กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว .........

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึก ทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆอีกมากมาย
...วันหนึ่ง มีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่าเกาะกำลังจะจมน้ำดังนั้น ความรู้สึกทั้งหมดจึงได้เตรียมเรือ เพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ ...มีเพียง ความรัก เท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ ...ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย ...เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้วความรักจึงตัดสินใจ ขอความช่วยเหลือ

...ความรวยแล่นเรือผ่านมา >และตอบว่า " ไม่ได้หรอก ฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะเต็มไป

ด้วยทองและเงินแล้ว มันไม่มีที่ให้คุณ "



ความรักตัดสินใจถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วย
" เรือลำงาม ความเห็นแก่ตัว ช่วยฉันด้วย "
" ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรัก คุณน่ะทั้งเปียกอาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย "
...ความเศร้าได้พายเรือใกล้เข้ามา
ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก
" ความเศร้าอนุญาตให้ฉันขึ้นเรือคุณนะ "
" โอ้ความรัก ฉันกำลังเศร้ามากเลย
ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ "
...ความสุขได้ผ่านความรักไปแล้วเหมือนกัน
แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังสุข
...ทันใดนั้น มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
" มานี่ความรัก ฉันจะรับคุณไปเอง "
ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมาก
จนลืมถามชื่อว่า ใครคือผู้ใจดีผู้นั้น
เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง
ก็จากไปตามทางของแต่ละคน...
...ความรักนึกขึ้นมาได้ว่า ลืมถามชื่อผู้ที่ช่วยเหลือเขา
ความรักจึงถามความรู้ " ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน "
ความรู้ตอบอย่างภาคภูมิใจ ในความรอบรู้ของตนเองว่า " เวลา "

ความรักถามต่อว่า " แต่ทำไมเวลาถึงช่วยฉันละ "

ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า
" ก็เพราะว่า เพียงเวลาเท่านั้น ที่เข้าใจว่า.....
ความรักยิ่งใหญ่แค่ไหน...
แต่ว่า...มีสิ่งหนึ่งที่เราอาจลืมเลือนไป
..ถ้าหากจะไม่กล่าวถึงเสียเลยขณะที่ความรักกำลังมองหาคนช่วยออกจากเกาะ... ความรักคงยุ่งอยู่กับการมองหาผู้อื่น..จนลืมมองมาที่ความเป็นเพื่อน...ซึ่งเลือก ที่จะอยู่เคียงข้างความรักตั้งแต่แรกแล้วเพราะความเคยชิน จึงทำให้ความรักมองไม่เห็นความสำคัญของความเป็นเพื่อน.... ในขณะที่ความรักจากไปพร้อมกับเวลา ...ความเป็นเพื่อนรู้สึกดีใจมาก ที่ความรักปลอดภัย และแม้จะต้องห่างกันแต่ความเป็นเพื่อน กลับรู้สึกเป็นสุข เพราะความเป็นเพื่อนรู้ดีว่า.....
ถึงแม้เกาะนี้จะจมลงไปชั่วนิรันดร์ ....
แต่...ความเป็นเพื่อน จะยังเป็นอมตะในใจของความรักตลอดไป
แม้จะไม่ยิ่งใหญ่ แต่จะคงอยู่เคียงข้างความรักเสมอ
ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน...ไม่จากไปเหมือนกาลเวลา
...ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน...ไม่รังเกียจกันเหมือนความเห็นแก่ตัว
...ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน...ไม่แบ่งชั้นกันเหมือนความรวย
...ความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน...ไม่อ้างว้างเหมือนความเศร้า
...และความเป็นเพื่อน รู้ดีว่าตน...ไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนความสุข
ทั้งนี้ก็เพราะ..."ความเป็นเพื่อนจะอยู่ในใจตลอดไป"





คำว่า "รัก" มีอะไรมากมายซุกซ่อนอยู่ในนั้น อาจจะหวานชื่น ขมขื่น หรืออะไรอื่นอีกหลากหลาย ที่จะทำให้คนรู้จัก "รัก" ได้สัมผัสและรู้สึกถึง….
ความรักเริ่มจากความคิด

เพราะความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก บางที.. ความรักอาจทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงความคิดไปจากเดิม อาจทำให้คนเราต้องปรับปรุงในสิ่งที่เคยทำ เพียงเพื่อให้เข้ากับใครอีกคน

ความรักทำให้เกิดความเคารพ ศรัทธา

คุณจะไม่สามารถรักใครได้ ถ้าไม่รู้สึกเชื่อมั่นเสียก่อน และคนแรกที่คุณต้องศรัทธาเชื่อมั่น ก็คือตัวเอง

ความรักคือการให้ ถ้าคุณต้องการที่จะได้ความรัก

สิ่งที่คุณต้องทำก็คือการให้ ยิ่งให้.. คุณก็จะยิ่งได้รับ

สูตรลับของความสุขและทำให้มิตรภาพยืนยาวที่คุณควรจะจำเอาไว้เสมอก็คือ อย่าถามว่าคนอื่นให้อะไรคุณบ้าง แต่ให้ถามว่าคุณทำอะไรให้คนอื่นบ้างจะดีกว่า

ในความรักมีมิตรภาพซ่อนอยู่

อยากได้รักแท้ ก็ต้องหาเพื่อนแท้ให้ได้เสียก่อน การจะรักกันได้ไม่ใช่แค่มองตา แต่อยู่ที่ว่า.. ต่างคนต่างมีอะไรที่ตรงกันหรือเปล่า

หากจะรักใครอย่างจริงใจ คุณควรจะรักในสิ่งที่เขาเป็น ไม่ใช่แค่ภาพที่คุณเห็น มิตรภาพก็เหมือนกับปุ๋ยที่ช่วยทำให้ความรักเบ่งบานเติบโตทุก ๆ วันนั่นเอง

การสัมผัส ช่วยสานต่อความรักให้ดีขึ้น

เคยรู้สึกดีใช่มั้ยเวลาที่มีใครโอบไหล่หรือกอดคุณ? การสัมผัส.. จึงเป็นการแสดงออกอย่างหนึ่งที่มีพลัง และช่วยทลายกำแพงแห่งความชิงชังไม่เข้าใจได้อีกด้วย น่าแปลกที่การสัมผัสสามารถเปลี่ยนแปลงอารมณ์ และท่าทีที่แข็งกร้าวให้เบาบางลงได้

อยากรักต้องรู้จักปลดปล่อย

ถ้าคุณรักใคร.. จงปล่อยให้เขาเป็นอิสระบ้าง เพราะคุณเองคงรู้สึกอึดอัด ถ้ามีใครมาล่ามโซ่คุณ ดังนั้น.. จงเรียนรู้ที่จะให้อภัยและลืมอดีตที่ไม่ดี เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยความกลัวภายในใจ เรียนรู้ที่จะยุติธรรม และลดทิฐิ รวมถึงเงื่อนไขต่าง ๆ ลงบ้าง


ลองบอกตัวเองว่า.. นับแต่นี้ คุณจะทิ้งความกลัวทั้งหมด แล้วอดีตจะไม่มีผลอะไรต่อตัวคุณได้.. นับจากวันนี้ไป คุณก็จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เสียที

ชีวิตจะเปลี่ยนไป

เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจให้กว้างและซื่อสัตย์ต่อกัน รวมถึง.. คุยกับคนรักอย่างเปิดเผย และกล้าที่จะพูดถ้อยคำวิเศษว่า "ฉันรักเธอ" โดยไม่ปล่อยให้โอกาสดี ๆ หลุดลอยไป

คุณควรจะบอกรักก่อนจากกันทุกครั้งเสมอ เพราะบางที.. นั่นอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณจะพบกัน!

แก่นแท้ของความรัก คือการไว้ใจกัน

ถ้าคุณไม่เชื่อใจกัน ใครคนหนึ่งจะรู้สึกระแวง กังวล และหวาดหวั่น ขณะที่อีกคนรู้สึกอึดอัดใจ ที่สำคัญ.. คุณไม่อาจรักใครจริง ๆ ได้ ถ้าคุณไม่ไว้ใจเขาคนนั้นอย่างแท้จริง

ที่มา- //www.aromdee.com

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2550		10 comments
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2550 17:19:02 น.
Counter : 833 Pageviews.
Share Tweet