..หนังสือเล่มโปรด #๒... " ขุนเขายะเยือก " บทกวีของผู้สันโดษฮั่นชาน พจนา จันทรสันติ ถอดความจาก Cold Mountain ของ Burton Watson ....ฮั่นชานกวีนักพรต อาศัยอยู่บนขุนเขาเทียนไท้ ซึ่งมีหิมะปกคลุมอยู่ชั่วนาตาปี เป็นตำนานอันลือเลื่องซึ่งเล่าขานกันสืบมา ควบคู่กับฉือเต่ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างดีในหมู่เซน ซึ่งบรรดาศิลปินหลายท่านในยุคหลัง ได้ถือเป็นแบบฉบับแห่งแรงบันดาลใจทางจิตวิญญาณ และได้วาดภาพของท่านทั้งสองขึ้นไว้ เมื่อเราพินิจดูรูปภาพโบราณเหล่านั้น เราจะเห็นบุรุษสองคน แต่งกายด้วยเสื้อผ้าเนื้อหยาบเก่าขาด ผมยุ่งเหยิงเป็นกระเซิง ยืนหัวเราะอยู่ด้วยกันอย่างปล่อยตัวไม่สำรวม แต่เหนือสิ่งอื่นใด คือบรรยากาศแห่งอิสระภาพ และความสงบล้ำที่แผ่ออกมาจากจิตใจท่าน ไม่ว่าจะเป็นในรอยยิ้ม ในใบหน้า ในดวงตา มีพลังชนิดหนึ่งที่ทำให้ผู้คนต้องชะงักเสียงหัวเราะ ด้วยภายในของคนบ้านี้เอง ที่ปกคลุมไปด้วยความรู้สึกของปราชญ์ผู้อยู่เหนือโลก ....พวกคนนอกคอกนั้นจะมากจะน้อย ก็แลดูเป็นคนบ้าในสายตาของคนอื่น แต่คนชนิดนี้คือคนที่เคารพตนเองและเคารพความเป็นจริง มากเกินกว่าจะเอออวยสมยอมอย่างขลาดเขลา เขาคือผู้แสวงหาวิญญาณอิสระของมนุษย์ และจากจุดนี้เองที่เขาสามารถสร้างสรรค์สิ่งดีงามขึ้นในโลก... จากบางส่วนของคำปรารภ โดย พจนา จันทรสันติ .............................................................. ๕๖. พูดคุยเรื่องอาหารไม่ทำให้ท้องอิ่ม พร่ำบ่นถึงเสื้อผ้าไม่ทำให้หายหนาว หากมีข้าวสักชามคงทำให้ท้องอิ่ม หากมีเสื้อผ้าสักชุดคงทำให้หายหนาว มัวแต่นั่งคิด แล้วมาบ่นว่าพุทธะยากค้นพบได้อย่างไร มองเข้าไปภายในจิต พุทธะอยู่ที่นั่น เหตุใดจึงมัวแสวงหาอยู่แต่ภายนอก. .............................................................. ๖๐. ปราชญ์ยิ่งใหญ่แต่โบราณ มิได้บอกเลยว่าชีวิตยั่งยืนเป็นอมตะ สิ่งที่เกิดมาล้วนต้องตาย สรรพสิ่งป่นสลายกลายเป็นฝุ่นผงและธุลี กระดูกกองสูงดังภูเขาวิปุล น้ำตาแห่งความจำพรากมากมายดังท้องทะเล สิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงชื่อ ใครเลยจะรอดพ้นจากวัฏฏจักรแห่งการเกิดและการตาย. .............................................................. ๗๔. นี่คือต้นไม้ซึ่งเก่าแก่กว่าป่า มีอายุยาวนานจนไม่อาจนับประมาณ รากของมันได้เป็นพยานถึงความเปลี่ยนแปลง ของแผ่นดินและขุนเขา ใบของมันได้รู้รสของลมและน้ำค้างแข็ง โลกหัวเราะเยาะลำต้นบิดเบี้ยวพิกล แต่ไม่ใส่ใจในเมล็ดพืชงดงามภายใน ครั้นลอกเนื้อลอกเปลือกออก ที่ดำรงอยู่ภายในคือแก่นความจริงแท้. ..............................................................   Create Date : 29 เมษายน 2550 20 comments Last Update : 3 พฤษภาคม 2550 16:09:50 น. Counter : 883 Pageviews. Share Tweet

อยากรู้ว่าคนที่เรียกตัวเอง / มีคนอื่นเรียกว่านักปราชญ์ เขาจะรู้สึกเยาะหยันคนสามัญธรรมดาที่มีความ"เขลา" ในชีวิตบ้างไหม? ..คงไม่มั้ง เพราะนักปราชญ์ควรมีความปรานีในหัวใจ ---------------------------------- ว่าแต่ว่าหนังสือกับเจ้าของ อันไหนเก่า (แก่) กว่ากัน??   โดย: นักปาด (นางสาวอาร์ต ) 2 พฤษภาคม 2550 7:44:57 น.

มาฟังเพลง มีไรป่าว ขอไฟล์ ได้ป่าว อยากฟัง ตอนเขียนหนังสือ อ่า.... เพลงเนี้ย   โดย: ดาริกามณี 3 พฤษภาคม 2550 16:30:34 น.

เห็นรูปแล้วนึกถึงเพลงของ คาราบาว อันดับแรกเลยครับ - -" เปิดบ้านแล้วรึครับ ปิดไปซะนาน ฮี่ฮี่ฮี่ ^^   โดย: EyE[s] . . . IP: 203.113.35.7 3 พฤษภาคม 2550 21:05:38 น.

นักปาด เจ้าของแก่กว่าหนังสือ..ขอรับ... ..ฮิ้ววววว..... ดาริ เชิญตามสบายเน้อ...เอาเพลงไปส่งที่บ้านแล้วนะ เจ้า อายส์ เห็นรูปแล้วนึกเหรอ...นึกว่าเห็นบทกวี...แล้วนึก..   โดย: Tu' IP: 58.9.122.229 3 พฤษภาคม 2550 22:41:38 น.

เราเห็นบทกวีแล้วนึกจ้ะ น้ำตาแห่งความจำพรากมากมายดังท้องทะเล   โดย: นางสาวอาร์ต 4 พฤษภาคม 2550 4:23:28 น.

ถ้าเป็นปราชน์แล้วต้องอยู่เหนือโลก.....ผมขอเป็นเปรตในนรกดีกว่าขอรับ...เพราะดูจะเหมาะกับผมที่สุดแล้ว...   โดย: มันก็แค่...ตากล้องขี้เมา IP: 125.24.223.111 4 พฤษภาคม 2550 9:16:17 น.

ชีวิตนี้..มีสิ่งหนึ่งที่ผมรู้แน่ๆ...นั่นคือผมไม่รู้อะไรเลย...   โดย: มันก็แค่ (ตากล้อง ) 7 พฤษภาคม 2550 20:25:52 น.

ชีวิตนี้ก็แค่นั่น อยู่ไม่เกิน 100 ปี เวลาชั่วลัดนิ้วมือเดียว เราใกล้เวลาลาโลกซะแล้ว 555+   โดย: naigod 8 พฤษภาคม 2550 6:00:27 น.

ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ.. เคยฟังแต่เพลง..."ขุนเขายะเยอืก" เพราะดีนะคะ...   โดย: โซดาน้ำ...แก้วนึงค่ะ ^-^ (แดดร่มลมโชย ) 8 พฤษภาคม 2550 10:17:26 น.

ฟังเพลงในบล๊อคแล้ว เหมือนหลุดไปอยู่อีกโลกเลยอ่ะลุง... ...ช่างเหงาดีแท้...   โดย: มันก็แค่...ตากล้องขี้เมา IP: 125.24.221.61 10 พฤษภาคม 2550 11:06:13 น.

อย่างเดียวที่ฉันอยากเป็นคือนักดนตรีสิ่งเดียวที่ฉันมีนั้นคือเสียงเพลง ถูกขับกล่อมไว้ขับกล่อมบรรเลงบทเพลงชีวิตเรื่องของคนเดินทาง   โดย: ผู้บริหาร (percussion ณ.ภูเล ) 12 พฤษภาคม 2550 18:02:07 น.

โดย: ฟ้าคงสร่างเมา (ฟ้าคงสั่งมา ) 14 พฤษภาคม 2550 19:17:56 น.

ไม่ว่าเราจะไปอยู่ไกลแค่ไหนในโลกนี้.....เรื่องราวต่างๆมันก็ยังตามเราไปในทุกๆที่นะขอรับน้า!... ...อยากจะบอกว่า..."มรึงไม่ต้องตามกรูมา...กรูอยากไปคนเดียวโว้ยยยยยยยยยย!!!......ไอ้สัดดดดด"...   โดย: มันก็แค่ ตากล้อง IP: 203.150.192.33 17 พฤษภาคม 2550 11:32:33 น.

เป็นครั้งแรกที่โดนแบนเม๊นต์อ่ะ...น้าช่วยแงะขึ้นมาหน่อยดิ...   โดย: มันก็แค่ ตากล้อง IP: 203.150.192.33 17 พฤษภาคม 2550 11:33:36 น.

สวัสดี ครับพี่ แวะมาเยี่ยมครับ สบายดีนะครับ   โดย: มะหมา ผีแดง (suchacree ) 23 พฤษภาคม 2550 21:27:38 น.

ตอนนี้เริ่มผมเกลียดเพลงในบล๊อคน้าแล้วอ่ะ...โทษฐานทำให้ผมรู้สึกเหงา โดดเดี่ยวไงก็ไม่รู้ขอรับ...   โดย: แค่รักยังไม่พอ IP: 125.24.243.4 24 พฤษภาคม 2550 2:29:14 น.

วันอาทิตย์นี้จะไปตามล่า ขุมสมบัติชิ้นนี้ครับ เหอๆๆๆ ปล. พวงกุญแจนี้ผมได้ตั้งแต่ภาค 1 ครับ   โดย: อายส์ . . . ล่าขุมทรัพย์สุดขอบฟ้า (EyE[s] ) 25 พฤษภาคม 2550 20:21:28 น.

นับ 17 เห็นแวบแรกนึกว่าจตุคามฯ   โดย: นางสาวอาร์ต 26 พฤษภาคม 2550 10:58:45 น.

สวัสดีครับพี่พุกไม้ ไม่ได้เจอกะพี่เลยนะ เห็นนิดมันคุยให้ฟังอยู่บ่อย ถ้ามีโอกาสหวังว่าคงได้กินเหล้ากะพี่นะ   โดย: วังบัวบาน 1 มิถุนายน 2550 12:32:06 น.

โดย: พุกไม้ 30 สิงหาคม 2550 2:57:02 น.