เพลงรักต้นฤดูร้อน ในช่วงปลายมีนาคมที่ผ่านมาผมยังพักอยู่บนดอยวาวี วันหนึ่งเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งซึ่งเป็นครูอยู่บนดอยชวนไปเที่ยวหมู่บ้านใกล้เคียง ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรมากไปกว่าการไปในที่ ๆ ยังไม่เคยไป เพราะในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาขณะที่ผมพักอยู่ที่ดอยวาวีผมยังไม่เคยไปเที่ยวหมู่บ้านแห่งนี้เลย ทั้งที่อยู่ไม่ไกลกันนัก ผมนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์พร้อมกล้องคู่ใจ การนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปตามทางเล็ก ๆ บนเนินเขาคดโค้งท่ามกลางป่าเขานั้นให้ความรู้สึกแตกต่างจากการนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างตามซอยในเมืองใหญ่อย่างสิ้นเชิง เห็นอะไรที่คิดว่าสวยงามก็หยุดถ่ายรูปไปตามรายทาง เมื่อผ่านป้ายชื่อหมู่บ้านที่เขียนไว้ว่า “บ้านจู้จี้” ทำเอาผมอดยิ้มออกมาไม่ได้ ถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่สามารถหาที่มาของชื่อหมู่บ้านได้ว่า ทำไมหมู่บ้านนี้จึงมีชื่อว่า “บ้านจู้จี้” ท่ามกลางแสงแดดยามเที่ยงในบรรยากาศต้นฤดูร้อน ภาพที่ทำให้รู้สึกชื่นตาชื่นใจขึ้นมาทันทีก็คือภาพเด็ก ๆ กำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานในลำธารใสไหลริน เห็นแล้วอยากกระโดดลงไปเล่นน้ำด้วย เสียดายที่ไม่มีผ้ามาผลัดเปลี่ยน ผมเห็นเด็ก ๆ ถือไม้ยาวคล้ายคันเบ็ดแต่ทว่าไม่มีสายเดินลัดเลาะอยู่ตามบริเวณป่าละเมาะริมลำธาร ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังสอยอะไรสักอย่างจากต้นไม้เตี้ย ๆ เมื่อเข้าไปดูใกล้ ๆ ทั้งสอบถามและเห็นด้วยตา ที่ปลายไม้เล็ก ๆ เหมือนคันเบ็ดทาด้วยยางเหนียว ๆ สีดำ และที่ปลายไม้นั้นมีตัวแมลงชนิดหนึ่งติดอยู่ แมลงที่ว่านี้ก็คือจักจั่นนั่นเอง พวกเขาใช้ตาคอยดูและหูคอยฟังเสียงกรีดร้องของจักจั่นเพื่อหาตำแหน่งของมัน แล้วก็ใช้ปลายไม้ไม้แตะที่ปีกจับตัวจักจั่นใส่ถุงที่เตรียมติดตัวมา จักจั่นสามารถประกอบอาหารได้หลายชนิด เช่น ทอด คั่ว หมก ยำ แกง ฯลฯ ถึงแม้ผมจะเป็นคนที่อยู่ในเมืองใหญ่แต่ผมก็เคยรู้รสชาติของแมลง ต่าง ๆที่เขานำมาทอดขาย ซึ่งถือว่าเป็นของกินเล่นที่หาได้ไม่ยากจนเกินไปนัก เสียงกรีดร้องของจักจั่นกลางแดดยามเที่ยงวันให้ความรู้สึกและอารมณ์ที่แตกต่างไปจากเสียงหรีดหริ่งเรไรยามค่ำคืน จักจั่นซึ่งถือว่าเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ชนิดหนึ่งที่กำเนิดขึ้นบนโลกใบนี้เมื่อราว 230-295 ล้านปีก่อน จัดเป็นกลุ่มแมลงที่ดูดกินน้ำเลี้ยงจากพืชเป็นอาหาร จักจั่นมีวงจรชีวิตอันน่ามหัศจรรย์ เมื่อโตตัวเต็มวัยจะเกาะอยู่ตามกิ่งไม้ ตัวเมียจะวางไข่ไว้ใต้เปลือกไม้ (ไข่ ระยะเวลา 4 เดือน) เมื่อไข่ฟักกลายเป็นตัวอ่อนแล้วจะร่วงลงสู่พื้นดินและฝังตัวอยู่ในดิน (ตัวอ่อนระยะเวลา 4-6 ปี) เมื่อโตเต็มที่จะไต่ขึ้นมาบนต้นไม้ ลอกคราบ กลายเป็นตัวเต็มวัยอาศัยอยู่บนต้นไม้ (ตัวเต็มวัย ระยะเวลา1-2 เดือน) ระยะที่เป็นตัวเต็มวัยนี้สั้นมาก คือเมื่อผสมพันธุ์และวางไข่แล้วก็จะตายลง จักจั่นตัวผู้ส่งเสียงได้ดังมาก แต่ตัวเมียไม่สามารถส่งเสียงได้ ทำนองของเสียงร้องอาจบ่งบอกได้ว่ากำลังเผชิญกับสิ่งใดอยู่ อาจตกใจเมื่อถูกรบกวน หรือร้องเพื่อหาคู่ แต่ส่วนใหญ่การส่งเสียงของจักจั่นจะเป็นไปเพื่อการหาคู่รักมากกว่าสาเหตุอื่น สำหรับจักจั่นเสียงก็เปรียบเสมือนบุคลิกและหน้าตา ท่วงทำนอง พลังเสียงและความไพเราะคือลีลาเฉพาะตัวของจักจั่นตัวผู้แต่ละตัว ที่จะบรรเลงให้ตัวเมียได้เห็นศักยภาพและตัดสินใจเลือกเป็นคู่ครองในที่สุด ขณะที่ผมเข้าไปสนทนาและถ่ายรูปเด็ก ๆ อยู่นั้น เสียงกรีดร้องของจักจั่นยังคงดังก้องกระหึ่มทั่วหุบเขา ฟังคล้ายเสียงดนตรีที่กำลังบรรเลงอยู่ริมลำธารกลางป่าเขา ผมถามตัวเองว่าทำไมแมลงตัวเล็ก ๆ จึงก่อให้เกิดเสียงดังฟังไพเราะเช่นนี้ได้ ผมก็ได้คำตอบว่า เป็นเพราะจักจั่นในบริเวณนี้ต่างกรีดเสียงขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันนั่นเอง ถ้าลำพังมันส่งเสียงทีละตัวสองตัวอย่างไม่พร้อมเพรียงกัน เสียงคงไม่ดังและฟังไม่ไพเราะถึงขนาดนี้ การที่มีแมลงอาศัยอยู่ตามต้นไม้ริมลำธารอย่างนี้แสดงให้เห็นถึงสุขภาพที่ยังสมบูรณ์ของลำธารสายนี้ด้วยเช่นกัน สายน้ำสายนี้ก็เป็นหนึ่งในหลาย ๆ สายจากยอดดอยที่จะไหลลงไปสู่พื้นราบข้างล่าง แล้วไหลลงไปสู่แม่น้ำและไปสู่ทะเลในที่สุด การเดินทางของสายน้ำแม้เป็นเพียงลำธารเล็ก ๆ แต่เมื่อไหลผ่านที่ไหนก็ให้ประโยชน์ที่นั่น ที่สุดแล้วก็ไปรวมตัวกันอีกครั้งเพื่อสร้างประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก ผมไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องแม่น้ำลำธารอะไรนัก รู้แต่ว่าทุกครั้งเมื่อได้เห็นหรืออยู่ใกล้แม่น้ำลำธารจะรู้สึกสดชื่นขึ้นเสมอ ผมคิดว่าถ้ากรุงเทพฯ ไม่มีแม่น้ำเจ้าพระยาอย่างที่เป็นอยู่นี้ เสน่ห์ของกรุงเทพฯ คงลดลงไปไม่น้อยเลย สำหรับคนที่อยู่ในเมืองหลวงถ้าบ้านไม่ได้อยู่ใกล้แม่น้ำ ส่วนใหญ่ก็จะคุ้นเคยกับน้ำประปาเสียมากกว่า เพียงแค่เอื้อมมือเปิดก๊อกก็ได้ใช้น้ำอย่างสะดวกสบายแล้ว อาจทำให้เราละเลยหรือลืมเลือนเรื่องที่มาของน้ำได้ ปีนี้เป็นปีที่ใคร ๆ ก็รู้ว่า ภัยแล้งได้คุกคามไปทั่วโลก แต่ดูเหมือนว่าผู้คนส่วนใหญ่ก็ยังไม่ตระหนกและตระหนักในเรื่องนี้นัก ใครจะคิดบ้างว่าในยุคสมัยของเราน้ำที่เราเห็นมีอยู่ทั่วไปมากมายจะกลายเป็นสิ่งขาดแคลน ไม่ว่าจะเป็นกรณีแม่น้ำโขงที่แห้งขอดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน และทางภาคเหนือภาคอีสานซึ่งแห้งแล้งกว่าทุก ๆ ปีที่ผ่านมา ว่ากันว่าคนในยุคปัจจุบันใช้ทรัพยากรน้ำสิ้นเปลืองมากที่สุด และในบรรดาสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่ใช้น้ำเปลืองที่สุดก็คือมนุษย์ ในวันที่ผมลงจากดอยวาวีเพื่อกลับบ้านที่นนทบุรี ผมเห็นอ่างเก็บน้ำระหว่างทางที่เป็นจุดชมวิวสวยงาม ผมเคยถ่ายรูปไว้เมื่อตอนขาขึ้นดอย ในตอนนั้นยังมีน้ำขังเต็มเปี่ยม แต่ตอนนี้น้ำแห้งขอดมองเห็นแล้วรู้สึกใจหาย ไม่เฉพาะที่นี่หรอก ที่ไหน ๆ ก็มีข่าวภัยแล้งเกิดขึ้นไปทั่ว จนถึงขั้นเกิดวิกฤติที่เรียกว่าสงครามแย่งชิงน้ำกัน เราเคยรู้กันไหมว่า...วันที่ 22 กุมภาพันธ์ เป็นวันพื้นที่ชุ่มน้ำโลก, วันที่ 22 มีนาคม เป็นวันน้ำโลก, วันที่ 8 มิถุนายน เป็นวันมหาสมุทรโลก, 3 วันใน 1 ปีที่สหประชาชาติกำหนดให้คนทั่วโลกได้ระลึกถึงและทำสิ่งดี ๆเพื่อน้ำบ้าง ผมเชื่อว่ายังคงมีคนอีกจำนวนมากที่ไม่ทราบว่ามีวันเหล่านี้อยู่ ผมกลับมาอยู่บ้านที่นนทบุรี ชีวิตประจำวันยังต้องใช้น้ำประปาจากก๊อกน้ำเหมือนคนอื่นๆที่อยู่ในเมืองใหญ่ เวลาที่ผมเผลอใช้น้ำอย่างเพลิดเพลินเกินพอดีทีไร ผมอดไม่ได้ที่จะคิดถึงบทเพลงรักของจักจั่นที่ริมลำธารในวันนั้น... ขอขอบคุณชาวบ้านทุกคนและชุมชนต่าง ๆ ที่ช่วยกันรักษาป่าและดูแลต้นน้ำไว้ เพราะมีท่านจึงทำให้พวกเรามีน้ำใช้ ขณะนี้มีผู้คนทั้งในประเทศและต่างประเทศทั่วโลกลงมือทำอะไรมากมายเพื่อช่วยกันรักษาน้ำ....แล้วเราล่ะ...ทำอะไรบ้าง ? -------------------------- การโหวตให้กับการประกวดบล็อกยอดเยี่ยมประเทศไทย THAILAND BLOG AWARDS 2010 ทุกถ้อยคำและลิ้งค์ทั้งหมดนี้ ผมได้รับมาจากคุณกะว่าก๋า blogger ผู้ร่ำรวยน้ำใจ เพราะฉะนั้นชื่อพี่ๆน้องๆในบล็อกที่เป็นชื่อเล่นจริงๆ (ที่ไม่ใช่ล็อกอิน) ไม่ว่าจะเป็นพี่อะไรหรือน้องอะไรนั้น ขอให้อ่านแล้วนึกว่าเป็นคำที่คุณกะว่าก๋าเรียกนะครับ เพราะหลายชื่อผมไม่รู้จัก และไม่รู้ว่าเขาและเธออยู่ในวัยไหน ผมเองก็ส่งเข้าประกวดร่วมกับเขาด้วย ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้หรอกครับ เพียงแต่ในฐานะที่เป็นคนชอบเขียนบล็อกคนหนึ่งจึงอยากมีส่วนร่วมในงานนี้และอยากเผยแพร่สิ่งที่เขียนให้กระจายออกไปอีกสักเล็กน้อย เผื่อมีใครได้เห็นแล้วคลิกเข้ามาอ่านเพิ่มอีกสองสามคนก็โอเคแล้ว นับจากบรรทัดถัดไปนี้จนถึงลิ้งค์สุดท้าย คุณต้องอ่านในน้ำเสียงของคุณกะว่าก๋านะครับ พ่อพเยีย ขออนุญาตประชาสัมพันธ์กิจกรรมการประกวดบล็อกยอดเยี่ยมประเทศไทย THAILAND BLOG AWARDS 2010 ผมได้เข้าร่วมประกวดบล็อก รวมทั้งเพื่อนบล็อกอีกหลายท่าน ก็ขอแรงใจแรงเชียร์จากเพื่อนบล็อกให้ช่วยเข้าไปโหวตคะแนนให้ ตามลิ้งค์ที่ผมได้ทำไว้เลยนะครับ ตกหล่นเพื่อนบล็อกท่านใดต้องขออภัยด้วยครับ ผมยังดูผู้เข้าประกวดไม่ครบทุกสาขาเลยครับ ขอบคุณทุกกำลังใจและไมตรีจิตครับ กะว่าก๋า วิธีการลงคะแนนโหวต ถ้าจะโหวตครั้งละ 3 คะแนน รบกวนสมัครที่นี่เลยครับ เมื่อเข้าไปแล้วกดตรงคำว่า Sign Up ครับ กฏกติกาการโหวตคะแนน โหวตได้ทุกวัน แต่ห้ามโหวตซ้ำบล็อกกันในหนึ่งวัน โหวตได้ทุกวันจนถึงวันที่ 10 สิงหาคม 2553 ครับ โหวตให้บล็อกพี่สิน โหวตให้บล็อกย่าดา โหวตให้บล็อกกะว่าก๋า โหวตให้บล็อกเป็ดสวรรค์ โหวตให้บล็อกป้าแอ็ด โหวตให้บล็อกพี่อุ้มสี โหวตให้บล็อกน้องวี โหวตให้บล็อกน้องดอย โหวตให้บล็อกน้องสาว โหวตให้บล็อกน้องแอม โหวตให้บล็อกคุณหนี่ฯ โหวตให้บล็อกน้องเอม โหวตให้บล็อกพี่แอม โหวตให้บล็อกน้อง yjam โหวตให้บล็อกพี่คนขับช้า โหวตให้บล็อกพี่จิน โหวตให้บล็อกคุณพู่ โหวตให้บล็อกพี่ไก่ โหวตให้บล็อกบีแอล โหวตให้บล็อกคุณนัทธ์ โหวตให้บล็อกพี่ ซซ โหวตให้บล็อกพี่แป๋ว โหวตให้บล็อกคุณเอ๋ โหวตให้บล็อกพี่อาคุงกล่อง โหวตให้บล็อกพี่จิบ โหวตให้บล็อกพี่ตี๋น้อย โหวตให้บล็อกคุณน้ำอ้อย โหวตให้บล็อกน้องหนึ่ง โหวตให้บล็อกพี่โสดในซอย โหวตให้บล็อกคุณคนสาธารณะ โหวตให้บล็อกพี่ชาลี โหวตให้บล็อกคุณปุ๊ก โหวตให้บล็อกคุณนก โหวตให้บล็อกพี่ปูขาเก เซมารู โหวตให้บล็อกคุณถม โหวตให้บล็อกน้องโยโย่ โหวตให้บล็อกคุณไฮกุ โหวตให้บล็อกน้องเมย์ โหวตให้บล็อกพี่ก้อย โหวตให้บล็อกคุณหมอหมู โหวตให้บล็อกพี่พีร์ โหวตให้บล็อกพี่เซียนกระบี่ฯ โหวตให้บล็อกคุณเจฟ โหวตให้บล็อกน้องแจง โหวตให้บล็อกพี่เทียนส่องแสง โหวตให้บล็อกน้องส้มแช่อิ่ม โหวตให้บล็อกน้องแป้ง โหวตให้บล็อกพ่อพเยีย มีรายชื่อบล็อกอื่นๆที่คุณอาจรู้จัก และเผื่ออยากโหวตให้ผมลิงค์มาจากบล็อกของคุณ ณ ปลายฉัตร >>>รายชื่อบล็อกอื่นๆที่คุณอาจรู้จักและอยากโหวตให้   Create Date : 30 กรกฎาคม 2553 55 comments Last Update : 3 สิงหาคม 2553 17:11:27 น. Counter : 2425 Pageviews. Share Tweet

ขอยกคอมเม้นท์เก่ามาวางก่อนนะครับ ว่างแล้วค่อยมาคุยกันใหม่ เพิ่ง เข้ามาอ่านบล็อกเลยเพิ่งรู้ว่าพี่ถูกสุนัขกัด หนูก็เคยโดนกัดค่ะพี่ทั้งแค้นสุนััขและแค้นเพื่อนเพราะขี่มอเตอร์ไซด์ไปกับ เพื่อนสองคน แต่มันดั๊น!!มากัดหนูไม่ยอมกัดเพื่อน!! อิอิ.. ขอให้หายเร็วๆน่ะค่ะ.. โดย: คนวาวี IP: 182.232.79.114 วันที่: 29 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:34:11 น. ห่างไกล ไม่ห่างกัน 36 ขอให้พี่หายป่วยเร็วรี่ค่ะ ใน ขวัญเรือน หน้า "ห้องรับแขก" มีผู้อ่านคนหนึ่งเขียนมาชื่นชมด้วยวรรคทองสั้น ๆ แต่กินใจไปนานว่า "...ชอบหลายคอลัมน์มาก โดยเฉพาะ ริมรั้วหัวใจ ของคุณโดม" แม้เป็นเพียงหนึ่งกำลังใจเล็ก ๆ แต่เชื่อว่าน่าจะทำให้พี่รู้สึกยินดีและมีความสุขไม่น้อยค่ะ ฉบับนี้ ริมรั้วหัวใจ เขียนถึง "สิ่งของในห้องใต้หลังคา" ชอบรูปภาพประดับเรื่อง ได้เห็น "สมบัติบ้า" ของพี่แล้ว อ่า... คิดถึงชีวิตในวัยเยาว์ของตัวหนอนฯ เองขึ้นมาทันที เพราะ กระป๋อง กระแป๋ง กระโถน ถาด จาน ป้ายน้ำอัดลม ฯลฯ มันอยู่ในยุคที่หนอนฯ ได้ทันเห็นเขาใช้ประโยชน์ในร้านกาแฟ ในร้านของชำ ในร้านรวงต่าง ๆ รวมไปถึงในชีวิตประจำวัน...ทั้งนั้น โอ...เวลาล่วงเลย สมบัติบ้า ของเก่า หรือของสะสมของพี่ กลายเป็นกระจกสะท้อนให้เห็นว่า เราต่างข้ามผ่านกาลเวลามาห้วงหนึ่งแล้วจริง ๆ อีกไม่ช้า เราก็จะกลายสภาพเป็นเหมือน "สิ่งของในห้องใต้หลังคา" นั้น โดยไม่สามารถปฏิเสธหรือเลือกวิถีอย่างที่ต้องการได้ แต่เราสามารถเลือกที่จะเป็นขยะ หรือของที่ไม่ใช่ขยะได้ ด้วยการกระทำของเราเอง เช่นนั้น...ใช่หรือไม่ ? โดย: หนอนฯ IP: 58.9.175.207 วันที่: 30 กรกฎาคม 2553 เวลา:3:02:58 น. ห่างไกล ไม่ห่างกัน 37 โหวตแรกของวันนี้เริ่มแล้วค่ะ เพิ่งได้เข้ามาเยี่ยมทักทาย ได้บรรยากาศดีๆ แบบธรรมชาติและกลิ่นอายของชนบทติดจมูกมาเลย ฉัตร เคยฉีดยากันพิษสุนัขบ้าเหมือนกัน ค่ายาอยู่ที่ 1600.- บวกลบไม่เกิน 100 ค่ะ (โรงพยาบาลเอกชน ที่แพงเพราะแยกเป็นค่าวัคซีนโรคกลัวน้ำ และวัคซีนกันบาดทะยัก แต่ก็ยังถูกกว่าที่คุณจขบ.โดน...หมื่นกว่า ง่าๆๆ... ขอให้ติด 1 ใน 10 งานบล๊อกอวอร์ดนะคะ โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 30 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:00:50 น.   โดย: พ่อพเยีย 30 กรกฎาคม 2553 8:58:03 น.

ใช่แล้วค่ะ หนอนฯ เราสามารถเลือกที่จะเป็นขยะ หรือของที่ไม่ใช่ขยะได้ ด้วยการกระทำของเราเอง... ริมรั้วหัวใจฉบับนี้... ทำให้หวนคิดถึงห้วงเวลานั้นได้อย่างแม่นยำ อาจถือได้ว่าตนเองเป็นผู้ร่วมผ่านพ้นมาด้วยกัน ทุกอย่างล้วนเป็นบทเรียน บทเรียนที่ล้ำค่า บทเรียนที่ต้องจดจำไปตลอดชีวิต...   โดย: แก้วเจียระไนย IP: 192.168.51.74, 58.136.74.36 30 กรกฎาคม 2553 10:12:46 น.

555 ครานี้หนอนฯ ไม่งงแล้วอ่ะค่ะ ก่อนหน้านั้นเบลอ ๆ ไม่รู้ว่าไปรู้จักคุณแก้วเจียระไนยตั้งแต่เมื่อใด ปล่อยไก่ไล่จับไม่ทันในงานนายอินทร์อวอร์ด โชคดีว่ามีตัวช่วยมาเฉลยซะก่อน หนอนฯ คิดว่าพี่เป็นผู้ร่วมเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดของชีวิตพ่อพเยียในขณะนั้น ทุกครั้งที่หนอนฯ ได้สนทนาแลกเปลี่ยนมุมมองเรื่องชีวิต เรื่องลูก ๆ เรื่องของคนแวดล้อมรอบ ๆ ตัว ไปจนถึงเรื่องการงาน หนอนฯ มักได้รับข้อคิดและคำแนะนำดี ๆ จากพี่เสมอ เป็นโชคดีของพ่อพเยียที่มีพี่เป็นคู่ร่วมทุกข์ร่วมสุข หนอนฯ เชื่อว่า ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเอื้อกัน เกื้อหนุนกัน และส่งเสริมกันอยู่ในที และต้องขอขอบคุณพี่ที่ให้โอกาสร่วมทีมเดินทางทั้งใกล้และไกล ไปไหนต่อไหนด้วยกันเสมอ โดยไม่ทำให้รู้สึกแปลกแยก ซึ่งทุก ๆ ครั้งหนอนฯ จะได้เห็นความน่ารัก ความสุขและความอบอุ่นในครอบครัวเล็ก ๆ ครอบครัวนี้เสมอ   โดย: หนอนฯ IP: 10.20.3.30, 202.28.180.202 30 กรกฎาคม 2553 10:43:11 น.

ชื่อหมู่บ้านก็ชนะใจแล้วครับพี่โดม 555 ใครได้ยินแล้วไม่ขำก็ต้องบอกว่าเส้นลึกมากครับ 555 ปล. รายชื่อเพื่อนบล้อกทุกคน ผมส่งให้พี่โดมทางอีเมลล์แล้วนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2553 11:17:11 น.

เห็นภาพแรกก็ "รัก" เลยน้า อิอิ อ่านบล็อกแกล้มเสียงเพลงแล้ว อยากไปเดินเล่นในลำธารที่นั่นบ้างจังค่ะ   โดย: แพนด้ามหาภัย 30 กรกฎาคม 2553 12:55:57 น.

โหวตค่ะ ตามมาจากบล็อกคุณก๋า...   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 30 กรกฎาคม 2553 14:14:00 น.

เมื่อเช้าส่งไปที่เมลล์ porpayia@yahoo.com ครับพี่โดม แต่ตอนนี้ส่งไปให้ใหม่แล้วครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2553 16:07:49 น.

รบกวนพี่โดมเช็คเมลล์อีกครั้งนะครับพี่ ส่งไปที่เมล์ dome_wutthichai@yahoo.com ผมส่งไปเรียบร้อยแล้วครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2553 16:37:10 น.

151/132.มาส่งคะแนนโหวตค่ะ . โหวต และโหวตค่ะ สู้กันต่อนะคะ อิอิ ^____^ ขออภัยที่เข้ามาส่งคะแนนโดยยังไม่ได้อ่านเรื่องราวในบล๊อกนะคะ ไว้คราวหน้าจะอ่านค่ะ...ตอนนี้ขอโหวตก่อนที่จะตาลายค่ะ อิ   โดย: ณ ปลายฉัตร 30 กรกฎาคม 2553 17:39:01 น.

พี่ โดม โหวตที่ใหน...   โดย: กาแฟ..ชา..ย 30 กรกฎาคม 2553 17:39:59 น.

นั่นสิโหวตได้ที่ไหน อยากโหวตตตตตตต   โดย: nop IP: 114.128.243.135 30 กรกฎาคม 2553 19:06:19 น.

.195/176 .ส่งโหวตยามดึกค่ะ ขออนุญาตคุยน้อยนะคะ ตอนนี้นี้นิ้วเริ่มพิการแร๊ว เอิ๊กๆๆๆๆ แต่...เดี๋ยวก่อน การโหวตยังคงดำเนินต่อไป ฮี่ๆๆๆ สู้ๆ นะคะ ^___^   โดย: ณ ปลายฉัตร 31 กรกฎาคม 2553 0:12:14 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม แวะมาอ่าน บ้านจู้จี้ และนึกไปถึง รายการหลานปู่กู้อีจู้ เรามีห้องใต้หลังคาเหมือน กันเลยนะคะ...อิอิ แต่ห้อง ใต้หลังคาของปรายอยู่ใน บล็อกพี่นักล่าน้ำตกค่ะ ฝากบอกคุณภูสีครามผ่าน บล็อกพี่โดมว่า ปรายดีใจ มากที่ได้เห็นบทความของ คุณภูสีครามในจับคู่เต้นรำ ในหนังสือกุลสตรี   โดย: ปราย IP: 118.172.178.189 31 กรกฎาคม 2553 7:15:52 น.

หวัดดีค่ะ พี่โดม เคยมีคนบอกว่าเห็นป้ายหมู่บ้านจู้จี้แล้วคิดถึงพี่โดม เอ๊ะ หมายความว่าอย่างไร เคยเข้าไปในป่าแล้วมีเสียงจักจั่นดังมารอบทิศทาง มันวังเวง น่ากลัว เหมือนยืนโดดเดี่ยวอยู่คนเดียวในโลก ไม่เคยลิ้มลองรสชาติจักจั่น แต่คิดว่าน่าจะมันๆ เด็กๆบอกว่ากินกับข้าว อร่อยดี แผลที่หมากัดหายหรือยังคะ โดนฝากไว้กี่เขี้ยวคะพี่   โดย: คิดถึงวาวี IP: 124.122.76.140 31 กรกฎาคม 2553 9:07:35 น.

สงสัยคนที่ริเริ่มบุกเบิกหมู่บ้านนี้เป็นผู้สาวแน่เลยค่ะ เธอคงจะจู้จี้มากๆ แต่น่ารักประมาณนั้น ฮี่ๆๆๆ เพิ่งทราบว่าจักขั่นตัวเมียส่งเสียงร้องไม่ได้ ที่ส่งเสียงกันเจื้อยแจ้วให้ได้ยินทุกคืนที่ฝนตก และอากาศเย็นๆ หน่อย(หน้าบ้านฉัตรมีน๊า ขอบอกค่ะ)นึกว่าเป็นเสียงตัวเมียซะอีกค่ะ โลกเราขาดแคลนน้ำ เพราะคนเราเห็นแก่ตัวมากขึ้นทุกวัน ไม่สนใจว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ไม่รักษ์ธรรมชาติวันนี้ วันข้างหน้าเราอาจสิ้นใจเพราะน้ำ ไม่ว่าจะน้ำแล้ง หรือน้ำท่วม... เรื่องลิงค์...ด้วยความยินดีค่ะ และจะดีใจมากถ้าจะมีประโยชน์กับผู้ประกวดบ้างไม่มากก็น้อย ฉัตรชอบภาพก๊อกน้ำธรรมชาติจัง ฮี่ๆๆๆ   โดย: ณ ปลายฉัตร 31 กรกฎาคม 2553 9:52:52 น.

.222/201 ส่งคะแนนโหวต ค่ะ เม้นที่นู่นไม่ได้แระ อิอิ   โดย: ณ ปลายฉัตร 31 กรกฎาคม 2553 10:36:30 น.

หวัดดีค่ะพี่โดม ดีใจที่วันนั้นได้คุยกันค่ะ ตอนนี้ฝนกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้ง เวลาที่สนุกสนาน... มักจะผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ   โดย: silly 31 กรกฎาคม 2553 13:37:47 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม ขออนุญาต บอกคุณภูสีครามด้วยนะคะ ว่าปรายอ่านบทความเรื่อง "อยากถามเธอรักฝนไหม" แล้วน้ำตาคลอ ไม่รู้ว่าเพราะ อะไรเหมือนกันถึงอ่านแล้ว ร้องไห้...   โดย: ปราย IP: 118.172.185.88 31 กรกฎาคม 2553 16:02:49 น.

จัดไปอีก 1 ค่ะ ไม่ได้สมัครแบบ 3 คะแนนนะคะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 31 กรกฎาคม 2553 17:24:21 น.

รีบมาแจ้งหนูปรายก่อนเลย ไปบอกภูสีครามด้วยตัวเองได้ที่นี่เลย... >>คลิกอ่านบล็อกภูสีคราม   โดย: พ่อพเยีย 31 กรกฎาคม 2553 17:25:46 น.

+6 เลยค่ะ   โดย: ส้มแช่อิ่ม 31 กรกฎาคม 2553 18:24:36 น.

ขอบคุณค่ะพี่โดม แต่แอบ เขินไม่กล้าบอก...ขอดู ลาดเลาซักพักจะไปบอก คุณภูสีครามที่บล็อกค่ะ ปลื้มแต่ไม่กล้าแสดงออก   โดย: ปราย IP: 118.172.178.160 31 กรกฎาคม 2553 19:59:30 น.

.285/260 . ส่งคะแนนโหวตล่าสุดค่ะ อิอิอิ ปล.ต้องขออภัยที่บางครั้งไม่ได้อ่านเนื้อเรื่องในบล๊อก เนื่องจากนิ้วและสายตาทำงานหนัก..แหะๆ สู้ๆ นะคะ ขอให้ติด 1 ใน 10 ค่ะ ^ ^   โดย: ณ ปลายฉัตร 31 กรกฎาคม 2553 20:58:55 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม ตอนนี้ก็สนุกกับโหวตครับ 555 วันนึงก็โหวตสองสามครั้งเลยล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 สิงหาคม 2553 7:53:14 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม ชอบภาพเปิดภาพแรกมาก ๆ กินความและมีความหมายกว้างและลึกซึ้งที่สุด คำรักคำเดียวที่มีพลังและมีอำนาจมาก ส่งพลังยิ่งใหญ่ที่ไม่ได้หมายถึงความรักแคบ ๆ เฉพาะหนุ่มสาว หรือแค่คนสองคน แต่มันมีอิทธิพลต่อคนรอบข้าง ขายกว้างไปทั่วหากเรามีสิ่งนี้เหมือน ๆ กัน ชอบมากเพราะคำรักในความเรียงชิ้นนี้ เห็นภาพของความรักที่พี่มีต่อถิ่นที่อยู่ ต่อผู้คน สิ่งแวดล้อม อาทรต่อสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ รอบตัว มองยังไงก็คือความความงามที่มนุษย์พึงหยิบยื่นให้กันอย่างห่วงใยและกระตุ้นเตือนให้เราหันมามองเรื่องราวใกล้ตัวมากขึ้น ด้วยความใส่ใจและความรัก ที่ชอบงานเขียนชิ้นนี้มากเพราะได้รายละเอียดของสิ่งมีชีวิตรวมไปถึง น้ำ ฟ้า อากาศโดยรอบ เนื้อหาให้ความชัดเจนและงดงามเป็นเอกภาพมากขึ้น ที่ชอบมากกว่านั้นคือภาพถ่ายค่ะ สวยมาก เพราะตอนที่ไป ไม่เห็นภาพสวย ๆ เหล่านี้เลย เพราะหากมองเห็นก็จะพูดถึงมันได้ในมุมมองของภาพของเรา ขอบคุณมากค่ะ :)   โดย: ภูเพยีย 1 สิงหาคม 2553 9:07:29 น.

ขยายกว้าง..   โดย: ภูเพยีย 1 สิงหาคม 2553 9:09:01 น.

ขอบคุณพี่โดม ขอบคุณคุณปรายมากก..ค่ะ   โดย: ภูสีคราม IP: 124.122.192.130 1 สิงหาคม 2553 11:37:30 น.

นานเนิ่น เนิ่นนาน แต่ยังไม่ลืมกันครับ... สวัสดีครับพี่โดม   โดย: โอมครับ (เอนทาเนีย ) 1 สิงหาคม 2553 11:38:23 น.

สวัสดีตอนบ่ายครับ วันนี้วันหยุดแต่ผมไม่ได้หยุดล้างแผล โขคดีมีสองแผลไปล้างทีเดียว ได้เห็นโรงพยาบาลวชิระวันหยุดบรรยากาศแตกต่างจากวันธรรมดาลิบลับ เมื่อวานก็ได้เดินเล่นในสวนหิมพานต์ มีป่าไม้ร่มรื่น ได้ชมตึกเก่า จู่ๆก็รู้สึกรักโรงพยาบาลนี้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งได้อ่านประวัติความเป็นมา ไปยืนลูบๆคลำๆตึุกเก่าที่เนื้อปูนและอิฐแตกกระเทาะ รู้สึกมีความสุุขที่ได้ถ่ายรูปตึกเก่าๆและต้นไม้ในโรงพยาบาลนี้ สงสัยจะเก็บไว้คนเดียวไม่ได้แล้ว ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ ผมขออนุญาตไม่ตอบเป็นรายบุคคลนะครับ แล้วค่อยคุยกันใหม่ สวัสดีครับ   โดย: พ่อพเยีย 1 สิงหาคม 2553 15:08:53 น.

339/313 . ส่งคะแนนโหวตล่าสุดค่ะ ร่วมใจ รักใคร่ บล๊อกแก๊งค์๋ โหวตกระชับมิตรค่ะ ^___^   โดย: ณ ปลายฉัตร 1 สิงหาคม 2553 16:20:19 น.

แวะไปโหวตให้คุณโดมเรียบร้อยแล้วค่ะ ช่วงนี้มือทำงานหนัก โหวตมือเป็นระวิงเลยค่ะ ชอบภาพที่หัวบล็อคมาก ๆ เห็นแล้วสบายตาเป็นที่สุดเลยค่ะ   โดย: haiku 1 สิงหาคม 2553 17:16:01 น.

ไปไหว้พระใหญ่ ที่ จ.ภูเก็ตกันค่ะ.. Vote แล้วนะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 1 สิงหาคม 2553 17:18:48 น.

ตั้งใจเข้ามาโหวตค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 1 สิงหาคม 2553 17:49:47 น.

ตามมาโหวตจากบ้านคุณก๋า แต่เขาไม่ยอมให้คอมเม้นท์ เลยตามมาที่นี่ค่ะ ฝากให้ช่วยดูแลด้วยค่ะ กดเบาๆนะคะ ขอบคุณค่ะ... แอมอร   โดย: peeamp 1 สิงหาคม 2553 19:03:44 น.

ขอบคุณ คุณภูสีครามด้วย นะคะ เพียงแค่อ่านคำว่า " อยากถามเธอรักฝนไหม" ทำให้จินตนาการไหลพรั่ง พรูออกมา...   โดย: ปราย IP: 118.172.179.225 1 สิงหาคม 2553 20:21:34 น.

จัดให้หกแต้มทุกวันค่ะ แต่พักนี้คอมเม้นหน้าโหวตๆไม่ได้ //www.thailandblogawards.com/viewblog.php?u=//chaaimwan.bloggang.com   โดย: เอมหวาน (ชะเอมหวาน ) 1 สิงหาคม 2553 21:06:16 น.

+6 แต้มนะคะ   โดย: ส้มแช่อิ่ม 1 สิงหาคม 2553 21:37:54 น.

389/362 เริ่มตาลายค่ะ ส่งโหวตรอบสามค่ะ คงสุดท้ายแล้ว... ก่อนนอนค่ะ อิอิ   โดย: ณ ปลายฉัตร 2 สิงหาคม 2553 1:29:15 น.

สวัสดีวันฝนพรำ ผมเตรียมตัวไปล้างแผลที่โรงพยาบาลวชิระ เพราะต้องล้างแผลทุกวัน นึกถึงสมัยเป็นเด็กๆ จำได้ว่าเป็นแผล ไม่ว่าจะเนื่องมาจากอะไร ไม่เคยฉีดยา ไม่เคยล้างแผล ใช้วันเวลารักษา นานวันมันก็หายไปเอง บางแผลก็หายอย่างไร้ร่องรอย มีบางแผลที่กลายเป็นแผลเป็นติดตัวมาจนถึงทุกวันนี้ แต่สงสัยจะแก่แล้วที่สรีระเนื้อตัวของเรา ต้องการการดูแลเอาใจใส่มากขึ้น ขอบคุณทุกโหวตที่โหวตให้ แต่อยากบอกว่าผมต้องขอโทษด้วยที่ผมไม่ได้เข้าไปโหวตลงคะแนนให้ท่านที่มาโหวตให้ผมเลย ไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่รู้จักก็ตาม ผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะทำอย่างไรดีกับการโหวตครั้งนี้ แต่ในที่สุดผมก็ตัดสินใจแล้วว่า... ตั้งแต่วันเริ่มโหวตวันแรกจนถึงวันนี้ผมไม่ได้โหวตให้บล็อกท่านอื่นๆเลย ดูเหมือนเป็นคนไม่มีน้ำใจเลยนะ ใครต่อใครมาโหวตให้ แต่ผมกลับไม่ไปโหวตกลับให้เลย แต่ผมคิดว่าผมมีเหตุผลส่วนตัวที่ไม่ได้เข้าไปโหวตให้กับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่บล็อกแก๊ง และขอยืนอยู่จุดนี้ คือไม่โหวตให้ใครอย่างเท่าเทียมกันทุกบล็อกเลยนะครับ หวังว่าทุกท่านคงจะเข้าใจบ้าง หรือไม่เข้าใจบ้างก็ไม่เป็นไร แต่ก็รู้สึกขอบคุณทุกท่านด้วยความจริงใจที่โหวตให้ ไม่ทำให้ได้คะแนนเป็นศูนย์ ได้มาเท่านี้ก็ถือว่ามากกว่าที่คิดไว้แล้ว ขอบคุณคร๊าบ   โดย: พ่อพเยีย 2 สิงหาคม 2553 9:20:37 น.

มาเพิ่มคะแนนให้ครับ   โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน 2 สิงหาคม 2553 11:08:39 น.

เข้ามาอ่านดอยวาวี บ้านจู้จี้ มีจักจั่น ครับ เป็นอะไรที่ไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น ขอขอบคุณครับ โอ ขอขอบคุณเรื่องลิ๊งก์ เป็นอย่างมากครับ มีลิ๊งก์ของผมอยู่ด้วย   โดย: yyswim 2 สิงหาคม 2553 12:40:41 น.

413/483 เดอะโหวต ส่งคะแนนโหวตล่าสุดค่ะ หลายคนมีเหตุผลของการโหวตต่างกันค่ะ ซึ่งเราเองต่างต้องเคารพในจุดยืนของแต่ละคนด้วยเช่นกัน ฉัตรเชื่อว่า เพื่อนๆ บล๊อกเกอร์ของเราทุกท่านที่เข้ามาโหวตให้ทุกบล๊อกที่มีลิ้งค์ หรือบางบล๊อกเท่าที่รู้จักก็ตาม ต่างก็ไม่หวังผลอะไรมากมายไปกว่า การที่เห็นพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน เราต่างก็สนุกที่ได้โหวต ได้ทำความรู้จักกันได้กว้างขวางมากขึ้นค่ะ เรื่องรางวัลเป็นแค่ผลพลอยได้เท่านั้นเอง ฮี่ๆๆ ขอให้แผลของคุณพ่อพเยียหายไวๆ ด้วยนะคะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 2 สิงหาคม 2553 12:51:33 น.

พี่โดมคะ ภาพแรกพี่ทำเอง หรือเป็นอย่างนั้นเองคะ มันคือตะไคร่น้ำหรือสาหร่ายคะพี่ จ้องอยู่นาน ไม่แน่ใจค่ะ น่ารักดี : ) ประกวดบล็อกด้วย ต้องตามไปโหวต   โดย: Love At First Click 2 สิงหาคม 2553 13:19:24 น.

สวัสดีครับคุณ yyswim ลิงค์ต่างๆนั่นผมก็ได้มาจากคุณกะว่าก๋าและคุณปลายฉัตร เพื่อให้เพื่อนๆได้ลิงค์ตามไปโหวตกัน สวัสดีครับคุณปลายฉัตร ขอบคุณและดีใจที่เข้าใจ ผมขอเป็นฝ่ายลุ้นดีกว่าว่าใครจะได้ 1 ใน 10 ที่รู้ๆนี่ของกะว่าก๋าต้องติดอันดับ 1 ใน10แน่นอน ขอบคุณในมิตรภาพที่มีให้ แล้วได้คุยกันอีกครับ สวัสดีครับรักแรกคลิก ตัวหนังสือที่เขียนคำว่า"รัก เป็นตัวที่เขียนไว้ที่พื้นคอนกรีตใต้สะพาน เพราะพื้นมีตะไคร่น้ำบางๆจับ ยังมองไม่ออกเลยว่าคนเขียนใช้อะไรเขียน เหมือนฝุ่นที่จับกระจกรถนานๆแล้วมีคนใช้นิ้วมือไปเขียนตัวหนังสือนั่นแหละ เพียงแต่นี้เป็นพื้นใต้้น้ำ ไม่ได้ใช้เทคนิคอะไรหรอก   โดย: พ่อพเยีย 2 สิงหาคม 2553 14:32:27 น.

มาพร้อมกับกำลังใจ 1 คะแนนค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 2 สิงหาคม 2553 15:00:31 น.

420/390 ส่งโหวตรอบสอง กับคะแนนล่าสุดค่ะ ^_______^   โดย: ณ ปลายฉัตร 2 สิงหาคม 2553 16:25:57 น.

462/432 ส่งคะแนน...ล่าสุด จับมือไว้ แล้วไปด้วยกัน>>> อิอิ รอบโหวต กอบโกยค่ะ ^_______^   โดย: ณ ปลายฉัตร 2 สิงหาคม 2553 19:45:58 น.

สวัสดีครับ...พี่โดม ถ้าว่างก็อย่าลืมติดตาม รายการจุดชนวนความคิด ทางช่องเนชั่น แชนแนล อังคารที่ 3 สค.53 เวลา 23.00-23.30 น. และออกอากาศซ้ำในวันพุธ 4 สค.53 เวลา 13.40 น.ครับ อย่าลืมติดตามกันนะครับ... ขอบคุณครับ   โดย: กาแฟ..ชา..ย 2 สิงหาคม 2553 20:11:00 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม โดม +---------------------------+ ขอนั่งซ้อนท้ายรถมอ'ไซค์ ไปตามหาจักจั่น ณ บ้านจู้จี้ ชีวิตทุกชีวิตมีความสำคัญต่อระบบนิเวศน์ในโลกค่ะ ได้เดินทางผ่านตัวอักษรที่พี่โดมเขียนถ่ายทอด รู้สึกซาบซึ้งในธรรมชาติเสมอค่ะ ปล. ไปโหวตให้แล้วค๊า   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 2 สิงหาคม 2553 20:26:48 น.

วันนี้จัดให้เต็มที่ค่ะ 485.452   โดย: ส้มแช่อิ่ม 2 สิงหาคม 2553 22:09:23 น.

สมัยเด็ก ที่บ้านอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ มีคุณยายอาวุโสที่สุด ที่บ้านจะมียาประจำตระกูลอยู่ขนานนึงค่ะ เป็นผงสีน้ำตาล ไว้แก้พิษงู หรือพิษสัตว์ทุกชนิด รวมทั้งพิษสุนัขบ้าด้วย วิธีใช้ก็จะละลายยาผงตัวนี้กับน้ำมันมะพร้าวทารอบแผลแล้วอีกส่วนนึงจะเอาไปผสมเหล้าแล้วดื่ม หายทุกรายค่ะ ยาดีมาก แม้กลางคืนดึกดื่น ชาวบ้านถูกสัตว์มีพิษกัด ก็จะไปเคาะประตูบ้านเพื่อขอยาค่ะ เสียดายว่ายานี้มาถึงรุ่นหลานก็ไม่มีแล้วค่ะ ขอให้คุณโดมหายไวๆค่ะ   โดย: แม่ซองขาวเบอร์ 9 IP: 222.123.181.240 2 สิงหาคม 2553 23:03:03 น.

มาโหวตให้อีกค่ะ   โดย: haiku 2 สิงหาคม 2553 23:17:37 น.

501/468 รายงานผลโหวตจาก สำนักข่าว.....(ไหนดีง่า!!!) โหวตก่อนนอนแล้วค่ะ..อิอิ ^_____^   โดย: ณ ปลายฉัตร 3 สิงหาคม 2553 0:21:01 น.

529/493 ส่งโหวตล่าสุด เพื่อกระชับพื้นที่ค่ะ เราจะขยับไปหน้าแรกๆ ด้วยกัน ^ ^   โดย: ณ ปลายฉัตร 3 สิงหาคม 2553 12:02:03 น.

3+3 ค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 3 สิงหาคม 2553 15:53:46 น.