สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้หญิง...........
พระเจ้าได้สร้างสิ่งมีชีวิตที่มีค่าให้กะโลกใบนี้มากมาย พระเจ้าได้สร้างสิ่งมีชีวิตที่จะถูกเรียกว่า ผู้หญิง นานมากถึง 6 วันแล้ว เทวดาได้ผ่านมาและพูดว่า
เทวดา:"ทำไมท่านถึงได้ใช้เวลากับสิ่งนี้นานเหลื่อเกิน"
พระเจ้า:"ท่านเทวดา ท่านได้ทราบถึงคุณสมบัติและรูปลักษณะทั้งหมดของเธอที่ข้าต้องสร้างขึ้นมาหรือไม่? เธอต้องสามารถชำระล้างได้แต่ต้องไม่ทำจากพลาสติก เธอต้องมีส่วนประกอบกว่า200ชิ้นที่ต้องขยับได้ ซึ้งทุกชิ้นต้องสามารถทดแทนได้ เธอต้องสามารถทำอาหารได้ทุกชนิด เธอต้องสามารถอุ้มเด็กๆได้ครั้งละหลายๆคน เธอต้องมีโอบกอดที่สามารถรักษาเยียวยาได้ เธอต้องสามารถทำทั้งหมดนี้ได้ด้วยเพียงสองมือของเธอเท่านั้น"
เทวดา:"พระเจ้า!!! แต่ตัวเธอช่างนิ่มเหลือเกิน"
พระเจ้า:"ใช่!!! ตัวเธอจะต้องนิ่ม แต่ข้าก็ได้สร้างให้เธอแข็งแรงด้วยนะ ชนิดว่าท่านและใครๆคาดไม่ถึงทีเดียวว่า เธอจะสามารถอดทนและฝ่าฟันความยากลำบากได้"
เทวดา:"เธอจะมีความสามารถในการคิดหรือเปล่า?"
พระเจ้า: " ไม่ใช่เพียงแต่เธอสามารถคิดและไตร่ตรองสิ่งต่างๆได้แล้วเธอยังสามารถใช้เหตุผลและเจร
จาต่อรองได้เป็นอย่างดีด้วยนะท่าน
เทวดา:"สัมผัสที่แก้มของสิ่งมีชีวิตนั้น "ท่าน!!! นี่ดูเหมือนว่าเธอมีรอยรั่วแล้วนะท่าน"
พระเจ้า:"เธอไม่ได้มีรอยรั่วแต่อย่างใดนะท่าน นําที่แก้มนั้นเรียกว่า นําตา"
เทวดา:"ทำไมเธอต้องมีนําตาด้วยล่ะ"
พระเจ้า:"นำตาบนแก้มของเธอนั้นคือวิธีการนึงที่เธอแสดงออกถึง ความเศร้า ความสับสน ความรัก ความเหงา ความเจ็บปวดและความปิติภูมิใจ"
เทวดา:"พระเจ้านั้นช่างอัจฉริยะเหลือเกิน"
พระเจ้า:"ช่างแท้จริงนักท่าน!!! ผู้หญิงมีความอดทนที่หน้าทึ่งในสายตาผู้ชาย เธอถือครองความรัก ความสุข ความนึกคิด เธอสามารถยิ้มได้ในสถานการณ์ที่น่าหวีดร้อง เธอสามารถร้องไห้ได้ เมื่อเธอรุ้สึกว่าอยากจะร้องไห้ เธอร้องไห้ได้เมื่อเธอมีความสุขและหัวเราะได้เมื่อเธอหวาดกลัว เ ธอต่อสู้เพื่อสิ่งมีชีวิตที่เธอเชื่อและต่อสู้กะความไม่ยุติธรรม เธอจะไม่ยอมรับคำว่าไม่ ตราบใดที่เธอเห็นว่ามันมีทางออกที่ดีกว่า เธออุทิศชีวิตของเธอให้กะครอบครัวเพื่อที่จะให้ครอบครัวของเธอเติบโตรุ่งเรือง ความรักของเธอเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขใดๆ เธอนำตาไหลเมื่อเห็นลุกๆของเธอได้รับชัยชนะ เธอมีความสุขเมื่อเห็นเพื่อนของเธอทำดี เธอรู้สึกปีติเมื่อเธอได้ยินการกำเนิดหรือแต่งงาน หัวใจของเธอจะร้าวรานเมื่อญาติหรือเพื่อนสนิทของเธอได้จากไป แต่เธอยังยืนหยัดเข้มแข็งที่จะดำเนินชีวิตต่อไป เธอรู้ดีว่า อ้อมกอดและจุตพิศที่บริสุทธิ์สามารถเยียวยาหัวใจที่ร้าวรานได้ แต่มีสิ่งเดียวที่พลาดไปนั่นคือ.......เธอนั้นไม่รู้ว่าเธอมีค่ามากเพียงใด" *************
Create Date : 02 ธันวาคม 2549 |
|
4 comments |
Last Update : 2 ธันวาคม 2549 13:15:24 น. |
Counter : 658 Pageviews. |
|
|
|