ร.ต.อ.ธรณิศ ศรีสุข#1 หลังจากที่ไม่ได้ upblog มานานมาก อันเนื่องมาจากตัวผมเอง ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าตัวผมจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ จากเด็กที่เคย ทั้งเรียน ทั้งเป็นนักกีฬา ทั้งทำกิจกรรมตลอดเวลา ออกค่ายไปเรื่อยๆ วันๆแทบไม่มีเวลาว่างเลย แต่เป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมากที่สุด แต่มาวันนี้ผมกลายเป็นมนุษย์เงินเดือน ทำงานกลับบ้านนอน วันหยุดก็นอนเพราะชอบคิดแต่ว่าตัวเองเหนื่อยมากถ้าว่างต้องนอนให้มากๆ ซึ่งมันไม่ใช่ปูนคนเดิม ปูนคนเดิมต้องหาอะไรทำได้ตลอดเวลา ไม่เคยหยุดนิ่ง อุดมการณ์ต่างๆมันหายไปไหนหมด ใครทำลายมัน หรือผมเองนี้แหละที่ทำลายมัน ...ผมก็ดำเนินชีวิตแบบเดิมๆทุกวัน แล้วมีอยู่วันหนึ่งผมไปตัดผมระหว่างรอตัดผม ผมก็ได้หยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่านเปิดไปเปิดมาผมก็มาหยุดอยู่ที่หน้าหนึ่งเป็นบทสัมภาษณ์ของ รศ. ดร.เกรียงศักดิ์ ศรีสุข เกี่ยวกับลูกชาย(ร.ต.อ.ธรณิศ ศรีสุข)ที่เสียชีวิตระหว่างปฏิบัติหน้าที่ ที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ผมได้อ่านเรื่องราวตั้งแต่เด็กยันถึงวินาทีสุดท้ายของนายตำรวจผู้นี้ ขอบอกว่าตอนนั้นน้ำตาแทบไหลแต่ห้ามไว้ ทำให้ผมกลับมามองถึงตัวเอง พี่แคน(ชื่อเล่น ร.ต.อ.ธรณิศ ศรีสุข ) ถึงแม้จะเสียชีวิตไปแล้วแต่อย่างน้อยเขาก็ได้ทำในสิ่งที่ตนเองรักและได้ทำตามอุดมการณ์การของตัวเอง ถึงตายไปก็ไม่เสียชาติเกิด ...แต่ตัวผมเองกลับไม่ได้ทำในสิ่งที่ตนเองรักไม่ได้เดินตามอุดมการณ์ของตัวเองเกิดพรุ่งนี้เดินๆอยู่ถูกรถชนตายคงเสียดายชีวิตน่าดูเกิดมาชาตินี้ไม่ได้ทำในสิงที่ตัวเราเองอยากทำตายไปก็ตายเปล่า อีกเรื่องที่ผมคิดก็คือ ณ ดินแดนขวานทองเดียวกัน ที่ปลายด้ามมีคนกำลังต่อสู้เผื่อประเทศชาติเอาชีวิตเข้าแลก แต่ที่อีกมุมหนึ่งมีผู้คนกำลังสนุกสนานกับการดูหนัง ฟังเพลง Shopping.... ...ที่ผมพูดมาทั้งหมดไม่ได้หมายถึงให้ทุกคนลงไปต่อสู้ที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้แต่อยากให้ทุกคนได้นึกถึง และให้กำลังใจกับผู้ที่เป็นแนวหน้าปกป้องประเทศของพวกเรา และถ้าใครมีฝันอะไรที่อยากทำให้รีบทำถ้าตายไปจะได้ไม่เสียชาติเกิด ผมอยากให้ใครที่ผ่านเข้ามาอ่าน ช่วยกันคอมเม้นเป็นกำลังใจเล็กๆน้อยๆให้พวกเขาไม่แน่พวกเขาอาจจะผ่านเข้ามาที่ห้องนี้และได้อ่านมัน หรือไม่แน่ผมอ่านจะปริ้นนคอมเม้นเหล่านี้เอาไปให้พวกเขาได้อ่านกัน “ขอบคุณพี่แคนที่ทำให้ตัวผมกลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้งหนึ่ง” ...บทนำซะยาวเลย ผมได้เอาเรื่องราวของ ร.ต.อ.ธรณิศ ศรีสุข มาให้เพื่อนๆได้อ่านกัน อาจจะยาวหน่อยผมก็จะแบ่งเป็นภาคๆแล้วกัน และขอขอบคุณ บทความจาก //www.iseehistory.com โดย พันทิวา (น.อ.วิพันธุ์ ชมะโชติ) เพื่ออ่านแล้วจะได้อินมากขึ้นกดฟังเพลงไปด้วยครับกระตุกนิดรอกันหน่อย(กดplayตรงสัญญาลักษณ์รูปสามเหลี่ยม) Get this widget | Track details | eSnips Social DNA ร้อยตำรวจเอกธรณิศ ศรีสุข ผู้บังคับหมวด (สัญญาบัตร 1) กองร้อยพิเศษที่ 1 กองกำกับการ 1 กองบังคับการสนับสนุนทางอากาศ กองบัญชาการตำรวจตระเวนชายแดน .ปลายปี 2550 ไฟใต้ยังคงลุกโชนอยู่ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนด้ามขวาน ถึงแม้จะดูเหมือนว่ากำลังเจ้าหน้าที่ทั้งทหาร ตำรวจ และฝ่ายปกครองจะปฏิบัติการเชิงรุกอย่างได้ผล สามารถปิดล้อมตรวจค้นจับกุมทั้งแกนนำฝ่ายตรงข้ามกับแนวร่วมและสามารถยึดอาวุธยุทโธปกรณ์ได้เป็นจำนวนมากก็ตาม แต่ความรุนแรงของเหตุการณ์ที่นำมาซึ่งการสูญเสียทั้งชีวิตและทรัพย์สินของผู้บริสุทธิ์และเจ้าหน้าที่ของรัฐ ยังคงปรากฏให้เห็น เพราะกลุ่มโจรใต้อาศัยความชำนาญภูมิประเทศและการเป็น "เจ้าของพื้นที่' เป็นกลยุทธหลักและข้อได้เปรียบในการก่อเหตุร้ายอย่างไม่เลิกรา ...ด้วยเหตุนี้ปฏิบัติการอย่างทุ่มเทของทหารตำรวจในพื้นที่ภาคใต้จึงยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่องและกลายเป็นที่มาของเรื่องราวดุจดังตำนานแห่ง "วีรชนคนกล้า' ของชาติอันเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าแผ่นดินไทยยังคงมีผู้ที่พร้อมจะสละทุกสิ่งแม้กระทั่งชีวิตเพื่อปกป้องบ้านเมืองและน้อมเกล้า ฯ ถวายเป็นราชพลี ...เช้าวันเสาร์ที่ 29 กันยายน ซึ่งเป็นวันที่ผู้คนในกรุงเทพและในอีกหลาย ๆ จังหวัดได้พักผ่อนหลังจากเหน็ดเหนื่อยจากหน้าที่การงานมาตลอดทั้งสัปดาห์ ...แต่ที่จังหวัดยะลาบนเส้นทางสายบันนังสตา - เขื่อนบางลาง "ชุดเคลื่อนที่เร็ว' จำนวน 12 นาย ซึ่งเป็นกำลังจากกองร้อยรบพิเศษที่ 1 กองกำกับการสนับสนุนทางอากาศตำรวจตระเวนชายแดนหรือที่รู้จักกันในนาม "พลร่ม ตชด.' แห่งค่ายนเรศวร หัวหิน ได้ออกปฏิบัติภารกิจลาดตระเวนในพื้นที่ต้องสงสัยเพื่อรักษาความปลอดภัยหลังได้เบาะแสว่ากลุ่มโจรใต้วางแผนที่จะดักซุ่มโจมตีเจ้าหน้าที่และประชาชนที่จะใช้เส้นทางดังกล่าว เมื่อชุดเคลื่อนที่เร็วทั้ง 12 นาย ไปถึง "เนินนวรัตน์' ซึ่งภูมิประเทศสองข้างทางเป็นเนินสูงปกคลุมไปด้วยป่ารกทึบเอื้ออำนวยต่อการวางกำลังรอคอยเป้าหมายที่จะผ่านเข้ามาใน "พื้นที่สังหาร' ที่กำหนดไว้ ร้อยตำรวจเอกหนุ่มวัยสามสิบ ซึ่งเป็นหัวหน้าชุดเจ้าของร่างล่ำสันรู้สึกผิดปกติและสำเนียกได้ถึงความเงียบเชียบที่แตกต่างจากทุกครั้ง มันเป็นเสมือนสิ่งบอกเหตุว่ามี "อะไรบางอย่าง' ที่เป็นอันตรายรอคอยอยู่เบื้องหน้า "ผู้กองแคน' ของลูกน้องที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาโดยตลอดจึงสั่งหยุดเคลื่อนที่เพื่อปฏิบัติตามยุทธวิธีและขั้นตอนของการรบนอกแบบ นั่นคือการใช้ "ส่วนล่วงหน้า' เดินเท้าเข้าตรวจสอบในบริเวณต้องสงสัย ด้วยความองอาจและหัวใจแกล้วกล้าของนายตำรวจนักรบที่มีจิตวิญญาณความเป็น "ผู้นำ' อย่างเต็มเปี่ยม ผู้กองแคนอดีตนักเรียนนายร้อยตำรวจสามพรานรุ่น 54 จึงทำหน้าที่ "ส่วนล่วงหน้า' ด้วยตนเองเหมือนเช่นทุกครั้งที่ออกปฏิบัติภารกิจซึ่งเขาจะต้องก้าวเท้านำหน้า พลร่ม ตชด. ที่อยู่ในทีมโดยไม่หวั่นไหวพรั่นพรึงต่ออันตรายใด ๆ ...อาวุธอัตโนมัติที่อยู่บนมือของร้อยตำรวจเอกแห่งตระกูล "ศรีสุข' กระชับแน่น สายตาที่เต็มไปด้วยประกายมุ่งมั่นมองกวาดไปยังแนวป่าบนเนินสองข้างทางอย่างระแวดระวัง นิ้วที่แตะอยู่บนไกปืนพร้อมที่จะเหนี่ยวยิงสาดกระสุนเข้าใส่บริเวณต้องสงสัยหากว่าเสียงปืนของฝ่ายตรงข้ามดังขึ้น ไม่ไกลจากตำแหน่งที่ผู้กองหนุ่มแห่งค่ายนเรศวรกำลังเคลื่อนที่อย่างช้า ๆ กลุ่มโจรใต้ไม่ต่ำกว่า 20 คน พร้อมอาวุธกำลังเล็งศูนย์เข้าใส่เป้าหมายของพวกมัน ...กาลีแผ่นดินเหล่านั้นรู้จักหน้าค่าตาและชื่อเสียงของ "ผู้กองแคน' ในฐานะหัวหน้าชุด ตชด. แห่งฐานปฏิบัติการเขื่อนบางลาง ซึ่งเป็นนักรบจู่โจมที่มีผลงานยอดเยี่ยมมาโดยตลอด ทั้งในด้าน...ยุทธการและการเข้าถึงมวลชนในพื้นที่ได้เป็นอย่างดี จนทำให้ชาวบ้านหันมาให้ความร่วมมือกับทางการมากขึ้น ...การปรากฏตัวของผู้กองแดนในเช้าวันปะทะจึงเป็นเสมือนการปรากฏของ "เป้าหมาย' ที่มีค่ามากที่สุดสำหรับการซุ่มโจมตี โจรใต้กลุ่มนั้นจึงหันปากกระบอกเล็งเข้าหาร่างของนายตำรวจหนุ่มเป็นจุดเดียว เพื่อที่จะระดมปืนเด็ดชีพคนเป็น "หัวหน้าชุด' ให้ได้เป็นลำดับแรก แล้วในบัดดลนั้นกัมปนาทการยิงก็แผดสนั่นหวั่นไหวพร้อม ๆ กับวิถีกระสุนแดงวาบพุ่งลงมาเป็นห่าฝน วินาทีแรกที่เสียงปืนดังขึ้น ร้อยตำรวจเอกหนุ่มก็โผนเข้าหาที่กำบังด้วยสัญชาติญาณพร้อมกับร้องตะโกนสั่งให้ลูกทีมทำการยิงตอบโต้ ก่อนที่ร่างของเขาจะล้มร่วงลงบนเนินมรณะ การปะทะดำเนินไปอย่างดุเดือดนานกว่า 20 นาที และกำลังอีกชุดหนึ่งภายใต้การนำของ "ผู้กองช้าง' หรือร้อยตำรวจเอกสมรัฐ อาวรณ์ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดปะทะได้รีบเดินทางมาช่วยก่อนที่เสียงปืนจะสงบลง เมื่อฝ่ายตรงข้ามล่าถอยออกไป "ผู้กองถูกยิง ! วิทยุไปที่บ้านภักดี ขอ ฮ. มารับด่วน !' รองหัวหน้าชุดร้องตะโกนเสียงหลงในทันทีที่มองเห็นร่างของร้อยตำรวจเอกหนุ่มแดงฉานไปด้วยเลือด มีบาดแผลฉกรรจ์ที่ลำคอ บอกให้รู้ว่าผู้นำของชุดเคลื่อนที่เร็วต้องคมกระสุนได้รับบาดเจ็บสาหัส อาการเป็นตายเท่ากัน.. ! ภายในห้องประชุมกองบังคับการสนับสนุนทางอากาศค่าย "นเรศวร' อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ตอนสายวันเดียวกัน นายตำรวจพลร่มชั้นสัญญาบัตรกำลังประชุมอยู่กับผู้บังคับการเพื่อเตรียมการเคลื่อนย้ายกำลังไปสับเปลี่ยนหน้าที่กับหน่วยที่อยู่ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ซึ่งเป็นการปฏิบัติตามวงรอบทุก 6 เดือน ทุกคนต่างมีขวัญกำลังใจดีเยี่ยมและกระหายที่จะเดินทางไปปฏิบัติภารกิจในพื้นที่อันตรายด้วยความมุ่งมั่น เพราะเท่าที่ผ่านมา "ชุดเคลื่อนที่เร็ว' ซึ่งเป็นหน่วยพลร่มจาก ตชด. ประสบความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยมและไม่เคยสูญเสียกำลังพล แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ของผู้การก็ดังขึ้นขัดจังหวะการประชุม สายตาทุกคู่จ้องมองไปยังผู้บังคับบัญชาซึ่งมียศสูงสุดในที่นั้น ก่อนที่ทุกคนจะเห็นสีหน้าและแววตาซึ่งเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน "ชุดลาดตระเวนของเราถูกซุ่มโจมตีที่ยะลา' ผู้บังคับการพลร่มพยายามบังคับเสียงอย่างคนที่ข่มความรู้สึกขณะที่กล่าวถ้อยคำซึ่งไม่ต่างอะไรกับสายฟ้าที่ฟาดลงมากลางหัวใจของทุกคนที่ได้ยิน "ไอ้แคนตาย.. เมื่อสองชั่วโมงที่ผ่านมานี่เอง' ...นายตำรวจหนุ่มผู้พลีชีพเพื่อชาติกลางสมรภูมิแดนใต้ในเช้าวันนั้นก็คือร้อยตำรวจเอก "ธรณิศ ศรีสุข' รองผู้บังคับการกองร้อยรบพิเศษที่ 1 กองกำกับการสนับสนุนทางอากาศตำรวจตระเวนชายแดนผู้เป็นแบบฉบับของ "ชายชาตินักรบ'ซึ่ง สมควรได้รับการยกย่องในฐานะวีรบุรุษของชาติผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์อันสูงส่งตราบจนลมหายใจของชีวิต ร้อยตำรวจเอกธรณิศฯ หรือผู้กองแคน เกิดเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2520 ที่จังหวัดขอนแก่น เป็นบุตรชายของรองศาสตรจารย์ด็อกเตอร์เกรียงศักดิ์ ศรีสุข อดีตคณบดีคณะเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยขอนแก่น ปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการศูนย์วิจัยน้ำบาดาล ภาควิชาเทคโนโลยีธรณี ส่วนมารดาคือ รองศาสตราจารย์ทันตแพทย์หญิงนิธิภาวี อดีตคณบดีคณะทันตแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น ชีวิตในวัยเด็กของร้อยตำรวจเอกธรณิศเติบโตที่จังหวัดขอนแก่นพร้อมกับน้องชายเพียงคนเดียวคือนายแพทย์ธราธิป โดยบิดามารดาตั้งชื่อเล่นให้เขาว่า "แคน' ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีอันเป็นเอกลักษณ์ของแผ่นดินอีสาน แคนเริ่มต้นการศึกษาที่โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่นจนถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ก่อนจะติดตามบิดาไปศึกษาต่อที่ประเทศแคนนาดาเมื่อปี 2533 เมื่อกลับมาเมืองไทยจึงเข้ารับการศึกษาต่อที่โรงเรียนขอนแก่นวิทยาจนกระทั่งถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จึงไปสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหารเมื่อปี 2538 โดยเลือกเหล่าตำรวจด้วยความใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็น ตชด. เพื่อรับใช้ชาติและปกป้องคุ้มครองพี่น้องประชาชนซึ่งอยู่ในพื้นที่ห่างไกล รองศาสตราจารย์ด็อกเตอร์เกรียงศักดิ์ ซึ่งเดินทางมากรุงเทพเพื่อร่วมงาน "วันตำรวจ' และบันทึกเทปรายการ "เจาะใจ' ระหว่างวันที่ 13-14 ตุลาคมที่ผ่านมา ได้เล่าถึงเรื่องราวบางตอนของบุตรชายให้ผู้เขียนฟังว่า "สมัยนั้นนักเรียนวัยรุ่นในขอนแก่นจะรู้จักแคนมาก แคนเป็นคนรักเพื่อน ชอบการต่อสู้ผจญภัย เคยแอบไปชกมวยชิงรางวัลตามหมู่บ้านมา 2-3 ครั้ง จนหมอแจงซึ่งเป็นคุณแม่ตกใจ "ต่อมาแคนไปสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหาร โดยเลือกเหล่าตำรวจและสอบได้เป็นที่หนึ่งในส่วนของตำรวจทำให้ทุกคนในครอบครัวภูมิใจในตัวแคนมาก ระหว่างที่เป็นนักเรียนเตรียมทหารรุ่น 38 แคน ซึ่งมีคะแนนสอบยอดเยี่ยมได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนายตอน 4 ทำหน้าที่นักเรียนปกครองบังคับบัญชาดูแลรุ่นน้องและเพื่อน ๆ และเมื่อขึ้นเหล่าเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจรุ่น 54 แคนก็ได้เป็นนักเรียนบังคับบัญชา เป็นนักกีฬาหลายประเภท เป็นหัวหน้าชมรมยูโด นักแม่นปืน นักมวย ฯลฯ ...เหนือสิ่งอื่นใดก็คือ เขาเป็นที่รู้จักของรุ่นน้อง ๆ และรุ่นพี่ ๆ ในฐานะนักเรียนนายร้อยตำรวจที่เรียนเก่ง มีอุดมการณ์ และได้คะแนนสอบตอนเรียนจบในลำดับต้น ๆ ซึ่งมีสิทธิที่จะเลือกรับราชการที่ไหนก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นโรงพักในท้องที่ "เกรด A' การเป็น "นายเวร' หรือนายตำรวจติดตามผู้บังคับบัญชาระดับสูง หรือแม้กระทั่งการลาไปศึกษาต่อต่างประเทศ แต่สิ่งที่แคนเลือกกลับกลายเป็นการหันหลังให้สิ่งเหล่านั้นอย่างคนมีอุดมการณ์ แรงกล้า เขาเลือกที่จะละทิ้งชีวิตแสงสีความศิวิไลซ์หรูหราแบบ "สุขนิยม' ทั้งที่สามารถกระทำได้แล้วมุ่งหน้าไปสู่การใช้ชีวิตกลางป่าของลำเนาไพรในฐานะ "ตำรวจตระเวนชายแดน' แม้จะรู้อยู่แล้วชีวิตของ ตชด. หมายถึงชีวิตที่ต้องนอนกลางดินกินกลางทรายแวดล้อมไปด้วยความยากลำบาก แต่สิ่งเหล่านั้นคือความเป็นไปที่จะทำให้ "ฝัน' ของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์หนุ่มในอันที่จะเสียสละตนเองเพื่อผู้อื่นเป็นความจริง "แคนพูดอยู่เสมอว่าถ้าเขาไม่ทำหน้าที่นี้แล้วใครจะทำ ถ้าคนหนุ่มทุกคนเอาแต่คิดถึงความสุขสบายโดยไม่เสียสละตนเองแล้ว ประเทศชาติจะมีใครที่ไหนคอยปกป้อง ขอจบแบบด้วยๆแบบนี้ก่อนนะครับเพราะกลัวจะยาวไป เดี่ยวผมจะมาup ภาค2 ต่อนะครับอย่าลืมมาอ่านต่อกันให้จบนะครับ   Create Date : 18 เมษายน 2551 38 comments Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 23:21:44 น. Counter : 2717 Pageviews. Share Tweet

ซึ้งใจจังเลย.. รู้สึกแบบว่าบรรยายออกมาเปนคำพูดไม่ได้... ขอบคุณ พวกคุณทั้งหลาย พวกคุณไม่ได้ตายฟรี... ลป. (ลืมไป) เบลนึกว่าบลอกจะเน่าแล้ว.... อัพที เรียกน้ำตาได้เลย.... ดูแลตัวเอง บ้างนะจ๊ะ ใส่ใจเรื่องสุขภาพด้วย... เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องนะจ๊ะ ..ที่รัก หุหุ   โดย: เบล จ้า จุ๊บ..จุ๊บ IP: 124.120.117.17 18 เมษายน 2551 18:18:08 น.

ซึ้งค่ะ   โดย: โยเกิตมะนาว 18 เมษายน 2551 18:40:41 น.

มาตรวจการบ้านให้น้องชายจ้ะ... มาให้กำลังใจด้วยคร๊าบ... แล้วพี่จะตามอ่านต่อไปนะจ๊ะ   โดย: เอื้องสามปอย 18 เมษายน 2551 18:41:15 น.

อ่านจบแล้ว เคยอ่านเรืองของ ตชด มาหลายคนแล้วค่ะ ที่ต้องตายเพื่อชาติบางเมือง ในขณะที่มีคนกลุ่มนึงกำลังลำบากเพื่อผู้คนมากมาย แต่ก็มีคนส่วนหนึ่งที่ทำตัวไร้สาระ และ คิดถึงแต่ตัวเอง!! อย่างที่พี่ปูนว่า ไม่ได้หมายความว่าจะให้พวกเราทุกคนไปสู้รบกับใครที่ถาคใต้ แต่...แค่นึกถึงและส่งแรงใจไปให้พวกเค้า ก็เป็นสิ่งที่ทุกคนทำได้ไม่ใช่หรอ??? จะบอกว่าหลายครั้งมาก ที่ต้องเสียน้ำตากับการอ่านเรื่องแบบนี้ (ถึงจะเป็นเด็ก แต่ก็ชอบติดตามข่าวสารบ้านเมืองนะ จะบอกให้) ขอเป็นอีกคนที่จะส่งกำลังใจไปให้ทหาร 3 จังหวัดชายแดนทุกท่านนะคะ เมื่อทุกคน ต่างก็มีหน้าที่แตกต่างกันไป แต่หน้าที่ที่ทุกคนมีเหมือนกัน คือต้องรักชาติบ้านเมือง แผ่นดินที่มีคนมากมายแลกมาให้เราด้วย ชีวิต!! ขอบคุณพี่ปูนนะคะ สำหรับบทความดีๆๆ แล้วพี่ปูนก็ สู้ๆๆ ด้วยนะคะ   โดย: น้องเก๋ (Kaekoe ) 18 เมษายน 2551 18:48:02 น.

นายตำรวจดีๆ มักจะจากเราไปก่อนเวลาอันควร   โดย: หลังคาดำแดง 18 เมษายน 2551 20:06:00 น.

ขอแสดงความอาลัยแด่วีรบุรุษผู้ล่วงลับ และขอเป็นกำลังใจแก่วีรบุรุษผู้ที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ทุกคนทุกนาย สู้ต่อไปนะคะ ขอบคุณในความเสียสละของทุกๆคนค่ะ   โดย: narasa IP: 124.120.149.79 18 เมษายน 2551 20:18:12 น.

ขอแสดงความอาลัยด้วยค่ะ...   โดย: NuHring 18 เมษายน 2551 21:19:04 น.

ตามมาอ่านจ้ะ...ขอบคุณนะปูนที่นำเรื่องราวของคุณแคน..หนึ่งในวีรชนอีกหลายท่านผู้เสียสละทั้งความสุขและชีวิตเพื่อผืนแผ่นดินไทย...เพื่อพวกเรา...ขอร่วมไว้อาลัยต่อการจากไปของท่านเหล่านั้นด้วยค่ะ...   โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) 19 เมษายน 2551 0:19:18 น.

ต้องยอมรับว่าเคยมีแวบว่าเด๋วมันก้อเลิกอิน ตอนนี้เข้าใจแล้ว... ว่าเพื่อนกรูกำลังคิดอารายอยู่ ที่สัญญาก้อยังคงเป็นสัญญา กรูจะพยายามเพื่อเมิง ไม่รู้ว่าในอนาคกรูจะมีโอกาสทำเพื่อเมิืงอีกมั๊ย กรูเคยคิดพยายามทำให้เมิงไม่หมดไฟแล้วมันก้อหยุด ตอนนี้เมิงกลัวว่าเมิงจะหมดไฟ..กรูจะช่วย กลับมาเว้ยเพื่อน... ดีใจว่ะ รักและคิดถึงเมิงเสมอ โต๋   โดย: เอาเลยเพื่อน IP: 118.173.229.95 19 เมษายน 2551 0:37:39 น.

ถ้าบอกว่าตอนนี้ปูนเป็นมนุษย์เงินเดือน พี่เองก็คงไม่ต่างกันหรอกเพราะว่าทุกวันทำงาน ถึงบ้านก็นอน นานๆทีจะได้ไปหาเพื่อนๆบ้าง วันหยุดก็นอนมันทั้งวันถ้าไม่ได้ออกไปไหน ..... ....อีกอย่างพี่เชื่อว่าคนไทยทุกคนมีความสำนึกและรักชาติเหมือนกัน เพียงแต่ต่างกันตรงที่ว่าอยู่คนเวลาและสถานที่ และการแสดงออก ....... .....หลายครั้งที่เห็นข่าวการสูญเสียก็จะรู้สึกเสียใจ...เสียดาย....ที่การกระทำขอคนกลุ่มหนึ่ง...ที่ไม่คิดเลยว่าจะสร้างความเสียหายให้กับคนที่ไม่รู้เรื่องอะไร....ทั้งๆที่บุคคลคนนั้นเป็นผู้ที่ค่อยดูแลปกป้องประเทศเรา.......อยากให้ทุกอย่างสงบเหมือนแต่ก่อน...และทุกคนที่ทำหน้าที่ดูแลปกป้องประเทศของพวกเรา...อยากให้รู้ว่าเรานับถือใจคุณที่เสียสละเพื่อปกป้องประเทศให้พวกเราอยู่อย่างสันติ.............   โดย: ชบาแก้ว (peta.W ) 19 เมษายน 2551 11:16:19 น.

อ่านแล้วเศร้าเลยว่ะปูน น่าเสียดายนายตำรวจดีๆที่ชีพพลี.. ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ที่ปฏิบัติหน้าที่ทุกฝ่าย ได้ปฏิบัติหน้าที่อย่างสุดความสามารถ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครองทุกท่านด้วยความแคล้วคลาดปลอดภัย พวกท่านเปรียบเสมือนวีรบุรุษที่คอยปกป้องความมั่นคงของประเทศ พวกเราอยู่ทางนี้ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ...   โดย: โอจิ IP: 202.149.24.129 19 เมษายน 2551 11:23:43 น.

น่าเสียดายบุคคลอันดีของชาติ ชายชาติทหารอันแข็งแกร่ง ต้องมาสูญสิ้นเพราะน้ำมือโจรใต้ ของให้นายตำรวจท่านนี้และอีกหลายๆนาย ที่ต้องพลีชีพเพื่อชาติไปสู่สุคติเถอะค่ะ และขอเป็นกำลังใจให้ทหารและตำรวจทุกนาย ที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ว่าท่านเป็นวีรบุรุษของชาติไทยโดยแท้จริง   โดย: adnakus_p IP: 125.25.182.231 19 เมษายน 2551 11:36:23 น.

....เด๋วว่าง ๆ พี่จะจัดทัวร์ภาคใต้ให้นะปูน..จะได้ไปเยี่ยม ทหาร-ตำรวจ ที่ปฏิบัติงานในพื้นที่ ๓ จชต. เค้าลำบากกันจริง ๆ เหนื่อยจริง เจ็บจริง ตายจริง...แนวหน้าปล่อยเค้าว่าไปให้เต็มที่...แนวหลังก็ทำหน้าที่ของเราอย่างเต็มกำลัง...ถ้าเราทุกคนช่วยกัน ร่วมมือกัน...ทุกอย่างจะดีขึ้นแน่นอน...ถึงคนเหล่านั้น จะต้องอยู่ในสภาพที่ต้องโดนกระทำเหมือน " แกงจืด จึงรู้คุณเกลือ " หรือ " เสร็จหน้านา ฆ่าโคถึก " ..แต่ทุก ๆ คนก็ยินดีจะทำ " เพื่อประเทศชาติ ".....   โดย: เก้าทัพ 19 เมษายน 2551 13:37:09 น.

โดย: ปิ่นพระศิวะ 19 เมษายน 2551 13:54:38 น.

ต้องขอบคุณ ตชด. รวมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมมือและช่วยเหลือทุกท่าน การเสียสละของทุกท่านถือเป็นการเสียสละเพื่อชาติอย่างแท้จริง ขอให้ทุกท่านแข็งแรง ขอให้ทุกท่านมีพละกำลัง ขอให้ทุกท่านมีสติสมบูรณ์ ขอให้ทุกท่านเข้มแข็ง ขอให้ทุกท่านกล้าหาญ ขอให้ทุกท่านเด็ดเดี่ยว ขอให้ทุกท่านประสบความสำเร็จ ขอให้ทุกท่านมั่นคง ยืนหยัด ในอุดมการณ์อันแรงกล้าเพื่อประเทศไทยของเรา เพื่อขวานทองของเรา ปล.แล้วพวกเราที่อยู่ข้างหลังจะส่งกำลังใจไปให้ค่ะ และจะช่วยเหลือทุกทางอย่างเต็มความสามารถนะคะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ   โดย: ปู IP: 118.172.53.209 19 เมษายน 2551 13:56:34 น.

^ ^ ^ ขอโทษค่ะ กดผิด.รูป....เง้อออ...กะลังเศร้า เลยเบลอ...จะรออ่านภาค2น่ะ ค่ะ   โดย: สู้ ศู้ ค่ะ (ปิ่นพระศิวะ ) 19 เมษายน 2551 13:58:01 น.

ตามมอ่าน ค่ะ น้องปูน.... อื่มมม อ่านแล้วก็เศร้าอ่ะค่ะ แต่ก็ขอบคุณที่นำเรื่องราวแบบนี้ให้ผู้คนได้รับทราบกัน..   โดย: naragorn 19 เมษายน 2551 14:22:50 น.

ขอยกย่องตำรวจ ทหารเจ้าหน้าที่ ทุกคนที่ปฎิบัตงานสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ประเทศไทยไม่ได้เกิดมาได้ในสามเจ็ดวัน บรรพบุรุษเราทุ่มเทมายาวนาน เพราะฉะนั้นการที่ใครจะมาทำให้ด้ามขวานเราหายไปนั้น ต้องเป็นไปไม่ได้..คนไทยยังมีคนกล้าและคนเก่งอยู่อีกมาก ดังเช่นเจ้าหน้าที่ทุกคนที่สืบสานเจตนารมณ์บรรพบุรุษที่จะรักษาแผ่นดิน เราทุกคนเกิดมาแตกต่างกันหลายด้าน ความสามารถไม่เท่ากันแต่คิดที่จะทำสิ่งดีๆได้ ช่วยกันทำแต่สิ่งที่ดีๆๆแล้วมันก็จะเกิดแต่สิ่งดีๆ อย่างเช่น หนุ่มปูน นี่เองที่ทำให้เราได้อ่านเรื่องดีๆๆและได้อะไรดีๆ อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่า ไม่ควรละทิ้งสิ่งที่เรียกว่า อุดมการณ์ สู้โว้ยยยยยยยยยยยยยย......................เหมือนกันค่ะ   โดย: อาร์ต IP: 124.120.168.213 19 เมษายน 2551 15:03:17 น.

ขอเป็นกำลังใจให้ทหาร-ตำรวจ ทุกท่านที่ปฏิบัติภารกิจเพื่อประเทศชาติอยู่ทางจังหวัดชายแดนใต้ ถึงแม้จะช่วยไม่ได้มากนักแต่ขอภาวนา ขอคุณพระ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ปกป้องคุ้มครอง วีระบุรุษทุกท่าน ฝากขวานทอง ไว้ในความคุ้มครองจากทุกท่านด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะพวกเราระลึกถึงความเสียสละของทุกท่านเสมอ ขอบคุณปูนด้วยนะจ๊ะ ที่เปิดโอกาสให้ได้ ส่งกำลังใจ   โดย: patoommat IP: 124.120.149.129 19 เมษายน 2551 15:27:45 น.

มาเม้นให้พี่ปูนแล้ววววว สู้สู้ค้าฟฟฟฟฟฟฟ มิตติ้งเจอกันครับ   โดย: pk-jo ค้าฟฟฟฟ IP: 58.9.85.41 19 เมษายน 2551 15:51:19 น.

เค้าทำเพื่อชาติจริงๆ เป็นวีรบุรุษของชาติมาก ๆ สงสารครอบครัวของเค้าด้วย ที่ต้องเสียเค้าไป แต่ยังไงก็ขอให้เค้าไปสู่สุคติ ขอให้ขึ้นสวรรค์เพราะเค้าทำเพื่อชาติมากๆ ซึ้งใจจริงๆที่คนไทยทำได้ขนาดนี้   โดย: จอย IP: 124.120.168.213 19 เมษายน 2551 15:57:27 น.

ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกป้องคุ้มครอง ให้ทุกท่านปฏิบัติหน้าที่ด้วยความแคล้วคลาดปลอดภัยค่ะ พวกเราขอเป็นกำลังใจให้นะคะแล้วก็ขอบคุณในความเสียสละของทุกท่านค่ะ ขอบคุณจริงๆ   โดย: ต้นไพร IP: 125.24.220.134 19 เมษายน 2551 16:15:26 น.

ยอดคนจิงๆค่ะ... คนแบบนี้แหล่ะที่เค้าเรียกว่า"รักชาติ"ของแท้ อยากจะให้มีคนแบบนี้อยู่บนผืนแผ่นดินไทยมากขึ้น ประเทศของเราจะได้มีความสงบสุขกันเสียที... ขอให้ทุกๆคนที่มีส่วนรับผิดชอบในการปกป้องประเทศของเรา ไม่ว่าจะอยู่มุนใดส่วนใดของประเทศ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองให้แคล้วคลาดปลอดภัยจากอันตราย ที่จะเกิดขึ้นจากสงครามที่ไม่มีวี่แววว่าจะสิ้นสุดลงครั้งนี้ ขอให้พระคุ้มครองค่ะ... "แผ่นดินไทยยังไม่สิ้นคนดี"   โดย: น้องปุ๋ย_RSU IP: 124.121.138.119 19 เมษายน 2551 19:10:22 น.

เอากลอนขึ้นให้แล้วน่ะค่ะ....อ่านแล้วขนลุกเลย ขอบคุณมากน่ะค่ะ..   โดย: ของเขาแรงจริงๆด้วย (ปิ่นพระศิวะ ) 19 เมษายน 2551 23:55:33 น.

สวัสดีค่ะน้องปูนป้าเคยดูข่าวสัมภาษณ์คุณพ่อของผู้กองแคน ท่านว่าลูกชายเป็นคนเรียนดีเยี่ยมสามารถเลือกประจำการได้ว่าจะรับราชการที่ไหน แต่ท่านก็เลือกที่จะอยู่ภาคใต้ นี่คือความตระหนักนะ ตระหนักในหน้าที่ น่าบูชาจริงๆ   โดย: Pa Jiab (poonsukp ) 20 เมษายน 2551 0:15:20 น.

มีลุงแก่ๆคนนึงเคยบอกว่า "ไอ้คนที่ตายก็ตายไป ไอ้คนที่อยู่ก็อยู่ไป" แต่ผมอยากจะเสริมว่า ตายไปแล้วทิ้งอะไรไว้ อยู่ไปแล้วทำอะไรบ้าง ตัวผมเองคงไม่ได้ตายแบบมึคุณค่าถึงขนาดนี้   โดย: SAPEX IP: 118.174.131.33 20 เมษายน 2551 12:10:25 น.

แวะมาเยี่ยมพี่ปูนค่ะ up blog ยาวมากเลย ^^   โดย: Par&Par IP: 125.26.33.147 20 เมษายน 2551 14:45:22 น.

แวะมาอ่านจ้า ^^ (เล่าก่อนว่า firefox พี่ปิดสคริปไว้ ไม่รู้ว่า ปูนคุง ใส่เพลงอะไรเอาไว้) แต่ พอพี่อ่านเสร็จแล้วทำให้คิดถึงเพลงพระราชนิพนธ์ "ความฝันอันสูงสุด" กำลังจะกดส่ง คิดขึ้นมาได้ว่า ปูนใส่อะไรไว้สักอย่าง เปิดรับสคริปดูถึงได้รู้ว่า คือเพลงเดียวกัน ^^ เป็นกำลังใจให้ เหล่าทหาร ตำรวจ ครู หมอ และผู้ปฎิบัติหน้าที่ในส่วนที่เสี่ยงทุกๆ คนนะคะ   โดย: เ จ้ า ตั ว ร้ า ย 20 เมษายน 2551 17:20:15 น.

ขอไว้อาลัย กับการจากไปของผู้กล้าค่ะ ...พี่จะอยู่ในหัวใจ ของพวกเราทุกคน.. ....หลับให้สบายนะค่ะพี่แคน...   โดย: หมอแพร์ IP: 58.8.158.119 20 เมษายน 2551 18:41:18 น.

ขอบคุณน่ะ ที่ทำให้เราได้อ่านเรืองราวดีๆ ขอบคุณจริงๆ หัวใจพ่อคงแทบจะสลาย...   โดย: แม่รักลูกครับ 20 เมษายน 2551 18:48:33 น.

ชีวิตนี้สั้นนัก... หลังจากที่ต้องอยู่ในสภาพคนป่วยอย่างทุกวันนี้ ผมก็เข้าใจคำนี้อย่างลึกซึ้ง สุดท้าย ขอให้พี่แคนหลับให้สบายนะครับ   โดย: บุรุษพเนจร 21 เมษายน 2551 19:11:48 น.

อย่างน้อย เค้าก็ทำคุณให้แผ่นดิน ชายมะปูน   โดย: SayHello 22 เมษายน 2551 12:36:57 น.

ซึ้งจ๊ะ... ถ้าไม่มีพวกเขาเหล่านี้ แล้วใครเล่าจะปกป้องแผ่นดินเรา... หลับให้สบายนะทหารหาร... ปูนไม่สนใจไปเป็นรั้วของชาติบ้างเหรอ..   โดย: ทะเลดาว (yongwa ) 29 เมษายน 2551 9:32:15 น.

ปูน ครับ รูปเด็กแว้นชูมือของพี่เจี๊ยบอ่ะ อย่าลืมน่ะครับ   โดย: ไม่ต้องรีบก็ได้ แต่รออยู่จ๊ะ..อิ อิ (ปิ่นพระศิวะ ) 30 เมษายน 2551 20:52:16 น.

ซึ้งอ่ะ   โดย: plozizme 2 พฤษภาคม 2551 0:53:52 น.

น้องครับต้องขออภัยอย่างสูงที่มาช้า.. แต่ก็มาแล้วนะ.. มาอวยพรวันเกิดย้อนหลังให้น้องชายสุดหล่อคนนี้... ขอให้รวย ๆ มีเงินเยอะ ๆ ... คิดอะไรก็ขอให้ได้สมปรารถนาทุกสิ่ง... อยากมีเมียก็ขอให้มี.. อยากได้กิ๊ก ก็ขอให้ได้.. อยากได้เกย์.. อันนี้ต้องขึ้นอยู่กะวิจารณ์ญาณ นะจ๊ะ... ขอให้หล่อและน่ารักแบบนี้ตลอดไป... วันหนึ่งเราคงมีนักแสดงที่ชื่อปูนไว้ประดับวงการบ้างนะ... รักและคิดถึงน้องเสมอ... มาเชียงใหม่.. แล้วจะพาไปเลี้ยงวันเกิดย้อนหลังนะจ๊ะ   โดย: ทะเลดาว (yongwa ) 6 พฤษภาคม 2551 16:17:50 น.

สุขสันต์วันเกิดจ้าปูน..มีความสุขมากๆ..หน้าที่การงานเจริญก้าวหน้านะน้องนะ..สุขาภาพแข็งแรงทั้งกายและใจจ้า...   โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) 7 พฤษภาคม 2551 12:34:36 น.

มาติดตามอ่านค่ะ ซึ้งมาก   โดย: ปริศนา ณ วังศิลาขาว 10 พฤษภาคม 2551 13:31:04 น.