื่องหมู ๆ อย่างที่ใครคิด ลองมาอ่านดู แล้วจะรู้ว่าเป็นยังไง....
โดย: ลุงแว่น
วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:15:59:40 น.อยู่ในสัีงคมแบบนี้ ทำใจลำบากจริงเลยนะคะ
อดทน สู้ ๆ ค่ะ  โดย: vanilla_ole
วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:15:59:24 น.พักนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเยี่ยมเยียน มัวแต่ทำหนังสืออยู่ครับ วันนี้เพิ่งมีเวลาอัพบล็อกแจ้งข่าว อยากเชิญไปพบกับ.... "สหายหรรษา" หนังสือเล่มใหม่ล่าสุด ที่ทำเองกับมือทุกขั้นตอนครับ...
โดย: ลุงแว่น
วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:18:53:53 น. |
yjam
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ถนนบางสาย.. ทำไมมัันยาวจัง บางเส้นก้สั้นนิดเดียว แต่ เส้นใหนจะเป็นเส้นสุดท้ายวะ.. เดินทางไกลไปมั้ยเนี่ยชั้น.. จะไปใหน ไปทำไม ไปอย่างไรก้็ไ่มรู้ รู้แต่ ต้องก้าวเดินต่อไป เท่านั้นเอง .. All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
เรื่องเที่ยวเตร่นี่ ปรกติ แต่คนมีการศึกษานี่ ชีิวิตเค้าดีจริงๆนะ
แบ่งแยกได้ชัดเจน แบบใหนชีวิตส่วนตัว และ แบบใหนชีวิตการงาน กลุ่มนี้ความรับผิดชอบสูง เวลาทำงานกัน ทำกันสุดๆ
แต่เค้าก็สนุกกับงานที่ทำกันนะ ผมเองได้ทำงานด้วย ก้เลยสนุกกับงานไปด้วย ครับ..