Group Blog |
บุปผวรรณฤาผันกลีบ : บทนำ ยามเมื่อจันทราทรงกลดเหลืองนวลทอแสงเหนือขอบฟ้า ฉายให้ราตรีที่มืดมิดแลดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง ดาราดวงน้อยที่พอมีกำลังปรากฏกายอยู่บ้างในคืนจันทร์เต็มดวงทอประกายระยิบระยับประปรายท้องฟ้า แม้มิอาจแข่งแสง แต่ก็ทำให้ทั้งจันทราและราตรีในค่ำคืนนี้และดูไม่ว้าเหว่นัก และยามเมื่อแสงแห่งจันทราอาบไล้ ก็คือเวลาที่ดอกไม้แห่งราตรีผลิกลีบบานสะพรั่ง บ้างชูช่อดอกสีขาวสะท้อนแสงจันทร์งามเด่นในความมืด บ้างอวดสีสวยงามจับตาที่ในยามทิวากาลมิอาจได้เห็น บางดอกโชยกลิ่นหอมผ่านสายเชื้อชวนหมู่ภมรยามราตรีให้แวะมาเยือน แต่ความงามภายใต้การสรรสร้างของธรรมชาติเหล่านี้ มิได้อยู่ในความใส่ใจของบุคคลใดเลยในปราสาทหลังงามใจกลางไศลกูณฐ์นคร โดยเฉพาะยอดบนสุดของปราสาทที่เห็นทิวทัศน์รอบเมืองได้เป็นอย่างดี ยิ่งเมื่อกั้นล้อมด้วยผืนผ้าขาวเนื้อดีปักลายทองแล้วด้วย ยิ่งชวนให้สายตาของบุรุษทุกผู้ในเสื้ออาภรณ์ชั้นเลิศจับจ้องไปเพียงเรือนร่างแสนงดงามที่ร่ายรำอยู่ตรงกลาง ท่วงท่าร่ายรำนั้นอ่อนช้อยแต่แฝงไปด้วยเสน่ห์เย้ายวนอยู่ในที พัตราภรณ์ที่สวมใส่ตัดเย็บจากผ้าเนื้อบางสีแดงเพลิงหากแต่ปักด้วยด้ายเงินด้ายทองเป็นลวดลาย พันทบแลพับจีบบนเรือนกายอย่างสวยงาม ปกปิดร่างกายมิให้ดูยั่วยวนจนเกินไปแต่ให้ความรู้สึกพริ้วไหวประดุจเปลวเพลิงที่เอนไหวเมื่อสายลมพัดผ่าน ดวงหน้าของนางที่กล่าวกันว่างดงามดุจจันทร์เพ็ญที่มิอาจมีดาราดวงใดกล้าแข่งแสงสู้ คลี่ยิ้มบางๆแต่แฝงความเย้ายวนเช่นเดียวกับกิริยาท่าทาง ผิวเนื้อนวลละเอียดดุจไข่มุกข์สะท้อนคบไฟที่ปักไว้รอบด้านยิ่งแลดูผุดผ่อง ทุกสรรพสิ่งบนกายาแห่งนางล้วนแต่ตรึงสายตาและดวงใจให้ทุกบุรุษหยุดนิ่งเหมือนต้องมนต์สะกด หากอัปกิริยาภายนอกที่เห็นของนางคือเปลวเพลิงที่พริ้วไหว ใยมิมีผู้ใดฉุกคิดได้บ้างหนอ ว่าภายในดวงหทัยของนางคือเปลวเพลิงที่ลุกโชนไม่ดับสิ้น พร้อมจะเผาผลาญทุกอย่างเพื่อสิ่งที่นางปราถนา...ดวงหทัยของนางนครอันดับหนึ่งแห่งไศลกูรณ์นคร นามแห่งนางนั้นคือ รัตนกุสุมา
|
ซากดาว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ด้านบนของblog นี้จะเขียนอะไรที่อยากเขียนค่ะ ถ้าอยากดูที่มีสาระเลื่อนลงมาดูข้างล่างได้ จะคั่นไว้ให้นะค่ะ บางส่วนที่เขียนอาจยาวไปหรืออกทะเลบ้างซึ่งไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนั้น ส่วนหนึ่งเพื่อใช้เป็นบันทึกความทรงจำของตัวเองค่ะ Link |
||||||||||||
My live is My live
