ประสบการณ์เป็ด ( ต่อ ) ..
เนื่องจากห้องทำงานสีขาว

อ่ะไรๆในห้องทำงานก็สีขาว

ยกเว้นประตูสีไม่ขาว แต่ เทา

ผลที่เห็นจะเหมือนนั่งอยู่ในโรงพยาบาล

เราจะง่วงๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ ไม่รู้ทำไม

ช่วงเช้าจะว่าง ผมอาศัยดูหนังสือเวลานี้

พอเริ่มสัก 9 โมง ช่างเริ่มเข้าแล้ว เริ่มลุย..

เราก็ลุ้นๆ วันนี้เค้าจะทำอ่ะไร ต่อส่วนใหน

เอ็นจิเนียร์ จะมาตอนใหน นายจะโผล่ช่วงใหน

เริ่มเกร็งๆ แต่ก็สู้นะ อิอิ

บางวันช่างทำไว้รกมาก อย่างที่บอกน้องเค้ายังเด็กๆ

กัน งานเลยออกมาดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ความตั้งใจเกิน ร้อย

จากที่เคยผ่านงานช่างมาบ้าง เลยพอเดาทางได้เลาๆ

แม้งานผมจะไม่อลังการงานที่น้องๆเค้าจับอยู่อ่ะนะ

ก็พยายามบอกอ้อมๆ บอกตรงๆไม่ได้ เราใม่ใช่นายเค้า

แสดงว่ารู้มากก็ไม่ได้ แค่ตัวประสานงาน

บางอย่างเราไม่รู้จริงๆ ก็ได้แ่ต่ครูพักลักจำเอามาใช้

งานลากสายใฟเส้นขนาด นิ้วครึ่งนี่โหดมากนะ

กว่าจะจับวัดแล้วขนย้ายมาหน้างาน กินแรงมหาสาร

ชนิด 4 คนประคองไม่อยู่ ต้องเพิ่มคน

สรุป สายไฟ 24 เส้นใช้เวลาวัด ตัด ลากมาหน้างาน จับเข้าราง

ร่วมสองวัน - -*



นั่นทำเต็มที่แล้วนะ เพราะน้องๆ เค้าตัวเล็ก แต่ใจใหญ่

เราก็ลุ้นๆ แทนเค้าจะได้แค่ใหนนะ

หัวหน้าช่างทีมน้องเค้าก็หักดิบให้โตๆกันแรงมาก

ปล่อยให้ลุยกันเอง แล้วแค่ส่งญาติมาดูๆบ้าง

กับผู้ช่วยช่างสองคนมาดูแล

เก่งว่ะ เอากันอยู่นะ

แบบเด็กๆ แต่เรื่องรายละเอียดยังต้องพัฒนากันอีกนาน

สรุปหลังๆ มานี่ ผมเลยต้องไปเดินๆดูช่างหลายๆทีม

เห็นวิธีการหลากหลาย ของแต่ละทีม เก่ง งานดี และ อึด

ที่ชอบมากคือ พี่ช่างปูน แกเก็บสวยมาก

สวยชนิดไกล้หมดเวลางานผมแล้ว แต่ผมไม่กล้าบอกให้แกเลิกทำ

เพราะงานไกล้เสร็จแล้ว และ แก อยากเก็บงานให้สวย..

สำคัญนะครับ ห้ามไม่ได้หรอก เร่งให้เสร็จไวๆ ก็ไ่มได้

นี่งานฝีมือ .. เสร็จแล้วก็ได้ฉากได้มุมสวยสมใจแก

งานดัดเส้นทองแดงเส้นยาวๆ นี่ก็เหมือนกัน

ไม่เคยเห็นมาก่อน เคยเห็นแต่ดัดท่อพีวีซี

โอ้ย ช่างเก่งมาก ทั้งดัด ทั้งต่อ หักเข้ามุม งานสวยจริงๆ

ขอโทดด้วยที่ไม่มีรูปให้ดู เพราะผมไม่ชอบถ่ายรูป

และก็ ที่ทำงานไม่ควรถ่ายภาพ เลยไม่มีมาให้ดูกัน..

เป็นบุญตาของผมนะ ที่ได้เดินดู แต่ละทีมเค้าบรรเลงฝีมือทำงานกัน

แต่ ที่น่าเสียใจคือ

เนื่องจากที่ทำงานผมเนี่ย เค้าขอให้ช่างหยุดพักงานตอนเที่ยง..

แน่ล่ะ จุดนี้เราเคยผ่านมา

งานยุ่งงานเร่งๆ อยากทำต่อข้าวไม่อยากกินล่ะ

แต่มันไม่ได้ ต้องหยุด นายสั่งมา

เป็นหน้าที่ผมอีกที่ต้องอัญเชิญ พวกช่างเค้าให้หยุดกัน

เกรงใจสุด ๆ แต่ งานต้องเป็นงาน

นิสัยช่างมักไม่ค่อยชอบใส่รองเท้า

เวลาเดินไปใหนต่อใหนมักจะฝากรอยเ้ท้าเอาไว้

นี่ก็อีกเรื่องที่ผมปวดใจ แต่ก็ว่าไม่ได้มาก เพราะเราก็เคยเป็น

เคยผ่านจุดนี้มา เข้าใจเลย ถอดรองเท้าทำงานมันสะดวก แต่ ไม่สะอาด

ปัญหาเรื่องห้องน้ำจึงตามมา ไซด็งานอยู่ชั้น 3

เลยต้องระเห็ดกันมาใช้ห้องน้ำชั้น 1 แทน ( จริงๆ เค้าให้ใช้แต่ที่นี่ )



วันพรุ่งนี้ทีมเด็กไ่ม่มา อยู่แต่ทีมป๋าๆ

เตรียมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ทางสายตาอีกตามเคย

งานสบายแต่ไม่สนุก งานดูสนุกแต่ไม่สบาย งานดูง่ายแต่ทำยาก

งานดูย้ากยากแต่ทำแค่ชั่วประเดี๋ยวเดียวเสร็จ..

แถมนายยังเดินมาจ้องๆ ให้มีเสียวอีก ( จริงๆ งานผมอยู่กับที่ )

วิ่งช่วยงานทางนั้นที ทางนี้ที แถมต้องเปลียนให้เพื่อนไปทานข้าวก่อน

เซ็งเหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร รับได้

หลังๆมานี่เจอฝุ่นบ่อยๆ ตาเป้นกุ้งยิงอีกล่ะ ไม่ชอบเลย

ตาเจ็บไปข้าง หัวมึนๆ ต้องนั่งหลับตาให้หายปวด

นายมาเคาะประตูเก็กๆ เซ็งเลย อิอิ..



ไงก็แล้วแต่ ชีวิตอ้วนๆ ต้องส่ายก้นเดินต่อไปอีกนาน..

กับที่ทำงานนี้ สู้ตายครับ


นายปลาดาว..



ปล.. บางวันก็เบื่อจนไม่อยากไปทำงาน แต่ บางวันก้ไปอย่างสนุกสนาน

นี่แหละ ประสบการณ์ชีวิต ทำงานระหว่างเรียนได้อ่ะไรมากว่าที่คุณคิด




Create Date : 13 กรกฎาคม 2552
Last Update : 13 กรกฎาคม 2552 22:47:23 น.
Counter : 404 Pageviews.

7 comments
  
สวัสดีค่ะคุณปลาดาว

ห้องทำงานสีขาว นั่นเป็นห้องที่ตะวันใฝ่ฝันเลยเน้อ(ช่วงนี้เริ่มเบื่อสีสัน)
คุณปลาดาวก็หาอุปกรณ์เครื่องเขียนแบบจ๊าบๆ มาวาง จะได้มีอะไรกระตุ้นไม่ให้ง่วงไงคะ

อ้อ...เคยได้ยินน้องบ่นว่าทั้งเหนื่อยทั้งหนัก ต้องตัดสายไฟ(อยู่โตโยต้า) เมื่อสมัยก่อนนู้น
ไอ้เราก็ยังคิดว่า สายไฟรถยนต์มันหนักยังไงว้า
มันบอกว่าหนักจิ...แบกเป็นม้วนเป้งๆ น่ะ

....



ชอบๆๆ คอมเม้นท์...ถั่วเขียว ยึยๆ ตรงๆ ดีค่ะ
โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:32:37 น.
  
หวัดดีจ้านายปลาดาว วันนี้บ่นอะไรแต่เรื่องผู้ชาย ๆ เจ๊ฟังไม่ค่อยเข้าใจ งานช่างอะไรเทือกนี้ เจ๊ไม่ถนัด

ถามว่า ถนัดเรื่องอะไรล่ะ คำตอบแรกและคำตอบสุดท้าย

เรื่องกินสิคะ
โดย: Oops! a daisy วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:15:09 น.
  
โฮ่ๆๆ...

นั่นไม่ใช่นิ้วผมซะหน่อย..


*******

ชีวิตมันก็ต้องสู้กันไปครับ..


เหนื่อยนัก ก็นั่งลง ..

ตั้งวง แล้วฮัมเพลงครับ..

หุๆๆ..


โดย: อิสระชน..ตัวโตเต็มวัย..ไม่ใช่ใคร.มันคือ.. (อสัญแดหวา ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:1:00:53 น.
  

วันนี้เพิ่งอัพบล็อกครับ

มีเมนูอาหารป่าแปลก ๆ มาชวนชิมครับ

ความอัตคัดในสถานการณ์หนึ่ง ทำให้สัตว์แปลก ๆ ที่ไม่คาดคิดว่าจะใช้เป็นอาหารได้

กลายมาเป็นเมนูจานเด็ดได้ที่ติดตรึงอยู่ในความทรงจำมาตราบจนทุกวันนี้ครับ...

โดย: ลุงแว่น วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:21:05 น.
  


เจ้าของบล็อกหายเงียบ...แบบนี้ต้องโขมยเป็ดไปซะแล้ว
โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:32:52 น.
  


วันนี้ ได้ฤกษ์อัพบล็อกแล้วครับ

อยากเชิญไปทำความรู้จักกับสหายคนหนึ่ง

เขาคือ "สหงายสห่า"

เชิญไปพบ และหัวเราะเรื่องราวของเขาได้ที่บ้านครับ...


โดย: ลุงแว่น วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:29:59 น.
  
สวัสดีค่ะ เห็นไปถามเอาไว้ที่บล๊อก เลยแวะมาตอบ
เราเป็นผุ้หญิงค่ะ ไม่ใช่ผู้ชาย แหะแหะ
อาจจะดูห้าวหน่อย แต่เป็นผู้หญิงนะ ;P
โดย: sineluvmonkey วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:57:01 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

yjam
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ถนนบางสาย..

ทำไมมัันยาวจัง

บางเส้นก้สั้นนิดเดียว

แต่ เส้นใหนจะเป็นเส้นสุดท้ายวะ..

เดินทางไกลไปมั้ยเนี่ยชั้น..

จะไปใหน ไปทำไม ไปอย่างไรก้็ไ่มรู้

รู้แต่ ต้องก้าวเดินต่อไป

เท่านั้นเอง ..
กรกฏาคม 2552

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
10
11
12
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31