--- น ก ปี ก แ พ ร สี เ ขี ย ว ( Green Cochoa )---

วันนี้...หลังจ็อกกิ้งยามเช้าแล้ว เราตั้งใจจะขึ้นไปหานกปีกแพรสีเขียว ทราบจากเพื่อนว่าเป็นนกในฝันของเธอที่อยากเห็นมากและยังเป็นนกที่พบยากมากในป่าดงดิบตัวหนึ่ง

เราร้างลาการดูนกมาพักใหญ่ ๆ เนื่องด้วยไม่มีเวลานัก เรื่องวิ่งกับการเตรียมสอบของลูก ๆ เป็นเรื่องสำคัญของเราในช่วงนี้ งดเที่ยวต่างประเทศหรือไปดูนกไกล ๆ หากว่างก็ต้องหาเวลาไปเยี่ยมพ่อแม่ก่อน และอีกอย่าง ทุกการเดินทางของฉันยังขึ้นอยู่กับคนที่บ้านทั้งสิ้น เขามีประชุมแทบทุกอาทิตย์ เราก็ทำงานที่บ้านไปตามปกติ เขาว่างเมื่อไร ก็ไปเมื่อนั้น บ้านเราเป็นแบบนี้มาเนิ่นนาน

ก่อนขึ้นดอยอ่างขาง คนที่บ้านถามน้องต้นเขียวไว้ก่อนแล้ว รู้คร่าว ๆ ว่านกปีกแพรจะอยู่บริเวณไหน ไม่คาดหวังว่าได้เจอเขาหรือไม่ คิดไว้แค่ว่า เราอาจจะเจอนักดูนกคนอื่น ๆ ที่นั่นบ้างหรือเปล่า เรามักจะได้นกเพราะคนอื่นชี้เป้าให้บ่อย ๆ

อากาศเช้านี้เป็นหมอกฝนปกคลุมไปทั่วบริเวณ พอลมพัดมาสักวูบก็เหมือนเคลื่อนหมอกจาง ๆ ให้หายไป หมอกฝนวิ่งเล่นไปทั่วฟ้า ลมพัดมาสักวูบก็เห็นภูเขา ลมไล่เมฆอีกสักครั้งก็เห็นแดดบนพื้นราบสวยงามแต่สำหรับบนดอย สักพักก็กลับมาอึมครึมเหมือนเดิม
เราได้ยินเสียงนกเล็ก ๆ มากมายบริเวณนี้ เห็นบาร์เบ็ตเยอะสุดแต่ไม่รู้ว่าเป็นพันธุ์อะไรเพราะเห็นเป็นเงาดำกำลังส่งเสียงอยู่บนยอด เราก็ยิงไปตามเสียงเพื่อเรคคอร์ดเท่านั้น หวังอะไรไม่ได้เพราะนอกจากแสงน้อยแล้ว ฝนยังตก ๆ หยุด ๆ ตลอดเวลา

เราสองคนยังไล่หานกเป้าหมายตามที่เห็นในเพจนกล้านนาที่นักดูนกโพสต์ไว้ พอนึกออกว่า นกปีกแพรนั้นตัวไม่เล็ก ขนาดพอ ๆ กับนกเขา สีสันไม่ดึงดูดสายตาสักเท่าไหร่

คนที่บ้านไล่ไบน็อกหาจนเห็นรังนกบนกิ่งสูง เสียงตกใจปนดีใจว่าเห็นพ่อนกกำลังป้อนลูก ' มีแม่นกกำลังกกไข่อยู่ ...ลูกนกมีหลายตัวนะเนี่ย ... พ่อมันคาบอะไรมาป้อนลูกนะ เต็มปากเลย มาดู ๆ... ' ทำให้ฉันตื่นเต้นไปด้วย เขาเรียกให้มาดูในไบน็อก ฉันก็ยังหาไม่เจอ ขอให้เขายิงภาพไปก่อน จะได้ดูในกล้องอีกที มันมืดมาก มองอะไรไม่ค่อยเห็น

พอดูผ่านภาพถ่าย ก็ไล่หาอีกที คราวนี้เห็นแล้ว แต่เห็นแม่นกกกลูกอยู่ เจ้าตัวเล็กตัวไม่เล็กแล้วนะ ขนเต็มหัว อีกไม่นานก็หัดบินแล้ว มิน่า เขาถึงอยากให้รีบมาดูกัน เพราะลูกนกบินได้ เขาคงพากันไปที่อื่นแล้วแน่ ๆ

แม้เราจะเห็นแล้วก็ตาม แต่การเก็บภาพนั้นยากมาก แสงก็น้อย ฝนก็ตกปรอย ๆ ผลัดกันถือร่มให้เพื่อให้อีกคนเก็บภาพ รังนกอยู่สูงและไกลมาก ไกลเกินกำลังกล้องของเราสองคน ตอนนั้นเรายังไม่แน่ใจนักว่าเป็นนกปีกแพรสีเขียวหรือเปล่า แต่ก็ดีใจทั้งนั้นถ้าได้เห็นรังนกและภาพชีวิตแบบนี้

คนที่บ้านบอกว่า คลับคล้ายคลับคลาว่าเห็นภาพของน้องต้นเขียวโพสต์ไว้ เป็นรังนกหรืออะไรประมาณนี้ ฉันก็เปิดมือถือหาเลยเพราะก่อนมาดูนกนั้น ยังไม่เห็นภาพที่ว่านี้มาก่อน แต่พอเห็นแค่นั้นก็ดีใจสุด ๆ ใช่เลย กิ่งแบบนี้เลยเป๊ะเด๊ะ ดีใจยกกำลังสองเพราะใช่นกปีกแพรสีเขียวจริง ๆ โชคดีที่ได้เห็นพวกเขาเพราะหลังจากกลับบ้านแล้ว เราเพิ่งทราบว่า นกชนิดนี้เป็นนกสุดลึกลับที่หาดูยากมากตัวหนึ่ง แม้สีปีกเขียวไพลดูไม่หวือหวาและเป็นจุดเด่น แต่โทนปีกสีเขียวและสีน้ำเงินนั้นสวยมาก

เราเห็นพ่อนกบินมาป้อนลูก ๆ และคาบอะไรออกไปด้วยทั้งสามครั้งนั้น จากนั้นทั้งพ่อและแม่นกก็บินออกจากรังมาเกาะกิ่งสนท่ามกลางสายหมอกมืดครึ้ม ไซร้ปีกไซร้ขนสบายอารมณ์ มีแต่เราเท่านั้นที่ได้แต่ดูพวกเขาอย่างเงียบ ๆ

เรายิงไปหลายภาพ พอได้เห็นเป็นที่ระลึกในการมาครั้งนี้

เราคุยกันว่า จะพอแค่นี้หรือไปหาอะไรกินและมาเฝ้านกต่อ รอความหวังหลังบ่ายว่าอาจจะมีแดดบ้างก็ได้ แต่ตกลงใจว่า กลับบ้านดีกว่า พอแล้วสำหรับวันนี้

และบ่ายนี้ก็ทำให้การตัดสินใจเราถูกต้องขึ้นเพราะฝนตกหนักมาก ได้แต่หวังว่า ครอบครัวนกปีกแพรจะอยู่รอดปลอดภัย ลูกน้อยมีปีกแข็งแรงและบินไกล..



























ขอให้มีความสุขทุกท่านค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ภูพเยีย
28 สิงหาคม 2559

Create Date : 29 สิงหาคม 2559 Last Update : 29 สิงหาคม 2559 10:37:14 น. Counter : 1141 Pageviews.		3 comments
Share Tweet