..เงียบไปนาน.. ห่างหายจากบล๊อคไปร่วมหลายเดือน ทั้งๆที่ก็มีเรื่องราวมากมาย แต่ด้วยภาระของการเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย การเจียดเวลามาบอกเล่าเรื่องราว มันยากเกินไป ปรับตัวกับการเรียน การงานได้แล้ว เริ่มหาความสุขกับวันแต่ละวันได้มากขึ้น แต่ก็ยังกลัวกับอนาคต กลัวกับการเรียนที่ภาระจะมากขึ้น การงานที่มากขึ้น และความฝันที่พยายามจะทำให้เป็นจริง ความฝันที่ต้องอาศัยเงิน บางทีทำให้มันเกิดขึ้นยากจริงๆนะ เฮ้อออออออ ขอให้มีวันของเราบ้างเถอะ   Create Date : 11 ตุลาคม 2554 7 comments Last Update : 11 ตุลาคม 2554 21:38:01 น. Counter : 873 Pageviews. Share Tweet

จำได้สิครับน้องผึ้ง ไม่ลืมๆครับ ทำยังไงไม่ให้คิดถึงอนาคตมกาเกินไป ต้องระวังนะครับ แยกแยะให้่ดีว่าที่เรากังวลนั้น เป็น "เป็าหมาย" หรือ "ความกังวล" ถ้าเป็นอย่างแรกก็ไม่น่ากลัวอะไร เป็นความคาดหวังที่เ่รามีกับตัวเอง แต่ถ้าเป็นความกังวล อันนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย นอกจากทำให้เราเครียดไปเปล่าๆ มีคำนึงที่พี่ก๋าชอบมากคือ "Let it be" ให้มันเป็นไป ให้มันเป็นไปไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องเพิกเฉยกับอนาคต หรือใช้ชีวิตแบบคนที่ไม่มีแผนการอะไรนะครับ แต่ให้รู้จักยอมรับความจริงที่ว่า คนเราคนหนึ่ง ไม่มีทาง เกิดมาแล้วสมหวังในทุกๆสิ่ง มันต้องมีวันที่เราผิดหวังบ้าง ปัญหาคือเมือ่ผิดหวังแล้วเราวางทีท่ากับความทุกข์นี้อย่างไร ถ้าเก็บเอามันมาเป็นบทเรียน เราก็ยังสู้ต่อได้ แต่ถ้าแพ้แล้วแพ้เลย แพ้แล้วท้อถอยไม่สู้ต่อ แบบนี้ไม่ดีแน่นอนเลยล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 11 ตุลาคม 2554 22:15:25 น.

แวะมาเยี่ยมครับ ชาวสงขลาบ้านเดียวกัน   โดย: ปางนู 13 ตุลาคม 2554 1:09:45 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผึ้ง   โดย: กะว่าก๋า 13 ตุลาคม 2554 5:49:37 น.

ขอให้มีวันของผึ้งจ๊ะ สู้ๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 13 ตุลาคม 2554 23:58:39 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ ที่ร้านพี่ก๋าไม่ท่วมเลยครับ แต่บ้านพี่ชายเจอไปครึ่งเอวครับ แหะๆๆๆ ท่วมหนัก เร็ว และแรงมากครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 ตุลาคม 2554 5:30:44 น.

ส่งกำลังใจให้คุณบางส้มเปรี้ยวนะคะ   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 31 ตุลาคม 2554 23:51:27 น.

เอากำลังใจมาฝากจ้ะผึ้ง สู้ สู้นะ   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 14 พฤศจิกายน 2554 2:53:29 น.