BlogGang.com : : pim(พิม) : วันออกเดินทาง

วันออกเดินทาง

อย่างที่บอกไว้ว่า โอกาสที่จะเป็นไปได้สูงว่าเราจะออกเดินทางกันตั้งแต่ตีสามมีประมาณ 90%

แต่ปรากฎว่าพลาดค่ะ งานนี้พลาด เพราะเราออกเดินทางกันตั้งแต่เที่ยงคืนนิดๆ เหอๆๆๆ

ก็นะ นอนกันตั้งแต่ทุ่มนึง ฟ้ายังสว่างอยู่เลย พิมพรคลุมโปงนอนซะแล้ว

แล้วไงละ แล้วพอห้าทุ่มก็ตื่นสิคะ

พอกันเลยทั้งสองคน พี่โจ้ก็ตื่น ตื่นมาสบตากัน แล้วพยักหน้างึกงักๆ แปลได้ว่า "ไปกันเถอะ"

ก็เลยลุกขึ้น เก็บของ แต่งตัว ออกจากบ้านกัน

แวะเติมน้ำมัน แวะซื้อน้ำ แล้วพี่โจ้ก็ขับยาวเลย

พอออกจากเมืองด้วยถนนไฮเวย์ คุณจีพีเอส (GPS) ที่รักของดิชั้น ก็บอกว่าให้ไปทางโลคอล(ทางธรรมดาที่ขับผ่านเมืองตลอด)

พี่โจ้แปลกๆใจนิดๆ ว่าทำไมเราไม่ขับ I-90 กันไปตลอดนะ มันถึงเลยนี่

แต่อ่ะ เชื่อค่ะเชื่อ โลคอลก็โลคอล

มาเช็คดูตอนหลัง ถ้าขับ I-90 จะขับได้เร็วกว่า แต่อ้อมกว่าขับโลคอล

ทีนี้พอขับดึกๆชักจะเริ่มง่วงแล้วละสิ

จะให้พิมขับต่อเหรอ ไม่เอาหรอก มืดๆถนนรถสวน ขึ้นๆลงๆเขาอย่างนั้น พิมไม่กล้าหรอกค่ะ

เลยกะว่า เดี๋ยวถ้าถึง Rest Area เมื่อไหร่ เราจะจอดนอนพักกัน

Rest Area ที่นี้ดีนะคะ มีห้องน้ำสะอาด มีที่ปิกนิค มีที่ให้เดินเล่นยืดเส้นยืดสาย ทั้งของคนและของสัตว์เลี้ยงต่างๆที่พาไปด้วย

และมีที่ให้จอดรถนอนพักกันด้วยค่ะ ซึ่งส่วนมากรถบรรทุกมักจะมาใช้บริการที่นี้

รถเล็กธรรมดาก็มีบ้างเหมือนกัน แต่ไม่เยอะเท่ารถบรรทุกค่ะ

แต่เรื่องความปลอดภัยนี้ใช้ได้เลยนะคะ

เดี๋ยวนี้มี แบบ Modern Rest Area ด้วยนะ

พิมก็งง มันเป็นแบบไหนหว่า

คือมีสํญญาณอินเตอร์เนทให้ด้วยค่ะ

สบายเลยเนอะ

แต่ว่าพี่โจ้ขับเท่าไหร่ๆ ก็ไม่ออกไฮเวย์สักที แล้วจะมีที่พักมั๊ยละเนี่ย

โชคยังดีอยู่ พิมไปเห็นป้าย Pinic Area เข้า เลยบอกพี่โจ้ว่า ให้ขับไปจอดนอนตรงนั้นละกัน

ทำไงได้ละคะ คนง่วงนี้จะให้ขับต่อได้ไหง จอดในนั้นก็คงปลอดภัยละ

ตอนนั้นตีสามค่ะ หลับกันไปคนละสองชั่วโมง ตีห้าตื่นด้วยเสียงนกปลุก ฟ้าเริ่มใส เราก็เริ่มเดินทางอีกครั้ง

ตอนขับโลคอลเนี่ยผ่านเมือง Galena ด้วยค่ะ

เมื่อก่อนเพื่อนมีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่นี้ ก็เคยชวนมาเที่ยวหลายรอบแล้ว

แต่พิมกับพี่โจ้ก็ไม่เคยไปสักที ก็ขับรถตั้งสามชั่วโมงแน่ะ ไกลออก

ที่วันนี้พอมาเห็นเมือง โหยยย เสียดาย ถ้ารู้ว่าสวยอย่างนี้ มานานแล้วละ

ยังก๊ะเมืองในยุโรปเลยเชียว เป็นเมืองในหุบเขาสวยมากๆ

ตลอดทางช่วงเช้า เราขับรถผ่านเมืองเล็กๆกันตลอด

จนกระทั่งไปถึงเมืองหนึ่ง ขับไปเรื่อย ทางขาดซะนี่

คือเค้าทำถนนกันค่ะ

ทำกันแบบเป็นจริงเป็นจังมาก

ปิดมันเลยสองเลนส์ ไม่ให้รถวิ่งกันเลย

เลาะพื้นถนนออก เป็นหินดินแดง ไม่มีทางไหนที่ขับผ่านไปได้แน่ๆ

ต้องขับอ้อมไกลตั้งเกือบ 30 ไมล์ (48 กิโลเมตร) ฮึ่มมมม มันอะไรกันนี่

แต่ในที่สุดเราก็ผ่านเส้นโลคอลมาออก I-90 กันจนได้

คิดแล้ว เราก็ไม่เสียเวลาไปสักเท่าไหร่หรอก เอาน่า ถือว่าขับรถชมเมืองแทนก็แล้วกัน

พอเข้า South Dakota สักพักก็ผ่าน เมือง De Smet เมืองที่ลอร่าจากเรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่อยู่

ตรงป้ายเมืองเขียนไว้เลยว่า เป็นเมืองลอร่าค่ะ

อยากเข้าไปเที่ยวก็อยาก แต่เวลาก็ไม่ค่อยจะมี

เพราะถ้าแวะเข้าไป ต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง สำหรับการขับรถและเที่ยวแน่ๆ

เลยตัดสินใจว่า วันหลังละกัน วันหลังเราจะมาใหม่

วิวทิวทัศน์โดยรอบ มักจะเป็นภูเขาหัวโล้นค่ะ

โล้นแบบมีหญ้าเกรียนๆ สุดลูกหูลูกตา

บางที่เค้าจะปลูกหญ้า ทำฟางกันมั้งคะ

พิมไม่ค่อยจะแน่ใจ บางที่จะม้วนเป็นก้อนกลมๆ บางที่จะทำเป็นเหลี่ยมๆอย่างที่เห็นนี้ละคะ

ตลอดทางช่วงนี้จะมีป้ายโฆษณาชวนเที่ยว ชวนให้ไปดู ต้นไม้ที่กลายเป็นดินมั่งละ ชวนให้ไปดู พวกสัตว์เลื้อยคลานมั่งละ บางที่ก็ทำเป็นเมืองคาวบอยให้เข้าไปชม

แต่ที่ไหนๆก็ไม่โฆษณาหนักเท่ากับที่ Wal Drug อันนี้พี่แกเล่นโฆษณาก่อนถึงสถานที่จริงสักประมาณ 100 ไมล์ค่ะ (160 กิโลเมตร) โฆษณาว่ามีทุกอย่าง มีม้า มีคาวบอย มีสัตว์ มีอาหาร มีขายหนังสือ สารพัดที่จะมีเลยค่ะ แรกๆก็ตื่นเต้นอยู่หรอก โอ๊ยยย อะไรนี่เมืองสมบูรณ์แบบรึเปล่า มีครบอย่างนั้น แต่ขับไปเท่าไหร่ก็ไม่ถึงสักที ชักจะเริ่มหงุดหงิดกับป้ายโฆษณาที่อ่านไม่ค่อยจะรู้เรื่องว่าต้องการจะสื่ออะไร เช๊อะ ชั้นไม่เข้าไปเที่ยวของคุณหรอก อ่านจนเบื่อ

แต่ป้ายโฆษณาที่น่าหงุดหงิดที่สุดคือ ป้ายโฆษณาที่เขียนบอกไว้ว่า ให้นิยมใส่เฟอร์(ขนสัตว์)กัน เค้าให้เหตุผลว่า เราควรจะที่ใส่เฟอร์ เพราะการฆ่าการล่า เป็นการควบคุมประชากรของสัตว์

กรี๊ดดดดดด ดิชั้นอยากจะเอาบาซูก้าไปถล่มป้ายโฆษณาอันนี้จริงๆ คิดได้ไงๆๆๆๆๆๆ ทำไมไม่ปัดตะนาสักที ไปเบียดเบียนชีวิตผู้อื่นน่ะดีแล้วหรือ เฮ้ออออ หงุดหงิดค่ะ

ขับบ้าง นั่งบ้าง บ่นบ้าง ชมบ้าง ตามเรื่องตามราวที่ผ่านตาเข้ามาในตอนนั้น

และในที่สุด เราก็จะถึงจุดหมายแรกของเราแล้วละค่ะ หลังจากขับรถมาตั้งแต่เที่ยงคืนกว่า จนเวลาขณะนี้คือสี่โมงเย็น

หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเมื่อเห็นวิวข้างหน้าค่ะ

ต่อพรุ่งนี้นะคะ

Create Date : 03 กรกฎาคม 2549

Last Update : 3 กรกฎาคม 2549 19:49:01 น.

9 comments

Counter : 871 Pageviews.

มาเกาะล้อรถแล้วไปด้วยคนค้า

นี่ถ้าพ่อบ้านไม่ติดตรงที่ว่าต้องซ่อมแซมบ้านก็จะขับรถไปเที่ยวแบบนี้เหมือนกันค่ะ

เที่ยวให้สนุกนะคะ

โดย: Malee30

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:42:01 น.

เมื่อไหร่จะขับรถมาเที่ยวกทม. มั่งครับ

โดย: คุณหนูลมหวน (zardamon

) วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:23:12 น.

พูดถึง rest area ดีเลยนะค่ะสำหรับคนเดินทาง เพราะเป็นแหล่งพักผ่อนยามขับรถได้เยี่ยมไปเลย แถมบางแห่งก็ดีแสนดี กว้างขวาง พักผ่อนได้อย่างปลอดภัยหายห่วงอีกด้วย

พรุ่งนี้ตามต่อนะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:1:55:51 น.

เเอบไปเห็นที่บล๊อกพี่น้อยว่าหนูพิมไปเที่ยวมา
เลยตามไปเที่ยวด้วย

หนูพิมสบายดีนะคะ จะกลับบ้านอีกมั้ยปีนี้
พี่จะกลับอีกเดือนสองเดือนข้างหน้า จะไปสอยหนังสือหนู
กับหนูปอมกลับมาด้วย นอกจาก Fun flight เเล้ว
เห็นว่าหนูเขียนเรื่องราวของหนูสนักเกิ้ลด้วย วางเเผงรึยังคะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:41:03 น.

รูปสวยมากๆค่ะ

กว้างสุดลูกหูลูกตาเลยจริงๆ

โดย: Picike

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:5:39:19 น.

แวะมาเยี่ยมชมครับผม น่าไปเที่ยวจริงๆ

โดย: bunchu

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:7:26:12 น.

ต่อ ๆ ๆ ๆ

โดย: Lauderdale By The Sea

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:23:14 น.

แวะนำอาหารมาให้ไปปิคนิคครับ

โดย: คุณหนูลมหวน (zardamon

) วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:08:47 น.

ตามมาอ่านด้วยคนค่ะ

โดย: ammy IP: 125.25.133.172 วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:36:11 น.