บันทึกเรื่องราวการขายอาหารในจีน; ก้อนหินระหว่างทาง (2) (ต่อ) 15. คนสั่งน้อย บางทีออเดอรเเค่กล่องสองกล่อง ก้อรุ้สึกเหนื่อยอะ ต้องเตรียมของล้างของ เเต่ทำเเค่กล่องเดียว ทางแก้ก้อคือ กัดฟันเเละทำไป มีคนสั่งก้อดีกว่าไม่มีปะว้าาา ละบางทีสองกล่อง ไอกระเป๋าเเดงนั่นก้อใหญ่ไป ก้อใส่เป้ไปเเทน ใบที่เเบกประจำ ส่วนตอนนี้มีกระเป๋าเกบความร้อนใหม่ สำหรับวันที่ออเดอรสองกล่อง ซื้อเถาเป่าตามเคย 16. สั่งไม่เปนเวลา ส่งได้เเค่ไม่กี่สถานที่ เคยมีน้องบอกว่าอยากกินกะเพราตอนห้าทุ่ม เอ่ออออออ คือถ้าว่างก้อจะไปทำให้อะนะ เเต่ตอนนนี้กำหนดไว้ละ ว่าส่งเเค่มื้อเที่ยงเท่านั้น เเถมตอนนี้ทำได้เเค่ส่งในหอ กะส่งตึกสอง เพราะมีเเค่คนเดวเเยกไปส่งหลายที่ไม่ได้ ต้องขอโทดน้องๆที่ใจดีจะอุดหนุนเเต่เรียนตึกอื่น พี่จะพยายามหาวิธีไปส่่งให้ได้นะ 17. ไม่มีคนสั่ง หนักกว่าออเดอรน้อยคือไม่มีคนสั่ง วีเเชทก้อมีนี่ หมั่นถามเข้าไป เด่วเค้าก้อใจดียอมสั่งเอง คือบางทีลูกค้าอาจรู้สึกว่า ไม่ได้อยากเปนพิเศษ เเต่พอเราถามก้อ เออๆ สั่งก้อได้วะ คงมีอารมนี้บ่อยอยุ่ 18. คนสั่งเยอะไป โอ่ววววววว ดูดีมากๆ คนสั่งเยอะไป คือเพราะเปนครั้งเเรกที่มีลูกค้ากลุ่มใหญ่สั่ง โชคดีว่าเราทำงานกลุ่มเดวกัน เค้าเลยเตมใจลองข้าวเรา ทั้งๆที่คิดในหัวเเล้วว่าต้องทำอะไรบ้าง เเต่พอลงมือทำจิง มันหนักกว่าที่คิดไว้ในหัว ทุกอย่างใช้เวลามากกว่าที่คาด ยืนทำข้าวอยุ่นานมาก ทั้งล้า ทั้งต้องรีบ พยายามวีเเชทบอกก่อนว่าเราสายเเน่ เเถมเเยกส่งสองที่ ต้องวานน้องให้มาช่วยรับข้าวจากหน้ามอช่วงส่งอีกที่นึง เเถมยังให้ไม่ครบ ต้องย้อนมาอีกรอบ วันนั้นก้อรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร 19. วีเเชทไม่มา อันนี้ไม่รุ้จะเเก้ยังไง เปนเรื่องของเทคโนโลยีละ คือบางคนบอกว่าทักมา เเต่เราไม่ตอบ คือมันไม่เด้งเตือนในมือถือเรา ไม่รุ้ว่าเเอดเเล้วไม่ขึ้นหรือไงก้อตาม บางทีสั่งมาเเล้วเหมือนเด้งเตือน พอกดไปเเล้วไม่เจอ พอรีสตารทมือถือใหม่ถึงขึ้น ก้อรุ้สึกผิดเหมือนกัน จิงๆย้อนกลับไปคิด วิธีนึงคือ อ่านเหนเเล้วว่าเหมือนมีคนสั่ง ก้อควรทำไปเผื่อเลย อันนี้ก้อได้เเค่ขอโทดเค้าละบอกว่าไม่ได้รับวีเเชท ละควรจะรีบๆรีสตารทมือถือ เผื่อข้อความมันจะขึ้น 20. ของขาด ของเหลือ ชอบของเหลือมากกว่านะ ฮาาาา คือของเหลือส่วนใหญ่ก้อเอาไว้ทำกินเอง ทำแบ่งเพื่อนๆ ยังทิ้งได้เเม้จะเสียดาย เเต่ของขาดนี่เซง เคยมีทีนึงหมูน่าจะไม่พอนิดๆ ก้อพยายามเกลี่ยๆทุกกล่องให้เท่ากัน ไม่ให้น่าเกลียด หรือเสนอเมนูอื่นให้ลูกค้าเเทน inventory management นี่สำคันจิงๆน้ะ เรายังใช้วิธีจำเเละทวนเอาในหัว เเต่จะให้เเน่นอนควรไปเชคตู้เยนเลย เเต่ก้อนะ ความขี้เกียจบังตา 21. อาอี๋บ่น ห้ามขาย พอทำอาหารเยอะ อาอี๋ทำความสะอาดก้อมาถามนุ่นนี่ ก้อดั๊นบอกไปว่าทำขาย หลังๆเลยโดนบ่น ว่าเนี่ยห้ามขายนะ ทำธุรกิจได้ไง บลาๆๆๆ หลังๆก้อเริ่มเฉไฉ โกหกไป ทำให้เพื่อนกิน ทำเเข่ง บลาๆๆๆ อีกอย่างคือเวลาที่เราทำ เวลาเดิมทุกวัน ก้อเปนเวลาที่อาอี๋จะมาทำความสะอาด เค้าก้อจะดูอารมไม่ดีว่าเราทำครัวสกปรก มาผัดข้าวบ่อย ก้อพยายามพูดกะเค้าดีๆ ชักชวนให้เค้าเชื่อว่าเราเกบครัวเรียบร้อยเเล้วนะ เศษอาหารก้อไม่เคยทิ้งในอ่าง เตรียมอาหารบนเคาทเตอรก้อมีเเผ่นพลาสติกปูรอง เเต่เอาเถอะ ไม่ได้ดูจะทำให้เค้ารุ้สึกดีขึ้นเลย เราว่าที่เราทำไม่ดีจิงคือคงมีคราบน้ำมัน เศษอาหารหกบ้าง เเต่ก้อคิดว่านี่มันปกติเเล้วนะ เรื่องทำความสะอาดก้อต้องหน้าที่เค้าบ้างนะ เราก้อรับผิดชอบในส่วนของเรา คงเพราะเราไม่ได้อยู่ตึกนี้ด้วย เค้ายิ่งหงุดหงิด ที่คนอื่นมาทำอาหารชั้นที่เค้ารับผิดชอบ อะไรว้าาาา เราก้อพักหอในนะ เเค่อยุ่ตึกเลกเเค่นั้นเอง 22. คนมาทำครัวเยอะ ห้องครัวสกปรก คนไม่เกบอุปกรน ทำใจ เรารับผิดชอบในส่วนของเราเเล้ว เเต่ชอบมีคนเทเศษอาหารลงอ่าง บางทีก้อทิ้งอุปกรณไว้ในอ่างโดยที่ไม่ได้ล้าง คือเข้าใจ อาจจะล้างไม่ทันนั่นนี่ เเต่ทิ้งไว้สี่ห้าวันนี่ไม่ใช่ละ สกปรกจะตาย เคยเเก้ปันหาโดยการล้างให้ ละยัดไว้ในตู้ใต้อ่าง ไม่กี่วันเค้าก้อมาเอาไปใช้ ละก้อทิ้งไว้ในอ่างอีก เฮ้ออออ อ้อ ละเคยทำป้าย บอกว่าล้างของด้วย อย่าเทเศษอาหาร เเละเกบของเข้าตู้ เขียนใส่เอสี่เเปะไว้ เเต่ก้อดูไม่ได้ผลพอกัน โดยรวมๆก้อไม่โอเคกะห้องครัวเดิม เลยย้ายลงมาชั้นนึง ไม่ให้ไกล เผื่อที่จะยังหยิบยืมอุปกรณที่เดิมได้ 23. ตู้เยนเหมน ยังๆๆๆ ย้ายชั้นลงมาเหมือนจะโอเค ปันหาต่อไปคือตู้เยนชั้นนี้เหมน อารมเหมือนกลิ่นนมบูดๆ อ้วกๆ ตอนเเรกใช้วิธีเเช่ของในตู้เยนเดิม ก้อต้องเดินขึ้นเดินลง สุดท้ายทนไม่ไหว ล้างตู้เยนซะเลย ละวางเบกกิ้งโซดาไว้ในตู้เยนด้วย นอกจากนี้ตอนย้ายของออกจากตู้ยังทำของเค้าแตก ก้อได้เเต่เขียนโน้ตขอโทดไว้ คิดซะว่าเราล้างตู้เยนให้ตอบเเทน เเต่คิดว่าเค้าคงไม่เเคร ผ่านมาเปนเดือนละ โน้ตยังอยุ่ในตู้เยนเหมือนเดิม 24. ตู้น้ำร้อนเสีย ก๊อกน้ำบิดได้ไม่ดี อุปกรณชั้นนี้ไม่ดีเท่าชั้นเดิม ตู้น้ำร้อนไปเเจ้ง 服务台 เคาทเตอรบริการด้านล่าง ก้อยังไม่มาซ่อมให้ซะที คำอธิบายคือ พวกเราทำได้เเค่รับเเจ้ง เเต่ทางบริษัทจะมาซ่อมให้เมื่อไรอันนี้เรากำหนดไม่ได้จิงๆ ส่วนเรื่องก็อกน้ำไม่รุ้จะทำไงเเฮะ เเจ้งไปเค้าจะมาซ่อมป่าวหว่า ว่าจะซ่อมเองก้อดูเหนื่อยไปนิด 25. น้ำเยน หนาวมือ อันนี้ถือเปนข้อดีมากกกกกกกกกกกกกก ของห้องครัวตึกใหญ่ มีน้ำอุ่น ไม่งั้นตายยยยยยยย คือตรงอ่างล้างจานก้อเปิดน้ำอุ่นได้ ที่ตึกเลกเราไม่มี ทำอาหารหรือล้างจานที เเทบตาย เเต่ก้อโง่อยุ่วันสองวัน ไม่รุ้ว่ามีน้ำอุ่นให้ ฮาาาาาา ได้ใช้น้ำอุ่นตอนอากาศหนาว สวรรค์ชัดๆ 26. อุปกรณพัง พวกหม้อชามกระทะ ก้อต้องใช้ถนอมๆหน่อย ความรุ้ใหม่คือ กระทะเทฟลอนอย่าใส่น้ำเพื่อจะล้างกระทะทันที หลังจากที่มันร้อนๆ เด่วเสียเรว ละเวลาล้างก้ออย่าเอาโลหะไปขูดมันเเรงๆ เด่วมันลอก บางทีด้ามจับหม้อกระทะมันไม่เเน่น ก้อเอาไขควงมาซ่อมเเซมนิดหน่อย จะได้จับถนัดมือ 27. น้ำไม่ไหล มีวันนึง ช็อค ไปถึงครัว น้ำไม่ไหล ออเดอรก้อมีเเล้ว คิดออกสองทาง หนึ่งเลือกทำที่นี่ละลงไปซื้อน้ำขวดมาทำอาหาร สองขนของไปทำตึกเลก ตัดสินใจอยุ่ก้อเลือกข้อสอง อันนี้ถือเปนข้อโชคดีที่อยู่ตึกเลกนะ เเถมรูมเมตก้อใจดี เข้าใจ ให้ยืมเตาไฟฟ้าด้วย เอ้อออออออออ ยาวจังอ่า อันนี้เปนปันหาที่ไม่ได้เกี่ยวกะสูตรอาหารเลยนะ ไม่ไหวเเล้ว ต้องขอเเยกอีกหัวข้อ นี่พิมๆเพิ่งกลับมานับว่าเจอกี่ปันหา โอ่ยยยยย เยอะเเฮะ เเต่ก้อมันมากกกก ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุก ทั้งท้าทาย จิงๆคนที่ลงมือทำอะไร ก้อคงได้เจอได้เเก้ปันหาพวกนี้ เเละอาจคิดว่าเปนเรื่องธรรมดา เเต่สำหรับเรานี่มันเปนปันหาจิงจังทั้งนั้นเลยนะ โดย: สมาชิกหมายเลข 1240357 วันที่: 27 ธันวาคม 2557 เวลา:19:22:38 น.
|
หุ่นกระป๋องใต้ดวงอาทิตย์
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |