All Blog
|
เรื่องธรรมดา ประสาประสิทธิ์ Episode 6 เหตุเกิดเมื่อวันที่ ๙ มี.ค. ๕๔ เรื่องราวยังคงเกิดที่โรงพยาบาลเหมือนตอนที่แล้ว ห่างกันหนึ่งเดือนพอดีเป๊ะเลย เรื่องของเรื่องมันเป็นเพราะว่า ทางโรงพยาบาลนั้นมีนโยบายส่งเสริมสุขภาพให้กับผู้มาใช้บริการ โดยจัดให้มีการกายบริหารพร้อมทำจิตใจให้สดชื่นแจ่มใส ในเวลาแปดนาฬิกาโดยพร้อมเพรียงกัน เคยเห็นโรงพยาบาลอื่นเขานำเต้นแอโรบิค (สะกดผิดขออภัยนะคะ) แต่โรงพยาบาลนี้จะคล้ายๆ ทำสมาธิไปพร้อมกับการยืดเส้นยืดสายเบาๆ เมื่อหนึ่งเดือนก่อน ปิยรัตน์เคยยุให้คุณประสิทธิ์ทำตาม แต่คุณเขาไม่ยอม และเพราะคราวก่อนอยู่ในส่วนเจาะเลือด เลยมีเหตุผลควรแก่การละเว้น แต่ครั้งนี้เจาะเลือดเสร็จเร็ว ขณะที่เดินไปถึงแผนกอายุรกรรมเพื่อยื่นใบนัดนั้นเอง ระบบถ่ายทอดและเจ้าหน้าที่นำกายบริหารก็ดูเหมือนจะจัดเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว "ป๋า เขาจะกายบริหารกัน ป๋าทำซะหน่อยสิ" "เฮ้ย ไม่เอา ทำไม่เป็น" ตอนที่พูดประโยคนี้จบเพลงประกอบก็ดังขึ้น "ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดั่งดอกไม้บาน ภูผาใหญ่กว้าง ดั่งสายน้ำฉ่ำเย็น ดังนภาอากาศ...อันบางเบา" เหอะๆ คุณประสิทธิ์ยืนอยู่กลางวงล้อมของผู้ที่กำลังทำกายบริหารพอดิบพอดี ด้วยเกียรติและศักดอฺ์ศรีของคุณประสิทธิ์แล้ว...จึงได้แต่กางแขนเป็นวงกว้าง วาดออกและหุบเข้าเป็นท่าดอกไม้บ้าง ภูเขาบ้าง ฉ่ำเย็นกันไปถึงสามจบ โดยไม่มีสิทธิ์โต้แย้งใดๆ อีกเลย ส่วนปิยรัตน์นั้น แม้จะตามหลังคุณประสิทธิ์มาตลอด แต่ไม่ได้ถูกมนตร์สะกดครอบงำ จึงหยิบมือถือขึ้นมาบันทึกภาพประวัติศาสตร์นี้ไว้ได้ทัน ฮ่าๆๆๆ ในใจตอนนั้น อิ่มเอมระคนตื้นตัน เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่เวลาเห็นลูกขึ้นแสดงบนเวทีในงานโรงเรียนขึ้นมาทันที... คุณประสิทธิ์เก่งที่สุดในโลก ท่าเป๊ะ เข้าจังหวะมากมาย แม้ไม่ต้องซ้อมล่วงหน้าเลย พรสวรรค์จริงๆ จบ เรื่องธรรมดา ประสาประสิทธิ์ ตอน ๖ แกอาจจะแอ๊บซ้อมคนเดียวอ่ะป่าว แต่ไม่บอกให้ใครรู้
โดย: โดดเดี่ยวใต้แสงจันทร์ วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:14:35:31 น.
|
piyanof
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog Link |