สวัสดีค่ะ  เนื่องจากได้ห่างหายไปนานเกือบปีกว่า มั๊งคะ  จากครั้งสุดท้ายที่อัพ บล๊อค 

ก็เนื่องจากว่า ตัวดิฉันเองก็ได้กลับไปทำงานตามปกติ สามีหยุดเลี้ยงลูกได้สอง เดือน จากนั้นก็กลับไทย ไปเที่ยวหาคุณตา คุณยาย รอบสอง   พอกลับจากการไปเที่ยวเมืองไทย  เซบาสเตียน ก็เริ่มเข้าอนุบาลตอนอายุได้ สิบสี่เดือนเท่านั้น แต่ยังโชคดี เพราะเค้าเดินได้ค่อนข้างคล่องแล้ว (เริ่มเดินก็ตอนอายุ สิบเดือนกับยี่สิบแปดวัน)  จำได้ว่าตอนที่เค้าเดินได้ เค้าพัฒนาการได้เร็วมาก  วันแรกเดินได้ไกลหนึ่งเมตร วันทีสอง สามเมตร  วันที่สาม ไปทั่วเลย  เห็นเด็กบางคนใช้เวลานานเหมือนอยู่เหมือนกัน กว่าจะเดินคล่อง  แต่เซบาสเตียนสงสัยกล้ามเนื้อขาเค้าแข็งแรง  ถึงได้พัฒนาการเดินได้เร็วอย่างไม่นาเชื่อ

พอไปอนุบาล ก็เริ่มป่วยบ่อยขึ้น  โดนกัดตรงแก้มใต้ตาบ้าง  ตอนไปส่งก็มีร้องไห้  ยิ่งวันไหนคนพลุกพล่าน วุ่นวาย เค้าจะรู้สึกไม่ปลอดภัย  ก็จะทำให้กลัว เวลาแม่โบกมือบ๊ายบาย ก็จะร้องไห้ทุกครั้ง   กว่าเค้าจะรู้สึกคุ้นกับอนุบาลก็ใช้เวลาหลายเดือนทีเดียว  ป่วยเป็นโรคหัด ป่วยโรคติดต่อ ท้องเสียบ้าง  ล่าสุดที่ผ่านมา ก็เป็นอีสุกอีใส    ตอนนี้ก็เริ่มอยู่ตัวหล่ะ  อากาศอุ่นขึ้น  ผ่านมาสองเดือนหล่ะ ที่เซบาสเตียนไม่มีอาการเป็นไข้    หวัดก็ไม่ค่อยเป็น  สงสัยภูมิต้านทานจะแข็งแรงมากขึ้น

ส่วนตัวดิฉันเอง ก็ได้ลาออกจากงานประจำที่ร้านกาแฟ  เพราะเหตุผลว่า เบื่องาน  มันเป็นงานหนัก  เวลาทำงานก็แย่ บางทีก็ให้ทำ 8-9 วันติดต่อกัน และหยุด 3 วันติดต่อกัน  เวลาเข้างานก็เช้าเกิน บางทีก็เลิกดึกเกิน   ค่าแรงก็ต่ำ  สวัสดิการก็แย่  รู้สึกโดนเอาเปรียบมาตลอด  ลาออกแม่ง....   ยอมออกมากินเงินคนตกงาน  ซึ่งก็กว่าจะได้นะ   สอง สามเดือน  หลังจากที่ออกงาน   ออกมาปุ๊บ ก็ได้ไปสมัครเรียนคอร์ส  สำหรับผู้ช่วยครูเด็กอนุบาล  ระหว่างนั้นก็สมัครงานตลอด  ห้าสิบ หกสิบที่ได้  โดนเรียกสัมภาษณ์บ้าง แต่ก็ไม่ค่อยจะได้งาน เพราะขาดประสบการณ์  พอเรียนทฤษฎีจบ  ก่อนเริ่มฝึกงาน  อนุบาลที่ตั้งหลังบ้าน และเคยไปสัมภาษณ์ไว้เมื่อต้นปีที่แล้ว  เค้าก็เรียกไปคุยอีก  สัมภาษณ์ กันอีกรอบ  คราวนี้ บอกว่าตำแหน่งที่ให้ แค่ชั่วคราว สองเดือน  เอาก็เอาหล่ะว่ะ  ฝึกงานก็ยังไม่ได้เริ่ม ก็ได้รับข้อเสนองานชั่วคราวให้ซะหล่ะ ตำแหน่งจะเริ่มต้นเดือน มกราคม ปีนี้  (ตอนนั้น ปลายเดือน พย.) ก็บอกเค้าว่าโอเค  คุยกับอาจารย์ ว่า  ขอฝึกงานได้มั้ย  เพราะอย่างน้อยก็ขอให้ได้ประสบการณ์ก่อนเริ่มงาน อาจารย์ก็บอกว่าไม่มีปัญหา แถมจะออกใบรับร้องว่า เราได้ฝึกงานจนจบคอร์สให้ เพราะความจริงจะตอ้งฝึกงานให้จบในเดือน มกราคมด้วย  

สรุปแล้วได้งานทำใกล้บ้าน เดินไปสองนาทีถึง  จากสัญญาว่าจ้าง สองเดือน กลับเป็น หนึ่งปี  และ หัวหน้าก็บอกว่า ถ้าหากว่ามีคนออก ก็จะให้บรรจุเป็นพนักงานประจำแทนเลย แต่ก็นั่นนะ  ตอนนี้ยังไม่มีข่าวว่าใครจะออกเลย  งานตอนนี้หายากมาก  ไม่รู้ว่าจะโชคดี ได้บรรจุที่นี่เลยหรือป่าว  

กลับมาคุยกันกับเรื่องของเด็กชายเซบาสเตียนดีกว่า   

ตอนนี้ เข้าใจได้ทั้งสองภาษา  ภาษาไทย และภาษานอร์สก(นอร์เวย์)  พูดได้สองภาษา แต่ส่วนใหญ่ จะเป็นภาษานอร์สก   ภาษาไทยจะไม่คอ่ยพูด  ทั้ง ๆ ที่ โดนบังคับเป็นบางครั้งว่า  พูดภาษาไทยกับมะม๊า  เค้าก็จะพูดภาษาไทยปนกับนอร์สก  พูดไทยไม่ค่อยชัด  แต่การออกเสียง ร. เรือ ออกได้ชัดมาก   เซบาสเตียน ถือว่า การพัฒนาการด้านภาษา ช้ากว่าเด็กรุ่นเดียวกันในห้อง  สาเหตุอาจจะเป็นเพราะเค้าเป็นเด็ก สองภาษา และเป็นเด็กผู้ชาย  แต่ตอนนี้หลังจากพูดได้ ก็เริ่มพูด เริ่มร้องเพลง เป็นอย่าง ๆๆๆ  พูดชื่อตัวเองได้ชัดเจนมาก  เริ่มเข้าใจการเข้าสังคมได้ดีมากขึ้น  อาหารการกิน ก็กินงายขึ้น  จากเมื่อก่อนไม่ค่อยกินอะไรเลย    ตอนนี้ น้ำหนักอยู่ที่  14,5 กิโล   ส่วนสูง 86 มั๊ง  ไม่ได้วัดนานแล้ว  ไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ 

ก่อนไป ฝากรูปสุดหล่อของเซบาสเตียนไว้ให้คิดถึงแล้วกันนะคะ