..โอกาส..เมื่อไรจะมา..
คนบางคนว่า
"รักแท้แพ้ระยะทาง"
คงมีหลายคนที่พ่ายแพ้กับคำๆนี้
และคงมีอีกหลายคนที่ผ่านคำๆนี้มาได้แล้ว
สำหรับเรา
อยู่ในช่วงของการก้าวผ่าน
โดยที่ไม่รู้อีกนานแค่ไหนถึงจะผ่าน
และไม่รู้ว่าจะผ่านหรือเปล่า
หรือต้องตายอยู่กลางทาง
เพื่อนโทรมามีแพลนจะมาเที่ยวที่ที่เราทำงาน
โทรมาถามว่ามีที่ไหนเที่ยวบ้าง
ทีพักอะไรยังไง
มากับแฟน โคตรอิจฉาเลย
กับเราที่ดูยากเลยเกินในการเจอกันแต่ละครั้ง
และถึงแม้ว่าจะมีโอกาสได้เจอกัน
แต่มักจะมีอุปสรรคมาขวางอยู่เสมอ
ไม่รู้ว่าโจทย์ยากๆที่ส่งมา
จะเป็นการทดสอบว่าเรารักกันมากพอมั้ย
ว่าเราอดทนกันมากพอมั้ย
ที่ผ่านมายังไม่รู้อีกเหรอ
จะให้มันเป็นไปแบบนี้ถึงเมื่อไร
ยิ่งอยู่ยิ่งเหมือนเส้นขนาน
ที่ไม่รู้เมื่อไรจะมาเจอกัน
ถึงเราไม่ได้เลิกกัน
แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการคุยโทรศัพท์กัน
การสื่อสารเป็นสิ่งเดียวที่เรายังรู้ว่าเรามีกัน
แต่บางครั้งภาวะทางจิตใจ
มันก็บั่นทอนความรู้สึกเหมือนกันนะ
คนที่เป็นคนรักกัน ก็คงอยากมีช่วงเวลาดีๆ
ได้ดูหนัง ไปเที่ยว ไปกินข้าว
แต่เราแค่คำว่าจะเจอกัน ยังยากเลย
นับประสาอะไรจะไปดูหนัง กินข้าว
บางทีเคยอยากประชดด้วยการมีคนใหม่ไปซะเลย
แต่คิดว่าการที่ไม่มีเค้า
มันแย่มาก เราเองยังเสียใจ
แล้วเค้าจะไม่เสียใจรึไง
ก็เลยเลือกที่จะอดทนรอ
รอ...โดยที่ไม่รู้ว่าต้องรอนานแค่ไหน
รอ...โดยที่ไม่รู้ว่าเหตุผลคืออะไร
รอ...โดยที่ก็รู้ว่าอาจจต้องมีความทุกข์
แต่ก็รอ...เพราะเชื่อว่าสักวันหนึ่งของการรอ
น่าจะเป็นความสุขที่สุด
ภาพๆนี้ตรงกับความรู้สึกเราจัง
รางรถไฟก็เป็นเส้นขนาน ที่เราไม่รู้ว่าปลายทางอยู่ที่ไหน
จะถึง หรือจะลงกลางทาง
พร้อมๆกับบรรยากาศระหว่างทางที่ขุ่นมัว
ไม่สดใส
| Create Date : 07 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 7 กรกฎาคม 2552 19:58:02 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 875 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
คนเราต้องอยู่ได้ด้วยความหวังค่ะ
สู้ๆๆ นะค่ะ