|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ผู้ช่วย(ผี)ที่รัก ๑
บ้านเรือนไทยที่ทำจากไม้สักหลังใหญ่รายรอบด้วยต้นไม้ที่อยู่คู่บ้านมาเกือบ20ปีบ้านหลังนี้เป็นเรือนหอของพ่อแม่มนตราแต่ก่อนบ้านนี้มีสมาชิกสามคนคือพ่อแม่และมนตราแต่แม่10ปีที่แล้วทั้งคู่จากไปด้วยอุบัติเหตุรถยนต์โดยทิ้งมนตราที่รอดชีวิตจากอุบัติเหตุและมรดกมากมายเพราะทั้งคู่ทำประกันชีวิตไว้เยอะไหนจะเงินที่มาจากหุ้นในบริษัทต่างๆที่พ่อแม่ทิ้งไว้มนตราเลยมีชีวิตอย่างไม่ลำบากนักเมื่อไม่เหลือใครในครอบครัว
"ยิปโซๆ"เสียงเรียกของอาคมวิญญาณหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาซึ่งก็คือพ่อของมนตราลอยตัวอยู่ข้างเตียงของบุตรสาวที่นอนหลับสนิทไม่มีท่าทีว่าจะตื่น
"แม่ทำไงดียิปโซไม่ยอมตื่นวันนี้มีสัมภาษณ์งานด้วยนะ"ผีหนุ่มหันมาปรึกษาเกรซิน่าภรรยาสาวชาวอิตาลีที่ลอยตัวอยู่ข้างๆกัน
เกรซิน่าก้มหน้ามองบุตรสาวคนเดียวที่นำสิ่งดีๆจากของพ่อและแม่ประกอบเข้าด้วยกันโครงหน้าเรียว ขนตางอนยาว จมูกโด่ง ริมฝีปากบางอมชมพูปิดสนิทแต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่รู้รับมาจากใครคือนิสัยนอนตื่นสายเพราะทั้งพ่อและแม่ติดที่จะนอนตื่นเช้า
"ยิปโซลูกกำลังจะทำแม่โมโหนะ"
"ถ้าลูกไปสายลูกจะตกงานนะ"
"ยิปโซซซซ"ผีสาวตะโกนลั่นเพราะโมโหที่ลูกสาวไม่ยอมตื่น
"พ่อแม่อ่ะปลุกทำไมแต่เช้าแต่มืด"หญิงสาวลุกขึ้นมาเมื่อทนเสียงที่แผดดังลั่นของแม่ไม่ไหวมนตรามีความสามารถพิเศษที่ไม่สามารถเอาไปสมัครงานที่ไหนได้นั้นคือการมองเห็นวิญญาณมนตรามองเห็นวิญญาณครั้งแรกตอนที่ลืมตาขึ้นมาในโรงพยาบาลแล้วพ่อกับแม่พยายามเข้ามากอดแต่ไม่สามารถทำได้พร้อมกับที่เพื่อนพ่อเข้ามาแจ้งข่าวว่าทั้งคู่เสียชีวิตแล้วมนตราเลยใช้ชีวิตเหมือนตอนที่ทั้งคู่ยังอยู่ไม่มีผิด
"ยิปโซวันนี้มีนัดสัมภาษณ์ที่บริษัทนะลูกถ้าลูกไม่รีบตื่นไปอาบน้ำลูกจะไปสาย"อาคมอธิบายกับลูกสาวที่นั่งหลับตาผิงพนักซึ่งอีกฝ่ายลืมตาทันที
"จริงด้วยยิปโซลืมไปเลย"
"ยิปโซระวังสะดุด"เสียงเตือนของผีอาคมไม่สามารถหยุดยั้งให้บุตรสาวที่รีบลุกจากเตียงเพื่อวิ่งเข้าห้องน้ำล้มได้ทันเพราะอีกฝ่ายเหยียบพรมหน้าเตียงลื่นล้มดีที่หัวไม่กระแทกเพราะคว้าเสาเตียงแบบโบราณไว้ได้ทัน
"แฮะๆๆพอดียิปโซรีบ"มนตราหันมามองผีพ่อแม่ที่ส่ายหน้าอย่างปลงๆและหันไปตะโกนหาแม่บ้านทันที"ป้าน้อมค่ะ ตั้งโต๊ะได้เลยค่ะเดี๋ยวยิปโซลงไป"
.............................................................................................
อาคารสูง 40 ชั้นที่ตั้งอยู่ด้านหน้าทำให้มนตราต้องก้มมองตัวเองที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ๊ตสีเหลืองอ่อนคู่กับกระโปรงคลุมเข่าสีเดียวกันมีเข็มขัดเส้นโตคาดอยู่กับรองเท้าส้นสูงธรรมดาทำให้หญิงสาวดูธรรมดาต่างจากคนที่เดินเข้าออกในตึก
"เอาว่ะอย่างไงเขาก็เรียกเรามาสัมภาษณ์แล้วกัน"มนตราเรียกความมั่นใจให้กับตัวเอง"คุณปู่เจ้าที่เป็นกำลังใจให้ยิปโซด้วยนะค่ะ"มนตราหันไปมองทางศาลพระภูมิที่ตั้งอยู่ข้างบริษัทแล้วยกมือไหว้เมื่อเห็นชายแก่ในชุดขาวยืนอยู่
"ปู่เอาใจช่วยนะหลานเอ้ย"เสียงแผ่วๆที่ลอยตามลมมาทำให้มนตรายิ้มกับตัวเองแม้ว่าเอาจะไม่มีเส้นแต่เจ้าที่ก็อยู่ข้างเรา
"ดิฉันมาสัมภาษณ์งานค่ะ"มนตราติดต่อที่ประชาสัมพันธ์ทันทีเพราะไม่รู้ว่าจะไปทางไหนต่อ
"ตำแหน่งอะไรค่ะ"
"สถาปนิกค่ะ"
"คุณมนตรา พิทักษ์มายาใช่ไหมค่ะ"
"ใช่ค่ะ"
"ชั้น 38 นะค่ะท่านรองประธานจะสัมภาษณ์ด้วยตนเอง"
"ขอบคุณค่ะ แต่ขอโทษนะค่ะทำไมรู้ว่าเป็นดิฉัน"
"เพราะเหลือคุณแค่คนเดียวในตำแหน่งนั้นที่นัดสัมภาษณ์แล้วเพิ่งมาถึงค่ะ"ประชาสัมพันธ์สาวยิ้มหวานให้เป็นการส่งท้ายทำให้มนตรารีบเดินไปเข้าลิฟท์ทันที
"ตึ๊ง"เสียงลิฟท์ที่หยุดชั้นที่ต้องการทำให้มนตรารีบเดินออกมาทันทีเพราะเริ่มรู้ตัวว่ามาสายแต่ภาพข้างหน้าคือหญิงสาววัยเดียวกันกับมาตราในชุดแบรนด์เนมแต่งหน้ามาอย่างสวยงามนั่งรออีกเก้าคนเพื่อรอเรียกสัมภาษณ์มนตราเดินไปส่งเอกสารให้เลขาที่นั่งอยู่หน้าห้องแล้วถอยกลับมานั่งรอแถวหลังสุดจนเวลาผ่านไปปถึงสิบโมงเลขาเพิ่งเรียกคนแรกเข้าไป
"แล้วนัดตั้งแต่เก้าโมงทำไมเนี้ย"มนตราบ่นกับตัวเองเบาๆจึงเอาสมุดจดกับดินสอขึ้นมาร่างภาพการ์ตูนรอ
"ทุกคนค่ะท่านรองประธานสั่งอาหารมาเลี้ยงนะค่ะเชิญที่ห้องประชุมเล็กค่ะ"เลขาเข้ามาประกาศเมื่อถึงเวลาเที่ยงแล้วเจ้านายเพิ่งสัมภ่ษณ์ไปแค่5คนจึงสั่งอาหารมาเลี้ยงคนที่ยังไม่ได้สัมภาษณ์
"ติ๊ดๆๆ"เสียงโทรศัพท์มือถือมนตราดังหลังจากตักอาหารแล้วกำลังจะเดินกลับมานั่งตรงเก้าอี้หน้าจอบ่งบอกว่าคือเพื่อนรักที่ผันตัวเองไปเป็นผู้กำกับ
"ว่าไงเติม"
"แกต้องช่วยฉันนะ ยิปโซ"เสียงห้าวของเติมรักคนที่อารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลาดูร้อนรนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"อะไรกันเติมนายมีเรื่องอะไร"
"ก็เรื่องแม่ฟ้าใสดาราชื่อดังที่ตอนแรกรับปากจะมาเล่นละครให้ฉันไง"
"แล้วไงล่ะ"
"สุดท้ายแม่นั่นก็เบี้ยวแล้วรู้ไหมว่ามันให้เหตุผลว่าไง"
"อย่างไงเหรอ"
"ตอนนี้มันกำลังควงอยู่กับไฮโซคนหนึ่งอยู่มันเลยกะจะเอาเวลาทั้งหมดไปวิ่งไล่จับ..อุ๊บไปเป็นแฟนนายนั้น"
"แล้วนายโทรหาฉันทำไม"
"ฉันต้องการนางเอกด่วน"
"เฮ้ย...ไม่หาคนอื่นล่ะ"
"ข้อแรกนะฉันเชื่อมือนางเอกละครเวทีเก่าอย่างแก ข้อสองละครที่ฉันจะสร้างเนี้ยสร้างมาจากนิยายของยัยแนนซึ่งเป็นเพื่อนรักแกและข้อสุดท้ายฉันไปถามยัยแนนมาแล้วมันเอานิสัยของแกมาเขียนเป็นนางเอก"
"แต่ฉันอาจต้องทำงานประจำนะวันนี้ฉันมาสัมภาษณ์งานคงไม่มีเวลา"
"ฉันเลือกวันถ่ายเป็นเสาร์-อาทิตย์ได้แกคิดดูนะโว๊ยถ้าแกไม่เล่นนิยายยัยแนนก็ไม่ได้เกิดสักทีนะ"
"ตกลงก็ได้"
"งั้นเย็นนี้แกมาลองเสื้อผ้าที่...นะฉันจะพาไปเลี้ยงข้าวต่อ"เติมรักบอกชื่อสตูดิโอให้เพื่อนรักแวะเข้ามาหา
"เออ ไว้เจอกันแค่นี้ก่อนนะ"มนตราตัดสายเพื่อนไปแล้วก็ต้องมานั่งถอนแม้ว่าจะเคยเล่นหนังสั้นให้เพื่อนส่งไปประกวดชนะนับครั้งไม่ถ้วนแต่คราวนี้มาขอให้เล่นละครเลยทีเดียวคิดแล้วก็หนักใจมนตรากวาดสายตาไปรอบๆห้องประชุมแล้วเห็นมุมห้องฝั่งตรงข้ามมีหมอกเงารวมเป็นร่างเด็กสาวอายุประมาณ15ปียืนหลบมุมอยู่มนตราจ้องไปจนอีกฝ่ายที่มีดวงตาเลื่อนลอยหันมาจ้องตอบ
"คุณมนตราค่ะ คุณมนตรา"
"อ่ะ ค่ะคุณเลขาท่านรองประธาน"
"เรียกดิฉันว่าแก้วก็ได้ค่ะ"
"ค่ะ คุณแก้วมีอะไรรึเปล่าค่ะ"
"ดิฉันเห็นคุณมนตรามองไปมุมห้องด้านโน้นนานแล้วนะค่ะ อาหารไม่อร่อยหรือเปล่าค่ะ ดิฉันไม่เห็นคุณมนตราทานไปซักเท่าไหร่เลย"ดอกแก้วมองจานอาหารตรงหน้าอีกฝ่ายที่ไม่ลดลงจากเดิม
"เห็นหนูใช่ไหม"เสียงเย็นยะเยือกที่ดังขึ้นริมข้างหูทำให้มนตราต้องเพ่งสมาธิให้จดจ่ออยู่กับการคุยกับคนไม่ให้หลุดคำตอบออกไป
"เอ่อ...พอดีว่ายิปโซไม่ค่อยหิวเท่าไหร่นะค่ะแล้วก็อยากรู้ว่าต้นไม้ที่มุมห้องเอ่อ..เป็นต้นอะไรยิปโซเห็นมันสวยดีนะค่ะจะหาซื้อไปปลูกที่บ้าน"มนตรายิ้มแห้งเพราะไอ้ต้นที่ถามมันเป็นต้นปาล์มธรรมดาดอกแก้วเลยหันมามองอีกฝ่ายงงๆ
"คุยกับหนูหน่อยสิ ไม่เคยมีใครมองเห็นหนูมาก่อนเลยนะ"เสียงแผ่วๆยังดังมาอย่างต่อเนื่อง"นั่นนะพี่ดอกแก้วเพิ่งมาเป็นเลขาใหม่ให้พี่เพชรสงสัยจะชอบพี่เพชรด้วยล่ะ"
"คุณดอกแก้วค่ะ วันนี้จะสัมภาษณ์เสร็จกี่โมงค่ะ"
"คุณมนตรารู้ได้ไงค่ะว่าแก้วมีชื่อเต็มๆว่าดอกแก้ว"
"พอดีดูจากลักษณะนะค่ะ คุณแก้วดูบอกบาง น่าดูแลเหมือนดอกแก้วเลยค่ะ"
"อ๋อ ขอบคุณค่ะ"คนที่โดนชมอย่างไม่ตั้งตัวหน้าแดงลืมความสงสัยไปหมด"ดิฉันว่าออกไปข้างนอกแถอะค่ะเดี๋ยวจะเริ่มสัมภาษณ์ช่วงบ่ายแล้วค่ะ"
....................................................................................................
เสียงผีสาววัยรุ่นยังคงเล่าเรื่องต่างๆให้มนตราฟังตลอดเวลาที่มนตรานั่งรอสัมภาษณ์จนอีกหนึ่งคนจะถึงคิวของมนตรามนตราเดินไปบอกดอกแก้วว่าไปเข้าห้องน้ำเผื่อเวลาเรียกสัมภาษณ์จะได้รู้ว่าไปไหนพอเข้ามาในห้องน้ำเห็นว่าไม่มีคนมนตราจัดการล็อกห้องน้ำแล้วหันมาเผชิญหน้ากับผีสาว
"นี่หนูเวลาพี่เข้าไปสัมภาษณ์ในห้องไม่ต้องตามเข้าไปนะ"
"ทำไมล่ะค่ะ ก็พลอยอยากรู้นี่ว่าพี่เพชรจะถามอะไรพี่สาวมั่ง"
"พี่ไม่มีสมาธิกลัวตอบคำถามพี่ชายเราไม่ได้"
"ไม่เอาอ่ะ ให้พลอยเข้าไปด้วยนะพลอยจะไม่พูดก็ได้ นั่งดูเฉยๆ"
"มั่นใจนะ"มนตรามองอีกฝ่ายอย่างไม่ค่อยเชื่อเพราะตั้งแต่รู้ว่าเธอมองเห็นผีพลอยยังไม่หยุดพูดเลย
"สัญญษเลยค่ะ"
"เอางั้นก็ได้"
"ก๊อกๆๆ คุณมนตราอยู่ข้างในรึเปล่าค่ะถึงตาคุณแล้วนะค่ะ"
"ค่ะคุณแก้ว ยิปโซกำลังออกไปค่ะ"มนตราตอบกลับไปพร้อมสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกกำลังใจสำหรับการสัมภาษณ์ครั้งแรก
"สู้ๆ ค่ะ พี่สาว"
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2550 |
Last Update : 1 ธันวาคม 2550 1:40:49 น. |
|
0 comments
|
Counter : 352 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|