ตลาดหุ้น ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ณ ที่ซึ่งเงินทองล่องลอยเป็นสีแดง น้ำเงิน เขียว อยู่ในอากาศสักแต่ว่าใครจะถนัดใช้ตระแกรง กระชอนรุ่นไหนมาไขว่คว้าติดแมงเม่าบ้างสัก 2-3 ตัวเป็นที่ระลึก ต้องมีโบรกเกอร์ดีๆ คู่ใจไว้คอยไล่จับยามที่มันวิ่งป่วนไปทั่วกระดาน ตลาดหุ้นจึงเป็นเสมือนขุมทรัพย์ของอินเดียน่า โจนส์ยุคใส่สูทผูกเนคไทประพรมน้ำหอม พูดภาษาวิชาการให้สมฐานันดรตน อย่างน้อยก็เพื่อ ให้เกียรติสถานที่อันโอ่โถงอลังการ และที่นี่......ตลาดหุ้นบ้านบางเส่น ไม่มีตึกสูง 10 ชั้น ไม่มีน้ำพุหน้าอาคาร มาตรฐาน ฮวงจุ้ยมังกร......ขุนเขาโอบหลังเสริมพลังสายน้ำทอดลงสู่ขุมเหมืองร้างเบื้องหน้า นักลงทุนไม่ต้องแต่งกายโก้หรูแค่ผ้าถุงเกาะอก ผ้าขาวม้าคาดพุง หรือแค่ชุดพรางเหม็นขี้ยาง ก็สามารถซื้อขายได้ นักลงทุนในตลาดหุ้นบางเส่น ควรมีคุณสมบัติพิเศษคือ ทักษะทางคณิตศาสตร์เชิงสถิติอย่างดีเยี่ยม สามารถคำนวณสูตรก้างปลา สูตรไขว้ สูตรทแยงได้อย่างรวดเร็ว แม่นยำ อีกทั้งต้องเป็นผู้ที่มีความละเอียดอ่อนในการใช้ชีวิต ช่างสังเกตสังกา แค่เราขอดเกล็ดปลาทำกับข้าว ริ้วรอยที่เกิดขึ้นบนหนังปลาอาจมีผลต่อดัชนีปิดตลาดในภาคเช้าก็เป็นได้ โบรกเกอร์บ้านบางเส่น ไม่ต้องจบเศรษฐศาสตร์ การตลาด หรือบัญชี อายุก็ไม่สำคัญ แค่บวกลบคูณหารเลขได้ก็พอแล้ว คุณสมบัติที่สำคัญกว่าคือจะต้องเป็นผู้ที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี เป็นที่รู้จักกว้างขวาง อาชีพนี้จะรุ่งเรืองสว่างไสวยิ่งกว่าไฟวิ่งบนกระดาน ดังนั้นนักลงทุนและโบรกเกอร์ ไม่จำเป็นต้องรอบรู้สภาวะเศรษฐกิจให้ยุ่งยากใจ ใครจะซื้อหุ้นมติชน บางกอกโพสต์ไม่สำคัญ ใครขายหุ้นไม่เสียภาษียิ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่ แค่ประเมินดัชนีก่อนปิดตลาดว่าจะแกว่งตัวขึ้นลงกี่จุดเท่านั้นพอ ป้าจีบและแปะสุ่นอยู่ในวงการหุ้นมาหลายปี ป้าจีบเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนของนักลงทุน แกคำนวณสูตรก้างปลาได้รวดเร็วหาตัวจับยาก เรื่องบวก ลบ คูณ หาร แค่กวาดตามองแกตอบ ก่อนเราจะจิ้มเครื่องคิดเลขเสียอีก พ่อค้ารถขายกับข้าวมักจะเสียรู้ทอนเงินเกินให้ป้าจีบ ได้กินผัก กินหมู ราคาถูกกว่าต้นทุนเป็นประจำ ส่วนแปะสุ่นแกไม่ได้เล่นหุ้นโดยตรง แต่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นนักวิเคราะห์คู่ใจของป้าจีบ ถึงแกจะอายุ 70 กว่าๆ แต่สายตาแกคมกริบยิ่งกว่าหนุ่มน้อยวัยเริ่มเหล่หญิง นักซิ่งประจำตำบลบิดมอ- เตอร์ไซค์ฝุ่นตลบแกยังอุตสาห์เห็นเลขทะเบียนรถไม่ผิดเพี้ยน แปะสุ่นเป็นคนที่มีจินตนาการสูง มองโลกเพริดแพร้วไม่ผ่านเลย แค่สอยมังคุดได้ลูกตกยางไหลเยิ้ม แปะสุ่นจับพลิกซ้าย ตะแคงขวา หมุนกลับมา อีกที แกเห็นเป็นเลข 36 ในตอนเที่ยงป้าจีบเลยได้ค่าปิดตลาดที่ .36 มูลค่า 1,400 บาท ลอยมาเข้ากระเป๋าตุงๆ...... ทั้งสองจึงเป็นคู่สร้างสำหรับตลาดหุ้นโดยแท้ เช้าวันนี้...ป้าจีบค่อนข้างเครียด แกฝันว่าขายหน่อไม้ดองไป 3 ปี๊บ แล้วทอนเงินเกินไป 10 บาท แทนที่จะทอน 45 แกดันทอน 55 ตัวเลขในฝันค่อนข้างชัดแต่ขัดแย้งกับสูตรก้างปลาที่แกคำนวณไว้....แกเอาเข้าสูตรไขว้อีกทีก็ยังไม่ตรงกัน “ ทำไสล่ะพรรค์นี้ “ เจ้าจวบ โบรกเกอร์เกาหัวแกรก พลอยเครียดไปกับนักลงทุนใหญ่ “ เอ๊า.... “ ป้าจีบตัดใจ “ ซื้อตามฝันก็แล้วกัน 35 45 55 สูญเงินไป 10 บาท เอา 10 ด้วย หน่อไม้ 3 ปี๊บสูญเงิน 10 บาทเอา 30 อีกตัว ตัวละ 10 บาทพอ “ ป้าจีบทุบโต๊ะวางแบงก์ห้าสิบปึง โบรกเกอร์รีบคลี่สมุดก๊อปปี้เล่มน้อยสีชมพูแหววมาจดแล้วฉีกหลักฐานให้ป้าจีบเก็บไว้ใบหนึ่ง กลับมาจากสวน ป้าจีบรีบอาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวจะกินข้าวกลางวัน โบรกเกอร์ควบมอเตอร์ไซค์ฉวัดเฉวียนแจ้งดัชนีปิดตลาดภาคเช้าแก่นักลงทุน ผ่านหน้าบ้านป้าจีบค่อยๆชะลอรถตะโกนบอก 03 ป้าจีบตบโต๊ะปึง......หมูคั่วเกลือแทบกระดอนขึ้นมาจากถ้วย “ กูนึกๆอยู่เชียว....ว่าสูญเงิน 10 บาท 3 ปี๊บ น่าจะซื้อ 03 ทำไมไม่กลับว๊า “ ป้าจีบรีบกินข้าว แล้วนอนเที่ยง ความที่ลงทุนพลาดไป 50 บาท แกตะเพิดลูกหลานไม่ ให้เปิดทีวีดูละครภาคบ่าย “ ไปพ้นๆ.......เปิดทีวีกันสะเทือน กูจะหลับลงพรรค์พรือ เผื่อเห็นเลขเดี๋ยวกูจำไม่ได้ “ ตกบ่าย......ตลาดหลักทรัพย์เปิดทำการ ป้าจีบคว้ารีโมทเปิดทีวีช่องที่รายงานหุ้นวิ่งไหลเป็นสายพานอยู่ด้านล่าง แกเพ่งดูดัชนีที่มุมขวาสุดของจอ ตัวเลขไม่น่าจะแกว่งมาก เห็นทีความฝันจะไม่ได้เรื่อง......แกคว้าหนังสือศาลาคนเศร้าของหลานสาวพลิกหน้ากระดาษพิมพ์ขาวดำ แล้วบรรจงตีตารางเอาตัวเลขภาคเช้ามาเข้าสูตรก้างปลาที่แกชำนาญ......แต่กันพลาด ป้าจีบซื้อเลขชุดเผื่อไว้ 13-53 สรุปการซื้อขายประจำวัน ป้าจีบลงทุนซื้อหุ้นไป 100 บาท ภาคบ่ายแกได้ทุนคืนมา 10 บาท จากดัชนีปิดตลาดที่ .23 เลี้ยงหลานๆกับโบรกเกอร์ไป 300 กว่าบาท คืนทุน 100 ยังเหลือไว้ลงทุน พรุ่งนี้ตั้ง 300 ป้าจีบอารมณ์ดีขึ้นมาทันตาเห็น พออาทิตย์ลับขอบฟ้าแกรีบกวาดต้อนสมาชิก กินข้าว อาบน้ำ นอน......จะได้หาตัวเลขไว้ลงทุนวันพรุ่งนี้ บรรดาพี่น้อง ลูกหลาน เคยขอร้องให้ป้าจีบจัดทำบัญชีการลงทุนในตลาดหุ้น เพื่อดูต้น ทุน กำไรในแต่ละเดือน แกก็ทำอย่างเสียไม่ได้เขียนให้ดูว่าซื้อวันละ 100-150 บาท ทุกๆ 2 อาทิตย์ จะถูก 30 บาทขึ้นไปเป็นประจำ เงิน 2,000 กว่าบาท ยังมีกำไรตั้ง 6-700 ถือว่าคุ้มทุน.....แล้วก็เลิกทำ แต่ป้าจีบแกไม่ได้คำนวณค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด หากวันไหนได้กำไรจากหุ้นแล้วรถส้มตำ ไก่ย่าง รถไอติม ฯ วิ่งผ่านหน้าบ้าน แกจะใจใหญ่ควักกระเป๋าเลี้ยงเขาร่ำไป ถึงรถเสบียงไม่พลัดหลงเข้ามาแกก็สรรหาสารพัด ทั้งผัดหมี่สั่ว หมี่ฮกเกี้ยน มาเลี้ยงพี่น้องเป็นประจำ วันชื่นคืนสุขของชีวิตที่เปี่ยมหวังของป้าจีบกับแปะสุ่น ผ่านไปเป็นปีๆ จนกระทั่ง นโยบายไฟไหม้ฟางลงมาถึง ตลาดหุ้นบ้านบางเส่นและตลาดใต้ดินทั้งหลายถูกกวาดต้อนให้ขึ้นมาแบขายบนดินให้ถูกต้องชอบธรรม เหล่าโบรกเกอร์และบริษัทหลักทรัพย์ทั้งหลายปิดตัวหลบลี้และทำลายหลักฐานกันเงียบกริบ โดยเฉพาะสมุดก๊อปปี้สีชมพูเล่มเล็กถูกเผาทิ้งเป็นกระสอบ การปราบปรามเอาจริงเอาจังเสียจนเหล่าแมงเม่าร่วงลงกะละมังใส่น้ำดั่งสายฝน ตลาดเช้า.......วงกาแฟในหมู่บ้านที่เคยคลาคล่ำไปด้วยผู้คน มอเตอร์ไชค์จอดเรียงกันเป็นตับ ละเลียดโกปิ๊กับเชียะโก้ย เคาะโต๊ะซื้อขายหุ้น เล่าเรื่องชาวบ้านบริหารปากยามเช้าแล้วแยกย้ายกันเข้าสวนหรือไปทำงาน........ภาพเช่นนั้นหายไป บรรยากาศภายในหมู่บ้านเงียบเหงาลงทันตา ข้างฝ่ายป้าจีบ....เสร็จจากภารกิจงานสวน แกทอดตัวนอนดูละครกลางวันที่ฉายซ้ำเป็นรอบที่ 10 ด้วยใจเลื่อนลอย ยามเห็นแถบตัววิ่งใต้จอภาพ ตัวเลขสีแดง สีเขียววิ่งผ่านหน้ายุบยับ มุมขวาล่างสุดที่เคยเขม็งตาจ้องจด ตัวเลขดัชนีรวมแกว่งตัวปรับขึ้นลงตามแรงซื้อขายอย่างน่าเร้าใจ วันแล้ว วันเล่า ชีวิตผ่านไปอย่างไร้ความหมาย ป้าจีบตกอยู่ในสภาวะซึมเศร้าทางจิตอย่างสุดขีด ชีวิตที่ปราศจากความหวัง...วันเวลาที่แห้งแล้งไร้แรงใจ แม้จะมีหวยรัฐบาล หวยออมสิน หวยทวีสินช่วยพยุงแต่ช่วงเวลามันยาวนานเกินไป ตั้งครึ่งเดือน หรือเดือนหนึ่ง.....ทำให้สภาพคล่องทางการเงินของป้าจีบสะดุด จนกลายเป็นคนแก่ที่หดหู่ ท้อแท้ สมาธิสั้น แต่สิ่งมหัศจรรย์ก็บังเกิด.....ลูกๆแอบเห็นตัวเลขในสมุดบัญชี ธกส. ของป้าจีบมีตัวเลขเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกตะลึง และแน่นอนว่าไฟไหม้เมื่อไร้เชื้อย่อมจะมอดดับ ตัดหญ้าคาไม่ทำลายรากยิ่งตัดเผามาก ยอดหญ้าใหม่ยิ่งงอกงามดี เหล่าบริษัทหลักทรัพย์ โบรกเกอร์ นักลงทุน รวมทั้งป้าจีบย่อมไม่ปล่อยให้การตัดต้นเผาทิ้งแล้วแสร้งเติมปุ๋ยให้รากมาเป็นอุปสรรค เมื่อไฟไหม้ฟางเหลือเพียงควันลอยอ้อยอิ่งเหนือซากเถ้าในท้องทุ่ง ตลาดหุ้นเปิดทำการขึ้นมาใหม่ในท่ามกลางซากเถ้าเหล่านั้นอย่างคึกคัก ตลาดหลักทรัพย์ยังรีเอนจิเนียริ่งตัวเองได้ หันมาใช้คอมพิวเตอร์ทั้งระบบ ตลาดหุ้นบางเส่นและป้าจีบก็ทำการรีเอนจิเนียริ่งตัวเองบ้าง ป้าจีบถอนเงินเก็บถอยมือถือเลือกเครือข่ายที่ซอกซอนรับได้ถึงในรูไส้เดือน พร้อมเสารับสัญญาณมาติดตั้งที่บ้าน การเข้ามาของโทรศัพท์มือถือ ทำให้ตลาดและกระแสหมุนเวียนทางการเงินของบริษัทหลักทรัพย์เพิ่มสูงขึ้นอีกหลายเท่าตัว สามารถบริการนักลงทุนได้รวดเร็วและกว้างขวางขึ้น เหล่าโบรกเกอร์มีความเสี่ยงน้อยลงจากการถูกเรียกตรวจสอบระหว่างการตะเวนรับซื้อหุ้น นักลงทุนเองก็สะดวกไม่ต้องระแวงคนแปลกหน้าที่ขับรถเข้าออกหมู่บ้าน เพียงมีโทรศัพท์มือถือ โยงสายไปใต้ต้นสะตอ มังคุด ทุเรียนได้ ก็ไม่พลาดการลงทุน “ บายหรอยยายจีบ “ เสียงทักของหลานๆ ทำให้ป้าจีบเชิดหน้าขึ้นกดวางโทรศัพท์แล้วซุกเข้าเหน็บผ้าถุงที่คาดกระโจมอกไว้ “ ทันสมัยดีแท้.....กดมือถือซื้อหุ้น นี่ต้องเสียทั้งค่าหุ้นค่า รายเดือนมือถือล่ะสิ....แล้วตนจะเอากำไรมาแต่ไหน “ “ ความสุขของกู “ ป้าจีบตวัดหางเสียง..ลูกหลานแตกกระจาย ป้าจีบภูมิใจนักหนาที่ภาพนักลงทุนในตลาดหุ้นของแกดูดีขึ้นนับแต่มีมือถือใช้ ไม่ต้องลุกลี้ลุกลนทำงาน รอเสียงมอเตอร์ไซค์โบรกเกอร์มารับจองหุ้น ยกมือถือแนบหู ก็ซื้อขาย ได้รู้ผลทันทีว่า กำไรหรือขาดทุน โชคดีที่แกไม่รู้ว่ามือถือของแกสามารถเช็คหุ้นได้ จากสารพัดโปรโมชั่นที่ให้บริการ แกรู้แต่รับสาย โทรออก จึงทำให้ยอดการลงทุนของแกยังคงเท่าเดิม แต่ค่าใช้จ่ายมากขึ้นเพราะต้องจ่ายค่ารายเดือนโทรศัพท์มือถือ แกก็ลืมรวมเป็นค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ดหลังจากถูกหุ้นอยู่ดีนั่นแหละ การเงินของแกหมุนเวียนคล่องตัว แต่ไม่ค่อยมีเงินเก็บ.......เอาไว้ค่อยไปเก็บตอนออกมังคุด เงาะ ทุเรียนก็แล้วกัน โลกของป้าจีบและแปะสุ่นกลับมาสดใสมีชีวิตชีวาอีกครั้ง ไม่ซังกะตายเหมือนคนไร้วิญญาณในช่วงกวาดล้าง แกกระตือรือร้นที่จะหาข้อมูลข่าวสาร และเยี่ยมเยือนเพื่อนบ้านเผื่อว่าจะได้ค่าการตลาดเหมาะๆ สำหรับการลงทุน “ เขาว่าบ้านตนคางคกไม่เหลือสักตัวเรอะ “ ญาติห่างๆร้องถาม เพราะยินคำร่ำลือว่าแกลูบท้องคางคกหาตัวเลขจนพุงแตกตาย.....เล่นเอาป้าจีบขมวดคิ้วขดตามแรงโกรธในใจ “ ตนรู้ม้าย ยายเอิบปากทางน่ะ วันดีคืนดีคางคกตัวเท่าถ้วยปีนขึ้นมานั่งบนหม้อข้าวตั้งสองหน สามหน มาหนไหนยายเอิบถูกหุ้นทุกที “ เท่านั้นแหละ....อาการพิโรธโกรธกริ้วกระทืบบาทสลายหายวับไปกับตา แกคว้าแขนญาติลากไปขึ้นมอเตอร์ไซค์แล้วนั่งเฉียงรอ...... “ ไปหายายเอิบกัน “ ป้าจีบสั่ง..... รถปิคอัพป้ายแดงรุ่นสุดยอดประหยัดน้ำมันที่โฆษณากันโครมๆ ไล่เบียดมอเตอร์ไซค์แล้วปาดหน้าจอด ป้าจีบกระโดดผางลงจากรถเดินส่ายอาดๆเข้าไปหา.....เท้าสะเอวหมับอยู่ประตูรถ “ อี๋จีบ...เรากำลังจะไปหาตนอยู่พอดี “ ประตูรถเปิดออกพร้อมกับถุงขนม 2-3 ถุงส่งให้ป้าจีบที่เอื้อมรับอย่างงงๆ “ อ้าว.... “ ป้าจีบร้องลั่นทันทีที่เห็นหน้าเจ้าของรถป้ายแดง “ บ๊ะ....วันนี้ป้ายแดงเอี่ยมอ่องเชียวโว้ย...เจ้าจวบ “ “ เพิ่งไปให้พระท่านเจิมมา ดีว่าฤกษ์เจิมตอนตีสิบเอ็ด เลยยังทันมาจ่ายค่าเบอร์....เสียดายของตนนะผิดไปตัวเดียวเอง แทง 41 ดันขึ้น 42 “ “ เออ.... “ ป้าจีบเค้นเสียงอย่างเสียดาย “ สลับเลขผิด...แทงตั้ง 50 ไม่งั้นนะเจ้าจวบเอ้ย ได้กินกันบายพุงล่ะวันนี้ “ และเพื่อไม่ให้พลาดโอกาสที่แกคำนวณมาดิบดีแล้วเลยซื้อหุ้นเจิมกันหน้ารถป้ายแดง และเป็นการประเดิม....ป้าจีบซื้อเบอร์รถป้ายแดงให้เจ้าจวบอีก 20 บาท “ เจ้าจวบมันขายสวนหรือถึงถอยรถใหม่ “ แกถามสารถีที่พาไปหาคางคก “ ขายอะไรล่ะ....มันขายหุ้นกี่ปีแล้ว สวนสากมันได้ทำกับเขาซะเมื่อไรยางมันยังใส่ปุ๋ยเร่งต้นอยู่เลย “ ป้าจีบพยักหน้าหงึกๆ......มุ่นคิ้วนึกถึงรถป้ายแดงของเจ้าจวบแล้วตะหงิดๆในใจ แต่คางคกยายเอิบก็เรียกความสนใจแกมากกว่า.... ถึงจะซื้อหุ้นไปแล้ว แกยังอยากจะไปดูคางคกของยายเอิบ เผื่อได้อะไรเด็ดๆมาอีกจะได้โทรไปสั่งซื้อหุ้นเพิ่มไม่ให้เสียโอกาส มีโทรศัพท์ก็ดีอย่างนี้ไม่ต้องเสียค่าน้ำมันวิ่งตามไปซื้อถึงบ้าน เหรียญสองด้านของตลาดหลักทรัพย์.....ตลาดจริงแค่ภาพลวงตา ในแต่ละวันต่อให้ซื้อขายเป็นพันๆล้าน ก็แค่เล่นกับตัวเลขทางอิเลคทรอนิคส์ มีนักลงทุนรายใดบ้างได้สัมผัสเงินจริงๆที่วิ่งอยู่บนกระดาน......เหรียญอีกด้านที่ตลาดหุ้นบ้านบางเส่น.....เม็ดเงินที่สะพัดในแต่ละวัน ผ่านมือนักลงทุน โบรกเกอร์และบริษัทหลักทรัพย์ เงินร้อนๆ อุ่นๆสัมผัสได้ เหม็นคาวปลา เหม็นขี้ยาง หรือจะเขรอะดินบ้าง......แต่เงินแท้ๆ แน่นอน โบรกเกอร์ขายหุ้นได้มากเท่าไรยิ่งได้เปอร์เซ็นต์มาก ยิ่งนักลงทุนซื้อหุ้นพลาดมาก ยิ่งกำไรสูง เจ้าจวบ....โบรกเกอร์ส่วนตัวของป้าจีบ แรกประกอบการขี่มอเตอร์ไซค์เก่าๆมารับซื้อหุ้น สักพักดาวน์เวฟแวววับออกมาขี่ จนกระทั่งไฟไหม้ล้างบางตลาดหุ้นไปร่วมครึ่งปีคราวนั้น เมื่อรีเอนจิเนียริ่งใหม่กลับมาไม่กี่เดือน เจ้าจวบออกรถป้ายแดงซุปเปอร์คอมมอนเรลเวียนหานักลงทุน ส่วนนักลงทุนอย่างป้าจีบไม่เคยพูดว่าติดหุ้น แต่เป็นการลงทุนที่ได้ผลทันใจ ซื้อเช้า.....ได้เที่ยง หากพลาดรอบเช้ายังมีรอบบ่ายให้ได้แก้ตัว เวลาไม่กี่ชั่วโมงของการลงทุนสามารถเก็บใบแดง ใบม่วงเข้าพกเข้าห่อ ดีกว่าทำสวนเพื่อรอผลทั้งปีเพียงอย่างเดียว แต่ป้าจีบก็ยังเหมือนเดิมเป็นนักลงทุนที่ใส่ผ้าถุงกระโจมอก สวมหมวกใบร่มข้าวรองเท้า แตะ เดินท่อมๆไปทั่วหมู่บ้าน หาค่าการตลาดเด็ดๆสำหรับลงทุน ตลาดหุ้นน่าจะจัดรายการ “ป้าจีบเรียลริตี้โชว์” ถ่ายทอด 24 ชั่วโมงให้รู้ว่านักลงทุนได้แรงบันดาลใจและใช้ทักษะการคำนวณอย่างไร รับรองเรตติ้งกระฉูดยิ่งกว่าสารพัดแฟนตาเซีย นี่แค่ตลาดหุ้นบางเส่นที่เดียวนะ......นึกภาพหิ่งห้อยใต้ต้นลำพูของโกโบริและอังศุมาลิน แล้วมีเป็นร้อยๆ พันๆต้นทั่วประเทศดูเถิด....สว่างไสวดีแท้ แต่ที่สำคัญแทนที่จะเป็นหิ่งห้อยมันกลายเป็นแมงเม่าเสียนี่สิ.....ฝูงมด ฝูงปลาสบายพุงไปตามๆกัน . ตีพิมพ์ครั้งแรก จุดประกายวรรณกรรม กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 24 มิย. 50   Create Date : 29 มิถุนายน 2552 21 comments Last Update : 29 มิถุนายน 2552 14:11:28 น. Counter : 2356 Pageviews. Share Tweet

lสนุกดี มีสีสัน เอาอีก ๆ เกิดมาไม่เคยเล่นเลย ไม่นึกว่ามันจะสนุกขนาดนี้ ว่าแต่แบ็คกราวน์ดำซะ พิมพ์ไปมองไม่เห็นไป โลกช่างมืดจริงหนอ มืดหนอ มืดหนอ   โดย: THaN IP: 110.49.154.178 29 มิถุนายน 2552 15:30:17 น.

อ้อ ช่วงนี้หมดมุขอัพบล็อกละสิท่า ต้องเอาของเก่ามาขายกิน 555 พี่ก็ทำบ้างเหมือนกันนะ นาน ๆ ครั้ง 5559849   โดย: THaN IP: 110.49.154.178 29 มิถุนายน 2552 15:32:29 น.

โอ้ยยย เม้นท์ลำบาก สร้างภาระให้แก่สายตาของผู้เฒ่าอย่างพี่ธารมากๆ เปลี่ยนด่วน!   โดย: ธารดาว IP: 119.31.126.66 29 มิถุนายน 2552 16:37:28 น.

วันนี้เข้ามาอ่านบ้างแล้ว ต้องพักครึ่ง แล้วมาอ่านต่อตอนกลางคืนครับ คนไทยกับการเสี่ยงโชคน่าจะเป็นของคู่กัน บางคนเกษียรอายุแล้ว หากไม่หาอะไรทำ สมองอาจฝ่อ หลงๆลืมๆ อะไรก็ได้ที่ช่วยฝึก การคิดแถมได้ลุ้นด้วย หรือบางทีเพิ่มรายได้ จะตื่นเต้นทุกวัน หรือตื่นเต้นทุก 15 วัน ก็แล้วแต่ความชอบครับ   โดย: Insignia_Museum 29 มิถุนายน 2552 22:21:26 น.

แน่นท้องจัง กินมากไปนิด 555   โดย: http://yutthachaibodin.wordpress.com/ IP: 115.67.179.28 30 มิถุนายน 2552 9:41:52 น.

lสวด. อ่านว่าสวัสดี เงินทองมากมีถมไปซื้อเหล้าใส่ไหไว้กินดีกว่า (เอาไปเล่นหุ้น)เพลงนกน้อยในไร่ส้มเขาว่าหยั่งนั้น มันไกลจริงๆนะแม่พลอยนะ เมืองพังงา และโกโบริ ขอไปจิบสาเกแกล้มแอ๊บอีฮวกทุ่งดาวก่อน หญ้าสูงท่วมคอรอผจญภัยสุดขอบทุ่ง สบายดีนะแม่นะ เขียนๆๆๆ แล้วดีแล   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 30 มิถุนายน 2552 14:47:41 น.

สวัสดีครับพี่ปอน อยากกินสาเกครับ เหล้าข้าวโพดก็ได้   โดย: http://writersroom.hi5.com/friend/displayLoggedinHome.do IP: 110.49.21.135 30 มิถุนายน 2552 15:03:04 น.

อ่านแล้วนี่นา คุณนายปลายวาโดดงานเลี้ยงหลานเหรอ เดี๋ยวเหอะ ไม่ให้อุ้มด้วย ฮ่าๆ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 124.121.75.197 30 มิถุนายน 2552 19:52:30 น.

ดีจ๊ะ ญ,ปลายฯ +---------------+ ตลาดหุ้นรุ่นเก๋ากึ๋ก สาวฯ เคยซื้อหวยตอนเรียนประถม(ตามผู้ใหญ่) ถูกด้วยน๊า ตั้ง 1 บาท (ได้ 70 บาทมั๊ง) พอโตรู้ความ เล่นเป็นพัก ๆ แต่ไม่ติดหรอก "ฝันดีแล้วตีเป็นเลข" เลยลองเสี่ยงดวง ถูกอีกแล้วครับท่าน 10 บาท (เริ่มเล่นเป็น) อะคึ่ ๆ ถ้า "หวย Online" เกิดขึ้นจริง ๆ ในยุคนี้ เชื่อเลยว่า เด็กอนุบาลก็เล่นเป็น มีตัวอย่างจากรุ่นเก๋า (สาวฯ เด็กประถม) ไงละ น้องปัณณ์ ปัณณ์ หลับฝันดีนะคร้าบบบ อย่าลืม! บอกหวยป้าปลายฯ ด้วยเด้อ อะกิ๊ก ๆ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 30 มิถุนายน 2552 20:33:03 น.

ฝากเรื่องสี้นสักเรื่อง ชื่อเรื่อง "คนรวยของแท้" ข้างบ้านผมเมื่อหนึ่งชั่วโมงมานี่เอง เสียงประทัดเพิ่งขาดหายไป... ด้านตะวันออกของบ้านผมเป็นที่ตั้งของร้านขายส่งและขายปลีกวัสดุ และพัสดุภัณฑ์ในการก่อสร้าง ถัดไปเป็นปั๊มน้ำมัน ปรกติผมจะได้ยินเสียงแต่ประทัดเฉพาะในช่วงเทศกาลจีน ๆ ที่จะรัวระงงมเป็นเวลายาวนาน ซึ่งขึ้นอยู่กับว่า ปีนี้หรือปีที่ผ่านมาเจ้าของกิจการมีกำไรมากหรือน้อย ถ้ามากเสียงประทัดก็ดังยาวนานหน่อย แต่วันนี้มันไม่ใช่!! ได้ยินแว่ว ๆ จากหน้าม้าหญิงสาวที่มาทำเสียงกระดี้กระด้า กระตือรอล้นแทนคนที่ถูกหวย จนทำให้ผมสะดุ้งตื่นตอนหกโมงกว่า ๆ ว่า "ถูกไปล้านกว่า เบอร์เฝ้า เฝ้ามาตลอด แทงไปแสนกว่า(ทุกงวด)" และได้ยินหลานชายของภรรยาผู้ซึ่งทำการค้ารับซื้อมะพร้าวตามสวนมาปอกแล้วสับเนื้อขายส่งโรงงานคั้นกะทิ ที่อยู่บ้านติดกันพูดว่า "ผมไม่มีปัญญาแทงงวดละแสนหรอก แค่สามสิบบาทก็เสียดายแย่แล้ว" ผมขยี้ตาตื่น มานั่งหน้าคอม ว่าจะเข้าไปดูบล็อกสักหน่อย มัวยุ่งงานไม่ได้เข้ามา ๓ วันแล้ว แต่เสียงประทัดที่ดังขึ้นจากเจ้าของกิจการ ร้านค้าวัสดุ พัสดุ คล้ายจะบอกผมและบอกชาวบ้านที่ยังไม่รู้ได้รู้ว่า "ตอนนี้ข้ารวยอีกแล้วโว้ย" (รวยกว่าพวกเอ็งที่เกิดมาไร้บุญพาสวาสนา พ่อแม่ให้มาเท่าไรก็มีอยู่เท่านั้นจนตาย ข้าจึงเป็นคน ๆ ละชั้นกับพวกกระยาจกอย่างพวกเจ้าไงล่ะ) ผมนึกถึงตัวเอง ผมนั่งทำงานนั่งหลังขดหลังแข็งจากสองโมงเช้ายันสองทุ่ม แทบไม่ลุกไปไหน ยังได้ปีละประมาณ ๒ - ๓ แสน ปีนี้อาจโชคดีคำนวนตัวเลขแล้วอยู่ที่สี่แสนกว่า แต่พอนึกต่อไปว่า ไอ้ที่ว่าเฝ้าเลขเด็ดงวดละแสน พอถูกได้ล้านกว่านั้น เขาถูกหวย แด...ไปกี่งวด เป็นเงินกี่ล้าน ก็เบ้ปากให้เสียงประทัดอย่างหยิ่ง ๆ ว่า "ข้านี่เฮ้ย ไม่เคยแทงสักบาท ไม่ว่าหวยรัฐ หวยเถื่อน งั้นในช่วงที่พวกนายถูกหวยแด... ทำไมไม่จุดประทัดบอกบ้างวะ" แล้วผมก็อยากจะอวดบ้างว่า "สิบปีที่ผ่านมา(ที่พวกเอ็งเฝ้าเลขเด็ด) ข้าก็ได้มาเป็นหลายล้านเหมือนกัน แต่ว่าข้าลงทุนแค่กระดาษไม่ถึงห้าร้อยบาท สีไม่เกินสองร้อย ดินสอ ปากกา ยางลบ อีกไม่เกินสองร้อยบาท กับแรงงาน... ข้าก็มีเงินกับเขาเป็นล้านเหมือนกัน   โดย: ลุงบูลย์(คนขวางโลก) (pantamuang ) 1 กรกฎาคม 2552 11:43:32 น.

สวัสดีจ้า   โดย: ศิราภรณ์บุ๊คส์ IP: 110.49.29.245 1 กรกฎาคม 2552 15:55:16 น.

......ประกาศ......ประกาศแล้วประกาศอีก.......... .....ประกาศอีกที..... ช่วงนี้ตัดลองกองเจ้าค่ะ....ไม่ว่างเข้ามากวาดบ้าน ตั้งกะทำผลไม้มา นังลองกอง เนี่ยแหละ หินสุดๆ มังคุดสอยโยน....เงาะตัดโยน ปลิดโยน แต่นังลองกอง...ต้องบรรจงตัด ประคองช่อ แต่งช่อ เสร็จแล้ว....จัดลงเข่ง ต้องประณีต แน่น ไม่ให้ช่อเขยื้อน ไม่งั้นร่วงกระจาย จับช่อสองที ร่วงติดทีทุกที แล้วราคาก็ไม่ดี....ปีนี้มีลูกกระสุนยิงหมา ยิงแมวเล่นอีกแล้วจ้า ตัดลองกองจ้า.....สองวันแล้วจ้า ........เล่นหุ้นกันไปพลางก่อนนะเจ้าคะ.......   โดย: ปลายแปรง IP: 61.19.67.28 1 กรกฎาคม 2552 16:30:02 น.

......ประกาศ......ประกาศแล้วประกาศอีก.......... .....ประกาศอีกที..... ช่วงนี้ตัดลองกองเจ้าค่ะ....ไม่ว่างเข้ามากวาดบ้าน ตั้งกะทำผลไม้มา นังลองกอง เนี่ยแหละ หินสุดๆ มังคุดสอยโยน....เงาะตัดโยน ปลิดโยน แต่นังลองกอง...ต้องบรรจงตัด ประคองช่อ แต่งช่อ เสร็จแล้ว....จัดลงเข่ง ต้องประณีต แน่น ไม่ให้ช่อเขยื้อน ไม่งั้นร่วงกระจาย จับช่อสองที ร่วงติดทีทุกที แล้วราคาก็ไม่ดี....ปีนี้มีลูกกระสุนยิงหมา ยิงแมวเล่นอีกแล้วจ้า ตัดลองกองจ้า.....สองวันแล้วจ้า ........เล่นหุ้นกันไปพลางก่อนนะเจ้าคะ.......   โดย: ปลายแปรง IP: 61.19.67.28 1 กรกฎาคม 2552 16:30:06 น.

อิจฉาคนมีลองกองให้ตัด   โดย: ศิราภรณ์บุ๊คส์ IP: 110.49.20.85 1 กรกฎาคม 2552 19:10:25 น.

ศิราภรณ์บุ๊คส์ นี่มันอะไรกันพี่ กะจะฮึดพิมพ์เองหรือไง   โดย: ธารดาว IP: 119.31.126.73 2 กรกฎาคม 2552 4:27:00 น.

เปล่า ตั้งไว้เผื่อทำร้านขายหนังสือ   โดย: ศิราภรณ์บุ๊คส์ IP: 110.49.45.88 2 กรกฎาคม 2552 7:38:44 น.

........วันนี้รถไม่วิ่งลองกองคร้าบบบบ........ วันนี้เป็นวันหยุดอีกวันหนึ่ง หลังจากไปนั่งเล่นจิ๊กซอว์จัดช่อลองกองเสียหลายวัน เลยต้องดองบล๊อคเอาไว้ให้คนมาอ่านกันเพลินบ้างไม่เพลินบ้างไม่เป็นไรเนอะ ........ว่าแต่ "ศิราภรณ์บุ๊คส์" นี่ ใครเจ้าคะ.....รับพิมพ์งานให้ปลายแปรงด้วยไหมคะ หรือว่าพี่ธาร....มาอำเล่นอีกแล้ว .........ธารดาว เง็งอยู่จ้า....ฉันคงมีปัญญาพิมพ์เองหรอก บอกให้เขาทิ้งเบอร์ติดต่อไว้สิ วันหลังเราจะได้ส่งไปพิมพ์มั่ง...เนอะ ..........ลุงบูลย์ เมื่อไหรจะเลิกขวางโลกซะทีง่ะ โลกจะกลิ้งทับเอาน่าลูกกลมๆ เดี๋ยวลาวาใต้โลกราดพุง ร้อนชักแหง็กๆๆ เชียวนา แต่ตอนนี้ลุงเหลือสักห้าพันไหมล่ะ...ส่งมาก่อนดิ๊ ปลายแปรงไม่เอาถึงแสนหรอก.....อิ....อิ ...........สาวฯจ๊ะ คนอย่างปลายแปรงเคยเล่นหวยเหมือนกันนา เมื่อก่อนพี่ในออฟฟิศเขาชอบซื้อหวยแล้วถูกประจำ แต่ไม่เยอะหรอก ถูกตัว 5 บาท 10 บาท ปลายแปรงเลยฝากตังค์ซื้อมั่ง งวดไหนงวดนั้นแกเจ๊งทุกที แกประกาศลั่นห้ามปลายแปรงซื้อ...ตัวขัดลาภ แกว่าอย่างนั้น ........ยิปซีจ๊ะ อ่านอีกรอบเหอะน่า คนเขากำลังไปทำมาหากินอยู่ ............อ้ายปอนเจ๊า อ้ายปอน....แสดงว่าบ้านดินอ้ายปอนรกใช้ได้สิ ขนาดอีฮวกสามารถแอ๊บได้เป็นห่อ ตาย.....ตายแหล่ว..... แล้วจักกิ้ม...ต๊กโต บ่อเต็มฝาบ้านกะ ถ้าจะเมตตา...ส่งสาเกมาทางไปรษณีย์จั๊กหน๊อยน๊อ จะเป็นความกรุณาอย่างสูง...อิ...อิ แม่พลอยอยากแต๊ๆน๊ออ้าย...เหอ...เหอ ...........Insignia_Museum อ่านจบอีกครึ่งยังคะ ปลายแปรงจะได้อัพบล๊อคเสียที....อิ...อิ ...........พี่ธาร ท่านพี่....อ่านแล้วอย่าร้องกรี๊ดเพราะสีสันบาดตาบาดใจล่ะ ระยะนี้ไม่ได้เข้าเน็ต อย่าว่ากันนะพี่ เดินขาสั่นกันแฮ่กๆปีนขึ้น ปีนลงต้ลองกอง แล้วแต่งช่อ....โอย ได้โลไม่ถึงยี่สิบ.....คนกินเขาจะรูไหมนะว่ากว่าจะไปถึงมือน่ะมันขนาดไหน   โดย: ปลายแปรง IP: 61.19.67.64 2 กรกฎาคม 2552 11:57:43 น.

เวลาเข้าสวนก็เอายาดมติดตัวไปด้วย เผื่อเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมา เพราะสูงวัยมากแล้ว   โดย: THAN IP: 119.31.106.23 2 กรกฎาคม 2552 14:18:24 น.

เห็นเลขไอพีของธารดาวแล้วเซ็ง ดันมาคล้ายของเราได้ ทำไมไม่ไปใช้ของค่ายอื่นบ้าง   โดย: THAN IP: 119.31.106.23 2 กรกฎาคม 2552 14:21:13 น.

หากตีความคำว่า ..นิพพาน คือจิตที่ สุข สงบ เย็น การบรรลุถึง นิพพาน ก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินวิสัย ชวนไปดูหัวบล็อกบ้านร่มไม้เย็นค่ะ (จะลบก่อนเที่ยงคืน) รักษาสุขภาพ และอยู่กับสุขที่สงบ เย็นนะคะ คมคำ : ถืออยู่ แบกอยู่ให้หนักทำไม ไม่วางเมื่อไหร่จะว่าง   โดย: ร่มไม้เย็น 2 กรกฎาคม 2552 21:00:04 น.

แม่เจ้า..สูตรก้างปลาของยายจีบนี่มันโดนใจลุงจริงๆเลย น่าจะจับตัวละครที่ชื่อยายจีบ มารู้จักกับอาอี้ของลุง แกชื่อยายจวบ เช้านะ พอใกล้ 10 โมง ไม่ออกไปไหน คอยดูตัวเปิดหลาด เปิดหลาดปุ๊บ มีแรงขึ้นมาทันที เดินกระฉับกระเฉง ฉวยชะไปเก็บหมานลูกตอ เอ๊ย..ไปหาพรรคพวกทำก้างปลากันหลังบ้าน ได้แล้วก็แทงกันตัวละ 5 บาท 10 บาท ตามประสาคนแก่ ลุงชอบแซวแกเสมอ... “อาอี้ ระวังนะ เดี๋ยวเที่ยงครึ่งก้างปลาจะติดคอ” หมายถึงอาอี้ ถูกหวยหุ้น “แด๊กซ์” เอานะครับ “ติณ แต่คืนอี้ฝันว่าได้ไปขุดหอยกัน แก้ไหรดี” “แล้วอี้แก้พรือ” ลุงถาม “อี้ว่า หอยกัน หมันต้อง 59 ไม่ก็ 69 หรือ 55 66 เพราะหมันเป็นหอย” “แล้วอี้ฝันว่าเห็นลอกอด้วยไม่ล่ะ เพราะว่าหอยกัน ถ้าให้หรอกหมันต้องแกงทิกับลอกอ” “ฝันพันนั้น หมันก่าบ้าใหญ่แล้วแหละ” “ไม่รู้ ถ้าให้ผมซื้อเบอร์นะ วันนี้ผมจะซื้อ 99 คือว่า หอยกัน ตีเป็นเลข 9 ลอกอ ก่าเลข 9 อี้ซื้อไว้บ้างนะ” อาอี้ทำไม่รู้ไม่ชี้ แกก็ซื้อเลขที่แกตีฝัน กับสูตรก้างปลา เที่ยงครึ่ง... “ไอ้ตัดหัว!” อาอี้โมโห หมันน่าจริง แช่ 69 แล้วดีดเป็น 99 ถ้าอี้เชื่อหมึง ซื้อไว้ซัก 10 บาทก่ายังดี “ไอ้ตัดหัว” อาอี้สบถเหมือนเดิมอีกครั้ง วันนั้น ลุงไม่อยากซ้ำเติมแก และปลอบว่า ไม่พรืออี้ หวันช่ายยังมีอีกรอบ ค่อยแก้ตัวใหม่ แล้วลุงก็แอบให้เงินแก 500 โดยไม่บอกว่าลุงหยบโทร.ไปแทงหุ้นเลข 99 กับเพื่อน 100 นึง “เดี๋ยวจะไปเลี้ยงปลายแปรงด้วย” สูตร   โดย: ลุงติณ IP: 118.173.137.193 11 กันยายน 2552 11:11:18 น.