Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
หมายเหตุ : คุยกันก่อน
[ฟัง-คิด-ถาม-เขียน]
อ่านมา แล้ว ตัดแปะ
พูดถึงหนังสือที่อ่าน
ดูหนัง แล้ว เล่าใหม่
เล่าเรื่องตลกขำขำ
ทำนองดนตรี กับ จังหวะชีวิต
ภาพ-เล่า-เรื่อง
The Plin, :-p Theater
เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ
-{ ส า ร บั ญ }-
<<
ตุลาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
14 ตุลาคม 2550
เวียดนาม (11) : หุ่นกระบอกน้ำ
All Blogs
เสียงไก่ขันยามเช้า
เดินเล่น ชมเมือง ภูเก็ต
ซ้อนท้าย จักรยานยนต์
พระพุทธบารมีสยามบุรีพิทักษ์
ผานางคอย (ผาพระ) วัดเขาศาลา จังหวัดสุรินทร์
รอยพระพุทธบาท ที่ วัดเขาศาลาฯ อำเภอบัวเชด จังหวัดสุรินทร์
แมววัด
เวียดนาม (20) : โฮจิมินห์ซิตี้วันสุดท้าย
เวียดนาม (19) : อุโมงค์กู๋จี (Địa đạo Củ Chi)
เวียดนาม (18) : War Remnants Museum - โฮจิมินห์ซิตี้
เวียดนาม (17) : พิพิธภัณฑ์ประติมากรรมจาม เมืองดานัง
เวียดนาม (16) : ฮอยอัน (Hội An)
เวียดนาม (15) : สุสานจักรพรรดิไคดิงห์ (Khải Định)
เวียดนาม (14) : พระราชวังต้องห้าม
พระเจดีย์มุตาว
เวียดนาม (13) : เจดีย์เทียนมู และ รถ Austin คันนั้น
เวียดนาม (12) : แม่น้ำหอม
เวียดนาม (11) : หุ่นกระบอกน้ำ
เวียดนาม (10) : สะพานเทฮุก วัดหง๊อกเซิน และ ทะเลสาบคืนดาบ
เวียดนาม (9) : พิพิธภัณฑ์โฮจิมินห์ ที่ฮานอย
เวียดนาม (8) : Chua Mot Cot - เจดีย์เสาเดี่ยว
เวียดนาม (7) : สุสานโฮจิมินห์ และ ทำเนียบประธานาธิบดี
เวียดนาม (6) : Văn Miếu - วัดในศาสนาขงจื้อ และ Quốc Tử Giám - มหาวิทยาลัยโบราณ
เวียดนาม (5) : The Kissing Cocks Island(s) ในอ่าวฮาลอง
เวียดนาม (4) : Thiên Cung Grotto - ถ้ำพระราชวังสวรรค์
พรุ่งนี้หวยออก วันนี้เลยมาใบ้หวย
เวียดนาม (3) : ล่องเรือที่อ่าวฮาลอง
เวียดนาม (2) : ระหว่างทางไปอ่าวฮาลอง
เวียดนาม (1) : รอ "เธอ" ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
เททองหล่อพระ
รูปถ่ายเผยโฉม
เซ็งโว้ยยย.. ก็เลย.. หาอะไรทำแก้เซ็ง
[สุญญตา คือ ความว่าง] - [ตถตา คือ เช่นนั้นเอง]
หกผีอัปรีย์
"เจ้าผึ้งน้อย" กับ "ดอกตะขบ" (VDO พร้อมเรื่องประกอบ)
คำถามช่วยชีวิต
Diary ของ "น้องปั๋ม" I'm a Happy Pug. ค่ะ
อย่า แอบ มอง หนู -- อย่า ดู สิ คุณ
เสาอินทขีล : เสาแห่งปฏิญญาฟ้าเวียงพิงค์ : ความนัยของความร่มเย็น
ต้นยางใหญ่
กระจก ฉัน แมลง
Carica papaya
บริจาค
Artocarpus heterophyllus
อนาคตประเทศไทย
เทวดา นางฟ้า
ดอกไม้ริมทาง
ขอฃวดหน่อยคร๊าบ
ขอ "น้องปั๋ม" อ่านหนังสือบ้างสิคะ
เล่นซ่อนแอบ
แจกัน กับ วันเหงา ๆ
มองหน้าหาเรื่อง (เหรอไงวะ?)
หน้าบ้าน
เมฆดำ
"ควาย" เพื่อนบ้าน
หมดไปอีกวัน
พระอาทิตย์ และ พระจันทร์ (วันแรม 1 ค่ำ)
"มด" ที่ป้ายรถ
ศรีลังกา (14) : แล้วเราก็กลับมาโคลอมโบอีกครั้ง (เพื่อกลับประเทศไทย)
ศรีลังกา (13) : วัตดูวา
ศรีลังกา (12) : วันนี้วันพระ
ศรีลังกา (11) : The Bridge on the River Kwai !!
ศรีลังกา (10) : Nuwara Eliya และ Ceylon Tea
ศรีลังกา (9) : สวนพฤกษชาติ (Royal Botanical Garden, Peradeniya)
ศรีลังกา (8) : นมัสการพระเขี้ยวแก้ว
ศรีลังกา (7) : สีคิริยา เมืองปราการลอยฟ้า
ศรีลังกา (6) : ดัมบุลลา วัดถ้ำบนภูเขา
ศรีลังกา (5) : "ป่าต้นบุนนาค" "Pink Quartz Mountain" และ พระภิกษุนักอนุรักษ์
ศรีลังกา (4) : อนุราธปุระ นครหลวงแห่งแรกของศรีลังกา
ศรีลังกา (3) : ระหว่างทางไป อนุราธปุระ
ศรีลังกา (2) : เช้าวันรุ่งขึ้น พวกเราก็ไปถวายพระพุทธรูปกัน
ศรีลังกา (1) : แล้วเราก็ไปกรุงโคลอมโบ ประเทศศรีลังกา
เวียดนาม (11) : หุ่นกระบอกน้ำ
[ภาพ-เล่า-เรื่อง]
[อ่าน ท่องเที่ยว เวียดนาม ตอนอื่น ๆ]
<<
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป
>>
หลังจากเดินเล่นฆ่าเวลาที่
วัดหง๊อกเซิน
แล้ว พวกเราบางคนก็ไปซื้อของ ณ ย่าน
Old Quater
กันต่อ เพราะอีกนานเหมือนกัน กว่าจะถึงรอบการแสดงหุ่นกระบอกน้ำ ในเวลาบ่ายสองสี่สิบห้านาที
บางส่วนที่ไม่อยากเดินก็เลือกที่จะนั่งรออยู่บริเวณหน้าโรงละคร
Thang Long Water Puppet Theatre
นี่เอง
ก็นั่งกันแบบนี้เลยล่ะ เพราะทางเจ้าหน้าที่ยังไม่อนุญาตให้เข้าไปนั่งหลบร้อนภายใน ระหว่างรออยู่ก็มีแม่ค้าสาวเดินมาทักทาย ถ้าสังเกตุจะเห็นว่าของที่อยู่ในกระจาดนั้น ดูไม่ได้มากมายเท่าไหร่
ซึ่งอันที่จริงแล้ว แม่ค้าทั้งสองนั้นไม่ได้หาบของมาขาย แต่มาเสนอถ่ายรูปให้ต่างหาก
คือ.. เค้าจะเสนอคิดค่าบริการ
ถ่ายรูปเราเวลาเดินหาบของขาย
โดยจะให้ยืมอุปกรณ์ให้เราหาบ
ถ้าหากว่า เรากำลังยืนอยู่ (เผลอ ๆ) แม่ค้าจะไม่ถามเราก่อน แต่จะเดินมาไม่ให้เราตั้งตัวแล้วเอาไม้คาน มาพาดที่ไหล่เราทันที
ซึ่งเราสามารถปฎิเสธไม่ถ่ายรูปได้
ลองเทียบกับแม่ค้าตัวจริง เค้าจะเอาของมาเยอะกว่ามาก
(ส่วนที่เห็นไกล ๆ ในภาพคือ รถ
ซิโคล่
มาจากคำว่า cyclo ก็คล้าย ๆ สามล้อ)
ในที่สุดเวลาประมาณบ่ายสองเศษ เจ้าหน้าที่ก็ให้พวกเรา เข้าไปหลบร้อนกันข้างในโรงละครได้
การแสดงหุ่นกระบอกน้ำ
(หรือ Múa rối nước ในภาษาเวียดนาม)
ถือเป็นวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของเวียดนามเหนือ เชื่อว่า เริ่มมีมาตั้งแต่สมัยคริสตศตวรรษที่ 10-12 เลยทีเดียว
ในการแสดงนั้น ผู้เชิดหุ่นจะอยู่หลังม่าน แล้วจะใช้การดึกเชือกรอก ผ่านกลไกพิเศษซึ่งซ่อนอยู่ใต้ผิวน้ำ เพื่อที่จะบังคับหุ่นกระบอกแต่ละตัว ให้เคลื่อนไหวไปมาอยู่เหนือผิวน้ำ ราวกับมีชีวิต
เนื้อเรื่องของละครหุ่นกระบอกที่แสดง จะเกี่ยวข้องกับตำนานปรัมปรา นิทานพื้นบ้าน และวิถีชีวิตชาวบ้านทั่วไป
ว่ากันว่าในสมัยโบราณนั้น หุ่นกระบอกน้ำจะเชิดแสดงกันในท้องนาที่ถูกน้ำท่วมนั่นเอง
ต่อมาจึงพัฒนาจัดพื้นที่ ๆ หนึ่งประจำหมู่บ้านไว้แสดงหุ่นกระบอกกัน
วันนี้เราอยู่ในฮานอยกันเป็นวันสุดท้าย พรุ่งนี้คณะเราจะไปเมือง
เว้
กันต่อ
<<
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป
>>
[อ่าน ท่องเที่ยว เวียดนาม ตอนอื่น ๆ]
[ภาพ-เล่า-เรื่อง]
Create Date : 14 ตุลาคม 2550
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2555 2:09:18 น.
10 comments
Counter : 4424 Pageviews.
Share
Tweet
เจิม๙๙๙
ก็แปลกตาดี ชอบกินแหนมเนือง อิๆๆ เกี่ยวมั้ยนี่
โดย:
นกแห้ว
วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:14:06:04 น.
แวะมาเยี่ยม และมาชวนไปเที่ยวฮานอยด้วยกันครับ
คงไปมาแล้วเหมือนกันสินะครับ
เสียดายมากผมไม่ได้ไปดูหุ่นกระบอกน้ำเพราะตั๋วเต็ม
โดย:
มิสเตอร์ฮอง
วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:14:34:50 น.
หนุกดีค่ะ ชอบๆ ตอนจบคนเชิดหุ่นจะออกมาพบปะผู้ชม แต่ละคนตัวใหญ่ กล้ามโตมาก ๆ
โดย:
ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย
วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:18:33:03 น.
very good presentation, as usual.
keep up with the good work.
will follow....
โดย: xxx IP: 202.28.62.245 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:8:37:23 น.
อ่านจบละ
ตั้งใจทำมากเลยอ่าาา ค่ะ
เราทำไม่ได้แน่ๆ ข้อมูลแน่นปึ๊กกกกกกกกก
ที่เรารู้สึกว่า เจ๋ง มาก คือ ลุง โฮ นี่แหละ กี๊ดดดดดดซ์
แล้วคนเวียดนาม นี่ จริงๆเค้าเกลียดคนฝรั่งเศสป่ะคะ?
โดย:
vodca
วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:15:23:08 น.
หวัดดีหลาน vodca
ลุงถาม local guide ชาวเวียดนามว่า แล้วคนเวียดนาม เกลียด คนฝรั่งเศส กับ อเมริกาไหม
คุณ guide บอกว่า "ไม่หรอก เราพยายามไม่รื้นฟื้นมัน เพียงแต่เราจะไม่ลืมความขืนข่มในอดีต เพื่อผลักให้พวกเราเดินไปข้างหน้าต่อไป พัฒนาอย่างสร้างสรรค์"
พอดีลุงไม่ได้ถามคนอื่นอีก ก็เลยไม่ได้คำตอบ
แต่จำได้วา เคยดูรายการนึกเมื่อ 10 ปีก่อน ชาวบ้านทั่วไป เค้าบอกว่าเค้าเกลียดอเมริกามาก (พอดีคนถามไม่ได้ถามว่าเกลียดฝรั่งเศสไหม)
โดย:
Plin, :-p
วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:20:28:06 น.
ฮืม... อยากไปดูมั่งจัง
โดย: จอย IP: 58.181.143.189 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:1:20:33 น.
++ ขอถามสักนิดนะคะ
++วันนั้นที่ Plin ดูโชว์ชุดนี้ เค้าได้โชว์ให้เห็นคนเชิดหุ่นขณะกำลังเชิดอยู่บ้างมั๊ย
++ ชอบทุกตอนนะ แต่ชอบที่สุดตอนที่มีผู้ชาย สองคนกำลังหาปลาโดยใช้สุ่ม (ไม่รู้เรียกถูกรึเปล่า) จับปลา จอยว่าตลกดีนะ
โดย: จอย IP: 58.181.143.189 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:1:35:08 น.
ไม่ครับ เค้าอยู่หลังม่าน
โดย:
Plin, :-p
วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:4:30:16 น.
โดย: จอย IP: 58.181.143.189 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:11:08:52 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Plin, :-p
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
?
]
Tweets by @paul_lin
บันทึก ท่องเที่ยว เวียดนาม
e-mail :
rethinker@hotmail.com
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add Plin, :-p's blog to your web]
Links
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
Project Gutenberg
New England Journal of Medicine
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ก็แปลกตาดี ชอบกินแหนมเนือง อิๆๆ เกี่ยวมั้ยนี่