หมดจริงๆ นะ....

เราอาศัยอยู่ในประเทศๆ นึงในแถบเซาท์แปซิฟิก ประเทศนี้เล็กมาก เล็กกว่าสมุยอีก
การขนส่งสินค้าต่างๆ ทางเรือ ก็จะมีแค่เดือนละครั้งสองครั้ง
เพราะงั้นถ้าสินค้าตัวไหนหมด ก็ต้อง รอ
รอและรอ...หรือไม่ก็ต้องสั่งให้ส่งมาทางเครื่องบิน
แต่ว่าต้องจ่ายค่าขนส่งแพงกว่ามาก

สถานการณ์ตอนนี้ น้ำมันเบนซิน ที่ใช้เติมรถ ขาดตลาด

เมื่อ
อาทิตย์ก่อนมีข่าวลงในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นว่า น้ำมันอาจจะขาดตลาดได้
ผู้คนก็พากันกักตุนน้ำมันกัน แต่พอผ่านไปได้สองสามวัน ทุกอย่างก็ดูเป็นปกติ
ไม่มีทีท่าว่าจะน้ำมันจะขาดแคลนแต่อย่างใด ปั๊มน้ำมันต่างๆ
ก็ยืนยันว่าเรือขนน้ำมันจะเข้ามาถึงในอีกไม่กี่วัน
ซึ่งทำให้ผู้คนต่างก็นอนใจ ไม่กังวลอะไร

แต่ว่าอากาศมันไม่เป็นใจน่ะ
สิ อยู่ๆ อากาศก็แปรปรวน คลื่นลมแรงมาก เรือเข้าฝั่งไม่ได้
และน้ำมันเจ้ากรรมที่มีอยู่ตามปั๊มต่างๆ ก็เริ่มทยอยหมด และนี่ก็หมดมาได้
สามวันแล้ว

ลองนึกภาพดูเอาว่า เมื่อไม่มีน้ำมัน ก็ไม่มีรถวิ่ง
หรือมีแต่น้อย มีแต่คนขี่จักรยาน นักท่องเที่ยวต้องเดิน เช่าจักรยาน
หรือไม่ก็ใช้บริการรถประจำทาง  บนถนนเงียบสงบ
สมกับเป็นเกาะที่คุณจะมาพักสมอง พักปอด ผ่อนคลายจริงๆ(คุณคิดเหมือนกันไหม)  

แต่ว่าในความเป็นจริง มันมีผลกระทบกับหลายๆ อย่าง และหลายๆ คน เช่น
..คน
ที่ต้องไปทำงานแต่ไม่มีน้ำมันใส่รถ ก็ต้องเดินกันหลายกิโลนะคะ
กว่าจะไปขึ้นรถเมล์ หรือว่าถึงที่ทำงาน เพราะว่าเส้นทางเดินรถเมล์ของที่นี่
เค้ามีแค่วนขวารอบเกาะ หรือวนซ้ายรอบเกาะ และจะผ่านตามป้ายต่างๆ
แค่ชั่วโมงละครั้งเท่านั้น

วันนี้ที่ร้านเราก็เลยไม่ค่อยยุ่ง แต่ก็ถือว่าดีพอสมควร ได้มีเวลาเตรียมอาหารบางอย่างที่ต้องทำเตรียมไว้ มีเวลาได้กินกาแฟ

และทะเลวันนี้สีก็สวยมากๆ สีเทอร์คอยซ์ แต่ว่าคลื่นแรง...ปลาวาฬก็ยังว่ายวนเวียนให้เห็นอยู่บ้าง

หวังว่าอากาศจะดีขึ้นในวันพรุ่งนี้ หรือเร็วๆนี้ เพราะไม่งั้น ถ้าเรือขนน้ำมัน
ไม่สามารถมาเทียบท่าได้ รถเราก็ต้องน้ำมันหมดเหมือนกัน และถ้าถึงตอนนั้น
ก็คงจะต้องเดินไปทำงาน.....แค่สิบกิโลเอง....แล้วจะได้เปิดร้านกันกี่โมงเนี่ย

วันนี้ดีจัง ได้แชทกับเพื่อนๆ

จะต้องทำอาหารเย็นแล้ว...Marlin Fish with Creole Style ให้สามี ส่วนเราก็ผัดเผ็ดลูกชิ้นปลาจากเมื่อวาน...Yummm!!!

Until next time...

PookPanda