วันนี้อย่างที่บอกเอาไว้ว่าเราตั้งใจที่จะมาเดินป่ากันมากค่ะ

เรียกได้ว่าเจอเทรลที่ไหน จะจอดรถเดินกันที่นั่นเลยล่ะ

แล้วเราก็เจอเทรลเดินป่าค่ะ รถจอดกันเต็มเลย ท่าทางจะฮอทมากนะนี่

ก่อนที่จะลงไปเดิน เราหาอะไรทานรองท้องกันก่อนดีกว่าค่ะ เพราะไม่รู้ว่าจะลงไปเดินนานแค่ไหน เดี๋ยวหิวระหว่างทางจะยุ่ง

เสร็จเรียบร้อย ท้องอิ่มก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที

ไปเดินกันได้แล้วค่ะ

เราแวะดูป้าย อ้อ เพิ่งจะรู้ว่า เทรลนี้มีชื่อว่า Alum Cave Trail มีจุดให้เราเดินชมสามแห่ง

ไปไหนดีนะ

อ่านระยะทางเสร็จ คำนวนเวลาดู ถ้าไป Mt.Leconte 5 ไมล์ ไปกลับก็สิบ (16 กิโลเมตร) ใช้เวลาประมาณ 8 ชั่วโมง แถมอีกป้ายบอกว่าเป็นทางเดินแบบยากด้วยสิ ท่าทางจะไม่ไหวนะคะ ตัดทิ้งๆๆ

อีกอัน Alum Cave Bluffs 2.3 ไมล์ ไปกลับก็ประมาณห้าไมล์ (เกือบๆแปดกิโลเมตร) ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง ต้องมีปีนเขาด้วย อืมมมมม เก็บไว้คิดก่อนก็แล้วกัน

เราเดินไป Arch Rock กันก่อนระยะทางแค่ 1.4 ไมล์ (2.2 กิโลเมตร) แล้วถ้าเราไม่เหนื่อยเราก็เดินต่อไป Alum Cave Bluffs กัน แต่ถ้าเหนื่อยเราก็เดินกลับ เอาอย่างนั้นก็แล้วกันค่ะ

กว่าเราจะมาถึงที่นี้ก็ปาเข้าไปเกือบเก้าโมงกว่าแล้วล่ะ คนชักจะเริ่มเยอะ เมื่อกี้ตอนขับรถก็เจอรถขับเข้ามากันเยอะมากเลยค่ะ ที่เทรลนี้ก็คนเริ่มเยอะแล้วเหมือนกัน แต่ละคนแต่งตัวกันทะมัดทะแมงมากๆ มีถือไม้เท้ามาเดินกันคนละอันสองอันด้วยนะ

ไม้เท้าที่พิมว่าก็คือ ไม้ค้ำเดินสำหรับ hiking ค่ะ ถ้ามีคงจะช่วยผ่อนแรงในการเดินขึ้นเขาได้บ้างละมั้งคะ พิมไม่เคยใช้เหมือนกัน

ทางเดินนี้เราจะเดินเลียบริมลำธารไปตลอดเลยค่ะ

บรรยากาศร่มรื่นมากๆค่ะ ต้นไม้ใหญ่ๆทั้งนั้นเลย ทางเดินเป็นทางดิน เดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆ ค่อยๆสูงที่ละนิดละนิดค่ะ

เราเดินไปแวะพักถ่ายรูปไป เดินแบบไม่รีบร้อนนะคะ กะว่าเหนื่อยเมื่อไหร่ก็หันหลังกลับ เราแค่อยากมาเดินสูดอากาศในป่าอีกครั้งก่อนที่จะกลับบ้านน่ะค่ะ

พิมมาดูใบไม้เปลี่ยนสีจนกระทั่งวันสุดท้ายแล้ว ก็อดแปลกใจไม่ได้ว่า ทำไมใบไม้ถึงได้เปลี่ยนสีกันนะ หันซ้ายหันขวาถามใครดี ถามพี่โจ้ดีกว่านะคะ เผื่อพี่โจ้จะรู้

พี่โจ้เลยอธิบายให้ฟังว่า ตามที่เราเคยเรียนมาน่ะ ครูสอนว่าต้นไม้สร้างอาหารทางใบไม้ใช่มั๊ย ตัวการสังเคราะห์แสงก็คือคลอโรฟิลล์ (Chlorophyll) ต้นไม้ก็สร้างอาหารไปใช้ไปและส่วนหนึ่งก็นำไปเก็บไว้ด้วย พอเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง เวลากลางวันก็เริ่มจะสั้นลงกลางคืนยาวขึ้น ต้นไม้ก็เริ่มจะสังเคราะห์แสงได้น้อยลง ต้นไม้ก็เลยต้องลดพลังงานเพื่อที่จะเก็บสะสมอาหารเอาไว้ใช้ในฤดูหนาวใช่เปล่าคะ ต้นไม้ก็เลยต้องผลัดใบทิ้ง

ทีนี้ใบไม้ที่เห็นเป็นสีเขียวๆน่ะก็คือสีของคลอโรฟิลล์นั่นเอง โดยคลอโรฟิลล์เนี่ยจะมีการสลายตัวได้และสร้างใหม่ขึ้นมาได้จากดวงอาทิตย์และอากาศที่อบอุ่น พอไม่มีดวงอาทิตย์คลอโรฟิลล์ก็จะสลายไปโดยที่ไม่มีการสร้างขึ้นมาใหม่

แล้วในใบไม้นอกจากจะมีคลอโรฟิลล์แล้ว ก็ยังมี แคโรทีน (Carotene) ที่มีสีเหลืองและสีส้ม และแอนโทรไซยานิน (Anthocyanin) ที่มีสีแดงและสีม่วง ที่ช่วยเก็บพลังงานแสงอาทิตย์ไว้ด้วย แต่สองตัวเนี่ยจะโดนเจ้าตัวคลอโรฟิลล์สีเขียวบดบังเอาไว้เราจึงมองไม่เห็นสีของเค้าค่ะ จนกระทั่งคลอโรฟิลล์สลายตัวไป เหลือสองตัวนี้ซึ่งสลายตัวเหมือนกัน แต่ใช้เวลาช้ากว่าคลอโรฟิลล์ เราถึงได้เห็นใบไม้เปลี่ยนสีไงละคะ แล้วในที่สุดเจ้าสองตัวนี้ก็จะสลายตัวตามไปด้วยเหมือนกัน ใบไม้ก็จะเหลือเพียงแต่เส้นใยเท่านั้นเอง แต่ส่วนมากใบไม้ก็จะร่วงหล่นลงสู่พื้นก่อนที่สีจะสลายไปจนหมดค่ะ

เดินไปฟังไปจนเพลิน จนกระทั่งมาถึง Arch Rock โดยไม่ทันรู้ตัวเลยนะเนี่ย

นี่ล่ะค่ะ Arch Rock ที่เห็นโค้งๆนั่นล่ะ เดินข้ามสะพานเข้าไป ถึงได้รู้ว่าถ้าจะเดินต่อเราต้องขึ้นบันไดหินนี่ไปค่ะ พิมกับพี่โจ้ก็ขึ้นไปเหมือนกัน

พอขึ้นไปถึงข้างบน ถึงได้รู้ว่าถ้าหากเราต้องการจะเดินต่อไปจนถึง Alum Cave Bluffs ต่อจากนี้เราจะต้องปีนเขากันแล้วล่ะค่ะ ทางชันและสูงมาก เหงยหน้าขึ้นไปมอง แล้วตัดสินใจได้ว่า ไม่ไปแล้วดีกว่า เหนื่อยด้วยแล้วก็ไม่อยากปีนขึ้นเขาสูงๆด้วย ปีนบันไดกลับลงไปข้างล่างดีกว่าค่ะ แล้วเราก็เดินย้อนกลับทางเดิมมายังที่จอดรถ

เรานั่งคุยกันต่อว่า จะเอายังไงดี เราจะอยู่ต่ออีกคืนหรือว่าจะขับรถกลับบ้านเลยดี เวลาตอนนั้นบวกลบคูณหารแล้ว ถ้าเรากลับเลยไม่แวะที่ไหน เราน่าจะถึงบ้านตอนสี่ทุ่มค่ะ

พอหันไปมองรอบๆตัว ก็เห็นนักท่องเที่ยวเยอะแยะเต็มไปหมด วันนี้วันเสาร์ด้วยคนคงจะเข้ามาเที่ยวเยอะ จะไปที่ไหนก็คงจะมีแต่นักท่องเที่ยว ท่าทางจะไม่สนุกซะละมั้ง งั้นกลับบ้านกันเลยก็ได้ค่ะ

เราขับรถออกมาทางเมือง Pigeon Forge ค่ะ โอ้โห เจอรถติดค่ะ เพราะเมืองนี้ถือเป็นเมืองท่องเที่ยวเมืองหนึ่งเลยทีเดียว เหมือนๆกับเมือง Gatlinburg แต่ Pigeon Forge ใหญ่กว่าค่ะ Dollywood Theme Park ก็อยู่ที่เมืองนี้ค่ะ

แต่พิมไม่แวะที่ไหนแล้วล่ะ เราอิ่มตาอิ่มใจมากับธรรมชาติอันบริสุทธิ์แล้วค่ะ กลับบ้านกันเลยดีกว่าเนอะ

ทริปนี้เราทั้งสนุกและทั้งเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่เคยเที่ยวแล้วใช้พลังงานในการเดินมากขนาดนี้เลย ปวดเมื่อยเนื้อตัวกันไปหมด กลับมายื่นใบลาป่วยต่อจากลาพักร้อนเลยได้มั๊ยคะเนี่ย ^^

ขอบคุณมากๆที่ติดตามอ่าน Our Trips ของพี่โจ้กับพิมกันมานะคะ ทริปหน้าไปไหน เมื่อไหร่ยังไม่รู้เลยค่ะ เข้าหน้าหนาวแล้วเราคงจะไม่ค่อยได้เที่ยวกันเท่าไหร่แล้วล่ะค่ะ ^^

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2550 7:51:08 น.		14 comments
Counter : 1067 Pageviews.
Share Tweet