ม.ค.2013 (สัปดาห์ที่ 1-6)

ขึ้นปีใหม่ไปทำบุญที่วัดปากน้ำและเสี่ยงเซียมซีมาเค้าว่าเราจะท้อง ยังขำกันอยู่ว่าจะท้องได้ยังไงหว่า และแล้วพอสิ้นเดือนมาม๊าเริ่มสงสัย เอ๊ะทำไมประจำเดือนขาดไป หรือว่ามันคือสัญญาณอะไรบางอย่าง เลยไปซื้อที่ตรวจฉี่มาทดสอบสักหน่อย เนื่องจากมือใหม่หัดขับ เห็นขีดไม่ชัด เลยสันนิษฐานว่าไม่ท้อง เพราะคิดว่าอะไรจะท้องง่ายขนาดนั้น แต่ผ่านไปอาทิตย์แล้วประจำเดือนก็ยังไม่มา ไปซื้อมาตรวจซ้ำดีกว่า บางอันก็

error อีก สรุปตรวจไป 8 อัน กว่า 80% บอกว่าท้อง ปาป๊าบอกว่ามาม๊าแสนself ทำไมงานนี้ไม่self ตรวจแล้วตรวจอีก

ก.พ. 2013 (สัปดาห์ที่ 7-10)

เพื่อต้องการความชัดเจน ไปฝากครรภ์กันดีกว่านะ เลือกโรงพยาบาลรามาธิบดี พรีเมี่ยม เนื่องจากเชื่อคุณหมอโรงพยาบาลรัฐบาลส่วนใหญ่เป็นอาจารย์หมอกันทั้งนั้น ถ้ามีเคสอะไรจะได้ไม่ยุ่งยากในภายหลัง แต่ที่เลือกพรีเมี่ยม บอกตรงๆว่าต้องการความสะดวกสบาย บรรยากาศที่ไม่ตึงเครียด และประหยัดเวลา หาข้อมูลกันได้ที่

//ramaclinic.ra.mahidol.ac.th/opd/obstetrics.html

พอถึงโรงพยาบาลเค้าให้เลือกว่าจะฝากครรภ์กับคุณหมอท่านไหน เท่าที่รู้คือมีหมอคนนึงดังมากคือ คุณหมออดิเทพ แต่อย่างที่บอกต้องการความสะดวก ไม่กดดัน และไม่ชอบต่อคิวมากมาย และเชื่ออาจารย์หมอทุกคน เลยเลือกจากวันที่สะดวกไปตรวจจะดีกว่า ไม่ต้องรีบออกจากออฟฟิศ ฝ่ารถติด ไหนจะปาป๊าที่อยู่กันคนละออฟฟิศอีกละ ตรวจวันเสาร์เช้าเนี่ยแหละดีที่สุด แล้วก็เลือกหมอ สุดท้ายเลือก ผศ. นพ. สัญญา ภัทราชัย และทำการเจาะเลือดและตรวจปัสสาวะไว้ เจอคุณหมออาทิตย์ถัดไป

เจอคุณลุงหมอครั้งแรกวันที่ 16/02/13 คุณหมอเป็นกันเองมากใจดี ถามได้ตอบคล่อง เลยรู้สึกดีและเชื่อตั้งแต่ครั้งแรก วันนี้อัลตราซาวน์เลย และแล้วก็เห็นตัวอ่อนด้วย

ลุงหมอ: ท้องแน่นอนและไม่ใช่แฝดด้วย สบายใจได้

มาม๊า:เดือนก่อนไม่รู้ว่าท้องอะคะ ทั้งเต้นที่งานเลี้ยง เปลี่ยนสีผม ดัดผม ทาเล็บ ขาดแค่ไม่ได้กินเหล้า เด็กจะเป็นไรไหมคะ

ลุงหมอ: อ่อ ไม่เป็นไรหรอก เด็กยังเป็นแค่เซลล์ที่รวมตัวกันเป็นตัวอ่อน เซลล์มันฉลาดนะ อะไรไม่ดีมันก็ผลัดไปรีบแบ่งตัวใหม่ สบายใจได้

มาม๊า: ยิ้มแป้นเลย แล้วแต่งหน้าได้ไหมคะ

ลุงหมอ: ได้ ก็แต่งให้พองาม แต่หนูจะแต่งทำไม แต่งก็ไม่ได้ทำให้สวยขึ้นขนาดนั้น

มาม๊า: หันมองปาป๊า แล้วหัวเราะออกมาก

ลุงหมอ: อ่อ หมอหมายความว่า หนูสวยอยู่แล้ว แต่งเพิ่มอีกก็ไม่ได้ทำให้สวยขึ้น

มาม๊า: อ่อแล้วไปคะ หนูตกใจหมดเลย

ลุงหมอ: ทำกิจกรรมตามปกติได้ นั่งเครื่องบินได้ กินอาหารได้ตามปกติ

พอรู้แน่ว่าท้องประกาศกันเลยให้พ่อแม่พี่น้องรู้ ดีใจกันยกใหญ่ กำลังจะมีสมาชิกใหม่กันแล้ว มาม๊าก็ไม่หยุดซ่านะ พาหนูไปสบก๋าย นั่งรถfour wheel เข้าไป เพราะมันอยู่ในป่า แต่อากาศดีสุดๆ ปาป๊ามาม๊าว่าหนูคงชอบและหนูก็แข็งแรงมากด้วย

มี.ค. 2013 (สัปดาห์ที่ 11-14)

ช่วงนี้มี morning sick บ้าง แต่มาม๊าไม่เป็นมากเหมือนคนอื่นๆเค้า แค่มึนๆตอนเช้าเท่านั้นเอง ไม่ได้อ้วกอะไร หรืออยากกินของเปรี้ยวเหมือนในละคร เท่าที่จำได้ตลอดการท้องอ้วกแค่สามครั้งเองมั้ง แถมอ้วกลมอีกต่างหาก แค่ผอืดผอม อีกอย่างที่ได้รับมาจากการท้องคือสิวขึ้นจ้า เต็มหน้าเลย ไปหาหมอพรเกษม คุณหมอบอกทำไรได้ไม่มากนะ มันเป็นสิวฮอร์โมน ต้องอดทน ได้แค่ฉีดสิว ก็ยังดีนะฉีดปุบยุบปั๊บ แต่แล้วก็ขึ้นใหม่ยั้งไม่อยู่

ช่วงนี้ที่ออฟฟิศมีงานเข้า มาม๊ามีทั้งอบรมและมีงานเข้ามามากมาย มาม๊าคุยกับหนูทุกวันว่า มาม๊าจะดูแลหนูและอยากให้หนูดูแลมาม๊าด้วย ไม่อยากให้ใครเห็นว่าเราอ่อนแอเพราะเป็นคนท้อง ไม่อยากพลาดโอกาสดีๆไป เราต้องช่วยกันนะลูก และหนูก็เป็นเด็กดีมาก เชื่อฟังมาม๊าด้วย

เม.ย. 2013 (สัปดาห์ที่ 15-18)

สงกรานต์แล้วจ้า ไปเที่ยวกันนะลูกไปกันทั้งครอบครัวใหญ่เลย มาม๊าท้องเริ่มป่องแล้ว แต่ก็ยังไม่หยุดซ่าพาหนูไปเที่ยวตรัง นั่งเรือลอดถ้ำมังกร โอ้แม่เจ้าต้องนอนราบบนเรือเล็กๆลอดไป ท้องเกือบจิ้มหินงอกหินย้อย แต่ก็สนุกตื่นเต้นจัง แล้วยังไปดำน้ำอีกหลายเกาะเลย ดำตลอดบ่ายไม่มีเหนื่อย หนูก็ให้ความร่วมมือดีมาก มาม๊าแข็งแรงไม่มีป่วยสักนิด

พอปลายเดือนก็นัดลุงหมออีก คราวนี้หนู่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้วนะ ปาป๊ามาม๊าตื่นเต้นที่ได้เจอหนูในอัลตร้าซาวน์อีก 

มาม๊า:รู้สึกได้ว่าลูกดิ้นตั้งแต่สัปดาห์ที่16 มันจะหวิวๆ มีอะไรเคลื่อนๆในท้อง

ลุงหมอ: ท้องแรกถือว่ารู้สึกเร็วมาก ปกติเค้ารู้สึกกันช่วงสัปดาห์ที่18-22 แสดงว่าช่างสังเกต

มาม๊า: ปกติเป็นคนช่างสังเกตและความรู้สึกไวเป็นทุนเดิมคะ

พ.ค. 2013 (สัปดาห์ที่ 19-23)

เดือนนี้ไม่มีนัดตรวจครรภ์ แต่มาม๊าก็เข้าโรงพยาบาลรามาเป็นว่าเล่น เพราะอากงผ่าตัดสมอง มาม๊าพาอากงไปหาหมอเดินเอกสาร และเฝ้าอากงหลายวันเชียว แต่มาม๊าว่าหนูก็ยังแข็งแรงนะ เพราะหนูดิ้นดุกดิกตลอดเวลา แถมมาม๊าก็แข็งแรงด้วยเดินคล่องเชียว อากงบอกว่าหนูต้องเป็นเด็กดีเป็นลูกกตัญญูแน่ๆ

เดือนหน้าเราจะได้รู้กันละว่าหนูเป็นผู้สาวหรือผู้ชาย ว่าแต่ว่าปาป๊าตั้งชื่อเล่นให้หนูเรียบร้อยแล้ว ชื่อคิน ในภาษาญี่ปุ่นแปลว่าทอง หนูจะเป็นทองก้อนโตของปาป๊ามาม๊านะ มาม๊าแต่งเพลงร้องให้หนูฟังทุกวันด้วย

“หนูชื่อคินคิน หนูเป็นเด็กดี ร่าเริงแจ่มใส ร่างกายหนูก็แข็งแรงสติคินคินก็ดี ปัญญาคินคินก็เกิด คินคินฉลาดล้ำเลิศ หนูน้อยคินคิน”

มิ.ย.2013 (สัปดาห์ที่ 24-27)

เดือนนี้เจอลุงหมอกันอีกแล้ว วันที่08/06/13 รู้แล้วนะว่าหนู่เป็นผู้สาวหรือผู้ชาย

ลุงหมอ: ไม่มีจู๋นะ เท่าที่ดูตอนนี้เป็นผู้หญิง

ปาป๊ามาม๊า: ยิ้มแป้น แต๊บไว้หรือเปล่า เป็นเพศไหนก็ได้รักหมดหัวใจทั้งนั้นแต่ห้องเป็นสีน้ำเงินฟ้าไปแล้วอะ ไม่เป็นไรผ้าม่านเป็น polka dot สีฟ้าขาวน่ารักอยู่นะ

เดือนนี้มีข่าวดีอีกอย่าง อยู่ดีๆสิวที่ขึ้นเยอะแยะมากมายตลอดช่วงแรกๆ ก็หายไปเลย หน้าใสกิ๊ก เหลือแค่รอยแผลเป็นเล็กน้อย ฮอร์โมนคงเปลี่ยนอีกช่วงนึงแล้ว

ก.ค. 2013 (สัปดาห์ที่ 28-31)

เดือนนี้เป็นอีกเดือนที่มาม๊ารอคอย อิอิ ช้อปปิ้งกันเถอะ ปาป๊ามาม๊าไปหมด งาน BBB, ห้างไหนเจ๋งของเด็กเยอะ, Amazon, ยันไปถึงตลาดโบ้เบ้กันเลย ได้ของครบถ้วนพอสมควร บางส่วนก็ประหยัดเงินได้ไม่ต้องซื้อเพราะมีมรดกตกถอด อยากเตรียมไว้ก่อนเนิ่นๆ เพราะปาป๊ามาม๊าเลือกเยอะ แถมกลัวตอนท้องแกจะไม่กระฉับกระเฉงแบบนี้ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pjdiary&month=08-2013&date=25&group=5&gblog=1

มาม๊าสักเกตว่า เวลาช้อปปิ้งของคินคิน หนูจะคึกคักมากดิ้นซ้ายโยกขวา เหมือนตื่นเต้นอยากได้ของจังปาป๊ามาม๊า หรือจริงๆแล้วเวลามาม๊าดูของให้หนูมาม๊ามีความสุขเลยส่งสารไปให้หนูดิ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่าเรามีความสุขกันทั้งปาป๊ามาม๊าและคินคินเลยละกัน

ส.ค. 2013 (สัปดาห์ที่ 32-36) 

เดือนนี้คินคินน้อยก็ยังดิ้นเก่งเหมือนเดิม มาม๊าถ่ายวีดีโอไว้ได้ด้วย และดูว่าคินคินก็จะรู้ด้วยว่า เราจะเล่นและพูดคุยกันช่วง 2-4ทุ่มของทุกวัน หนูจะ active เป็นพิเศษ บางทีหนูดิ้นต่อครั้งยาวนานมากเลย 30-45นาที แล้วก็หายไปสัก 30นาที แล้วก็กลับมาดิ้นกันต่ออีก ปาป๊ามาม๊าเริ่มสงสัยว่าจะดิ้นเยอะไปไหม กระตุ้นประสาทลูกเยอะไปเปล่า อันตรายหรือเปล่า

ลุงหมอ: ลูกดิ้นดีกว่าไม่ดิ้นนะ ยิ่งดิ้นแปลว่ายิ่งแข็งแรง สบายใจได้ไม่มีผลเสีย

ปาป๊ามาม๊า: ยิ้มแป้นอีกแหละ เย้ลูกดิ้น

ช่วงนี้มาม๊าพยายามออกกำลังกายให้ได้อย่างสม่ำเสมอเพื่อช่วยในการคลอด ทั้งว่ายน้ำ โยคะ เดิน หวังว่าจะมีประโยชน์ต่อเราทั้งสองคนนะ

ก.ย.2013 (สัปดาห์ที่ 37-40)

เดือนนี้ลุงหมอนัดทุกสัปดาห์เลย คินคินใก้ลคลอดแล้วนะ หัวของหนูเริ่มลงมาอุ้งเชิงกรานแล้ว แถมหนูก็ยังดิ้นเก่งเหมือนเดิม ท้องมาม๊าปูดเบี้ยวซ้ายขวา ตามก้นศอกเข่าเท้าของหนูเลย

มาม๊าเริ่มมีอาการเจ็บเตือน บางทีปวดจี๊ด บางทีปวดหน่วงๆแล้วก็หายไป อาการพวกนี้ทำให้มาม๊าเก็บเอาไปฝันวันเว้นวันเลย ว่ำกำลังคลอดลูก พออีกวันก็ฝันว่าเห็นหน้าหนู ตากลมโตสองชั้น จมูกน้อยๆไม่ค่อยเห็นสัน ริมฝีปากอวบเลย แล้วหนูก็กำลังจะดูดนม น้ำนมพรุ่งปี๊ด เป็นฝันที่ดีมากจริงๆ

12/08/13 สัปดาห์ที่38 พาหนูไปหาลุงหมอกันอีกรอบ ลุงหมอบอกว่าหนูตัวใหญ่ น่าจะหนักสัก 3.4กิโลแล้ว แต่หัวหนูไม่ลงอุ้งเชิงกรานหรือที่เค้าเรียกว่าหัวลอย โอกาสคลอดเองได้เริ่มน้อยลง เพราะหนูตัวใหญ่และอายุครรภ์ก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายเลยต้องตัดสินใจผ่า เจอกันเสาร์ที่ 21/09/13 นะจ๊ะคินคิน

สิริแล้วน้ำหนักขึ้นมา 15 กิโลไว้ลูกคลอดจริง จะมาอัพเดทว่าเป็นของคินคินกี่กิโล