Bloggang.com : ลูกคนเล็กของแม่ละเอียด : ต้อนรับวันพ่อ

ต้อนรับวันพ่อ

วันพ่อใกล้จะถึงแล้ว...อยากเขียนเรื่องพ่อ แต่ไม่อยากเขียนตรงกันวันที่ 5 ธันวา
อืม จะเข้าใจตัวเองดีมั๊ยเนี่ย...
สำหรับคนที่ไม่มีพ่อ..พ่อตาย..พ่อทิ้ง..พ่อไม่ได้ทิ้ง แต่คิดว่าทิ้ง

อย่าคิดอะไรให้มันฟุ้งซ่านมากความ ปอยพูดแบบนี้ อาจจะมีหลายคนที่อยู่ในข่าย "ร้างพ่อ" แย้งว่า
ใช่สิอีบ้า ก็เมิงไม่ได้เป็นแบบกรูนี่
ขอโทษครับพี่...เนี่ย ตัวจริง...

ในอดีต ปอยเป็นคนที่ไม่มีทั้งพ่อ และแม่มาตั้งแต่เด็ก จริงๆจะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูกซะทีเดียว
ต้องพูดว่า อยู่กับพ่อมาตั้งแต่เด็ก แต่พอดีพ่อปอยขี้อาย
ให้ง้างปากยังไง ก็ไม่ยอมบอกสักที ว่าเป็นพ่อเรา (อะไรว๊า)

นอกจากขี้อายแล้วยังขี้เกียจ มีลูกก็ไม่ยอมเลี้ยง ให้ปู่กับย่าเลี้ยง
กินเหล้า เมาเช็ด...ตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก เท่ห์จริงๆ

แถมทำตัวเหมือนในละครน้ำเน่า ให้เราเรียกพี่อีกแน่ะ เอากะเค้าสิ
ปอยเรียกปู่ว่าพ่อ เรียกย่าว่าแม่ เรียกพ่อว่าพี่ และเรียกบรรดา ลุงป้าน้าอา ว่าพี่ๆๆๆ หมดทุกคน

รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอก คนแถวบ้านเฝ้าจับตามอง วันนี้ไอ้คนเล็กมันจะเดินไปไหน
ไปทำอะไร มันจะพูดกะใครมั่ง อ้าวนั่นๆๆ มันเดินเลยตลาดอีกแล้ว....

ตั้งแค่เด็ก ปอยเป็นคนชอบเดินใจลอย เดินก้มหน้า ถ้าเงยหน้าขึ้นมาก็หน้าบึ้ง และไม่พูดกับใคร
แม่(ย่า)ใช้ให้ไปซื้อไข่ไก่ที่ตลาด...แต่เดินเลยไปหัวถนน (ตลาดอยู่ใต้สะพาน)

ขาไปท่องไปอย่างดิบดี ไข่ไก่ 10ฟอง นมตราหมี 1 กระป๋อง ผักคื่นช่าย 2 บาท

ขากลับได้ไข่ไก่มาอย่างเดียว นมตราหมี กับ คื่นช่ายไม่รู้ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ...ตายละวา..ลืม

ตกเย็นปอยจะรีบกินข้าว ดูการ์ตูน ทำการบ้าน และรีบเข้านอน
ก่อนที่พ่อที่ปลอมตัวเป็นพี่ชาย จะเสด็จกลับ....เพราะเราไม่อยากจะเสวนากับพี่พิศาล แกโหดค่ะ

ปอยตั้งใจแน่วแน่ แล้วบอกตัวเองไว้ว่า จะไม่ปริปากถามอะไรๆใครเลย จนกว่าเค้าอยากจะบอก
แม่อยู่ไหน..พี่เป็นพ่อปอยใช่มั๊ย..จะไม่ถามเลย สักคำ

การดำเนินชีวิต และความคิด ของปอยกับพ่อ ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ไม่มีอะไรตรงไหนของเรา เหมือนกันสักนิด นอกจากหน้าตา และความโมโหร้าย
และปอยคิดว่า ปอยไม่รักท่าน.....ปอยเกลียดท่าน(เข้าใส้)

และแล้วอยู่มาวันหนึ่ง ปอยก็เกิดอยากจะเสียตัวอย่างเป็นทางการขึ้นมา คือแต่งงาน
(คำๆนี้ พิมพ์ไป สยองไป)
อยู่ๆก่อนพิธีหลั่งน้ำสังข์ พ่อก็บอกว่า

เราเป็นพ่อเจ้า หึหึหึ คิดไว้ตั้งนานมาแล้วว่า จะบอกลูกว่าเป็นพ่อ ก็ต่อเมื่อลูกแต่งงาน เรียกพ่อสิเรียกเร็วเข้า
อะโหยยย..เวง ใครจะไปตั้งตัวติด เล่นแบบนี้เลยเนอะพ่อเนอะ....

บ้าที่สุดในโลก....อย่างน้อยปอยก็ได้นิสัยเก็บกดจากพ่อมาอีก 1 อย่าง
เก็บไว้ได้ยังไง ตั้ง 20 กว่าปีไม่ยอมบอก...ปอยก็นะ ไม่ถามเว๊ย...ไม่บอกอย่าบอกดูซิ ใครจะแน่กว่ากัน

ทุกคนในบ้านมองกันอึ้งๆ ว่าไอ้ปอยมันจะตอบพ่อมันว่ายังไง ลุ้นกันเข้าไป ป้าเอ๊ย

ปอยบอกว่าค่ะ"หลวงพ่อ"(พ่อปอยบวชแล้วตั้งแต่ปอย อายุ 14)
"ขอถามอย่างเดียว หลวงพ่อไม่คิดว่าปอยจะขึ้นคานมั่งเหรอ ถ้าชาตินี้ไม่มีใครปอยคงไม่ได้เรียกหลวงพี่ว่าหลวงพ่อ เนอะ"

จริงๆแล้ว ปอยรักพ่อปอยค่ะ รักมากเท่าที่ลูกคนหนึ่งจะรักท่านได้
รักเพราะท่านเป็นพ่อ รักเพราะท่านเป็นผู้ให้กำเนิด

ถึงแม้ว่าท่านไม่เคยที่จะเลี้ยงดู ส่งเสีย แต่ปอยเชื่อว่า ท่านต้องเคยช่วยแม่เช็ดอึปอยตอนแบเบาะมั่งแหละ

เพราะในความทรงจำของปอย...
ท่านเคยแอบเรียกปอยว่า "ลูกพ่อ" ตอนท่านเมา...พอเช้าตื่นมา
เฮ้ยไอ้ปอย เมื่อคืนพี่พูดอะไรกะเราไปมั่งมั๊ย...ป่าวนี่ เห้นใช้ให้ชงเหล้าอยู่อย่างเดียว (ชิกลัวความลับรั่วไหล)

ท่านเคยแอบเอายาแดงมาจิ้มๆที่แผลปอย ตอนปอยหลับ ... ปอยชอบเดินสะดุดขาตัวเองแล้วล้ม เป็นประจำ
ท่านเคย เอาน้ำข้าวมาป้อนให้ปอยกิน ตอนปอยไม่สบาย...หมดแล้ว .... ทั้งปีทั้งชาติ ทำอยู่แค่เนี้ย

เราไม่ต้องไปสนใจอะไรเลย ว่าท่านจะเป็นพ่อแบบไหน เราเป็นฝ่ายต้องการไม่ได้หรอก...

เป็นพ่อขี้เมา(กรูก็เมา)เป็นพ่อที่เจ้าชู้ เล่นการพนัน...ต่างๆ นาๆ ที่เราไม่ชอบ
ชีวิตเป็นของท่าน เราไม่สามารถไปกำหนดอะไรๆได้ เราไม่จำเป็นต้องไปก้าวก่าย ล่วงรู้

มั่นใจได้อย่างเดียวเลยว่า ท่านรักเรา แค่นั้น มันก็มากพอแล้ว
การแสดงออกทางความรัก ของคนแต่ละคน ไม่มีทางเลย ที่มันจะออกมาเหมือนกันได้

บางคนนุ่มนวล อ่อนหวาน
บางคนเคร่งขึม สุขุม
บางคนเงียบเฉย ไม่แสดงอาการ
บางคนแก้เขิน ด้วยการกระทำตรงกันข้ามกับความรู้สึก

พ่อปอย แสดงออกโดยการ แกล้งปอยให้ร้องไห้ทุกวัน และหาเรื่องใช้ ให้เราไม่ได้นอน ดีดี
เพียงเพราะ อยากอยู่ใกล้ๆเรา อะฮ้า...คิดได้เนอะ

ปอยมั่นใจว่าปอยรักท่านมากขึ้นอีก ก็เมื่อวันที่ท่านป่วย เข้าโรงพยาบาล นอนห้องฉันเห็นคุณไป2อาทิตย์
(งานเนี้ยเล่นเอาปอยหมดตัว)

ปอยไปกระซิบข้างหูทุกวัน ว่า
"ตื่นมาก่อน อย่ามาทำเป็นนอนสบายแบบนี้ ตื่นมาคุยกันดีดี ให้เวลาอีกวันเดียวนะ หลวงพ่อ"

ปอยไปนวดให้ท่านทุกวัน ทาครีมให้ผ่อนคลาย ตื่นมาจะได้สดชื่น (จับตัวได้นะ พระอาพาธ)
นึกในใจ...ขอกอดหน่อยได้มั๊ยเนี่ย...แต่ไม่กล้าทำ แหะๆ....

ในที่สุดท่านก็ตื่น...ตื่นมาปุ๊ป เตะปากปอยซะ เลือดกบปาก
เพราะท่านนึกว่าเป็นเณร ที่ท่านรักนักหนา เอายาบ้ามาเสพที่กุฏิ ท่านเครียด เลยล้มป่วย
และทำคุณงามความดีให้ปอย 1 อย่าง คือ

"ถ้าหลวงพ่อ หายเป็นปกติ หลวงพ่อ จะไปตามหาแม่ให้นะ" อะโหยยย...ละครไทย อายไปเลยมั๊ย

ปอยรักท่านค่ะ และไม่โกรธสักนิด ที่ท่านเคยทอดทิ้ง

ถ้าเราหยุดคิด และพยายามเข้าใจใครสักคน ว่า

ทำไมเค้าถึงพูดแบบนั้น
ทำไมเค้าถึงแสดงออกแบบนี้
วันนี้ทำไมใจดี อีกวันทำไมใจร้าย...มองให้รู้ถึงเจตนาภายในใจ
อย่ามองที่การแสดงอกภายนอก เพราะไม่ม่ทาง ที่เค้าจะสนองได้ถูกใจเรา

ความต้องการของตัวเรา ไม่สำคัญเท่า เจตนาของผู้ให้หรอกค่ะ รักพ่อกันให้มากๆนะ

สุขสันต์วันพ่อ...แด่คุณพ่อทุกคน บนโลก

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 10 ธันวาคม 2550 9:48:13 น.

12 comments

Counter : 546 Pageviews.

(ไม่มีคอมเมนต์ครับ)

โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก

วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:29:13 น.

ดีใจที่เจอ ไปทานข้าวก่อน เอาไรป่าว

โดย: พราน (ตาพรานบุญ

) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:09:36 น.

เอากินรี ทอดกรอบ ตัวนึง

โดย: poyalin

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:11:25 น.

ปอยเอ๊ย...
อ่านแล้วปลื้ม อ่านแล้วอิ่ม...

รูปใน profile น่ารักดี คลิกดูแล้วขยายใหญ่ได้เท่าบ้าน( ต้องย่อรูปก่อน ขนาดจึงจะคงที่..)

ไปดูหลังไมค์นะ จะบอกวิธีลงเพลง

โดย: ชิงดวง

วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:03:29 น.

ขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมที่เวปหนูค่ะ คุณแม่ช่วยทำเวปให้หนูเองค่ะ มือใหม่ค่ะ เพิ่งเล่นได้ไม่ถึง 2 เดือน ฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยน่ะค่ะ

โดย: cartoon1759

วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:14:54:32 น.

ขอบคุณนะครับ ที่แวะไปเยี่ยมกันที่ Blog
และมาชวนไปเที่ยวโคราชด้วยกันครับ

ในวันอากาศหนาวๆ แบบนี้ ชวนมาทานเนื้อย่างเกาหลีด้วยนะ

คลิกที่รูปเพื่อตามเที่ยว ตามมาชิมด้วยกันครับ

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:1:25:42 น.

ตามมาดูว่าปอยลงเพลงได้ไหม

OK แล้วนี่
จะเปลี่ยนเพลงก็หา url เพลงนั้น ๆ ไปใส่แทนที่ในโค้ด (โค้ดนี้สำหรับเพลงที่มีนามสกุล .swf)

ขอให้สนุกกับการเลือกเพลงและฟังเพลงนะจ๊ะ

โดย: ชิงดวง

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:22:01:17 น.

รักพ่อนะ แต่ไม่แสดงออก

โดย: พราน IP: 117.47.109.189 วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:19:03:53 น.

นำสิ่งดีดี มาฝากในวันพ่อคะ

ปล. จะ copy เก็บไว้ แล้ว ลบ ออกก็ได้นะคะ เพราะ พระองค์ท่านคงไว้แบบนี้ไม่เหมาะนัก

โดย: a_mulika

วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:17:17:03 น.

อ่านแล้ว...อึ้งไปเลย.....

โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด

วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:13:10:54 น.

ลึกซึ้งๆ

โดย: มอริส IP: 124.120.140.80 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:16:27 น.

ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่มีทั้งหมดมาจนตลอดชีวิต ค่ะ

โดย: poyalin

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:11:00 น.