หกโมงเย็นเมื่อวาน ฟ้ามืดเหมือนม่านในโรงละคร ถูกดึงต่ำลงบอกลาเพื่อปิดฉากการแสดง แต่มันเพียงการเริ่มต้นของฝนที่เริ่มเปิดการแสดง มันค่อย ๆ โปรยสายก่อนความรุนแรงจะกระหน่ำลงอย่างไม่ลืมหูลืมตา ลมหอบดอกไม้ ใบไม้หมุนวนบนพื้น พี่หมอกวิ่งพล่านแต่ก็ไม่หลบเข้าบ้านตามเคย ลุงอั่ววิ่งไปริมรั้วเพื่อนบ้าน คงปวดท้องอยากทำธุระทั้งที่ต้นไม้โยก ลู่ลมเอียง 45 องศา ได้แต่เรียกให้ออกมาและอุ้มเข้าบ้าน แต่อองออลุกไม่ไหว เขาไม่สะทกสะท้านเพราะเห็นฉันอยู่ ไม่ร้องเรียกให้มาอุ้มยกตัวนอกจากนอนตากฝน เราสามแม่ลูกช่วยกันอุ้มมาหลบฝน
ไม่ว่ามุมไหน ฝนก็ตามมาทักทาย พื้นเปียก หมาเปียก ลมกรรโชก ไม่มีใครเกรงใจใคร กันสาดที่ต่อยื่นออกไปยังไม่เสร็จ มุมอื่น อองออก็ไม่นอน จะอยู่กันอีกสักเท่าไหร่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า จะอยู่อีกสองวัน เราก็ต้องทำ ตั้งใจทำให้เขาได้หลบฝนและแดดร้อนร้ายตอนกลางวัน เพราะเขาก้าวเข้าบ้านที่เคยนอนของเขาไม่ได้แล้ว
กว่าจะหาคนมาทำกันสาดให้ ไม่ง่าย เพราะต่างคนต่างมีธุระ แต่เขามีน้ำใจกับเรามาก พยายามจัดหาเวลามาทำให้ตั้งแต่รู้ข่าวว่าหมาเราป่วยมาก
วันนี้ กันสาดคงเสร็จเรียบร้อย ฝนมาตามฤดูกาล จะโทษกันไปทำไม ดินคิดถึงฝน คนก็ทุเลาอาการห่วงหมา เขาช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แม้แต่เรื่องการลุกไปขับถ่ายเอง แต่ก็หวังจะให้เขาอยู่กับเรา จะไปก็ขอให้ไปอย่างไม่ทรมานมากนัก
29 เมษายน 2560
เมื่อวานนี้ อองออ ไส้อั่วและพี่หมอก มีกันสาดคุ้มแดดคุ้มฝนใหม่แล้ว
ฉันต้องเทียวเข้าไปดูว่า เขาชอบบริเวณที่กันสาดยื่นคลุมตัวได้นี้หรือเปล่า
อองออดูมีความสุขขึ้นพร้อมคู่หูของเขาที่คอยดูแลกันอย่างใกล้ชิดอย่างไส้อั่ว
นึกถึงฝนสาดรุนแรงเมื่อสองสามวันก่อน กันสาดยังไม่เสร็จ
ฉันนั่งเอาร่มคันใหญ่บังฝนให้เขา พร้อมทั้งเอาผ้าขนหนูคลุมหัวก่อนที่จะคลุมด้วยเสื้อกันฝน จะได้ไม่เปียก ลูบหัวจนอองออจนหลับ
ฉันต้องไล่พี่หมอกเข้าไปในบ้าน และอุ้มไส้อั่วเข้าบ้านเช่นกัน
สักพักพอฝนซา ไส้อั่วแอบออกบ้านมานอนเปียกฝนข้าง ๆ อองออ
เห็นแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้า ทำไมไส้อั่วจึงเป็นห่วงอองออได้มากขนาดนี้
อองออก็ร้องดังให้เราไปอุ้มเพราะจะพาไส้อั่วไปอึหรือฉี่ตามต้นไม้ที่ประจำของเขา
เขาเป็นเพื่อนรักกันมานาน จนคิดว่า หากอองออไปก่อน อีกตัวคงเฉาน่าดู
30 เมษายน 2560
แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ 
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ก้นกะลา Music Blog ดู Blog
ภูเพยีย Diarist ดู Blog
แวะมาอ่านค่ะ