หลังจากที่ห่างหายจากการอัพบล็อกไปนาน
วันนี้กลับมาแล้วค่ะ เป็นอิสระ เป็นไทแล้ว มาประกาศอิสระภาพค่ะ

เพราะปีนี้แป๋วอยู่ปี4 ปีสุดท้ายแล้ว ก็ต้องทำโปรเจ็ก ซึ่งเป็นชิ้นงานก่อนเรียนจบ
โปรเจ็กมหาโหดนี้ทำให้แป๋วเกือบแย่ นอนเช้าติดต่อกันมาเป็นเดือน ไม่มีเวลาที่จะพักผ่อน
แป๋วทุ่มเท และตั้งใจให้กับงานชิ้นนี้มากๆ เพราะเป็นงานที่ยากและใหม่สำหรับแป๋ว

โปรเจ็กนี้สร้างปัญหาให้กับแป๋วมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ปัญหาในการทำงาน
ก็คือ การรู้ไม่จริง ไม่สามารถทำงานให้ออกมาในแบบที่ต้องการได้
มีความรู้ไม่พอ อุปกรณ์ไม่เอื้ออำนวย เครียด พักผ่อนไม่พอ โรครุมเร้า
มีปัญหากับเพื่อนในกลุ่ม คุยกันแล้วไม่เข้าใจ สารพัดปัญหาที่จะเกิดขึ้น
แม้กระทั่งวินาทีสุดท้ายก่อนการนำเสนอ ก็ยังเกิดปัญหาให้ต้องแก้
ต้องปวดหัว นั่งหน้าซีด เหงื่อตก ใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ ใจหายใจคว่ำไปตามๆ กัน

แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้ด้วยดี แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยภูมิใจเท่าไหร่
ซึ่งอาจจะเป็นเพราะว่า แป๋วตั้งใจทำงานชิ้นนี้มากๆ แต่งานก็ผ่านง่ายซะเหลือเกิน
ง่ายจนอึ้ง ง่ายจนไม่น่าเชื่อ ยังรู้สึกว่า "เอ๊ะ!! ...นี่ฉันผ่านแล้วเหรอ"
ที่แป๋วบอกว่างานนี้ผ่านง่ายเกินไปก็เพราะว่า เพื่อนๆ กลุ่มอื่นๆ ถูกอาจารย์ยิงคำถามเละเทะ
ต้องคอยตอบคำถาม คอยแก้ปัญหา กันให้วุ่นวาย ต่างกับกลุ่มแป๋วอย่างลิบลับ

งานนี้เลยทำให้แป๋วรู้สึก และได้สัมผัสกับคำว่าเส้นสายจริงๆ หรือจะเรียกอีกอย่างก็คือการเป็นลูกรัก
อาจจะเป็นเพราะว่าในกลุ่มแป๋วทุกคน(3คนรวมแป๋วด้วย) เป็นคนที่อาจารย์ให้ความไว้วางใจมาตลอด
อาจารย์จะมีคำชมไม่ขาดปาก น่ารัก เรียบร้อย(ไม่ได้จะยอตัวเองนะคะ)
เลยทำให้ทุกอย่างผ่านไปได้ง่ายดาย
แป๋วไม่ชอบสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ซักเท่าไหร่ เพราะแป๋วรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม มันเป็นการเอาเปรียบ
ตัวแป๋วเองไม่ชอบเอาเปรียบใคร และก็ไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ
งานนี้ยาก และทำให้แป๋วท้ออยู่หลายครั้ง คนที่เคยอ่านบล็อกแป๋ว อาจจะสัมผัสได้บ้าง
เพื่อนๆ ทุกคนต่างก็คอยให้กำลังและให้ความช่วยเหลือกลุ่มแป๋วเป็นพิเศษ
แต่ผลที่ออกมามันไม่คุ้มกันเลย มันง่ายจนไม่คุ้มเหนื่อย
ขนาดตัวแป๋วเองยังรู้สึกได้ว่ามันง่ายดายซะเหลือเกิน
จนรู้สึกหมั่นไส้ตัวเอง เพื่อนๆ คนอื่นๆ ก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน

โปรเจ็กของแป๋วอาจจะผ่านไปด้วยความง่ายดาย พร้อมๆกับได้รับการเขม่นจากเพื่อนๆ
แต่แป๋วก็รู้ว่ามันเป็นแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น
เพราะหลังจากนั้นแล้ว เราก็จะกลับมารักกันและเป็นกำลังใจให้กันเหมือนเดิม

แป๋วขอขอบคุณทุกๆ กำลังใจและทุกๆความช่วยเหลือ
จากเพื่อนๆ ในบล็อกแก๊งค์ เพื่อนๆ comsci cs47011 จากทุกๆคนที่รู้จัก
ขอบคุณใครคนนั้นที่เป็นกำลังให้แป๋วเสมอ ถึงแม้กำลังใจที่ส่งมาจะเป็นรูปแบบที่ไม่เหมือนใครก็ตาม
และที่สำคัญขอบคุณพ่อกับแม่ และคนในครอบครัวทุกคน
ที่ทำให้แป๋วผ่านช่วงเวลาอันแสนมหาโหดมาได้

ขอบคุณทุกๆ คนจากใจจริงๆ ค่ะ

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 19:54:50 น.		7 comments
Counter : 567 Pageviews.
Share Tweet