|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
จิตวิทยาแห่งการอยู่คนเดียว ๔
การเติมความสุขด้วยสัมพันธภาพอันประณีตกับธรรมชาติ คือการดื่มด่ำล้ำลึกในธรรมชาติอันประณีต สงบ ว่าง อันเป็นบ่อเกิดแห่งสรรพสิ่ง และแผ่จิตโอบอุ้มสรรพสิ่งทั่วทั้งจักรวาล
การกระทำเช่นนี้ จะทำให้จิตใจของเราขยายขอบเขตไปอย่างไร้ความจำกัด ดวงใจที่เป็นสุขอยู่แล้ว ก็จะสุขมหาศาล อย่างประมาณมิได้
เพื่อให้ได้รับรสชาตินั้น ลองทำกันดูเลยตามขั้นตอนนี้
๑. ตัดการรับรู้จากสิ่งแวดล้อม ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
๒. กำหนดรู้ที่จิตให้แน่วแน่เป็นหนึ่งบริบูรณ์
๓. เมื่อจิตรวมเป็นหนึ่งดีแล้ว ก็แผ่จิตครอบคลุมธรรมชาติแห่งความมีอยู่ทั้งหมด
๔. น้อมใจรำลึกว่า เราคือธรรมชาติ ธรรมชาติคือเรา สิ่งทั้งปวงเป็นหนึ่งเดียว
เมื่อเราเติมใจด้วยความสุขจากเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา และขยายใจแห่งความสุขสัมผัสสัมพันธภาพกับธรรมชาติอันกว้างใหญ่ไพศาลแล้ว จะเริ่มเห็นได้ชัดว่าการอยู่คนเดียวนี้มีค่า ทำให้เราเป็นอิสระเพียงพอที่จะได้ฝึกฝนและลิ้มรสความสุขอันยิ่งใหญ่นี้ได้
เมื่อได้รับความสุขแล้ว ก็ฝึกมาก ๆ บ่อย ๆ เนือง ๆ เสมอ ๆ ทุกขณะที่นึกได้ ฝึกเป็นประจำจนเป็นนิสัย จะบังเกิดผลดีอันเป็นอัศจรรย์ตามมามากมาย
ช่วงนี้จะเต็มไปด้วยความสุขอันไม่มีประมาณ รู้สึกกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ จิตใจกว้างขวาง ยิ่งใหญ่ เข้าใจธรรมชาติ และมนุษย์ชาติอย่างลึกซึ้ง ร่างกายจะโปร่งเบา หน้าตาอิ่มเอิบ ผิวพรรณผ่องใส กริยาท่าทางจะนุ่มนวล การพูดการจามีจังหวะจะโคน มีโทนเสียงอันเหมาะสม ชวนประทับใจ ระยะนี้จะมีเสน่ห์อย่างเอกอุ น่าเคารพ น่ารัก น่านับถือ น่าศรัทธา น่าเลื่อมใสยิ่งนัก จนต้องระวัง
ธรรมชาติมีปกติธรรมดาประการหนึ่งว่า ยามที่มนุษย์อยากได้อะไรมาก ๆ มักไม่ได้สิ่งนั้น ครั้นละวางสิ่งเหล่านั้น ว่างจากความอยาก และพัฒนาใจอยู่เหนือสิ่งเหล่านั้นแล้ว จะได้สิ่งนั้นโดยง่าย เหมือนที่โบราณกล่าวไว้ว่า
-----------คนอยากมักไม่ได้ เมื่อหมดอยากแล้วจึงได้----------------
ในทำนองเดียวกัน สมัยที่อยากมีคู่มักหาคู่ไม่ค่อยเจอ พอไม่อยากได้คู่แล้ว พัฒนาใจจนมีความสุขยิ่งใหญ่ คู่ทั้งหลายทุกประเภท จะประดังกันเข้ามาล้อมรอบ ซึ่งมีทั้งมาดี และมาไม่ดี
มาดี คือมาตามอำนาจบุญ เมื่อเราพัฒนาใจอย่างนี้ ย่อมเกิดบุญบารมีเพิ่มขึ้น อำนาจบุญย่อมเหนี่ยวนำให้ผู้ที่เคยทำบุญกับเราเข้ามาหา มารู้จัก
มาไม่ดี คือ เมื่อเรามีบุญใหญ่แล้ว เจ้าหนี้กรรมชั่วทั้งหลายก็จะเข้ามาทวง เพราะตอนนี้มีบุญพอที่จะใช้หนี้ได้แล้ว เจ้าหนี้จะรุมกันทวงวิบากกรรมชั่วคืน
มาร้ายอีกประการหนึ่ง คือ พวกกามเทพ ได้แก่เทพที่มีมิจฉาทิฐิเห็นว่า กามเป็นของดี มักชักชวนยั่วยวนผู้คนทั้งหลายให้เสพกามกัน พอใครจะละกามก็จะดลใจเพศตรงข้ามมาชวน มายวนยั่วให้เลิกล้มความตั้งใจที่จะละกามเสีย และชวนกลับไป เสพกามใหม่ดังเดิม
ใครต้องการฝึกจิตให้ยิ่งใหญ่จริง ก็เตรียมพร้อมได้เลยว่าจะเจอสิ่งเหล่านี้แน่
คราวนี้จะต้องตัดสินใจแล้วว่า จะเดินหน้าหรือจะถอยหลัง
ถ้าจะถอยกลับ ก็ต้องไปเรียนรู้ทุกข์อีกครั้ง แล้วเริ่มพัฒนาตนขึ้นมาใหม่
แต่ถ้าจะเดินหน้า ก็ปฏิบัติตามดังต่อไปนี้
ก่อนอื่นเราต้องแยกให้ได้ก่อนว่า ใครคือคู่แท้ ใครคือคู่เทียม และในบรรดาคู่แท้นั้น ใครเป็นคู่ประเภทไหน คู่กัด คู่กาม คู่กรรม คู่ธรรม หรือคู่บารมี
ถ้าเป็นคู่เทียม หรือบุคคลที่เป็นมาร กามเทพส่งมาก็ส่งกลับไปได้เลย ด้วยการวางเฉย หรือปฏิเสธไปอย่างเหมาะสม
ถ้าเป็นคู่แท้ แต่ละประเภทก็ต้องตั้งตนที่ความสำรวม แล้ววินิจฉัยด้วยโยนิโสมนสิการที่จะจัดสรรเขาไว้ตามฐานะอันสมควร แล้วตั้งมั่นที่จะพัฒนาจิตใจต่อไป
ในระยะนี้หากหยุดอยู่กับที่ จะถูกอำนาจความผูกพันกระชากลากพาใจให้กำเริบเตลิดไปในคู่ได้ ต้องก้มหน้าก้มตาก้าวไปในพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง บางคนอาจจะอยากถามว่า ถ้าเป็นคู่กันแล้ว สำเร็จไปพร้อมกันไม่ได้หรือ
ตอบว่า อาจได้อยู่ แต่ทั้งคู่ต้องฝึกจิต ปฏิบัติธรรมด้วยกัน และที่สำคัญต้องแยกกันปฏิบัติ เพราะหากปฏิบัติอยู่ใกล้กันเกินไป ใจจะพะวงห่วงใย ทำให้ไม่ได้เอกภาพเต็มที่ จึงไม่อาจบรรลุความบริสุทธิ์สูงสุดได้ ด้วยเหตุนี้ แม้พระมหาโพธิสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่ก็ต้องแยกกันปฏิบัติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะที่ใกล้สำเร็จสภาวะสูงสุด
ด้วยเหตุนี้เจ้าชายสิทธัตถะจึงออกมหาภิเนษกรม โดยทิ้งพระชายาไว้ในพระราชวังก่อน จนกระทั่งสำเร็จพระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จึงเสด็จกลับมาโปรดให้พระชายาสำเร็จด้วย
หรือพระมหากัสสปะกับคู่ของท่าน แต่งงานกันแล้วตามประเพณี แต่เป็นผู้มีคุณธรรมสูงทั้งคู่ จึงมิได้เสพกามกันเลย ครั้นพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นในโลก จึงชวนกันออกบวชโดยแยกกันไปปฏิบัติ พระมหากัสสปะไปปฏิบัติในสำนักพระพุทธเจ้า ส่วนคู่ท่านไปปฏิบัติในสำนักภิกษุณี จนกระทั่งสำเร็จอรหันต์ทั้งคู่จึงมาพบกันอีก
ดังนั้น ในช่วงสำคัญก่อนสำเร็จต้องแยกกันปฏิบัติ จิตใจจึงจะเป็นเอกภาพสมบูรณ์ พร้อมที่จะบรรลุสภาวะสูงสุด
สำหรับบุคคลทั่วไปที่ต้องการความสุขสูงสุดก็เช่นกัน อย่างไรเสียจะมีคู่หรือไม่มี ก็ต้องยินดีที่จะเรียนรู้และดูดซับคุณค่าของการอยู่คนเดียว จึงจะได้ประโยชน์ต่อชีวิตอย่างแท้จริง
นี่คือการเติมใจด้วยความสุขที่ยิ่งใหญ่กว่า
เมื่อเจริญเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา และแผ่จิตผสานสัมพันธ์กับธรรมชาติจนยิ่งใหญ่แล้ว ให้รักษาความสุขที่เกิดขึ้นในระดับนี้ให้ได้ และทำให้ยิ่งใหญ่อย่างต่อเนื่อง นี่คือระหว่างการเดินเข้าสู่ความบริสุทธิ์
ที่สุดของความรักนั้นคือเมตตา แต่เมตตานั้นคือจุดเริ่มต้นบนหนทางแห่งการพัฒนาจิตใจสู่ความบริสุทธิ์เท่านั้น ยังมีหนทางให้เดินอีกมาก
ด้วยเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคจึงตรัสสอนศีลธรรมเบื้องต้นว่า
๑. อย่าฆ่าสัตว์หรือทำร้ายชีวิตอื่นให้มีเมตตาต่อกัน
๒. อย่าลักทรัพย์ ให้มีกรุณาเกื้อกูลกัน
๓. อย่าผิดผัว ผิดเมีย หรือลูกใคร ให้มีมุทิตาต่อกัน
๔. อย่าพูดปด พูดเพ้อเจ้อ พูดหยาบคาย หรือพูดส่อเสียด ให้มีอุเบกขากัน
๕. อย่าดื่มสุราหรือของมึนเมาต่าง ๆ ให้ดำรงอยู่ด้วยสติสัมปชัญญะอันสมบูรณ์
ดังนั้น เมตตานั้นคือธรรมะเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ เมื่อเจริญเมตตาเต็มที่แล้วก็จะได้เมตตาเจโตวิมุติ คือสามารถเพิกขอบเขตของจิตได้ และมีความสุขยิ่งใหญ่มาก แต่ความสุขนี้ยังไม่ถาวร และถ้าติดอยู่ในเมตตา ปัญญาจะไม่สมบูรณ์ ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า
"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เมตตาเจโตวิมุติอันบุคคลเจริญแล้วได้อย่างไร มีอะไรเป็นคติ มีอะไรเป็นอย่างยิ่ง มีอะไรเป็นผล มีอะไรเป็นที่สุด
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวเมตตาเจโตวิมุตติว่า มีสุภวิโมกข์ (เห็นอะไรดีงาม สวยงามไปหมด) เป็นอย่างยิ่ง เพราะภิกษุยังไม่แทงตลอดวิมุติอันยิ่งยวดในธรรมวินัย ปัญญาของเธอจึงยังเป็นโลกีย์"
ดังนั้น จึงควรพักเมตตาด้วยกรุณา กรองด้วยมุทิตา กลั่นด้วยอุเบกขา แล้วแผ่จิตผสานสัมพันธ์กับธรรมชาติ จึงจะเข้าใจธรรมชาติและมนุษย์ได้อย่างลึกซึ้ง กว้างขวาง ครอบคลุม แต่นั่นก็ยังไม่ใช่ที่สุดแห่งอมตภาพ ยังต้องชำระจิตให้บริสุทธิ์จึงจะมั่นคงนิรันดร
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ... ตอนหน้าจะเป็นการชำระจิตให้หมดจด ซึ่งเป็นตอนจบค่ะ
ที่มา : //larndham.net/index.php?showtopic=35642&st=0 เพลงบรรเลง ลาวม่านแก้ว
Create Date : 13 สิงหาคม 2552 |
|
52 comments |
Last Update : 13 สิงหาคม 2552 12:02:22 น. |
Counter : 1527 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หมึกสีดำ 13 สิงหาคม 2552 12:11:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: อิ่ม_Aim 13 สิงหาคม 2552 12:32:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 13 สิงหาคม 2552 14:15:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: chawarin 13 สิงหาคม 2552 15:11:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมึกสีดำ 13 สิงหาคม 2552 19:11:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: cenyou 13 สิงหาคม 2552 19:38:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 13 สิงหาคม 2552 21:15:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: tukta IP: 125.25.222.81 13 สิงหาคม 2552 22:16:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 124.122.110.77 13 สิงหาคม 2552 22:28:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 13 สิงหาคม 2552 22:30:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 13 สิงหาคม 2552 22:47:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 124.122.110.77 13 สิงหาคม 2552 22:54:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 13 สิงหาคม 2552 23:04:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 124.122.110.77 13 สิงหาคม 2552 23:14:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 13 สิงหาคม 2552 23:33:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: JohnV 14 สิงหาคม 2552 0:29:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 14 สิงหาคม 2552 7:34:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: redclick 14 สิงหาคม 2552 7:46:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: tanjira 14 สิงหาคม 2552 9:06:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: deawdai 14 สิงหาคม 2552 9:29:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตัวp_box 14 สิงหาคม 2552 9:56:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมึกสีดำ 14 สิงหาคม 2552 11:34:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: busabap 14 สิงหาคม 2552 12:43:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 14 สิงหาคม 2552 15:55:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.5.196 14 สิงหาคม 2552 22:20:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.5.196 14 สิงหาคม 2552 23:03:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 14 สิงหาคม 2552 23:15:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.5.196 14 สิงหาคม 2552 23:20:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.5.196 14 สิงหาคม 2552 23:22:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 14 สิงหาคม 2552 23:37:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.5.196 14 สิงหาคม 2552 23:52:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.5.196 15 สิงหาคม 2552 0:03:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 15 สิงหาคม 2552 0:08:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 15 สิงหาคม 2552 7:36:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 15 สิงหาคม 2552 9:12:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.0.119 15 สิงหาคม 2552 9:58:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 15 สิงหาคม 2552 10:02:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 114.128.0.119 15 สิงหาคม 2552 10:13:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 15 สิงหาคม 2552 21:32:28 น. |
|
|
|
|
|
|
เพียรฝึกตนใฝ่รู้ หลักธรรม
จิตเพ่งคิดจดจำ บ่มไว้
หมายเพียรมุ่งตัดกรรม วัฏฏะ
หวังสละจิตสุดท้าย ดิ่งเข้านิพพาน..
|
|
|
|
|
|
|
ขอแวะเข้ามาอ่านด้วยคนนะครับ
ขอให้พ่อระนาดแววไว มีความสุขมากๆ นะครับ..