ประเพณีไทยสำคัญของชาวอีสาน ปราสาทผึ้ง
ประเพณีไทยสำคัญของชาวอีสาน ปราสาทผึ้ง
ปราสาทผึ้ง คืออะไร ที่นิยมนับถือกันเป็นประเพณีไทยสำคัญของชาวอีสาน ปราสาทผึ้ง หรือที่ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ตันดอกเผิ่ง ก็คือ เอาหยวกกล้วยทำเป็นรูปปราสาทแล้วประดับลวดลายด้วยขี้ผึ้งนั่นเอง จึงเรียกว่า ปราสาทผึ้ง
เรื่องของปราสาทผึ้งนี้โดยเฉพาะที่จังหวัดหนองคายเป็นตัวอย่างที่ยกมากล่าวคือ พอจวนจะถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ พวกราษฎรที่ประสงค์จะทำปราสาทผึ้ง จะจัดหาเครื่องอุปกรณ์ในการทำปาสาทผึ้งมารวมกันที่วัดของตน เช่น กระดาษสี หยวกกล้วยและขี้ผึ้ง การทำปราสาทผึ้งต้องอาศัยช่างฝีมืองมาแทงหยวกกล้วยเป็นลวดลายต่างๆ ประดับปราสาทผึ้ง เมื่อทำเป็นรูปปราสาทและประดับประดาด้วยเครื่องสดเสร็จแล้ว ก็เอาขี้ผึ้งซึ่งหล่อหลอมเป็นดอกไม้ หรือลวดลายที่สวยงามติดเข้ากับหยวกกล้วยนั้น ข้างในปราสาทก็บรรจุของที่จะถวายพระ เช่นว่า ผ้าไตร ใบชา ไม้ขีดไฟ เป็นต้น ครั้นเมื่อถึง วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ ก็นำปราสาทไปรวมกันไว้ ณ. ที่แห่งหนึ่ง เพื่อให้คณะกรรมการตรวจดูความสวยงามเพื่อให้คะแนนในการประกวดเสียก่อน พอตกบ่ายก็นำปราสาทลงเรือในลำแม่น้ำโขง แล้วเข้ากระบวนแห่ไปยังพระมหาธาตุซึ่งอยู่กลางแม่น้ำโขง เมื่อไปถึงพระมหาธาตุแล้ว ก็นำปราสาทขึ้นวางเรียงริมตลิ่ง ถึงเวลาเย็นก็มีพิธีถวายปราสาทแก่พระมหาธาตุ เสร็จแล้วจึงนำปราสาทไปถวายวัดศิริมหากัจจายนะ ซึ่งเป็นเสมือนวัดที่สร้างขึ้นแทนวัดมหาธาตุต่อไป ค่ำคืนวันนั้น ชาวบ้านทั้งสองฝั่งแม่น้ำโขงจะมีการชุมนุมลอยกระทงกันสว่างไสวดังกลางวันทั่วทั้งคุ้งน้ำนั้น
ประเพณีไทยเรื่องราวของปราสาทผึ้งนี้ไม่ใช่มีแต่เฉพาะจังหวัดหนองคายแห่งเดียว เขานิยมทำกันหลายจังหวัด เช่น ที่จังหวัดสกลนคร ว่ากันว่านอกจากจะทำเพื่อเป็นพุทธบูชาแล้วก็ทำกันในโอกาสแก้บนบ้าง อุทิศให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้วบ้าง แม้ที่มิใช่ทางภาคอีสานเช่นที่อำเภอลับแลจังหวัดอุตรดิตถ์ก็มีการนิยมทำปราสาทผึ้งในงานมงคลเช่นว่างานทอดกฐิน การรับรองเจ้านายชั้นผู้ใหญ่ เป็นต้น
การทำปาสารทผึ้งเป็นพุทธบูชานั้น น่าจะเนื่องมาจาก ความปรารถนาของคนเราสองประการคือ ๑. ถวายปราสาทเพื่อผลบุญจะมาสนองแก่ตนเพื่อความสุขในอนาคต ๒. เป็นการถวายจตุปัจจัยไทยทานแก่พระภิกษุสงฆ์ โดยเฉพาะเพื่อถวายขี้ผึ้งเพื่อพระสงฆ์จะได้นำไปหล่อเป็นเทียนจุดบูชาพระรัตนตรัย เป็นทางให้เกิดพลานิสงส์ปัญญาความคิดสว่างไสวแก่ตนด้วย
การทำปราสาทผึ้งในปัจจุบันนี้ดูจะเบาบางมาก เช่นที่จังหวัดหนองคาย คนที่นั่นเล่าว่า สมัยก่อนนี้เมื่อมีการทำปราสาทผึ้งแห่แหนกันมากัด แต่ปัจจุบันความนิยมทำปราสาทลดน้อยลง ที่เป็นเช่นนี้อาจจะเป็นเพราะว่ามีช่างฝีมือน้อยตัวประการหนึ่ง หรืออีกประการหนึ่ง อาจเป็นเพราะต้องทำปราสาทผึ้งประกวดประขันกัน พวกวัดไหนบ้านไหนมีช่างที่ไม่มีฝีมือไม่ค่อยดีก็ไม่กล้าทำเข้าประกวดเพราะกลัวจะไม่ได้รับรางวัล และอีกประการหนึ่ง เพราะปัญหาเศรษฐกิจก็เป็นได้ จึงนับว่าน่าเสียดายที่ประเพณีไทยอันดีงามของเราไม่งอกงามเหมือนอดีต




Create Date : 05 มกราคม 2556
Last Update : 5 มกราคม 2556 21:44:11 น.
Counter : 2136 Pageviews.

0 comments

piyakoko
Location :
พิจิตร  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มกราคม 2556

 
 
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
29
30
31
 
 
All Blog