กรกฏาคม 2556

 
2
3
4
5
6
7
8
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
เมื่อฉันทำแท็บเลตหายและได้คืนภายใน 3 ชม. ที่ซัปโปโร
อาจจะเรียงรูปหน้าไม่สวยนะคะ เพราะใช้มือถือพิมพ์เอาไว้

เรื่องเพิ่งเกิดสดๆ ร้อนๆ เมื่อสักครู่นี้เอง เลยอยากพิมพ์เก็บไว้เป็นความทรงจำค่ะ


วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้อยู่เที่ยวในซัปโปโรค่ะ อิสระ 1 วันเต็ม

เรากับพ่อเลยออกไปช้อปปิ้ง หาราเมนกินกัน ซื้อของแล้วก็จะกลับโรงแรมเพราะเพลียละ

มือเรานั้นถือแท็บเลตไว้ตลอดค่ะ เพราะทำโรมมิ่งเอาไว้ จะหมดอายุวันนี้พอดี (ซื้อแพคเกจไว้ 5 วัน)

ปรากฎว่าพ่อเมื่อยขาและเราก็อยากเข้าห้องน้ำพอดี พ่อเลยชวนให้เข้าห้องน้ำในห้างแถวนั้น

เราเดินมาจากย่านการค้าทานุกิค่ะ ผ่านห้าง pivot เลยแวะเข้าห้องน้ำซะเลย

ทีนี้ห้องน้ำมีแค่บางชั้น ยิ่งห้องน้ำชายยิ่งไม่ค่อยมี ต้องลงชั้น B2 ซึ่งเป็นชั้นใต้ดินพอดี

เสร็จสรรพเรียบร้อย เราก็เดินกลับโรงแรมโดยใช้ทางเดินใต้ดินทะลุขึ้นโรงแรมได้เลย

เรากลับห้องมาแพ็คของ เตรียมตัวกลับพรุ่งนี้ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า เรายังไม่ได้ปิดใช้งานโรมมิ่งเลยนินา

ถามหาโทรศัพท์ (แท็บเลต) กับพ่อ พ่อบอกเราเป็นคนถือไว้ตลอด

หาไปหามา สงสัยว่าจะลืมไว้ในห้องน้ำที่ห้างแน่ๆ เพราะเราไม่ได้วางไว้ไหนเลย ถือติดมือตลอด

พอคิดได้ดังนั้น เลยโทรหาคุณกุ๊ก ไกด์ของกรุ๊ปเรา ปรึกษาว่าควรทำยังไงดี

คุณกุ๊กเลยชวนออกไปที่ห้าง pivot เลย เดินวนอยู่หน้าห้าง เห็นว่าร้านเสื้อยังมีพนักงานทำงานอยู่

เลยขอความช่วยเหลือกับพนง แล้วก็ได้รับการช่วยเหลือพาไปหายามที่ดูแลอยู่หลังตึกซึ่งเป็นทางเข้าออกของพนง ด้วย

สอบถามกันไปมา ให้แม่บ้านเช็คก็แล้ว ดูของแล้วก็ไม่มีใครเอามาคืนให้ ได้แต่ทิ้งเบอร์ติดต่อไว้แล้วก็ขอเบอร์ยามเผื่อคุณกุ๊กกลับมาซัปโปโรจะได้ตามกันเจอ

เราคิดว่า ถ้ายังไม่หายไป ไม่มีใครถอดซิมออก ไม่ปิดเครื่องหนี ก็น่าจะใช้ line ถามหากันได้นะ

ว่าแล้วก็กลับโรงแรม ลอง line หา แต่ก็ไม่ได้มีใครเปิดอ่านเลย

เลยโทรหาพี่สะใภ้ให้จัดการปิดโรมมิ่งหน่อย ไม่งั้นเราโดน 1mb 700 กว่าบาทแน่

พี่สะใภ้ดันบอกว่า พี่ชายเรา viber หาตอน 2 ทุ่ม (เวลาญี่ปุ่น) ทำไมไม่รับสาย

อืม 2 ทุ่มเราก็ลืมโทรศัพท์ละไง ว่าไปนั่น เราก็โทรหาเบอร์ของเรามั่งสิ ยังติดอยู่นิ

พอโทรไป เดชะบุญ มีคนรับสาย พูดญี่ปุ่นใส่ แต่เราฟังไม่เข้าใจนิ พยายามจะบอกให้เค้าอ่าน line ที่เราพิมพ์ไป เค้าก็ไม่เข้าใจอีก

เลยต้องโทรหาคุณกุ๊กอีกที ให้ช่วยมาคุยหน่อย เป็นเสียงผู้ชายรับสาย

เค้าเป็นยาม(kb) เค้าเก็บโทรศัพท์ได้ พรุ่งนี้เช้าจะคืนให้นะ

คุณกุ๊กบอก ไม่ได้ ขอคืนตอนนี้เลยเพราะเราต้องเดินทางพรุ่งนี้เช้า(มากๆ) แล้ว

เลยได้ความว่า เค้าอยู่ตึก 4 chome plaza ให้โทรหาเค้านะ เดี๋ยวจะออกมาหา

(จะโทรได้ไงฟะ คุยผ่าน viber แถมเน็ตมีแค่ในโรงแรมอีก)

เราเดินหากับคุณกุ๊ก เข้าใจว่ายามของตึก pivot เป็นคนเก็บได้ (แต่ทำไมไม่โทรหาคุณกุ๊กล่ะ?)

เดินไป pivot หาอิยามคนเดิม แกก็ดันไม่รู้เรื่องอีก คุณกุ๊กก็ไม่รู้ว่า 4 chome plaza คือห้าง

(อ่านว่า ยง โจเมะ)

เราก็แบบว่า เอาล่ะสิ ข้างหลังห้างเป็นปาจิงโกะไม่เกี่ยวกัน จะโทรหาก็ไม่ได้ไม่มีเน็ตด้วยสิ

คุณกุ๊กเลยเสนอว่า งั้นเราไปลองยืมเน็ตฟรีที่ร้านสึทาย่ากัน

แน่นอนว่าต้องเล่าเรื่องให้พนักงานฟังเพื่อขอยืมเน็ต แต่พนงก็เอาแต่ปฏิเสธ ไม่ให้ลูกเดียว

ขณะนั้นก็มีชายคนนึงเดินมาข้างหลัง คงมาขอยืมดีวีดีอะไรสักอย่าง แต่เราไม่สนใจ

เลยเดินออกมากะว่าจะกลับโรงแรมค่อยใช้เน็ตโทรหาอีกที

คุณกุ๊กนึกยังไงไม่ทราบ หันหลังไปขอยืมเน็ตกับผู้ชายคนเมื่อกี้ (ที่ยืนหลังเราในร้านสึทาย่า)

เลยเล่าเรื่องให้ฟังใหม่อีกรอบ ปรากฎว่า คุณพี่คนนี้แกเป็นยามของ 4 chome plaza พอดี!!!

แกเลยพาไปเอาโทรศัพท์ที่หลังตึกค่ะ โชคดีมากกกกกกกกกกกกก

ในใบแจ้งของหายบอกว่า เจอตอน 8.10 น. เจอที่ชั้น B2 ของตึกแก (งงมะ)

เพิ่มเติมตรงนี้ค่ะ (11/7/56) 

เมื่อวานกลับมาไทย ได้คุยกับพี่ชาย-พี่สะใภ้ พี่สะใภ้เล่าให้ฟังว่า

วันนั้นตอน 6 โมงเย็น (เวลา 2 ทุ่มญี่ปุ่น) จู่ๆ นึกยังไงไม่รู้ ให้พี่ชายโทร viber หา 

แล้วก็พบว่าไม่มีใครรับสาย 

ซึ่งมันก็ใกล้เคียงกับเวลาที่ทางยามของห้าง 4 chome เจอโทรศัพท์พอดี

อะไรจะโชคช่วยขนาดนั้นคะ!!!

เราก็เซ็นชื่อแล้วออกมากลับโรงแรมค่ะ ก็เจอพี่คนเดิมเดินตามหลังมาแล้วก็เดินแซงไป

คุณกุ๊กเลยชวนคุย จะเลี้ยงกาแฟมั้ย แกก็ไม่รับค่ะ เราเดินถึงโรงแรม แกก็บายๆ ส่งด้วย น่ารักมากๆ



เราอยากขอบคุณทุกคนที่ได้มีส่วนร่วมกับการตามหาโทรศัพท์ในครั้งนี้

เราทำหายตอนก่อนสองทุ่ม รู้สึกตัวตอนสามทุ่ม และได้ของคืนราวๆ สี่ทุ่มค่ะ

ต้องขอบคุณ คุณกุ๊ก (และเซ้นส์ของเธอ) ไกด์ผู้น่ารักที่ทุ่มเทเต็มที่ในการตามหาของครั้งนี้

ขอบคุณคุณพี่ยามคนนั้น น่ารักที่สุด และทีมงานด้วย

ขอบคุณ AIS data roaming with softbank ที่ทำให้เราตามหาของเจอ

ขอบคุณ wifi ของโรมแรม Sapporo Grand Hotel ที่แรงพอจนโทรติด

ขอบคุณตัวเองที่นึกขึ้นได้ว่า ฉันต้องปิดเน็ตก่อนเที่ยงคืน ไม่งั้นเงิบแน่นอนและขอบคุณเซ้นส์ของตัวเองเช่นกัน

ขอบคุณชาวญี่ปุ่นที่เป็นคนดี ไม่ลักของใคร ขอบคุณมากๆ ค่ะ

จบเรื่องระทึกใจคืนนี้ พรุ่งนี้เราคงกลับบ้านได้สบายใจแล้วค่ะ <3



Create Date : 09 กรกฎาคม 2556
Last Update : 11 กรกฎาคม 2556 8:57:03 น.
Counter : 1839 Pageviews.

6 comments
  
\\0/~ เย่ ดีใจด้วยค่ะ
โดย: หมีสามชั้น IP: 182.53.138.88 วันที่: 9 กรกฎาคม 2556 เวลา:22:27:20 น.
  
เราก็เคยเป็น. ลืมชุดอยู่บนรถเข็นของห้างที่aizu หายังไงก็ไม่เจอ พนักงานขายน่ารักมากช่วยกันหา ผ่านไปข้ามวัน ก็เห็นค่ะ มีคนเอามาแขวนไว้ที่สำหรับเก็บรถเข็น คนญี่ปุ่นสุดยอดมากค่ะ. ไม่มีใครเอาไป ไม่ใช่ของฉันก็ไม่เอาค่ะ
โดย: ยุ้ย IP: 118.174.142.126 วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:15:24:37 น.
  
ได้ยินว่าคนญี่ปุ่นซื่อสัตย์มากค่ะ น่ายกย่องมากๆ
โดย: สมาชิกหมายเลข 714858 วันที่: 11 กรกฎาคม 2556 เวลา:17:55:19 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โดย: ประกายพรึก วันที่: 2 สิงหาคม 2556 เวลา:11:28:39 น.
  
สุขสันต์วันเกิดค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา
มีความก้าวหน้าทั้งในชีวิตและหน้าที่การงาน
สุขภาพแข็งแรงตลอดปี และตลอดไปค่ะ


โดย: pantawan วันที่: 2 สิงหาคม 2556 เวลา:20:50:21 น.
  
ขอบคุณคุณ ประกายพรึก และคุณ pantawan มากๆ ค่ะ ^^
โดย: pae_ya IP: 182.52.36.162 วันที่: 14 สิงหาคม 2556 เวลา:0:20:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อัลปาก้าจัง
Location :
ราชบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]



สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่บล็อกของ Piyoko-chan !!


เจ้าของบล็อกชื่อ เป้ ค่ะ

แต่งหน้าก็พอไหว แต่งตัวไม่ได้เรื่อง(ในบางที)

ตอนนี้มีหมวดท่องเที่ยวแล้ว ความฝันอีกอย่างคือได้เที่ยวทั่วโลกค่ะ จะพยายามรีวิวให้ได้มากที่สุด รวมไปถึงทริคและเรื่องอื่นๆ เกี่ยวกับการท่องเที่ยวต่างประเทศให้ได้ชมกันค่ะ


เอาเป็นว่า นั่งอ่านขำๆ ไปแล้วกันนะคะ ^^

ถูกใจบล็อก donate สมทบทุนค่าเดินทางในทริปต่อๆ ไปได้ที่นี่เลย..
https://www.paypal.me/yanisapae

ขอบคุณล่วงหน้าค่า