คงต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง
แล้วในที่สุด... วันนี้แป๋วก็ได้รู้ว่าสิ่งที่ได้เคยพยายามทำมาทั้งหมดไม่ได้มีความหมายอะไรเลย ระยะเวลานานที่เลิกใส่ใจ เลิกสนใจ พยายามไม่คิดถึง คิดว่าตัวเองทำได้เด็ดขาดแล้ว แต่มันกลับไม่ใช่เลย แค่วันที่ได้เจอพี่อีก แป๋วก็รู้ตัวเองได้ทันทีว่าเวลาที่ผ่านมาทั้งหมด แป๋วหลอกตัวเอง หลอกตัวเองว่าลืมได้แล้ว ไม่สนใจพี่แล้ว แต่มันกลับตรงกันข้าม พี่ยังอยู่ในความนึกคิด ความรู้สึกของแป๋วเสมอ ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ความรู้สึกมันก็ยังเหมือนเดิม ยังอยู่กับที่ ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไมแป๋วถึงไม่ยอมตัดใจ ที่ผ่านมาความสำคัญของแป๋วมันอยู่ที่ตรงไหน แป๋วก็รู้ตัว และก็คิดว่ามันก็คงจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป แต่ทำไมถึงยังปล่อยให้ตัวเองเจ็บ จมอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ แบบนี้ มันคงเป็นความรู้สึกอยู่ลึกๆ มั้ง แอบหวังว่าพี่อาจจะรู้สึกเหมือนกับแป๋วบ้าง แต่สิ่งที่พี่คอยเน้นย้ำมาตลอดคือความเป็น "พี่น้อง" ที่ทำให้แป๋วไม่กล้าล้ำเส้น ได้แต่แอบ อยู่ข้างเดียว คนเดียวแบบนี้ มานาน หลังจากวันนี้ไป แป๋วคงต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง เพื่อที่จะตัดใจ แป๋วนับหนึ่งมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่ไม่ว่าจะนับยังไงก็ไม่เคยจะถึงร้อยซักที แป๋วก็ได้แต่หวังว่าเรื่องนี้ มันคงจะมีทางออกที่สวยงามนะคะ
Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550 |
|
2 comments |
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 22:19:23 น. |
Counter : 615 Pageviews. |
|
|
|
ขอให้เวลาทำให้ใจคุณแป๋วกลับมาเข้มแข็ง และนับ 1 ถึง 100 ได้ไวไวนะคะ