|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
มือบาป (ตะพาบ 117)
บล็อกที่ 285
"ช่วยด้วย ช่วยด้วย เสือกัดมือคน"
เสียงตะโกนโหวกเหวกดังขึ้นมาจากผู้เห็นเหตุการณ์ ในสวนสัตว์เล็กๆแห่งหนึ่ง
สวนสัตว์แห่งนี้เพิ่งเปิดตัวได้ไม่นาน ทันทีที่มีเสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้น เจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องรีบรุดไปยังที่เกิดเหตุ ช่วยเหลือหญิงวัยกลางคนที่ถูกเสือกัดข้อมือข้างขวาเป็นแผลเหวอะหวะห้อยร่องแร่ง เลือดสาดกระเซ็นแดงฉานไปทั่ว หลานสาวของหญิงคนนั้นตกใจจนตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก เธอกำลังยืนถ่ายรูปให้กับผู้เป็นน้าสาวแท้ๆ นึกไม่ถึงว่าอยู่ๆเสือที่นอนสงบนิ่งให้น้าสาวลูบเนื้อลูบตัว จะแว้งกัดทำร้ายเอาได้
เจ้าหน้าที่สวนสัตว์ต่างงงเป็นไก่ตาแตก ไม่เข้าใจว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมเสือตัวที่เชื่องที่สุด ให้อยู่กับคนได้ จับเล่นถ่ายรูปได้ มันไม่เคยทำร้ายใคร แต่วันนี้ทำไมมันตรงกันข้าม
ส่งหญิงกลางคนเข้าโรงพยาบาล และทางสวนสัตว์บอกว่าจะรับผิดชอบทุกกรณี ขอโทษทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น
วันเวลาลาผ่านไป 3 วัน...
หญิงกลางคนคนนั้น หรือนางดารณี นั่งมองมือขวาของตัวเอง ที่บัดนี้มันด้วนเพราะถูกหมอตัดทิ้งไปแล้ว เหลือตั้งแต่ข้อมือขึ้นไปพันผ้าก๊อตขาวโพลนอยู่ นางมองแขนตัวเองแล้วน้ำตาก็ไหลลงอาบแก้ม
เมื่อคืนนางนอนไม่หลับ คิดไปทั้งคืน หรือว่าเรื่องนี้มันเป็นเวรกรรมที่นางเคยก่อขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน และบัดนี้มันได้ย้อนกลับมาสนองนาง ต่อไปคงไม่มีความสามารถก่อกรรมทำเข็ญเช่นนั้นได้อีกแล้ว
หลายครั้งที่เจ้าของร้านเผอเรอ มัวหยิบของหรือทอนเงินให้ลูกค้ารายอื่น นางก็จะตรงไปที่โต๊ะตั้งพุ่มกฐินของวัดไว้ แล้วก็แสร้งพูดดังๆว่า..
"เจ๊..วันนี้ฉันขอทำบุญ ติดพุ่มกฐินหน่อยนะจ้ะ.."
นางทำที่เป็นล้วงกระเป๋าหยิบแบ๊งค์ 20 ที่เตรียมไว้แล้ว ใบสองใบก็ว่ากันไป แล้วแกล้งเอาตัวบังพุ่มกฐินกันเจ้าของร้านค้าที่วัดนำพุ่มกฐินมาบอกบุญไว้จะหันมาเห็น ใช้ความรวดเร็วทำทีเป็นหนีบแบ๊งต์ 20 กับคลิปหนีบกระดาษที่แขวนอยู่รายรอบ แล้วใช้ทีเผลอหยิบแบ๊งค์ที่มีมูลค่ามากกว่าใส่กระเป๋าหน้าของตัวเอง
นางทำอย่างนี้มานานหลายปี กับร้านค้าหลายร้าน บางทีเจ้าของร้านค้าจำได้ เคยสงสัยเหมือนกันว่าทำไมแบ๊งค์ 100 ที่ลูกค้ามาติดพุ่มเอาไว้หายไปหลายใบ แต่ก็ไม่เคยจับได้คาหนังคาเขาซักที เพราะนางดารณีทำแนบเนียนมาก รวดเร็ว ว่องไว และชำนาญในการสับเปลี่ยนแบ๊งค์ มือข้างขวานี่แหละ..ที่เคยลัก เรียกว่าลักได้อย่างเต็มปากเต็มคำ ลักเงินตามพุ่มกฐินมาหลายวัด มูลค่าของมันไม่สามารถนับได้ แล้วจากนี้ต่อไป มันคงทำอย่างเดิมไม่ได้อีกแล้ว ถึงยังเหลือมือซ้ายอีกข้าง แต่มันก็ไม่เหมือนเดิม
สมแล้วที่มันโดนตัดทิ้งไป..เพราะมันเป็นมือบาป ทำบาปมามากแล้ว ถึงไม่มีใครเห็น แต่เจ้ากรรมนายเวรนั่นแหละเห็น
นางดารณียกมือข้างซ้ายขึ้นป้ายน้ำตา..คิดได้เมื่อมันสายไปเสียแล้ว ได้แต่ทำใจ คิดว่าหายออกจากโรงพยาบาล ต่อจากนี้นางจะทำแต่ความดี ไม่ทำความชั่วให้มีมลทินติดตัวต่อไปอีกแล้ว
เขียนเมื่อ 21 ตุลาคม 51
จากคอลัมน์..วงเวียนกรรม
ตีพิมพ์ครั้งแรก นิตยสารกรรมทันตา ปีที่ 9 ฉบับที่ 113 ปักษ์หลัง ธันวาคม 2551
(ดีจังเลยครับ เอาของเก่ามาให้อ่านกันอีก แต่ผมว่าเรื่องทำนองนี้กี่ปีมันก็ยังทันยุคสมัยนะ)
Create Date : 06 พฤศจิกายน 2557 |
|
22 comments |
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2557 8:54:32 น. |
Counter : 2059 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กาบริเอล 6 พฤศจิกายน 2557 10:21:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 6 พฤศจิกายน 2557 13:24:44 น. |
|
|
|
|
| |
เพิ่งเข้ามาที่นี่ครั้งแรก
เรื่องนี้โหดพอควรเลย(แม้จะพิมพ์ไว้เมื่อปี 2551)
ยั้งคิดก่อนทำอะไร ไม่งั้นสิ่งนั้นจะย้อนกลับมาเล่นงานได้