The Pursuit of Happyness

ช่วงนี้เป็นช่วงปิดให้อ่านหนังสือสอบ

ความจริงก็อยากทุ่มเทให้เต็มที่เหมือนกัน แต่นึกขึ้นได้ว่า หลังจากหมดช่่วงนี้แล้วก็เป็นเปิดเรียนเลย

คงไม่ได้ลัลล้า  แบบนี้อีกนานเลย

เลยตัดสินใจว่า แบ่งเวลามาทำสิ่งที่อยากทำบางอย่างดีกว่า

เริ่มจาก...........ดูหนังมาราธอน....ติดดกันมา3วันแล้ว  

หนังที่ดูก็มีทั้ง series ที่ดูค้างไว้ แล้วก็หนังอื่นๆที่เคยคิดว่าอยากดู

แล้วก็บังเอินไปเจอเรื่องนึง ชื่อเรื่องว่า The Pursuit of Happyness <<<< เป็นตัว Y จริงๆนะ ตามในเนื้อเรื่อง

หนังเรื่องนี้เคยมีเพื่อนคนนึงแนะนำให้ดูเมื่อประมาณปีที่แล้ว ไอ้เราก็อยากดูมาตลอด แต่มันแซงคิวไม่ได้น่ะสิ (มีหนังอื่นต่อคิวอยู่เยอะ 55)

จนมาเมื่อวานเลยไปเช่าดูให้รู้ไปเลยว่าดียังไง......

แล้วก็ได้รู้ว่าดีจริงๆ เป็นหนังที่บอกได้เลยว่า"สุดๆ"

มันเป็นเรื่องที่สร้างมาจากชีวิตจริงของชายที่ชื่อ Christopher Gardner ผู้ซึ่งทำทุกอย่างเพื่อต้องการให้ชีวิตของครอบครัวและลูกมีความสุข

ไปดูแล้วจะรุ้ว่า ชื่อเรื่องนี้เหมาะที่สุดแล้ว เพราะในชีวิตของเขาคนนี้ "ต้องไล่ล่าความสุข" จริงๆ และยิ่งไล่ล่าก็ยิ่งเหมือนมันไกลไปทุกที

เราเป็นคนดู ดูไปก็เหนื่อยแทน มักมีความคิดแวปมาว่า "จะมีแย่กว่านี้มั๊ย" แล้วก็จะมีเรื่องแย่ๆตามมาอีกทั้งเรื่อง

สิ่งที่ประทับใจในเรื่องนี้ก็คือ พระเอกเป็นคนที่รักลูกมาก รักแบบ....สุดบรรยาย เพราะเขาโดนพ่อทิ้งตั้งแต่เด็ก เขาสัญญากับตัวเองว่า ลูกจะต้องรุ้ว่าพ่อเคือใคร ดังนั้นตลอดทั้งเรื่องเขาจึงไม่ให้ลูกห่างจากเขาเลย  เรื่องนี้นะขนาดเรารู้เนื้อเรื่องมาก่อน (ต้นจนจบเลย) ดูไปยังร้องไห้เลยอ่ะ เพราะว่ามันซึ้งสุดๆ ทำให้รุ้เลยว่า คำว่า "รักมากกว่าชีวิตตัวเอง" นี่เป็นยังไง อาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้แสดงโดย Will Smith กับลูกชายแท้ๆของเขาด้วยมั้ง เลยตีบทกระจายไปเลย บอกได้คำเดียวว่า ซึ้งมากๆจริงๆ

อีกอย่างนึงคือ  มีหลายฉากในหนังที่เราดูแล้วรุ้สึกว่า "ถ้าเป็นเราคงพอแล้วแหละ มันแย่มากๆแล้ว" แต่พระเอกก็ยังเดินหน้าต่อ คงจะท้อหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่เคยหมดหวังหรือแสดงความอ่อนแอให้ลูกเห็นเลยสักครั้ง เป้าหมายเดียวของเขาคือ "ต้องการพบความสุข" และสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจไว้ก็คือลูกชายของเขา

ถ้าวันนึงเราเหลือเงินติดตัวทั้งชีวิตอยู่ 100 บาท เราจะทำยังไงต่อไป ถ้าไม่มีใครให้พึ่งอีกแล้ว ไม่มีแม้แต่บ้านจะอยู่...เราจะไปพักที่ไหน....เคยคิดไหม??? 

ดูอย่างนี้แล้วก็กลับมาย้อนคิดว่า เรื่องนี้สร้างจากชีวิตจริงแท้ๆ และปัจจุบันก็คงมีคนอีกเป็นล้านบนโลกที่เจอความลำบากอย่างนี้ แล้วเราล่ะ....สิ่งที่เราเจอทุกวัน ที่คิดว่ามันคือความทุกข์ ความลำบาก...มันเทียบกันได้ไหมกับที่พวกเขาเจอ ดูแล้วรู้สึกว่าปัญหาเราความจริงแล้วเล็กนิดเดียว เพียงแต่เราเอาแต่คิดว่า "นี่มันเป็นปัญหาใหญ่เลยนะ....จะแก้ยังไงดี....แก้ไม่ได้แน่ๆ" เราชอบคิดแบบนี้ประจำ จนมีดูเรื่องนี้นั่นแหละ ถึงได้รู้ว่า ความจริงปัญหามันไม่ใหญ่หรอก....แต่เป็นเพราะใจเรามันเล็กเกินไป...อ่อนแอเกินไป....และมีความมุ่งมันที่จะฟันฝ่าน้อยเกินไป

เคยมีอาจารย์ท่านึงสอนว่า สุขภาพประกอบด้วย 4 ด้าน คือ bio psycho social spiritual สิ่งที่เป็นเหมือนแรงผลักดันให้เราทำสิ่งต่างๆ ออกมาในรูปแบบที่เป็นเรา ก็คือ spiritual  อาจารย์บอกว่า ให้ลองคิดว่า ทุกวันนี้เราอยากตื่น อยากกิน ยังอยากหายใจอยู่ เพราะอะไร?  อะไรทำให้เราต้องตั้งใจเรียน ตั้งใทำงาน?  นั่นแหละคือ spiritual ถ้าคนเรามีทุกอย่างครบแต่ขาดจุดนี้ ก็จะหลายเป็นแค่คนที่เดินไปมาแต่ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ไปทำไม???

ที่พูดยืดยาวนี่ นอกเรื่อง แหะๆๆ แค่จะบอกว่าพระเอกเรื่องนี้มีจิตใจที่เข้มแข็งเหลือเกิน แรงผลักดันและความมุมานะของเขายิ่งมากยิ่งกว่า นั่นเพราะเขาไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง เขาทำเพื่อคนที่เขารักสุดชีวิต....

...งึมงำ งึมงำ....รู้สึกว่าพักนี้ขี้บ่น ทีแรกตั้งใจจะแวะมาแปบเดียว พิมพ์ไปพืมพ์มา ติดซะงั้น ไปนอนละดีกว่า

ก่อนไปมีประโยคมาฝากจากในหนังที่เขาพูดกับลูกชายว่า

"don't let anybody tell you you can't do something. Not even me"

" People can't do something themselves. they want to tell you you can't do it. You want something.Go get it"

เอาเป็นว่า ใครอ่านแล้วยังไม่ได้ดูก็รีบไปหาดูซะนะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

Create Date : 12 มีนาคม 2553		2 comments
Last Update : 12 มีนาคม 2553 3:19:01 น.
Counter : 1435 Pageviews.
Share Tweet