..... หมดลมหายใจก็ไปแต่ตัว อย่ามามัวแย่งชิงทุกสิ่งอย่าง .....ขอบคุณทุกคน ที่มาแบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย มีความสุขกันทุกคนนะครับ....
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2557
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
21 พฤศจิกายน 2557
 
All Blogs
 
ระลึกความหลัง (ตะพาบ 118)


บล็อกที่ 286

รำลึกความหลัง..เมื่อครั้งฉันไปทำงานที่เกาะสมุย

6 กันยายน 2531 (06.13 น)

ฉันเอาเก้าอี้ 2 ตัว วางใกล้กัน หันหน้าชนกันบนพื้นทราย
ตัวหนึ่งเป็นที่นั่งของฉัน และอีกตัวหนึ่งเป็นที่วางเท้า
เช้าวันนี้บรรยากาศอึมครึม
ฉันหวังจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นดั่งเช่นทุกๆวัน
แต่วันนี้..ไม่มีให้ฉันเห็น

สุนัขกับลูกน้อยอีก 2 ตัว วิ่งไล่จับกันอยู่บริเวณชายหาด
มันช่างมีความสุขเสียจริงนะ

ผิดกับชีวิตฉัน..มีความสุข แต่ซ่อนเร้นไว้ด้วยความทุกข์ ความสะใจ สาใจ ซึ้งใจที่สุดในชีวิต

ฉันเบนสายตาไปที่ท้องทะเลเบื้องหน้า

มองเกลียวคลื่น ที่ไม่เคยผันแปร ยังทยอยเข้าซบหาดไม่ขาดระยะ
เห็นเกลียวคลื่น แล้วนึกถึงชีวิตของตัวเอง

ที่มีความผันผวนตลอดมา
มีทั้งขึ้น..ทั้งลง

แต่ในชั่วชีวิต..ครั้งนี้แหละที่ฉันว่าชีวิตตกต่ำถึงที่สุดแล้ว

ฟ้าเริ่มอึมครึมขึ้นทุกขณะ..

มีแสงแลบแปลบปลาบให้เห็น บริเวณโค้งฟ้าไกลลิบ
อีกสักครู่คงจะมีฝนโปรยลงมา

ขอให้มันโปรยลงมาเถิด..โปรยลงมาชำระล้างความบัดซบที่เกิดขึ้นกับตัวฉัน

ให้หมดสิ้น !






ฉันจบปริญญา..

ตอนจบใหม่ๆตะลุยหางานในเมืองหลวงจนเหนื่อย คนจบใหม่หน้าใสๆไม่มีประสบการณ์ในการทำงานอะไรซักอย่างนี่นะ ช่างหางานยากเย็นเสียจริงๆ

นานวันเข้าชักเบื่อความแออัด พลุกพล่านของคนเมือง ในเมื่อหางานทำไม่ได้ ก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม

ฉันเป็นคนชนบท จึงอยากสัมผัสกับบรรยากาศชนบท ที่ชนบทคงมีงานให้ทำ ไม่อดตายหรอกนะ

ตัดสินใจเก็บข้าวของสำคัญ ลาทีกรุงเทพ ตามไปกับรุ่นน้องคนหนึ่งทันที..ที่นั่น เกาะสมุย ที่ๆซึ่งฉันไม่เคยไปมาก่อนเลย

รีสอร์ทเล็กๆแห่งนั้นเพิ่งเปิดตัวได้ไม่นาน กำลังขาดคนงานอยู่พอดี พอฉันไปสมัคร เขาก็รับไว้ให้เข้าทำงาน อารามดีใจ ฉันไม่ได้ถามเงินเดือนเขาเลย ว่าฉันจะได้เท่าไหร่ ทำงานตำแหน่งอะไร ขอให้ได้ทำเถอะน่า อะไรก็ทำได้ คนเราเรียนรู้กันได้

สุดท้าย ก็ได้ทำงานหลายตำแหน่งอยู่หรอกนะ รวมๆกันไป ทั้งบัญชี ผู้ช่วยกุ๊ก ไปกับจัดซื้อ ตัดแต่งต้นไม้ กวาดขยะหน้าหาด เบลบอย ช่วยแม่บ้านปูเตียง (แน่ะ..มีด้วยนะ)

แต่ชอบเบลบอยมากกว่า เพราะได้ทิปด้วย

ที่นั่นสวยหรู สวยทั้งบรรยากาศ สวยทั้งเพื่อนร่วมงาน ทุกคนเข้ากับฉันได้เป็นอย่างดี

ที่จริงมันก็ดีอยู่แล้วนะ แต่อะไรเล่า ที่ทำให้ฉันต้องมานั่งรำพึงรำพันเขียนบันทึกชุดนี้เอาไว้

สิ่งนั้น..มันคงไม่สวยซินะ

ลืมบอกไปว่า..ฉันมาทำงานสารพัดตำแหน่งที่เกาะสมุยได้เพียง 2 อาทิตย์ บริษัทขายสีแห่งหนึ่งในกรุงเทพก็เรียกตัวฉันเข้าไปทำงานที่ได้สมัครและสัมภาษณ์ไว้ก่อนหน้านี้ไม่นาน (เพื่อนส่งจดหมายด่วนมาบอก)

ซึ่งฉันก็ตัดสินใจเด็ดเดี่ยว จดหมายด่วนไปบอกเพื่อนทันทีว่า ฉันไม่กลับไปแล้ว กรุงเทพ ...

เขียนต่อเหอะ สิ่งที่ฉันบอกว่ามันคงไม่สวยซินะ มันคืออะไร?

ทำงานได้เดือนหนึ่ง ครบเดือนฉันก็ได้รับเงินเดือนเป็นเงินสดที่บรรจุไว้ในซองสีขาว

มือไม้สั่น แกะดู ดีใจที่จะได้มีเงินเดือนกิน ไม่ต้องขอทางบ้านอีกแล้วละ

ค่อยๆดึงเงินออกมาจากซอง พระเจ้าช่วย....

900 บาทเนี่ยนะ เงินเดือนของฉัน

โอ้...นี่ฉันหอบปริญญาข้ามน้ำข้ามทะเลมาติดเกาะ

ทิ้งความศิวิไลซ์ไว้เบื้องหลัง

มาเพื่อที่จะรับเงินเดือน เดือนละ 900 บาทเนี่ยนะ

แค่นี้เองหรือ

มันบัดซบนะ !!

จบปริญญาตรี รับเงินเดือน เดือนละ 900

สาแก่ใจที่สุด เทียบค่าแรงงานชีวิตฉัน ไม่แตกต่างจากคนรับใช้ในเมืองหลวงมากซักเท่าไหร่เลย

ทำไมมันน้อยนักละ แล้วอย่างนี้ เมื่อไหร่จะลืมตาอ้าปากได้





45 วันผ่านไป

เช้าวันนี้ ฝนเริ่มปรอยเม็ดแต่เช้า..วันพรุ่งนี้แล้วสินะ ที่ฉันจะได้กลับคืนสู่เหย้า กลับบ้านที่แสนอบอุ่น มีพ่อแม่พี่น้องรออยู่พร้อมหน้า พร้อมที่จะหนุนให้ชีวิตฉันได้ก้าวไปพบกับสิ่งที่ดี ชีวิตฉันในวันข้างหน้า คงไม่พบกับเหตุการณ์ที่เลวร้ายแบบนี้อีกนะ

(ฉันตัดสินใจลาออก เมื่อคิดว่าขืนอยู่ต่อไป ชีวิตคงไม่รุ่งหรอกนะ ไปตายเอาดาบหน้าที่บ้านเกิดดีกว่า)

เธอ ฉัน หรือใครก็ตาม อย่าลืมว่าชีวิตเรา ไม่ได้โรยไว้ด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป

มันต้องมีขวากหนาม อุปสรรคขวางกั้นบ้าง

ถ้าไม่มีทางเลือกที่ดีกว่า ก็ต้องอดทนเข้าไว้ .. เป็นดีที่สุด นั่นมันเป็นสัจธรรม ที่คนซึ่งอยู่ในฐานะลูกจ้างทุกคนคงจะรู้ดี

คำๆนี้..ชีวิตคนเรา บางครั้งเปรี้ยวอย่างมะนาว บางครั้งหวานปานน้ำผึ้ง.. ยังใช้ได้ดีอยู่เสมอ

ไม่มีหรอกที่จะหวาน หรือเปรี้ยวอย่างเดียว ตลอดไป

สักวัน..เธอ หรือฉัน ก็คงจะหลุดพัน ก้าวสู่หนทางที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ ถึงตอนนี้ ฉันขอให้ความคิดของฉัน กลายเป็นจริงเร็วเถิด

แล้วฉันจะเฝ้า..เฝ้ารอวันนั้น วันที่ความคิด ความฝัน เหล่านั้นเป็นจริง

บันทึกไว้ด้วยความเศร้าๆ เวลา 06.58 น (สถานที่..มุมหนึ่งของหาดเฉวง)






รื้อบันทึก..ความหลังฝังใจเกี่ยวกับเงินเดือนเดือนแรก 900 บาท ที่เคยบันทึกไว้มาให้โลกได้รับรู้ครับว่า จบปริญญาตรีอย่างผม เคยได้รับเงินเดือนเดือนแรก 900 บาทจริงๆ (พ.ศ.2531)

..ยุคนั้นกับข้าวยังขายกันถุงละ 5 บาท ข้าวราดแกงจานละ 7-10 บาท ชาดำเย็นแก้วละ 2 บาท ได้รับเงินเดือนจากทางบ้านส่งให้เรียน เดือนละ 1200 (มากกว่าเงินเดือนเดือนแรกตั้ง 300)

แต่ชีวิตก็พลิกผันนะ หลังจากออกจากเกาะสมุยได้ไม่นาน เก็บเกี่ยวประสบการณ์นิดหน่อยหลายๆอย่างใน 45 วันทำงาน กลับบ้านตะกั่วป่าพังงา

ไม่นานจากนั้นก็ได้งานใหม่ที่ภูเก็ต เป็นงานโรงแรมโตขึ้นมาอีกระดับ เงินเดือนเขยิบขึ้นมาครึ่งหนึ่งเดือนละ 1800 (ถ้าจำไม่ผิดนะปริญญาตรียุคนั้นสตาร์ทที่ 2475 บาท หมายถึงงานราชการนะ)

ผมไม่อาจคาดเดาได้เหมือนกันว่าถ้ายังอยู่กรุงเทพ ได้ทำงานบริษัท ชีวิตป่านนี้จะเป็นอย่างไร เป็นเจ้าของบริษัท เป็นเสี่ยใหญ่ เป็นเจ้าของร้านอาหาร เป็นนักเขียนนักข่าวที่เคยใฝ่ฝัน หรือยังเป็นลูกจ้างต๊อกต๋อย เป็น เป็นอะไรดี มิอาจคาดเดาได้

อยู่กับความเป็นจริงยุคปัจจุบันดีกว่า... ว่าหันเหชีวิตมาได้ถูกทางแล้ว โดยเริ่มจากเงินเดือนเก้าร้อยจากรีสอร์ทเล็กๆที่เกาะสมุย เข้าสู่วงการโรงแรม 3 ดาว 5 ดาว ที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะทำงานโรงแรม ทำโรงแรมก็ได้เจอกับคู่ชีวิตที่ดีๆ ได้แต่งงาน มีลูก ปลูกบ้าน มีบ้านอยู่ มีรถขับในช่วงเวลาไม่นาน เท่านี้ก็สุขมากแล้ว

ที่แน่ๆเมื่อก่อน 900 เขม็ดแขม่ใช้ได้เป็นเดือน เดี๋ยวนี้ 900 ใช้ชั่วโมงเดียวยังไม่พอเลยนิ

จริงม้ายละครับ





Create Date : 21 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2557 8:57:33 น. 63 comments
Counter : 15104 Pageviews.
Share

 
ตามมาอ่านครั้งแรก....ของคุณตฤณ
อืม...เป็นการทำงานครั้งแรกนิ ผิดหวังเล็กๆ แฮ่


ปตรียุคนั้นเงินเดือนสองพันกว่าเองเหรอ จะพอกินไหมนิ


โดย: ugly princess วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:11:31:58 น.  

 
แม่ซองฯ ทำงานเดือนแรก ได้ 800 ปี 2514เป็นงานธนาคารค่ะ

แต่ที่นั่น ข้าวผัดปูจานละ 15 บาท แล้ว โคตะระแพงเลย เงินเดือนไม่เหลือกับค่าข้าวและค่ารถ อิอิ



โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:16:28:40 น.  

 
อืม...น่าเห็นใจจริง ๆ ถูกกดเรื่อง เงินเดือนมาก
จริง..ๆ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:18:38:41 น.  

 
เงินเดือนเดือนแรก อ่านแล้วต้องอ่านใหม่เลยค่ะ สมัยนั้นมิลคงยังเรียนอยู่ ฮ่าๆ แต่ก็จริงค่ะวุฒิปริญญาตรี ทำใมให้แค่นั้น แถมทำทุกตำแหน่ง ดีนะ ไม่เป็นผู้บริหารด้วยเนอะ


โดย: มิลเม วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:19:09:34 น.  

 
อืม
เป็นความหลังฝังใจเลย


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:41:52 น.  

 
900 บาทในปี 2531 น่าจะถือเป็นเงินที่เยอะพอสมควรเลยนะครับพี่ตฤณ


สมัยผมเรียนจบ
เงินเดือนเริ่มต้นประมาณ 6 พันบาทครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:46:26 น.  

 
ผมก็ใช้คำว่า "ฉัน" ครับพี่
ให้ความรู้สึกที่ย้อนยุคดีครับ

ส่วนเทปยังเก็บเอาไว้เพียบเลยครับ
ซีดี เอ็มพีสาม ฯลฯ
เต็มบ้านเลยครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:57:49 น.  

 
900 นี่เตือนความหลังได้เลยหรือปล่าวคะ
ว่าเดี๋ยวนี้ใช้ปุบปับก็หมดแล้ว
แสดงว่าค่าครองชีพยุคนี้ กับสมัยโน้น น่าจะห่างต่างกันลิบลิ่ว


โดย: กาบริเอล วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:22:19:52 น.  

 
โอ๊ยยยย เงินเดือนเดือนแรก...ดูพ.ศ.แว้ววว...

อืมมมมม...นู๋ยังเดินไม่ได้เลยมั้งนั่น 55


โดย: Mir & deS วันที่: 21 พฤศจิกายน 2557 เวลา:22:38:16 น.  

 
สวัสดีค่า พี่ตฤณ ^^
มาอ่านความหลังบ้านพี่ตฤณ
แล้วคิดถึงสมุย อยากไปอีกจัง
เริ่มต้นทำงานเงินเดือนขนาดนั้น ตั้งแต่ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว
เหมือนไม่น้อยนะคะ ไม่แน่ใจเรื่องค่าเงินเท่่าไหร่

อยู่ภูเก็ตเหมือนอะไรๆจะเหมาะกับพี่ตฤณนะคะ
ดูมีความสุข

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆค่า


โดย: lovereason วันที่: 22 พฤศจิกายน 2557 เวลา:2:22:50 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 พฤศจิกายน 2557 เวลา:6:07:08 น.  

 
ผู้ชายดีๆคงมีแต่ในนิยาย

ร้องเพลงค่ะ อิอิ


โดย: ugly princess วันที่: 22 พฤศจิกายน 2557 เวลา:8:36:14 น.  

 
แหมๆๆ เดือนละ 900 ข้างแกงถุงละ5 บาท มันก็สมกันนะพี่ เทียบกับยุคนี้ไม่ได้เลย ..
นึกแบบนี้ขำทุกที เมื่อก่อนไปรร อยู่ปะถม เงิน 50 ตังยังมีค่าเด๋วนี้ ไม่อยากจะพูด ให้ขอทาน 5 บาท มันมองหน้านะ อิอิ..



โดย: tifun วันที่: 22 พฤศจิกายน 2557 เวลา:15:55:02 น.  

 
รำลึกความหลัง เอ๊ะเราก็ทันได้กินนะข้าวแกงจานละ 5บาท ทำงานสตาร์ทเดือนแรก 1,200.-บาท อิอิ


โดย: zungzaa วันที่: 22 พฤศจิกายน 2557 เวลา:17:57:56 น.  

 
เดี๋ยวนี้เงินเฟ้อขึ้นเยอะนะครับ ถึงได้มาเยอะ แต่ของก็แพงตามไปด้วย

สมัยเริ่มงานของผมข้าวจานละ 35.- บาทครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2557 เวลา:22:06:31 น.  

 
พอได้อ่านแล้วค่าเงินมันเฟ้อขึ้นเยอะมากๆเลยคะ

เพลียคะ พอได้เงินเดือนปุ๊ป จู่ๆก็เหมือนหายวับไปกับตาเลยคะ

ค่านู้นค่านี่มาเข้าคิวรอเป็นขบวนงานบวชเลยคะ


โดย: Chic Bossy วันที่: 22 พฤศจิกายน 2557 เวลา:22:53:55 น.  

 

ความหลังเนี่ย เราจำได้ไม่ครบทุกอย่างหรอกจริงไม้
พี่เอง จำไม่ได้ ว่าเงินเดือนตอนแรกเท่าไร พอจบพยาบาลรพ.ศิริราช ก็ทำงาน แต่นึกไม่ออกว่าได้เงินเดือนเท่าไร
แต่ที่จำแม่นคือ เราเรียน มัธยม 7-8 ไปไหนๆเองได้ พอเข้าเรียนเป็นนักเรียนพยาบาล ออกไปไหนไม่ได้ แม้แต่พรานนกแค่ประตูรพ. และท่าพระจันทร์ ก็ออกไปซื้อของอร่อยๆทานไม่ได้ ต้องรอวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ให้พี่มาเซ็นต์รับ โอย อยุ่เองมาตั้งสองปี ต้องมาเป็นเด็กที่ต้องมีผู้ปกครองมารับ กลับบ้าน เดินนอกรั้วนิดเดียวก็ไม่ได้ แถวพรานนกก็มีของทานมากมาย ก็ไม่มีโอกาสได้ซื้อทาน (ตอนนี้นเราก็ไม่รู้จัก เป็นเพื่อนกับยามจะได้วิ่งออกไปซื้อของทานได้)

ความทรงจำเราคงจะอยู่ที่ว่า มีอะไรที่ทำให้เราจำได้ ของพี่คงเพราะ อยากออกไปข้างนอกก็ไม่ได้ ...

ปลายแป้นพิมพ์ Diarist ดู Blog

newyorknurse



โดย: newyorknurse วันที่: 23 พฤศจิกายน 2557 เวลา:6:52:44 น.  

 
ขอโทษค๊าบ....เค้าปรับขนาดอักษรให้แล้วนะ
พอดีลืมไปว่ามีเพื่อน สว เยอะ ฮ่าฮ่า ท่านหญิงใส่แว่นอัพบล็อกอ่ะ


โดย: ugly princess วันที่: 27 พฤศจิกายน 2557 เวลา:8:30:43 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ตริณ
กลับมาบล็อกก็นานแล้วแต่มาไม่ถึงขอบปลายแป้นพิมพ์เลย
จนเขารำลึกความหลังไปกันหมดแล้วถึงได้มาย้อนวันวานอันขมขื่นกับ
900 บาท ที่แท้ 9 นั้นทำให้พี่ตริณมี 9 ที่มั่นคงในวันนี้น่ะเอง



โดย: PhueJa วันที่: 27 พฤศจิกายน 2557 เวลา:18:42:43 น.  

 
กราบสวัสดียามเย็นคะ

อบ่าลืมทานข้าวนะคะ



โดย: Chic Bossy วันที่: 28 พฤศจิกายน 2557 เวลา:18:04:56 น.  

 

เขียนบล็อกเด๋วนี้ ห่างไปเยอะเลยพี่ มีอะไรต้องทำมากมายขึ้น..
อัพบล็อกก็ขี้เกียจ พูดตรงๆ งานตะพาบ คงลงได้บางครั้งค่ะ..
ตอนนี้สมองตื้อแหะๆ..
เพื่อนเก่า ถ้าเปลี่ยนชื่อก็หายากค่ะ ผู้หญิง เปลี่ยนนามสกุล ยิ่งแล้วเลย แต่มันก็มีวิธีเชื่อมโยงมาหากันจนได้ อิอิ..
นานๆ เจอกันที นะพี่ คิดถึงนะคะ..


โดย: tifun วันที่: 29 พฤศจิกายน 2557 เวลา:16:47:41 น.  

 
ก้มลงกราบด้วยความเคารพยามเที่ยงคะ

หาอะไรทานด้วยนะคะ


โดย: Chic Bossy วันที่: 1 ธันวาคม 2557 เวลา:12:23:49 น.  

 
สวัสดีค่า

ไม่ได้แวะมานานมาก คุณตฤณสบายดีนะคะ

เราเรียนจบมาก็ช่วยงานที่บ้าน เงินเดือนก็แล้วแต่จะหยิบ อิ อิ


โดย: haiku วันที่: 4 ธันวาคม 2557 เวลา:22:03:48 น.  

 
กราบสวัสดีวันพ่อแห่งชาติคะ

มีความสุข ความเจริญนะคะ


โดย: Chic Bossy วันที่: 5 ธันวาคม 2557 เวลา:14:55:56 น.  

 
เดี๋ยวนี้เป็นนักวิ่งมาราธอนชื่อดังไปแล้ว


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 11 ธันวาคม 2557 เวลา:16:05:21 น.  

 
กลับมาอ่านอีกครั้งครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 16 ธันวาคม 2557 เวลา:5:25:05 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:6:03:25 น.  

 
สวัสดีวันคริสมาสต์อีฟ สวยๆคะ



โดย: Chic Bossy วันที่: 24 ธันวาคม 2557 เวลา:17:43:20 น.  

 


สุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะคุณตฤณ


โดย: haiku วันที่: 25 ธันวาคม 2557 เวลา:23:01:57 น.  

 
สวัสดีก่อนนอนสวยๆคะ



โดย: Chic Bossy วันที่: 27 ธันวาคม 2557 เวลา:22:33:13 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ตฤณ



โดย: เนินน้ำ วันที่: 31 ธันวาคม 2557 เวลา:22:15:30 น.  

 


ปีใหม่นี้ขอให้คุณตฤณและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ ได้พบแต่สิ่งที่ดีงามในชีวิต ไม่เจ็บไม่จนและโชคดีตลอดปี ๕๘ สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ


โดย: haiku วันที่: 31 ธันวาคม 2557 เวลา:22:15:59 น.  

 




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มกราคม 2558 เวลา:8:08:28 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่ตฤณ ^^
ขอให้พี่ตฤณและครอบครัวมีความสุขมากๆ
คิดสิ่งใดขอให้สมความปรารถนานะคะ

>


โดย: lovereason วันที่: 1 มกราคม 2558 เวลา:13:45:21 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะ มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง ตลอดปีตลอดไปนะคะ



โดย: นุ้ย (ณวลี ) วันที่: 1 มกราคม 2558 เวลา:15:54:09 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ฟ้ามาอวยพรปีใหม่ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ




โดย: พิรุณร่ำ วันที่: 1 มกราคม 2558 เวลา:17:59:06 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

หวัดดีปีใหม่ค่ะ..
เที่ยวให้สนุกเดินทางปลอดภัยนะคะ


โดย: tifun วันที่: 1 มกราคม 2558 เวลา:19:56:07 น.  

 


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 4 มกราคม 2558 เวลา:14:33:52 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ

มีความสุข ความเจริญ มากๆคะ



โดย: Chic Bossy วันที่: 6 มกราคม 2558 เวลา:12:28:51 น.  

 
25A

สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะคุณตฤณ


โดย: haiku วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:22:27:12 น.  

 
แว่บมาอ่าน ในวันที่คิดถึงค่ะพี่ตินติน

ยังเขียนได้น่าอ่านเหมือนเดิมเลยค่ะ
เสียแต่ว่าไม่มีเวลาเข้ามาอ่านมากนัก
ถ้ามีเวลาจะแวะมาอ่านเรื่องเก่าๆอีกนะคะ
ยังไม่ได้อ่านอีกหลายเลยค่ะ


โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 8 มีนาคม 2558 เวลา:18:10:27 น.  

 

แวะมาเยี่ยมคุณตฤณค่ะ
ชอบสมุย ช่วงหนึ่งไปบ่อย
หลังๆก็ 2 ปีครั้งค่ะ เป็นการพักผ่อนแบบพักจริๆง


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 15 พฤษภาคม 2558 เวลา:11:35:08 น.  

 
แวะมาเยี่ยมเยียนคะ


โดย: Huda วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:15:03:07 น.  

 
สวัสดีครับ
ชอบเรื่องนี้มากครับ ชวนให้นึกถึงวันหนุ่มของตัวเองด้วย


โดย: Insignia_Museum วันที่: 26 กรกฎาคม 2558 เวลา:16:01:48 น.  

 
แหม๋ๆๆ อัพรัวๆในเฟสซะดิบดีนะคะพี่ตฤณ ในบล็อคดองเปรี้ยวเชียวนะคะ


โดย: คมไผ่ วันที่: 20 ตุลาคม 2558 เวลา:22:21:03 น.  

 
ดูท่าคุณตฤณจะไปแล้วไปลับไม่กลับมาแล้วมั้งเนี่ย
ยังไงก็ยังรออ่านบล็อกใหม่อยู่น้า
รักษาสุขภาพด้วยค่า


โดย: haiku วันที่: 31 ตุลาคม 2558 เวลา:23:28:05 น.  

 


สุขสันต์วันพ่อค่า


โดย: haiku วันที่: 5 ธันวาคม 2558 เวลา:22:45:08 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ครับพี่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มกราคม 2559 เวลา:7:19:55 น.  

 


ปีใหม่นี้ขอให้คุณตฤณและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ ไม่เจ็บไม่จน
คิดอะไรก็ให้ได้อย่างที่หวังและโชคดีตลอดปี สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ


โดย: haiku วันที่: 1 มกราคม 2559 เวลา:10:37:59 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่า (900 บาทถึงปี31ก็โหดเกิ้นนน )


โดย: แม่น้องกะบูน วันที่: 8 มกราคม 2559 เวลา:19:38:39 น.  

 
ตามมารำลึกด้วยค่ะ อิอิ


โดย: nompiaw.kongnoo วันที่: 18 มกราคม 2559 เวลา:15:38:54 น.  

 
สวัสดีท่านพี่ ..


โดย: poongie วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:21:57:30 น.  

 
นึกว่าใครที่แท้อดีตพี่ชายร่วมบ้านเช่าเดียวกันมาก่อน
ไม่บอกว่าเป็นใครให้เดาเอง


โดย: กา IP: 118.174.31.144 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:16:18:12 น.  

 
ท่านสบายดีนะครับ เป็นการทักทายในรอบ 20 กว่าปี
จากการคิดถึงลูกชำแล้วหาในอากู๋ว่าใครเขียนเรืองลูกชำ
ที่แท้พี่เราเอง ขอให้พี่มีความสุขนะครับท่านพี่ที่รักและเคารพ
คนหนึ่ง


โดย: กา IP: 118.174.31.144 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:16:20:27 น.  

 
thx u crab


โดย: Kavanich96 วันที่: 15 มีนาคม 2559 เวลา:19:58:51 น.  

 
พี่คะ สบายดีนะคะ มิขอนอกเรื่องนิดนึงค่ะ พอดีจำได้ว่าเคยอ่านเจอพี่ไปเก็บลูกจันทร์เทศมาทำขนม ไม่ทราบว่ามิจะขอซื้อเมล็ดสัก 4-5 เมล็ด ยังพอจะหาได้มั๊ยคะ มิจะเอาไปปลูกที่สวนน่ะค่ะ คุณแม่อยากรวบรวมพันธ์สมุนไพรหายากเอาไว้ให้เด็กนักเรียนดูน่ะค่ะ


โดย: nompiaw.kongnoo วันที่: 22 เมษายน 2559 เวลา:9:53:40 น.  

 

แวะมาทักทายค่ะ ด้วยความระลึกถึง
สบายดีหรือเปล่าคะ


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 12 พฤษภาคม 2559 เวลา:21:01:53 น.  

 
สวัสดีครับ พี่ตฤณ 555

ขอบคุณที่แวะไปเยือน.... ผมคอยติดตามที่เฟช บ่อย
ด้วยระลึกถึงเช่นกัน


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 13 มิถุนายน 2559 เวลา:10:52:41 น.  

 
แวะมา


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:9:44:40 น.  

 
รูปตีแมลงนั่น
มโนไปเองครับพี่ตฤณ
ของจริงคือพอโดนต่อยเสร็จ
ก็ไม่ไปเล่นแถวนั้นอีกเลย 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กรกฎาคม 2559 เวลา:12:08:33 น.  

 
เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ


โดย: นาฬิกาสีชมพู วันที่: 10 ตุลาคม 2559 เวลา:15:51:02 น.  

 


สวัสดีปีใหม่คะ ขอให้มีความสุข สมหวังดั่งปรารถนา มีความเบิกบานทั้งใจกาย สุขภาพแข็งแรง นะคะ ^^



*~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~*

..HappY BrightDaY..



โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 3 มกราคม 2561 เวลา:11:42:06 น.  

 
ตอนเดือนแรก ได้ 7650 บ. ค่ะ


โดย: me-o วันที่: 28 มีนาคม 2561 เวลา:10:18:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปลายแป้นพิมพ์
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [?]

หลังบ้านโกติณ มีกินตลอดปี

ชายหนุ่มหน้าตาธรรมดา
ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย
ไม่ยึดติดกับอะไรมากเกินไป

ชอบเที่ยวทะเล ภูเขา น้ำตก
ตลาดนัด ห้างสรรพสินค้า
ดูหนัง ฟังเพลงลูกทุ่ง
(ถ้ามีโอกาสนะ)

เวลาว่างชอบถักร้อย
ซึ่งหมายถึงชอบนำพยัญชนะ
ตั้งแต่อักษร ก. ถึง ฮ.นกฮูก
พร้อมสระ วรรณยุกต์
มาร้อยเรียงเป็นเรื่องราว
บันทึกเก็บไว้อ่านเองบ้าง
ให้คนอื่นอ่านบ้าง
แล้วแต่โอกาส

มีความสุขมาก
เมื่อได้เขียน เขียนและเขียน
อะไรก็ได้ที่อยากจะเขียน
(โลกนี้มีอะไรตั้งมากมาย
เขียนให้ตายก็ไม่มีวันหมด)

วัตถุประสงค์หลัก
ของการมีบล็อก
เป็นของตัวเองวันนี้
ก็เพื่อที่จะเก็บงานเขียน
ทั้งอดีตและปัจจุบัน
ไว้เป็นหมวดหมู่

และตามบันทึก
เรื่องราวที่น่าสนใจ
เรื่องราวหลากหลาย
ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เก็บเป็นความทรงจำที่ดี
ตราบที่ยังมีชีวิต
อยู่ในโลกอันแสนสวยใบนี้

ใครที่หลง
เข้ามาในบล็อกของผม
คงได้อะไรไปบ้าง
ไม่มากก็น้อย
มีความสุขทุกๆ วัน
ตลอดไปนะครับ

งานเขียนเรื่องสั้น
ทุกเรื่องในบล็อกนี้
เป็นงานที่มีลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย
ห้ามมิให้ผู้ใดนำไปทำซ้ำ
หรือดัดแปลงในเชิงธุรกิจ
นอกจากจะได้รับอนุญาต
จากผู้เขียนแล้วเท่านั้น
New Comments
Friends' blogs
[Add ปลายแป้นพิมพ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.