รถไฟฟ้ามาหานะเธอ
...กลับมาแระ..กลับมาแระ....เหนื่อยมากมาย... แต่สุขใจเป็นที่สุดจะไม่ให้สุขใจได้งัยอ่ะ...ไปอบรมสัมนากะกิ๊กแท้ๆๆถึงแม้อย่างที่บอก ไปกัน 4-5 ชีวิต รวม เรา 2 คน ก็ปาไป 7 ชีวิตแระ นี่ถ้ารวมคน พขร. ก็โน้น 8 ชีวิต โน้น แต่นั้นก็มิใช่ปัญหา แบบว่า...นั่งรถก็นั่งติดกัน 5555+ (เด็กสุด เลยต้องระเห็ดไปนั่งแถวหลังด้วยกัน ซะงัน)ห้องพักก็ติดกัน...เหอๆๆ นับเลขกันทั้งคืน...เฮ้ย มิใช่ๆ เคลียร์งานกันทั้งคืนแหล่มสุดๆ ก็เดินเล่นชายหาดกัน โฮ้ โร สุดๆๆ ขอบอก ถ่ายรงถ่ายรูปมือเป็นระวิง... พี่ๆ ก็เป็นใจ ดีแท้...เรียกถ่ายรูป(คู่)ด้วยกันตลอด 5555+สงสัยไม่อยากให้น้องๆ เยี่ยงตรู ขึ้นคานทองเลยยุยงสงเสริม เราทั้งสองแต่ก็ต้องขอบคุณคร๊าบบบบมิเช่นนั้น... คงไม่ก้าวหน้า ก้าวไกล ก้าวไปให้ถึงนอกคานทอง เสียดายก็แต่ เวลาที่มีอยู่อันน้อยนิด แถมต้องรีบเคลียร์งานการที่มีอยู่เป็นกองพะเนินบวกกะกิ๊กพูดก็น้อย...แถมขี้อายอีกต่างหาก... ส่วนเรายิ่งพูดน้อยเข้าไปใหญ่..หาเรื่องมาพูดคุยด้วย ก็แทบมิมี...เดินริมทะเลด้วยกันจึงมีแต่ความเงียบ...เงียบ..และเงียบ...ทามกลางเสียงคลื่น...เสียงนกกา...เสียงพี่ๆ คอยแซว เหอ เหอ เหอ แซวอยู่ได้ ตรู ก็เขิลเป็นนะโว้ยยยยยแต่เพื่อความเนี้ยน จึงทำกลบเกลื่อน 555+ แต่ข้างในโค-ตะ-ระ เขิลลลลแหมกลับมาชวนไปดู ไฟฟ้ามาหานะเธอ ซะงัน...ทั้งๆ ที่ฉานก็ไปดูมาแล้วอ่ะนะ.... แต่เพื่อกิ๊ก... 555+ ไปดูอีกกี่รอบก็ย่อมได้ (เสร็จฉ้านนนนนน)
ห้องละสองคน
ลองเช็คราคาตามเว็บนี้นะคะ
//www.bulunburi.com/chiangmai/rate_package.html
บอกเค้าขอห้องติดทุ่งนา
ไม่แน่ใจว่าตอนนี้เค้าเกี่ยวข้าวไปหรือยัง