Bloggang.com : Plin, :-p : เวียดนาม (16) : ฮอยอัน (Hội An)

เวียดนาม (16) : ฮอยอัน (Hội An)

[ภาพ-เล่า-เรื่อง]

ตอนต่อไป >>

(ตราสัญลักษณ์เมืองฮอยอัน)

พวกเราออกจากเมืองเว้ แล้วมุ่งลงทางใต้ ผ่านเมืองดานังไปจนเข้าสู่เขตจังหวัดกว๋างนาม (Quảng Nam) เป้าหมายต่อไปของเราก็คือเมืองฮอยอัน (Hội An)

ชื่อฮอยอันนี้ ตามสำเนียงภาษาเวียดนามจริง ๆ จะออกเสียงว่า หอยอัน สงสัยว่าคนไทยเราจะไม่กล้าเรียกกันกระมัง ก็เลยเป็น ฮอยอันแทน

ฮอยอัน (เรียกว่าฮอยอันละกันนะ) เป็นเมืองในเขตจังหวัดกว๋างนาม ตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลจีนใต้ ในอดีต (ประมาณคริสตศตวรรษที่ 16-17) ถือเป็นเมืองท่าที่สำคัญแห่งหนึ่งในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ เป็นศูนย์กลางทางการค้า มีชาวต่างชาติเข้ามาตั้งถิ่นฐานกันมากมาย ทั้งจาก จีน ญี่ปุ่น ดัทช์ และ อินเดีย แต่ต่อมา ความสำคัญก็ค่อย ๆ ลดลง กลายเป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่ง

พอทราบเรื่องราวคร่าว ๆ แล้ว ข้าพเจ้าก็อยากจะไปให้ถึงที่หมายเร็ว ๆ แต่กว่าจะมาถึงนั้น ก็เป็นเวลาอาหารเย็นแล้ว ดังนั้น.. รอไว้หลังจากจากรับประทานอาหาร และเข้าสู่โรงแรมที่พักให้เรียบร้อยก่อน เราจึงจะออกไปเที่ยวชมเมืองยามค่ำคืนกัน

ตัวเมืองฮอยอันค่อนข้างเล็กมาก เดินไปทางไหน ก็มีป้ายบอกชื่อถนนตั้งให้เห็นอย่างชัดเจน ดังนั้นถ้ามีแผนที่ติดมืออยู่ด้วย ก็ไม่ต้องกลัวหลงทางเลย สังเกตุที่ป้ายจะเห็นมีตราสัญลักษณ์มรดกโลกอยู่ด้วย (ที่เป็นกลม ๆ แดง ๆ)

องค์การยูเนสโก ได้ขึ้นทะเบียนเขตเมืองเก่าของฮอยอันให้เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม ในปี พ.ศ. 2542

ฮอยอันเคยเป็นเมืองที่เงียบสงบ ต่อมา หลังจากได้ยกขึ้นเป็นมรดกโลก เมืองนี้ก็เลยเป็นที่รู้จักกันมากขึ้น กลายเป็นเมืองท่องเที่ยวแห่งใหม่ เป็นจุดหมายปลายทางของนักเดินทางจากชาติต่าง ๆ จึงมีทั้งร้านอาหาร บาร์ โรงแรม ร้านอินเตอร์เน็ต ผุดขึ้นมาเต็มไปหมด เพื่อรองรับผู้มาเยือน

ข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่า ปกตินักท่องเที่ยวจะมากน้อยเพียงใด แต่ในวันที่ข้าพเจ้าไปฮอยอันนั้น นักท่องเที่ยวไม่มากนัก บรรยากาศค่อนข้างสงบดีทีเดียว

ปกติข้าพเจ้าไม่ใช่คนชอบซื้อของ จึงแนะนำการซื้อสินค้าไม่ได้ แต่ลองกวาดตามองแล้ว คิดว่าสินค้าที่ขายโดยส่วนใหญ่ไม่ได้ต่างจากที่มีในประเทศไทยมากนัก สิ่งที่แตกต่างชัดเจนคงมีแค่ประการเดียวคือ ราคาที่ถูกกว่าอย่างมาก

ร้านค้าส่วนใหญ่จะปิดประมาณสี่ทุ่ม

เดินดูอะไร ๆ ไปเรื่อย ๆ ข้าพเจ้าก็ไปพบกับอนุสาวรีย์ของท่านผู้หนึ่ง ชื่อ Kazimierz Kwiatkowsky (1944-1997) หรือรู้จักกันในชื่อว่า Kazik ท่านผู้นี้เป็นสถาปนิกชาวโปแลนด์ เข้ามาเวียดนามในช่วงปี ค.ศ. 1980 และ มีส่วนสำคัญในการทำให้เมืองฮอยอันเป็นที่รู้จักของชาวโลก

ไกด์ชาวเวียดนามบอกกับข้าพเจ้าว่า ชาวฮอยอันบางคนถือเอาคุณ Kazik นี่เป็นบิดาของเมืองฮอยอันเลยทีเดียว เพราะช่วยปูทางให้ฮอยอันได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก

ข้าพเจ้าเดินเล่นอยู่สักพัก ก็คิดว่ากลับเข้าที่พักดีกว่า เพราะเดิน ๆ ไปก็มีแต่นักท่องเที่ยว กับ ร้านขายของ ไม่ก็บาร์ ชาวบ้านจริง ๆ เค้าก็คงหลับกันหมดแล้ว

เช้าวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2550 อากาศไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ท้องฟ้าครี้ม และฝนก็กำลังจะตก

ในราวคริสตศตวรรษที่ 16-17 ชาวญี่ปุ่นมาตั้งถิ่นฐานอยู่ในฮอยอันกันค่อนข้างมาก มีเขตชุมชนญี่ปุ่นเกิดขึ้น แบ่งคั่นออกจากส่วนอื่นของฮอยอันด้วยคลองสายหนึ่ง

ประมาณ 300 ปีก่อน ชาวญี่ปุ่นสร้างสะพานข้ามลำคลองสายนี้ รูปทรงโค้ง หลังคามุงกระเบื้องสีเขียวเหลือง เรียกกันต่อ ๆ มาว่า สะพานญึ่ปุ่น

บนหัวสะพานด้านหนึ่งมีไม้สลักเป็นรูปลิง และอีกด้านหนึ่งมีรูปสุนัข เพื่อแสดงว่าสะพานแห่งนี้สร้างขึ้นในปีวอก(ลิง) แล้วเสร็จในปีจอ(สุนัข)

บริเวณกลางสะพาน มีศาลเจ้าตั้งอยู่

ทุกวันนี้สะพานญี่ปุ่นก็ยังคงแข็งแรงดี ชาวฮอยอันยังใช้สัญจรข้ามไปมาระหว่างสองฝั่งคลองได้

เมืองฮอยอันมีบ้านโบราณมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตามถนนเหวียน ไท ฮ๊อก

บ้านหลายหลังไม่มีคนพักอาศัยแล้ว เพราะย้ายเข้าไปในเขตเมืองกันหมด แต่ก็เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมได้ บ้านที่มีชื่อเสียงที่สุด คือ บ้านเลขที่ 101

สมเด็จพระพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ก็ทรงเคยเสด็จมาที่บ้านเลขที่ 101 นี้เช่นกัน

บ้านส่วนใหญ่เหล่านี้ หน้าบ้านจะติดถนนสายหนึ่ง ส่วนหลังบ้านจะติดถนนอีกสายหนึ่ง ส่วนใหญ่สร้างด้วยไม้ มีสองชั้น ภายในบ้านจะมีลานเปิดให้เห็นท้องฟ้า

พอสายหน่อย ร้านค้าต่าง ๆ ก็เริ่มเปิดมากขึ้น แต่อย่างว่า ข้าพเจ้าไม่ชอบซื้อของ ข้าพเจ้าชอบดูชีวิตผู้คนมากกว่า

ก่อนจะจากเมืองฮอยอัน พวกเราแวะไปเยือนวัดของสมาคมจีนฮกเกี้ยนกันก่อน

วิธีทำบุญคือ เขียนชื่อ นามสกุล วันเดือนปีเกิด ใส่ลงในแผ่นสีเหลือง แล้วมาแขวนไว้กลางธูปสีแดง ซึ่งขดเป็นทรงกรวย สวดมนต์ แล้วจุดธูป เชื่อกันว่า คำอธิฐาน จะลอยขึ้นไปพร้อมกับควันธูป จนถึงสรวงสวรรค์

วันนี้ฝนตกปรอย ๆ ตลอด ถ้ามองในแง่ดี ก็คือ อากาศก็ไม่ร้อน แต่จะเดินเล่นไปมาไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ เห็นดั่งนี้ พวกเราก็รีบขึ้นรถแล้วเดินทางกันต่อ

ฮอยอันเคยเป็นเมืองท่าที่ใหญ่มากในอดีต แล้วจู่ ๆ ความสำคัญก็ค่อย ๆ ลดลงไป กลายเป็นเมืองที่เงียบสงบเมืองหนึ่ง แต่เพราะการประกาศเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม เมืองฮอยอันก็กลับมาคึกคักขึ้นอีกครั้ง นักท่องเที่ยวจากหลายประเทศ ต่างอยากจะมาเยือนฮอยอันกันสักครั้ง

แม้ว่าตึกเก่า ๆ สถาปัตยกรรมโบราณเหล่านี้ จะยังคงถูกอนุรักษ์เอาไว้ (เพราะว่าเป็นมรดกโลก) แต่ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะว่า ถ้าข้าพเจ้ากลับมาเยือนอีกครั้ง "บรรยากาศ" ของเมืองฮอยอันจะเปลี่ยนไปขนาดไหน

Reference

Hoi An ใน Wikipedia

<< ตอนที่แล้ว

ตอนต่อไป >>

[อ่าน ท่องเที่ยว เวียดนาม ตอนอื่น ๆ]

[ภาพ-เล่า-เรื่อง]

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2555 1:57:56 น.

6 comments

Counter : 5335 Pageviews.

ขอตามไปเที่ยวด้วยคนนะครับ
เก็บภาพจาก Bonanza เขาใหญ่มาฝากครับ (คลิกที่ภาพได้เลยนะครับ)

From…มิสเตอร์ฮอง

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:25:31 น.

ชอบตรอกแคบๆแล้วก็feeling ของ สีของอาคารเก่าๆ
เง้อ

โดย: vodca

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:35:08 น.

ชอบภาพโคมไฟสีๆ ตอนกลางคืนจังค่ะ
พวกบ้านเก่าๆ แบบนี้ก็ชอบ
มีคนบอกว่า ให้ลองไปเที่ยวบานเมทวตอีกที่ บ้านเรือนแนวนี้เหมือนกัน
คิดว่าถ้ามีโอกาสไปฮอยอันคงไม่พลาดแน่ๆ ค่ะ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:41:24 น.

น่าไปเที่ยว ดูสงบเงียบดี

โดย: meemie (kanhompung

) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:56:23 น.

ฮอยอันเป็นเมืองที่ดูศิลป์ ศิลป์ น่ารักนะคะ หลงเสน่ห์ฮอยอันเหมือนกับหลวงพระบาง สำหรับตัวเองแล้วชอบซื้อของมากเลยค่ะ โดยเฉพาะของที่เป็นงานศิลปะ มีดีไซน์น่ารัก ดูกิ๊บเก๋ เลยหลงรักฮอยอันแบบถอนตัวไม่ขึ้น โดยเฉพาะร้านที่ขายโคมไฟผ้าเนี่ย จะยืนดื่มด่ำและถ่ายรูปนานเป็นพิเศษ ถ้ามีโอกาสก็อยากกลับไปอีกค่ะ เพราะครั้งที่แล้วมีเวลาอยู่ฮอยอันแค่หนึ่งคืนกับครึ่งวันเอง อยากอยู่ละเลียดชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนที่นั่นมากกว่าที่ผ่านมา...

เอ...ตอนต่อไปของคุณ plin จะพาไปหมี่เซิน (My Son)หรือป่าวคะ

โดย: Maple IP: 202.129.59.2 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:36:46 น.

ไปฮอยอันแค่หนึ่งคืนกับครึ่งวันเช่นกันครับ แถมครึ่งวันนั้นฝนตกอีกต่างหาก

ส่วน my son นี่ ไม่ได้ไปครับผม ถัดจากที่นี่ ก็ไปพิพิธภัณฑ์จามปา อยู่แป๊บเดียว แล้วก็ไปสนามบิน เพื่อไปไซ่ง่อนต่อครับ

โดย: Plin, :-p (เจ้าของ blog ตัวจริง ไม่ได้ login) IP: 202.28.62.245 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:26:10 น.