..ผู้หญิงถึก..
รักทางไกล
ใครที่ได้พบเจอ
คงต้องบอกว่า เหนื่อยมาก
หลายๆครั้งที่ท้อ เสียใจ ร้องไห้
ต้องอดทน และใช้ความไว้ใจถึงมากที่สุด
วันนี้เล่น FB เพื่อนมาบ่นคิดถึงแฟน
เพราะแฟนบวชเดือนนึง
ถามว่าคิดถึงมันผิดมั้ย
เราตอบไปว่า ไม่ผิดหรอก
เราคิดถึงด้วยความรู้สึกดีๆ
เพื่อนเราต้องรออีก 22 วัน กว่าจะได้เจอ
มันบ่นแทบจะเป็นตาย
เราหล่ะ....
รอมา 2 ปีแหละ
ตอนนี้ก็เริ่มปีที่ 3 แหละ โดยที่ปีนี้ต้องใช้พลังใจ
และความอดทนอีกเยอะ
เพราะเค้ากำลังไปต่างประเทศ
การสื่อสารยากกว่าเดิมอีก
ได้แต่ปลอบใจ และให้หันมามองเรา
อย่าให้นับเป็นวันเลย ว่าอีกกี่วันจะเจอ
ตัวเลขมันคงเยอะมาก จนท้อใจ
แต่ต่อให้นับเป็นเดือน
ก็ยังเยอะอยู่ดี
นับเป็นปีดีกว่า ตัวเลขน้อยดี
แต่มันก็รู้สึกนานอยู่ดี
สรุปแล้ว ก็อย่าไปสนใจวันเวลา
เอาเป็นว่า ณ เวลานี้
เราทำดีที่สุดแล้ว
เราก็รักที่สุดแล้ว
เมื่อคืนก็เพิ่งคุยๆกัน
เราสองคนแทบไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน
คบกันมา 7 ปี ไม่รู้เวลาที่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆ
จะถึงปีรึเปล่า
ขอบคุณผู้คิดค้นโทรศัพท์
ขอบคุณสัญญาณโทรศัพท์
ขอบคุณเครือข่ายโทรศัพท์
ขอบคุณบริษัทผลิตโทรศัพท์
และขอบคุณ..สุดที่รัก..
ที่โทรเข้ามา ทำให้ได้รู้ว่า
การคุยกันในขณะที่ตัวเราห่างกัน
มันมีคุณค่าทางจิตใจแค่ไหน
คงเพราะเหตุนี้แหละมั้ง
ต่อให้มีปีที่ 4 ปี่ที่ 5 หรือปีต่อๆไป
นานแค่ไหน
ก็รอได้อยู่ดี
ปลอบเพื่อนไป พร้อมกับปลอบใจตัวเอง
ผู้หญิงถึกคนนี้ จะอดทนรอไปเรื่อยๆ
ได้แต่หวังว่ามันจะสมหวังเข้าสักวัน
| Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2553 18:48:08 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 533 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [