Bloggang.com : พ่อพเยีย : ไม่ระย่อมรสุมมารุมรัก

ไม่ระย่อมรสุมมารุมรัก

โดม วุฒิชัย

ในวันที่ผมไปขอลาออกจากวิทยาลัย(เอกชน)ที่ผมเรียนอยู่นั้น เป็นเพราะความซุกซนของสายตาผมโดยแท้ ที่บังเอิญเหลือบไปเห็นชื่อและที่อยู่ของเธอเข้า เธอเป็นเด็กเรียนดีแต่เข้าห้องเรียนสายเป็นประจำ เมื่อผมเห็นชื่อและที่อยู่ของเธอผมก็แอบจำเอาไว้ในใจอย่างแม่นยำ เหตุผลที่ผมลาออกครั้งนั้นเพราะรู้ว่าถึงเรียนต่อไปก็คงไม่จบ และเป็นช่วงที่ผมจะต้องไปเกณฑ์ทหารที่บ้านเกิด

เมื่อไปเป็นทหารเกณฑ์ผมเขียนจดหมายถึงเธอตามที่อยู่ที่ผมจดจำได้ จากนั้นเราก็เขียนจดหมายติดต่อกันเรื่อยมา ตอนนั้นเธอมีแฟนแล้ว เธอส่งหนังสือนิยายแปลเล่มหนึ่งไปให้ผมชื่อ “ไม่ระย่อมรสุม” แปลโดย สุคนธรส ผมชอบชื่อหนังสือเล่มนี้มากขนาดเอาไปเขียนไว้ที่หลังเสื้อคอกลมตัวหนึ่ง เอาไว้คอยปลุกปลอบใจตัวเองให้มีพลังในการต่อสู้ชีวิตยามยากลำบากในตอนนั้น

จดหมายแต่ละฉบับของเธอนับว่าเป็นกำลังใจให้ผมได้อย่างดี ตอนปีใหม่ปีหนึ่งเธอซื้อไดอารี่ส่งไปให้ผม ทำให้ผมเขียนบันทึกประจำวันเหตุการณ์ในกองร้อยทุกวัน ทุกวันนี้ไดอารี่เล่มนั้นก็ยังอยู่ และเป็นไดอารี่เล่มเดียวในชีวิตที่ผมใช้เขียนจนหมดครบทุกวัน

ก่อนปลดเกณฑ์ผมเขียนหนังสือออกมาเล่มหนึ่งโดยใช้รูปแบบจดหมายถึงเพื่อน ชื่อเพื่อนในหนังสือเล่มนั้นคือชื่อของเธอ เขียนเล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในกองร้อยให้เธอฟัง หนังสือเล่มนั้นพิมพ์ครั้งแรกใช้ชื่อ “ทหารสีขาว” ต่อมาพิมพ์ครั้งที่สองเปลี่ยนชื่อเป็น “ที่วิทยาลัยลูกผู้ชาย”

ช่วงนั้นผมเข้าใจว่าผมแอบหลงรักเธอแน่นอน แต่ก็เป็นความรักแบบกล้าๆกลัวๆ เพราะเธอกับผมช่างมีฐานะแตกต่างกันเหลือเกิน และประการสำคัญเธอมีคนรักอยู่แล้ว

แต่ถึงกระนั้นความเป็นคนช่างฝันของผม ทำให้ผมอดฝันลมๆแล้งๆไม่ได้ว่า ถ้าได้เธอมาเป็นคู่ชีวิตด้วย คงจะเป็นสุขไม่น้อย เพราะหลายเรื่องเราคุยได้อย่างเข้าใจกันดี โดยเฉพาะเรื่องของการอ่านหนังสือ

ท้ายที่สุดเธอแต่งงานกับผู้ชายที่เป็นแฟนของเธอคนนั้นไปตามครรลอง ผมได้ไปงานแต่งงานของเธอด้วย เมื่อถึงวันที่ผมแต่งงานเธอก็มางานผมเช่นกัน ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนบางช่วงขาดหายไม่ได้พบกันหลายปี แต่ก็จะมีการติดต่อกันทางโทรศัพท์เป็นระยะๆ

ทุกวันนี้เราเป็นเพื่อนกัน คุยกันทีไรก็ยังหัวเราะและพูดถึงความหลังเก่าๆได้เสมอ เธอยังครองตำแหน่งเป็นผู้หญิงคนเดียวที่แย่งผมพูดได้ เมื่อก่อนนี้ผมอาจจะอิจฉาผู้ชายคนนั้นที่ได้แต่งงานกับเธอ แต่ถึงวันนี้ผมไม่ได้รู้สึกอิจฉาเขาอีกแล้ว ขอบคุณความรู้สึกฉันเพื่อนที่ทำให้เรายังคบหากันอยู่จนถึงทุกวันนี้ ---------------------------

Create Date : 22 กันยายน 2548

Last Update : 22 กันยายน 2548 17:42:49 น.

0 comments

Counter : 549 Pageviews.