⁞ข้อคิดดีๆ จากถังน้ำสองใบ

ชายจีนคนหนึ่งแบกถังน้ำสองใบไว้บนบ่าเพื่อไปตักน้ำที่ริมลำธาร 
ถังน้ำใบหนึ่งมีรอยแตก

ในขณะที่อีกใบหนึ่งไร้รอยตำหนิ 
และสามารถบรรจุน้ำกลับมาได้เต็มถัง 

แต่ด้วยระยะทางอันยาวไกล 
จากลำธารกลับสู่บ้าน 

จึงทำให้น้ำที่อยู่ในถังใบที่มีรอยแตกเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียว 

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ดำเนินมาเป็นเวลา 2 ปีเต็ม
ที่คนตักน้ำสามารถตักน้ำกลับมาบ้านได้หนึ่งถังครึ่ง 

ซึ่งแน่นอนว่าถังน้ำใบที่ไม่มีตำหนิจะรู้สึกภาคภูมิใจ 
ในผลงานเป็นอย่างยิ่ง 

ขณะเดียวกันถังน้ำที่มีรอยแตกก็รู้สึก 
อับอายต่อความบกพร่องของตัวเอง 
มันรู้สึกโศกเศร้ากับการที่มันสามารถทำหน้าที่ได้เพียงครึ่งเดียวของจุดประสงค์ 
ที่มันถูกสร้างขึ้นมา 

หลังจากเวลา 2 ปีที่ถังน้ำที่มีรอยแตกมองว่าเป็นความล้มเหลวอันขมขื่น 
วันหนึ่งที่ข้างลำธาร 
มันได้พูดกับคนตักน้ำว่า 


"ข้ารู้สึกอับอายตัวเองเป็นเพราะ 
รอยแตกที่ด้านข้างของตัวข้า 


ทำให้น้ำที่อยู่ข้างในไหลออกมาตลอดเส้นทาง 
ที่กลับไปยังบ้านของท่าน" 


คนตักน้ำตอบว่า "เจ้าเคยสังเกตหรือไม่ว่ามีดอกไม้เบ่งบาน
อยู่ตลอดเส้นทางในด้านของเจ้า
แต่กลับไม่มีดอกไม้อยู่เลยในอีกด้านหนึ่ง 

เพราะข้ารู้ว่าเจ้ามีรอยแตกอยู่ 
ข้าจึงได้หว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ลงข้างทางเดินด้านของเจ้า 

และทุกวันที่เราเดินกลับ... 
เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำให้กับเล็ดพันธุ์เหล่านั้น 

เป็นเวลา 2 ปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บดอกไม้สวย ๆ 
เหล่านั้นกลับมาแต่งโต๊ะกินข้าว 

ถ้าหากปราศจากเจ้าที่เป็นเจ้าแบบนี้แล้ว...เราก็คงไม่อาจได้รับความสวยงามแบบนี้ได้" 


คนเราแต่ละคนย่อมมีข้อบกพร่องที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
แต่รอยตำหนิและข้อบกพร่องที่เราแต่ละคนมีนั้น 
อาจช่วยทำให้การอยู่ร่วมกันของเราน่าสนใจ 
และกลายเป็นบำเหน็จรางวัลของชีวิตได้
สิ่งที่ต้องทำก็เพียงแค่ยอมรับคนแต่ละคนในแบบที่เขาเป็น
และมองหาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวของพวกเขาเหล่านั้นเท่านั้นเอง 

มองโลกหลาย ๆ ด้าน เพราะคนเราไม่ได้มีแต่ข้อเสียเท่านั้น

คุณเป็นคนมีน้ำใจ ขอบคุณที่กด Like.ให้ครับ