Bloggang.com : เจ้านายหัวใจ : // ด้วยการได้เป็นคนรัก //

// ด้วยการได้เป็นคนรัก //

บางที.. อาจไม่จำเป็น..เสมอไป
ที่ความรัก..จะต้องจบลง
ด้วยการ..ได้เป็น..คนรัก

*
*
*

บนเตียงเล็กๆ.. ในบ้านอบอุ่น..หลังหนึ่ง
แดดยามเย็น..ทอบางบาง..ผ่านหน้าต่าง

หญิงชรา..อายุราวๆ 70 ปี
นอนซม..อยู่บนเตียง

เธอรู้ว่า...นี่เป็นช่วงเวลาสุดท้าย..ในชีวิตของเธอแล้ว ..แต่จะเป็นอะไรไปล่ะ ..เธอพอใจกับชีวิตทั้งหมด..ที่เธอได้ผ่านมา

เธอ..ได้แต่งงาน ..มีครอบครัว..ที่อบอุ่น
แม้จะไม่มีลูก..ก็ตาม

มีเพื่อนที่ดี ..ผ่านชีวิตการงานที่ดี
ถึงแม้วันนี้..สามีของเธอจะตายไป..ร่วม 10 ปี

แต่..ในวันสุดท้าย..ของชีวิต
เพื่อน-ที่เธอรักที่สุด..
ก็มานั่งเคียงข้างเธอ..อยู่ตรงนี้
มาส่งเธอ..เหมือนทุกครั้ง..ทุกคราว

*

“หมอบอกว่า..ฉันคงอยู่ได้ไม่เกินพรุ่งนี้เช้าหรอก”
เธอ..เอ่ยบอกกับเขา ...
เพื่อนชรา..ที่รู้จักกับเธอมา..แต่ครั้งยังเด็ก

“ฉันรู้”
ชายชรา..พยักหน้ารับ

“เธอมาส่งฉัน..เหมือนทุกทีสินะ”
หญิงชรา..มองหน้าชายชรา

“ใช่..ก็ฉันส่งเธอ..มาตลอดทั้งชีวิตนี่นา ..ขาดไปอย่าง..คงไม่ครบ”
ชายชราตอบ..ด้วยรอยยิ้มบางๆ

“ตอนเด็กๆ..บ้านเรา..อยู่ทางเดียวกัน..เรากลับบ้านด้วยกันทุกเย็น.. บ้านฉัน..อยู่เลยบ้านเธอไปมาก..”
เธอ..รำลึกความหลัง

“แต่ฉัน..ก็ไปส่งเธอทุกวัน”
ชายชราบอก

“ใช่..เธอทำอยู่อย่างนั้น..ตลอดชั้นประถม..และมัธยม..ที่เราเรียนด้วยกัน ..จนเพื่อนๆล้อว่า..เราเป็นแฟนกัน”
หญิงชราพูดขึ้น

“สุดท้าย..ก็ต้องเลิกล้อกันไป”
เพื่อนชราของเธอ..ต่อคำ

“ตั้งแต่..เธอคบกับแฟนคนแรกของเธอ..นั่นแหละ”
เธอเย้ายิ้มๆ

“แต่ฉันก็ไปส่งเธอทุกวัน..อยู่อย่างเดิม... จนต้องเลิกกับแฟน..ไม่ใช่รึ”
ชายชรา..ทวนความหลัง

เธอจำได้ว่า..เธอบอกเขาอยู่บ่อยๆว่า..ไม่ต้องเดินมาส่งเธอแล้ว..เดี๋ยวแฟนเขาจะโกรธเอา.. แต่เขาก็ยังดึงดัน..ที่จะมาส่งเธอ

“โกรธก็โกรธไป ..ฉันรู้จักเธอ-มาก่อนตั้งนาน ..ยังไงเธอ..ก็ต้องมาก่อน”

*

นั่น..เป็นคำพูดที่เธอจำได้-ไม่ลืม ..แม้ว่า..มันจะผ่านมาเกือบ 60 ปีแล้ว..ก็ตาม..

เธอยังจำ..วันที่เขาต้องขึ้นรถไฟ..เพื่อไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยได้

วันนั้น..เธอไปส่งเขาที่สถานี ..ร้องไห้จะเป็นจะตาย ..เขาวุ่นกับการปลอบเธอ..จนไม่เป็นอันได้ร่ำลาพ่อแม่

พอเธอสงบลง..และขอตัวเข้าไปล้างหน้าล้างตา..ในห้องน้ำ .. พ่อแม่ของเขา..ไปเช็คเที่ยวรถไฟ ...

พอเธอกลับมา..ก็พบเขานั่งร้องไห้คนเดียว..กับกองกระเป๋า...เงยหน้าขึ้นบอกกับเธอ..ทั้งน้ำตา

“กลับบ้านเอง..เดินดีๆ นะ”

…และนั่น..ทำให้เธอต้องเสียน้ำตา..อีกรอบ

*
เธอจำได้ว่า..วันที่เขาปิดภาคเรียน..และกลับมาบ้าน..เธอแนะนำเขา..ให้รู้จักกับแฟนหนุ่มของเธอ

ตอนแรก..ทั้งสอง..เหมือนจะเข้ากันได้ดี ..แต่หลังจากนั้น 2-3 วัน ..มีคนมาบอกว่า..แฟนเธอกับเพื่อนเธอ..ต่อยกัน

“มัน..นอกใจเธอ”
เขาบอกเรียบๆ..

แต่..เธอไม่เชื่อ

วันนั้น..เธอเชื่อแฟนมากกว่า..ว่าเขาอิจฉาแฟนเธอ..จึงหาเรื่องชกต่อย ..เธอว่าเขา..ไปหลายคำ

อาทิตย์นึงให้หลัง..เธอจึงรู้ว่า..เขาเป็นคนถูก ..เมื่อเธอไปหาเขาที่บ้าน..ก็เจอแต่..พ่อของเขา

“มันกลับไป..แต่อาทิตย์ก่อนแล้ว ..เห็นว่ามีธุระด่วน ..ไม่รู้อะไร”

*

เธอส่งจดหมายไปขอโทษ ..เขาบอกไม่เป็นไร..เขาไม่เคยโกรธเธอ..แค่น้อยใจเล็กๆ ..ในจดหมายลงท้าย..ด้วยคำ-คำเก่า

"กลับบ้านเอง..เดินดีๆนะ"

เธอรู้ว่า..ในคำที่เหมือนสั้นๆนั้น ..เขาพูดอะไรออกมา..มากมายขนาดไหน..

เธอจำได้..ถึงวันที่เธอ..บอกเขาว่า..
เธอจะแต่งงาน..

เขา..มองหน้าเธอ..
เธออ่านไม่ออกว่า..มันเป็นความรู้สึกอะไร
..ดีใจ?
..เสียใจ?
และเมื่อเธอถามเขาตรงๆ ..เขาก็ตอบว่า..

“..เราใจหาย..”

*

แต่ก่อนหน้านั้น.. ก็เขานี่แหละ..ที่เป็นคนช่วยเธอเลือก..ช่วยเธอดูว่า..ผู้ชายคนนี้นิสัยดี ..และรักเธอจริง

“เรา-ผู้ชายด้วยกัน..เราดูออก”

ซี่งเขา..ก็ดูไม่ผิด ..สามีของเธอดี..เหมือนอย่างที่เขาบอก ..

วันแต่งงาน..เธอบอกเขาว่า..

“ความเป็นเพื่อนของเรา..ยังเหมือนเดิมนะ ..ไม่ต้องห่วง”

เขามองเธอนิ่งๆ..พยักหน้าน้อยๆ.. ไม่ตอบคำ

ถึงเวลารดน้ำสังข์ ..เขาอวยพรเธอมากมาย ..แต่พูดกับสามีเธอ..เพียงสั้นๆ ว่า..

“ฝากด้วยนะ..”

*

เขาแต่งงาน..มีครอบครัวของเขา
เธอ..ก็มีครอบครัว..ของเธอ

มีบางช่วงของชีวิต..ที่ห่างกันไป
แต่ก็ไม่เคย..ลืมกัน

เธอ..ส่งการ์ดอวยพรวันเกิดให้เขา..ทุกๆปี
ตอนนี้..เขาน่าจะเก็บมันไว้ได้ 59 ใบแล้วล่ะ
เพราะเธอนับของเธอแล้ว..มันได้ 58 ใบ
น้อยกว่า..อยู่ใบนึง..
เพราะเธอ..เกิดทีหลังเขา 5 เดือน..

บางที ..เธอรู้สึกสนิทกับเขา..มากกว่า..คนรักของเธอเสียอีก

หลายเรื่อง..ที่เขารับรู้..แต่คนรักของเธอ..ไม่แม้แต่ระแคะระคาย..

และก็เช่นกัน..หลายความลับ..ที่เขาระบาย ..ที่เขาฝากไว้ที่เธอ..เธอก็รับ..และเก็บงำมันไว้..ด้วยความเต็มใจ..

*
*

“คิดอะไรอยู่?”
เขาเอ่ยขึ้นมา..ทำลายความเงียบ

“เรา..กำลังนึกแปลกใจ”
เธอเอ่ย..ด้วยท่าทีครุ่นคิด

“ทำไม..เราถึงไม่ได้เป็น..คนรักกัน?”

เขานิ่งไป..เหมือนกำลังคิดเช่นกัน

”เราสนิทกันมาก..มั้ง”
เขาว่า

“นั่น..ไม่น่าใช่เหตุผลนี่”
เธอว่า

“เธอ..ถามยากไปนะ”
เขาตอบ..หลังจากนิ่งคิดอีก..อยู่ครู่ใหญ่

“ไม่ยากหรอก ..ลองคิดเล่นๆ สิว่า..ทำไมเราถึงไม่รักกันนะ?”

แววตาเธอ..มีแววขี้เล่นซุกซน ..เหมือนเด็กหญิง..ครั้งกระโน้น

“อืมม..อันนี้..ค่อยง่ายขึ้นมาหน่อย”
เขาพูดขึ้น

เธอมองหน้าเขา.. แปลกใจเธอว่า..เธอไม่ได้เปลี่ยนคำถาม..นี่นะ..

“ฉันไม่รู้หรอกว่า..ทำไม-เราถึงไม่ได้เป็น..คนรักกัน”
เขามองหน้าเธอ..ด้วยสายตาอ่อนโยน

”แต่..ถ้าเธอถามว่า..ทำไม-เราถึงไม่รักกันน่ะ”
เขาเว้นช่วง
“ฉันก็จะตอบว่า -- ฉันว่า..เราไม่ได้-ไม่รักกัน..ซะหน่อย”

เธอหลับตาลง.. คำถามที่ถูกซ่อนไว้..หลายสิบปี..กลับตอบออกมาง่ายๆ..อย่างนี้เอง

“นั่นสินะ ..เราไม่ได้-ไม่รักกัน..ซะหน่อย”
เธอตอบ..ทั้งๆที่หลับตาลง

ตอนนี้..เธอพร้อมที่จะจากโลกใบนี้ไป..อย่างมีความสุขแล้ว

ในความรู้สึก..ที่เริ่มพร่าและเลือน...เธอสัมผัสได้ถึงมือของเขา..ที่เอื้อมมากุมมือเธอไว้

“กลับบ้านเอง..เดินดีๆนะ..”

และนั่น..
คือ..คำสุดท้าย..ที่เธอได้ยิน…

Create Date : 14 สิงหาคม 2551

Last Update : 14 สิงหาคม 2551 10:21:36 น.

17 comments

Counter : 693 Pageviews.

เอ่อ...น้ำตาซึมแฮะ

ความรักที่แท้จริงมันสวยงามแบบนี้เองนะคะ

ไม่ได้ครองคู่กัน...ใช่ว่าจะไม่รักกัน

บางครั้งมิตรภาพที่งดงาม ก็สำคัญกว่าการได้อยู่ด้วยกันนะคะ

ขอบคุณมากค่ะที่นำเรื่องดี ๆ มาเล่าให้ฟังในยามเช้า

โดย: แค่คนหนึ่งคน

วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:10:32:14 น.

กาแฟมาเสริฟยามบ่ายค่ะ งุงิ

ทานมื้อเที่ยงหรือยังคะ แง่มๆๆ ^ ^

โดย: Butterflyblog

วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:13:36:13 น.

นั่นสินะ .... เราไม่ได้ - ไม่รักกัน สักหน่อย

กลับบ้านเอง เดินดีดีนะ...

ขอเพิ่มอีกหน่อยนะครับ ... มีความสุข รักษาสุขภาพด้วยครับ

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:13:50:19 น.

ความรักออกแบบไม่ได้จริงๆ เน๊าะ
แวะมาเติมแรงใจให้แข็งแรง

โดย: อุ้มสี

วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:15:09:06 น.

เป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจและซาบซึ้งใจมากครับ อ่านแล้วได้คิดไปด้วย

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:15:46:08 น.

ความรักบางครั้งก็ไม่ต้องพูด
และไม่ต้องยืนเคียงข้างกันทุกวันนี่นา

โดย: ดีดีค่า (มัชชาร

) วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:16:46:35 น.

โดย: เหนือฟ้า พาไป

วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:17:20:11 น.

แบบนี้แหล่ะ ที่เรียกว่า รักเพราะรัก

๐ สวัสดียามค่ำคืนเดือนหงาย
ย่องทักทายผองเพื่อนหลับสนิท
พ่อระนาดแอบมานั่งเชยชิด
คอยลิขิตลำนำเผื่อพร่ำชม ฯ ...

อิอิ ฝันดีขอรับพี่น้อง กู๊ดไนท์ - ไกด์นู๊ด คร้าบ

โดย: porranat

วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:22:42:59 น.

สวัสดีค๊า แบมแวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีมั้ยคะ

โดย: yadegari

วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:4:47:04 น.

สวัสดีตอนสามทุ่มของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ไม่ได้มาทักทายหลายวัน
แต่ในใจก็ยังคิดถึงอยู่เสมอ
แม้กายห่างกันไกลไม่พบเจอ
ก็ห่วงใยเสมอไม่เปลี่ยนเเปลง

ขอให้มีความสุขกับช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า

ประทับใจจนอยากจะมีรักแบบนี้มั่ง

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 16 สิงหาคม 2551 เวลา:3:02:27 น.

สวัสดีวันหยุดครับ

มีความสุขกับวันพักผ่อน นะครับ

จากบล็อก ... ต้องทำฉันท์ใด จึงจะมีเจ้านายหัวใจ ล่ะครับ ?

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 16 สิงหาคม 2551 เวลา:8:16:57 น.

ตอนนี้ที่อุบลฯเป็นไงบ้างค่ะ

ฝนตกหนักไหม

ม๊าดูข่าว แม่น้ำโขงเอ่อล้น เป็นห่วงนะค่ะ

โดย: นางมารร้ายจีจี้

วันที่: 16 สิงหาคม 2551 เวลา:9:36:40 น.

๐ ยายบ่าม ยามบ่าย แล้ว.........แวะเยือน
ทายทัก ทักทาย เรือน.............เพื่อนพ้อง
เบาหลอก บอกเล่า เตือน........ อัพบล๊อก แระนา
เทียบส่ง ธงเสียบ ร้อง.............โห่ฮิ้วเชิญชม ฯ

มาทักทายค่ะ สุขสันต์วันหยุดนะคะ

โดย: porranat

วันที่: 16 สิงหาคม 2551 เวลา:16:35:31 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

แอบมองด้วยความห่วงใย
ฝากคำซึ้งๆผ่านตัวอักษร
เก็บความรู้สึกไว้ในบทกลอน
ด้วยความคิดถึงส่งถึงเทอ

ขอให้มีความสุขกับคุณที่คุณรักนะจ้า

มาอ่านเรื่องราวของความรักอีกครั้งจ้า

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:14:26:06 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาเสริฟกาแฟเย็นค่ะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ งุงิ

โดย: Butterflyblog

วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:19:30:14 น.

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 18 สิงหาคม 2551 เวลา:7:26:08 น.

Good morning

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 18 สิงหาคม 2551 เวลา:9:57:04 น.