เอาใจช่วยมันหน่อย..."โตโต้" เพื่อนผม สำหรับการเดินทางสู่ฝันของมัน ขอระบายความในใจเกี่ยวกับตัวมันสักหน่อย ในขอบเขตที่ผมจะสามารถเขียนได้ โตโต้หรือไอ้โต ในสายตาของใครหลายๆคน ชายรูปร่างผอมบาง แววตาที่เต็มไปด้วยความอิดโรย ความจริงแล้ว ในยุคสมัยที่ผ่านมาผมก็ไม่ได้แตกต่างกับมันสักเท่าไหร่หรอก ผมมีเพื่อนในที่ทำงานมากมาย แต่มีไม่กี่คนนักหรอกที่จะสามารถพูดคุยเรื่องลึกๆหรือว่าปรับทุกข์กันได้ โตเป็นเพื่อนไม่กี่คนที่ผมรู้จัก ในสายตาของคนอื่นๆ อาจจะหัวเราะเยาะหรืออาจจะดูถูก เพราะไม่เข้าใจในความคิดของโตแต่โตเพื่อนผม มันก็มีฝัน ฝันในหลายสิ่งหลายอย่าง ซึ่งหลายๆสิ่งเหล่านั้นก็จะเป็นจุดที่มันอยากจะให้ทุกคนยอมรับ(ถ้ามันทำได้จริงๆนะ) เพื่อนผม อาจจะคุยโว ขี้โม้ ในความคิดของใครบางคน แต่เชื่อเถอะว่า ในแววตาของมัน เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว หลายๆครั้ง สมัยที่ผมกับมันยังลำบากด้วยกันมา นั่งรถเมล์กลับบ้านมาด้วยกัน การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ต่างๆในชีวิต เป็นเรื่องที่คุยกันได้อย่างไม่รู้เบื่อ หลายๆครั้งเวลามีความกดดันในเรื่องของการทำงาน เราก็จะคุยแลกเปลี่ยนความคิดกัน แม้ว่ามันอาจจะ ไม่ได้เป็นการแก้ปัญหาทั้งหมด แต่อย่างน้อย เราก็รู้สึกว่า การได้ระบายอะไรออกมาบ้าง มันก็ทำให้จิตใจเรารู้สึกดีขึ้น หลายๆครั้งที่ผมบอกกับมันว่า ให้พยายามทำสิ่งดีๆให้มากเข้าไว้หรือทำบ้างบ่อยๆ เผื่อชีวิตจะได้เจอเรื่องดีๆบ้าง แต่มันมักจะพูดกับผมว่า มันให้คนอื่นมาเยอะมากแล้ว... สำหรับผม การทำสิ่งดีๆ มันไม่มีวันจบสิ้นหรอก เราต้องทำต่อไปเรื่อยๆและต้องไม่หวังสิ่งตอบแทนจากใคร เพราะความดีที่เราทำนั้น มันได้กับใจของเราเองเรียบร้อยแล้ว ผมเคยพูดบ่อยๆกับมันว่า "คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้" มันฟังแล้ว มันค้านสุดโต่งเลยกับคำพูดของผม แล้วคนอื่นๆหล่ะ เห็นด้วยกับคำพูดของผมไหม ไม่กี่ปีมานี่ เพื่อนผมสภาพจิตใจบอบช้ำอย่างนัก เนื่องจากคนที่มันรักมาก ได้หักอกมันอย่างโหดเหี้ยมที่สุด พิษของความรักนั้นไม่น่าเชื่อว่า มันจะทำให้เพื่อนผมเสียศูนย์ไปอย่างมาก ทั้งศรัทธาและความเชื่อ โดยเฉพาะการมองโลกในแง่ดีของมัน ครั้งสุดท้ายที่ได้ร่วมงานกับมัน ด้วยความคิดที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง มันก็หาเรื่องออกเองโดยที่ไม่มีใครคิดว่ามันจะทำเช่นนั้น หลายๆอย่างที่เปลี่ยนไปของมัน ทั้งการเลือกที่จะทำหรือเลือกที่จะเป็น ทุกคนไม่มีวันรู้หรอกว่ามันคิดอะไรของมัน แต่ในที่สุดแล้ว ณ.ปัจจุบันนี้ มันมีคำตอบแล้ว อย่างที่ทุกคนได้เห็นกันอยู่ แต่สิ่งท้ายๆที่มันใฝ่ฝันและตั้งใจ ในที่สุดก็สำเร็จในเบื้องแรกแล้ว ในการได้ไปเป็นเชฟในดินแดนที่ห่างไกลจากแผ่นดินเกิดของมัน แม้ในหลายๆสิ่งที่มันเคยพูดไว้จะไม่เคยสำเร็จได้ แต่สำหรับเรื่องนี้ ผมต้องยอมรับในความตั้งใจของมัน โตเพื่อนรัก แม้ว่าผมจะไม่มีวันเข้าใจในความคิดของมันก็ตาม แต่อยากจะบอกมันว่า คนเราทุกคน ย่อมมีฝัน แต่การจะทำให้มันเป็นจริงได้ น้อยคนนักจะสัมผัสมันถึง การจะไปยืนอยู่ณ.ที่จุดแห่งนั้น เอ็งจะต้องสู้ด้วยใจเท่านั้น ก็ขอเป็นกำลังใจให้มันและทุกคนก็อวยพรให้มันสมหวัง แม้ว่ามันจะรู้หรือเปล่านั้นผมไม่อยากรับรุ้... Create Date : 31 มกราคม 2551 Last Update : 31 มกราคม 2551 18:34:06 น. 0 comments Counter : 1471 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet