Bloggang.com : PIWAT : นิทานไทย นิทานพื้นบ้านภาคเหนือ เรื่อง ปู๋เซ็ดค่ำลัวะ นิทานภาคเหนือ นิทานพื้นบ้าน

นิทานไทย นิทานพื้นบ้านภาคเหนือ เรื่อง ปู๋เซ็ดค่ำลัวะ นิทานภาคเหนือ นิทานพื้นบ้าน

เรื่องปู๋เซ็ดค่ำลัวะ ก็คือว่า
ลูกคนสุดท้องของยายนั่นแหละ (นางแม่หม้าย) ส่งให้มา มาแกล้งลัวะ มันจะไปพยายามแกล้งลัวะ ทุกทางเลย
ทีนี้ก็ พวกลัวะทั้งหลาย ลูกเล็กเด็กแดงลูกลัวะ เล่นกับมัน มันก็เล่นด้วย แกล้งด้วย เขกหัวเขกเหอ ทำสารพัด มันกำลังจะโกหก หลอกว่า เอ่อ...
"ใคร...ใครไม่ไปตกเบ็ดเหรอ ตกเบ็ดปลากินดีนะ"
"เอาอะไรตก เอาอะไรทำเหยื่อ"
มันก็บอกว่าเอาไข่
"ต้มไข่สักรังเอาไป แล้วก็ เอาเกาะเบ็ด มันได้อยู่แล้ว "
หมอนั่นว่ามันจะบอกให้พ่อมัน หมอนั่นมันจะบอกให้พ่อมัน มันจะบอกให้พ่อเราไปตก ว่าเสร็จ ปู๋เซ็ดนั้นมันก็
"ก็พวกเองจะไปตกเบ็ด บอกให้พ่อเองไปตกเบ็ดเมื่อไร"
"วันพรุ่งนี้" (รุ่งขึ้น)
มันก็ไปซ่อนอยู่ใต้วังน้ำ ถ้าเขาตกเบ็ดมามันก็เอาไข่เสีย ตกเบ็ดมามันก็เอาไข่ ไข่ใส่เบ็ดตก ได้มาก็เอามากิน จนกระทั่ง มันได้ลูกได้เมีย ก็หากิน เอามาให้ลูกมัน มากินอวดลูกลัวะลูกลัวะถาม
"ไอ้นี่ เอ็งไปเอาไข่ที่ไหนมากิน"
"พ่อข้าไปเป็นปลาอยู่ในวัง ไปเอาไข่มากิน"
ทีนี้ เด็กลูกลัวะมาบอกให้พ่อแม่ พ่อแม่มัน
"ฮึ...ปู๋เซ็ดจริงๆ ด้วย ที่มันมากินไข่เราเนี่ย ไม่ใช่ปลา ทีนี้ นะเราจะไปกินไข่ปู๋เซ็ดบ้างล่ะ"
บอกให้ลูกปู๋เซ็ดแหละ หมู่เด็กบอกว่า
"ไอ้นี่ วันพรุ่งนี้ บอกให้พ่อเองไปตกเบ็ดนะ เอาไข่ไปตกสิ พ่อข้าเขาจะเปลี่ยนจากตกเบ็ด...พ่อข้าเขาจะไปเป็นปลา พ่อเองไปตกเบ็ดบ้าง"
(พูด)เสร็จ ทีนี้ก็ไปตกเลย มันไม่ได้ใส่ไข่เยอะ ใส่ไข่นิดเดียว ทำเบ็ดคมแล้วก็คมอีก ตกไปงั้น ลัวะมันไม่ได้ฉลาดเหมือนคนเมืองเรา ลัวะสมัยเมื่อก่อนน่ะ.... พอตกเบ็ดก็ตะครุบคาบ ปู๋เซ็ดลากคอมาตีเสีย ตกเบ็ดไปก็คาบ ก็ลากคอมาตี ตายหมดจนเป็นครึ่งหมู่บ้านแล้วสิ

เลยเบื่อ มาหาวิธีแกล้งอย่างอื่นอีก... คิดอะไรไม่ออกแล้ว(เหลือเเฮง)
แกล้งทำเป็นไม่สบาย ปู๋เซ็ดแกล้งทำเป็นไม่สบาย อำพรางที่จะไปฆ่าลัวะ มาหาเอ่อ...ไปถามยามที่ลัวะ
"โห!...มันไม่สบายอย่างนี้ ก็ต้องไปเซ่น ผีไม้หลวงกลวงไม้ใหญ่ก่อนน่ะ จะหาย"
ทีนี้ก็ปู๋เซ็ดมันเข้าไปอยู่กลวงไม้นู่น พอพวกลัวะเอาไก่เอาอะไร มาเซ่น
"เอ้อ...นี่นะผีไม้หลวงกลวงไม้ใหญ่ เอามาเซ่นมาบูชา ลูกเราเป็นอย่างนั้นอย่างนี้"
เอ้อ!...วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง ลัวะมันกลัว ปู๋เซ็ดเอาไก่มาให้ลูกมันกินไป(กิน)อวดลัวะ ทีนี้ลูกลัวะเห็นก็หือ... ร้องไห้อยากจะกิน ก็ถามว่า
"เองเอาไก่ไหนมากิน"
"อึม...พ่อข้าเป็นผีอยู่..เอ่อ..ต้นไม้หลวงกลวงไม้ใหญ่ ได้ไก่ต้มมากิน"
ลัวะ(ว่า) "วันพรุ่งนี้ให้ปู๋เซ็ดไปเซ่นบ้างนะ ไก่น่ะ"
ลัวะทั้งหลายก็ ปู๋เซ็ดนี่ก็แกล้งไม่สบาย มาถามยามที่ลัวะ อีกน่ะแหละ
"ให้ไปเซ่นผีไม้หลวงกลวงไม้ใหญ่เอะ จะหาย เอาไก่ไปเยอะๆ" มันก็ว่า
"เอ้อ...ดีละ ต้นไม้กลวงมันมีนั่นต้นหนึ่งแล้วนี่"
พวกลัวะก็ไปอยู่ในกลวงไม้นั่น ก็ในกลวงไม้ ปู๋เซ็ดก็เอาไก่ไปเอาหมูไป แกล้งตีหมูให้ร้อง อู๊ด!..อู๊ด!..อู้ด!..อู้ด!.. มันไม่ได้ตีให้ตาย พวกลัวะก็พากันดีใจว่าจะได้กินเนื้อไก่ เนื้อหมู มันหักเอาเศษไม้ เอาเศษหญ้าเอาอะไรเข้ายัดข้างใต้ ก็ไฟเข้าหวดให้เขา ตายกันหมดบ้านหมดเมืองลัวะ อีกซ้ำยังไม่พอ กะโหลกหัวปู๋เซ็ดนั้นที่เรี่ยอยู่ มันตายแล้วมันเรี่ยอยู่นั่น พวกลัวะที่หลงที่เหลือยังอยู่นั้น ไปขี้ใส่กะโหลกหัวมัน
"เจ็บใจ มันแกล้งทั้งโคตรพ่อโคตรแม่"
แตนซ้ำก็อยู่ในนั้น ต่อยก้น
"เฮ่อ... ปู๋เซ็ดนี่ กะโหลกหัวมันก็ยังดุอยู่เลยว่ะเฮ้ย"
นี่แหละ...จบเท่านี้เรื่องปู๋เซ็ด
credit: //thaiarc.tu.ac.th

Create Date : 22 มกราคม 2552

Last Update : 23 มกราคม 2552 11:14:24 น.

0 comments

Counter : 1034 Pageviews.