All Blog
|
เรื่องธรรมดา ประสาประสิทธิ์ Episode 1 บันทึกเมื่อ อาทิตย์ใดอาทิตย์หนึ่งของเดือน พ.ย.๒๕๕๒ เช้านี้คุณประสิทธิ์กินข้าวก่อนใครเหมือนเคย กว่าปิยรัตน์จะไปที่โต๊ะ คุณประสิทธิ์ก็ดื่มกาแฟหมดถ้วยไปแล้ว แต่เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีขนมปังแถวหนึ่งอยู่ในตู้ เลยบอกลูกสาวว่า "มีขนมปังนะลูก เดี๋ยวเที่ยงๆ ค่อยกินก็ได้" (เหมือนจะบอกตัวเองมากกว่า) "เดี๋ยวกินกับหมูปิ้งดีกว่า" (ฮ่าๆ ปิยรัตน์เพิ่งฝากป้าซื้อหมูปิ้งเมื่อกี้พอดี) พอปิยรัตน์กินข้าวต้มเสร็จ ก็นั่งรอหมูปิ้งจากป้า ว่างๆ ก็ชงกาแฟที่เพิ่งได้มาจากเกาหลีมาชิมซะเลย และแล้วหมูปิ้งก็มา ปิยรัตน์ไม่รอท่าหยิบขนมปังออกจากตู้ คุณประสิทธิ์ก็เกิดคำถามประหลาดขึ้น "ขนมปังนี่มันกินกับนมข้นได้ไหม" (ถามเหมือนไม่เคยกินเลย) "ได้สิป๋า" (ตอบแบบงงๆ ว่าป๋าไม่รู้จริงๆ เหรอ) "นมข้นเหลือติดกระป๋องอีกนิดนึงพอดี กินให้หมดๆ ไป" (น่านนน เหตุผลข้ออ้างสารพัด) ปิยรัตน์ส่งขนมปังให้คุณประสิทธิ์ตามคำขอแล้วก็ก้มหน้าก้มตาทำแซนวิชหมูปิ้งของตัวเอง ไม่สนใจใคร พอเงยขึ้นมาก็เห็นขนมปังในมือคุณประสิทธิ์หมดไปกว่าค่อนแล้ว แต่เอ๊ะ... กระป๋องนมยังอยู่ในสภาพเดิม ไม่ขยับย้ายไปไหน "ป๋าทานมหมดแล้วเหรอ" ปิยรัตน์ถามซื่อๆ "เอ้อ...ทาซักหน่อยก็ได้" (อ้าว! สรุปคือ คุณประสิทธิ์จดจ่อแต่จะกินขนมปัง ลืมทานมซะงั้น) "เหอะๆๆ เอาอีกแผ่นไหมป๋า นมยังไม่หมดนี่" "กาแฟหมดแล้ว" (ความจริงคือ กาแฟหมดแต่แรกแล้วต่างหาก) แล้วคุณประสิทธิ์ก็รีบลุกไปด้วยความเขิน ปล่อยให้ปิยรัตน์นั่งขำกับความฟอร์มเยอะของคุณป๋า ฮ่าๆๆ จบ เรื่องธรรมดา ประสาประสิทธิ์ ตอน 1 |
piyanof
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog Link |
อ่านแล้วยิ้ม ^^