Welcome To My Cutie World^^
Group Blog
 
 
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
25 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
Pepsi Jerry Party in BKK (21 Mar 04)




..โอ้โห ผ่านงานนี้มา 3 ปีแล้ว แต่เหมือนเพิ่งเกิดไงไม่รุ..รู้สึกว่า งานนี้มั้ง ที่เราเริ่มเล่าเป็นเรื่องเป็นราวเป็นครั้งแรก กับงาน Pepsi Jerry Party in Bangkok เมื่อวันที่ 21 มีนาม 2547...งานแรกที่คุณชายมาบ้านเราอย่างเป็นทางการ..

..จริงๆก่อนหน้านี้ เรากับพี่ๆน้องๆ ก็ไปงาน MK ที่ฮ่องกง แต่ไม่ได้กลับมาเล่า...พอได้เริ่มเล่าครั้งแรกกับงานเป๊ปซี่ ..ก็เริ่มติดใจ 5555555 ไม่น่าเล้ย....กระทู้ที่โพสต์เล่าในพันทิพ ก้หายไปแล้วด้วยค่ะ เสียดายจัง...ดีที่เก็บต้นฉบับไว้นะ




21 มีนาคม 2547 Bangkok Convention Center / Central Ladprao

..9 โมง ไปถึงเซ็นทรัล ขึ้นไปที่ดาดฟ้าชั้น 3 .. อ้าว กั้นไม่ให้รถไปจอดตรง sky hall ...ทำไมอะ พอมองไปเห็นเวที มีหน้าคุณชาย กรี๊ดดดดดดด..บรรยากาศเริ่มมาแล้วค่ะ ..เจอกลุ่มน้องๆ มีน้องด้า น้องเบญ (2 คนนี้แหละ ที่ได้ขึ้นไปเล่นเกมส์ และน้องเบญ ก็คือสาวน้อยกุหลาบแดงคนนั้น.). .ย้ายรถลงมาจอดที่ชั้น 2 A.. ยึดเป็นแหล่งทำมาหากิน เปิดท้ายขายของกันตรงนี้แหละ พวกเราทยอยกันมา ..

..10 โมง เริ่มมีคนมาถามเรื่องเสื้อ..เริ่มขายเสื้อและแจกหนังสือพิมพ์ ้เข้าไปดูข้างในห้าง ชวนกันขึ้นไปสำรวจบนห้อง เจอสต๊าฟของ organizer คุยกันเรื่องแบนเนอร์ ว่าจะติดในห้องได้มั้ย (สรุปว่าไม่ได้..ดูเวที ดูแถวที่นั่ง คุยกันเรื่องในงานกันเล็กน้อย..

..แบนเนอร์เรามาแล้ว กรี๊ดดดดดสวยๆๆๆๆๆ (ใครออกแบบเนี่ย เก่งจังเลย 5555) ขอบคุณพี่สุ ที่เอื้อเฟื้อเป็นธุระให้เรื่องแบนเนอร์นะคะ

..ลงมาหาอะไรหม่ำที่ซากุระ..เอาแบนเนอร์มาแขวนตรงพนักพิง คนเดินนอกร้านยังหยุดมอง
..โทรศัพท์เริ่มดังแบบ non-stop.. ลงไปดูเหล่าแม่ค้าขายเสื้อ..กิจการโอเค แต่ร้อนมากกกกก..

..เอาข้อความไปนั่งจะเข้าเล่ม แต่ยังมีมาอีก เลยรอก่อน
..บ่าย..ปิดกิจการร้านเสื้อ..
..เดินกลับมาที่แถวงาน เจอเค้าให้เขียนข้อความให้คุณชายใส่กระป๋อง เค้าว่าจะให้คุณชายทั้งป๋อง..เอามาเขียนแผ่นนึง ..ตอนนี้เขียนอะไรมะเป็นนอกจาก “Jerry ..JBC Love You & will support you forever” ..เสร็จแล้วไปเปลี่ยนเสื้อ..
..เข้าไปนั่งหม่ำข้าวเย็นที่ฟู๊ดเซ็นเตอร์ มีคนหยอดตู้เปิดเพลง f4..ทานอะไรไม่ลง ตื่นเต้นๆๆๆ
..เอาข้อความมานั่งเข้าเล่ม ที่ S&P.. เชื่อมั้ยว่ามือสั่น ร้อยเชือกแทบไม่ได้ แล้วโทรศัพท์ก็ดังตลอด..ยิ่งใกล้เวลา ลน ทำอะไรไม่ได้ ..
ประมาณ 5 โมง ..กรี๊ดดดดด รู้จากแหม่มว่า คุณชายมาแล้ว แหม่มเห็นคุณชายแล้ว



..บรรยากาศคึกคัก คนแน่นเอี้ยดเต็มไปทั่วบริเวณ .. นักข่าวเริ่มเดินถ่ายภาพ มาสัมภาษณ์คุณยายด้วย คุณยายจะให้สัมภาษณ์เรา แต่เราชิ่งมาก่อน ไม่เอาอะ อาย..
..คลี่แบนเนอร์โชว์อยู่หน้าร้าน Patio ... มีคนชมแบนเนอร์เราสวย เย้ๆๆ (คือ..ให้เราทำอะไรอย่างอื่นไม่ค่อยถนัดจริงๆค่ะ แต่เรื่องออกแบบเนี่ย ถึงไหนถึงกัน...สังเกตุได้ว่าผลงานลงหน้า 1 มาแล้ว 3 วันติดๆกัน 5555)
..เข้าไปนั่งทำข้อความต่อ มีน้องๆมาหา มาแนะนำตัว..
.. ไปเอารูปยักษ์ออกมาจากรถ..เดินแบกกันมาก็มีคนมองตามอู้หูกันรายทาง
..ออกมายืนปักหลักหน้าร้าน ..ไปเข้าห้องน้ำ โห..คนล้านเจ็ด...
..เดินกลับมา บอกน้องๆแกะกระดาษห่อรูป เอาออกๆ โชว์ๆๆๆ...คนแห่กันมาดู

..จอยซ์เดินมาบอกให้ตะโกนชื่อ jerry (เจ๊อ-หรี่)..พวกเราเริ่มตะโกน คนมอง ไม่สน..เรียกต่อไป เพื่อคุณชาย..
..คมชัดลึกมาสัมภาษณ์ ช่วยกันตอบกะน้อย..ประมาณว่า ทำไมถึงชอบคุณชาย..
..ย้ายวิก แห่แบนเนอร์ไปหน้าบันได (ขำกลิ้ง เดินกระดึ๊กๆๆ เอาแบนเนอร์บังหน้าแล้วตะโกนเจ๊อ-หรี่ไปตลอด )กลับมาคุยกันว่าเสียดาย รู้งี้แห่ไปรอบชั้น 3 ดีกว่า 5555 ..คนแน่นมากกกกกกกกตรงหน้าบันได ...เบียดไม่ไหว ขอไปหาอากาศหายใจก่อน หลบไปอยู่ตรงทางเข้า food village..
..พวกเราที่ยังปักหลักถือแบนเนอร์+รูปยักษ์ ก็ทั้งตะโกน จุ้ย อ้าย ฯ กับร้องเพลง หว่อ ซือ..
ทุกคนก็ร้องรับตาม (อยากให้คุณชายได้ยิน...ตอนเดินตะโกนจุ้ย อ้าย ฯ ได้ยินคนพูดกันว่าแปลว่าอะไร..เลยหันไปตอบด้วยความภูมิใจว่า แปลว่า รักเจอรี่ที่สุดค่ะ..

..ทุ่มแล้วยังไม่ได้ขึ้นห้องเลย... คิวเดินไปเรื่อยๆ จนถึงคิวเราเสียที .. เป้เราใหญ่ เค้าก็คุ้ยๆๆ ไม่มีไร ขึ้นได้..
ไปจนถึงหน้าห้อง มีสมุดข้อความให้เขียน ก็บอกแล้ว ตอนนี้เขียนเป็นประโยคเดียว
“Jerry..JBC love you & will support you forever”
..จะเข้าไปในงานละนะ มีตรวจเป๋าอีกด่าน ...มาคุ้ยๆ เจอมีดพก victorinox ..เค้าว่า อาวุธนี่..เราก็อุ๊ย ลืมเอาออก..จะเก็บไปก็ได้นะคะ…. พี่เค้าเลยว่า อะ ไม่เป็นไร ผู้หญิงกลับบ้านดึกอันตราย ไว้ป้องกันตัว ..อิอิ ใจดีจังเลย ..
เย้ๆๆๆ….ได้เข้ามาในงานแล้ว ..เริ่มหาแถว Q ..ที่นั่งเรียงจากด้านในสุดเป็นเลข 1 ..ไล่ออกมาด้านนอก ที่นั่งเราอยู่ตรงกลางเวทีพอดีเป๊ะ..ไม่ใกล้ แต่ก็ไม่ไกล กลางห้องพอดี..




PART 2 (INSIDE PEPSI PARTY WITH JERRY)

..หลังเก้าอี้แต่ละคน จะมีลูกโป่งหัวใจสีน้ำเงิน-แดงเสียบอยู่..(เห็นเค้านั่งเป่ากันแต่เช้าตรู่)
เอาไว้โบกให้คุณชาย พวกเราเอาสติ๊กเกอร์ที่พี่หน่อยทำมาแปะ เป็นคำว่าเจอรี่.... เห็นเวทีแล้วยิ่งตื่นเต้น เดากันว่าคุณชายจะออกมาทางไหน หาสลิง เผื่อให้เธอโหนออกมา 555..
..คนทยอยเข้ามา..เปิดเพลงไปเรื่อยๆ...แต่เพลงที่สุดยอดคือ หว่อ ซื่อ ฯ พออินโทรฯ ขึ้น กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดสนั่นลั่นฮอลล์ และร้องกันแบบดังมากกกกกกกกกกกก ..เสียงมีเท่าไหร่ ใส่ไปให้หมด..
..มารู้ภายหลังว่า คุณชายยืนฟังอยู่ข้างหลัง ได้ยินด้วย ยืนมือล้วงกระเป๋า เธอยิ้มใหญ่เลย ..
..ก็ตั้งใจร้องให้คุณได้ยินนี่คะ........ ประทับใจมากๆเลย เสียดังมากกกกกกกกกกกก ก็นี่งานคุณชายนี่นา..

..ลุกขึ้นยืนเคารพเพลงสรรเสริญ..ร้องกันดังมากเหมือนกันค่ะ..
..เอาละ...เริ่มตื่นเต้นๆๆๆ จริงๆเค้ามีประกาศเตือนอะไรซักอย่าง แต่ไม่ได้ยิน และไม่สนใจฟัง อิอิ ...อั๊ต ออกมาแล้วค่ะ ... จำไม่ได้หรอกว่า พูดว่าไง รู้แ่ต่จับจ้องไป 2 ข้างเวที ว่าเธอจะมาด้านไหน..พอสิ้นเสียงประกาศอั๊ต

เงาที่คุ้นตาของคนๆหนึ่ง ปรากฎที่หลังฉากด้านซ้าย...เสียงกรี๊ดถล่มทลาย..

..คุณชายเดินยิ้มออกมา ร้องเพลง เย่าติงหนี่ ...เสียงกรี๊ดดดดดดดดดดดดดังไม่เลิก แล้วก็ร้องตามคุณชาย เธอร้องสดๆค่ะ (ทีแรก จะไม่มีการร้องเพลง แต่ตอนหลังทางต้นสังกัดยืดหยุ่นให้เพลงนึง )
..เราอึ้งๆๆๆ จับจ้องไปทุก movement ..

..ในที่สุด คุณชายก็อยู่ตรงหน้าพวกเราแล้วจริงๆ.....ร้องจบท่อนแรก เธอก็ตะโกน “Hello!!”..
..คุณชายน่ารักมากก หล่อมากวันนี้ ดูสบายๆ ชุดน่ารักมากเลย เหมาะกับหุ่นเธอมากด้วย เธอก็มีเขินบ้าง ยิ้ม มีท่าประกอบเพลง..และท่าจบประจำตัวคือเอามือมาข้างหูแล้วยื่นออกไปชี้คนดู ..

..ใครเป็น stylist ให้นะ ชุดนี้..หล่อ เน้นรูปร่างอันแสนจะ perfect ..ผมสวยมากกก คือผมเธอยาวจริงตอนนี้ แต่ดูไม่โทรม ผมสวยมากกเลยค่ะ หน้าตาสดใส ..(มีเพื่อนเล่าว่า เธอบอกเองว่าตอนนี้แข็งแรงดี...เห็นแล้วเชื่อค่ะ
..จบเพลง กรี๊ดดดดดดด...อั๊ตกะล่าม เดินออกมา (พวกเราหลายคนบอกว่า ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ทั้ง 2 คนแต่งตัวไง เสื้อสีอะไร ให้คุณชายทักทาย ..คุณชายพูด สวัสดีครับ ...กรี๊ดดดดดดด
เ่อ่อ..เบลอค่ะ ว่าอะไรเกิดต่อจากนั้น รู้แต่กรี๊ดด น่ารักๆๆๆๆ...รู้สึกจะเริ่มเกมส์แรกเลยใช่มั้ย
..ประกาศชื่อผู้โชคดี 6 คน .แต่ว่า ขึ้นมาแค่ 5 คนเอง .. เย้ๆ มี JBC 3 คน..อ้าว น้องด้ากะน้องเบญนี่เอง เป็นเกมตอบคำถาม (ขอข้ามชช่วงนี้)
..แต่มีข้อนึง คำเค้าถามสับสน...คนตอบเลยสับสน ไปตอบข้อ 2.....ตอบผิดเธอก็สั่นหน้า...แล้วเลย “ใบ้” ซะเลย ..เธอชูนิ้ว 4 นิ้ว วนๆขึ้นไปข้างหลังหัว... กรี๊ดแตกเลยค่ะ คุณชายทำอะไรน่ะ ....พอเฉลยว่าข้อ 4..คุณชายก็ทำให้ดูอีกที ประมาณว่า อุตส่าห์ใบ้ให้แล้วนะ....น่ารักๆๆๆๆ


..ถ้าคำตอบผิด เธอไม่พูดนะ แต่ยิ้มแล้วสั่นหัว น่ารักอีกแล้ว..เธอใช้ body language เยอะค่ะ
.ติดนิสัยสูดจมูกฟืดๆด้วย ไม่ก็จับจมูก เช็ดจมูก ไม่รู้เขินหรือยังไง ..ส่วนมือ เวลาเปลี่ยนข้างถือไมค์ ก็จะบริหารมือทันทีค่ะ แบบเหยียดมือ กำๆแบๆ...55555 ไม่ก็หันซ้ายหันขวา หมุนอยู่บนเวที....อิอิ ดูละเอียดมั้ยล่ะ....จริงๆเรียกง่ายๆ ว่า เธออยู่ม่สุขนั่นแหละค่ะ

ทีนี้ก็คำถามเด็ดเรื่องดอกไม้..
แค่เห็นผู้ช่วยเดินถือดอกไม้ออกมา ก็กรี๊ดแล้วคะ่ เพราะเดาได้ว่า เด๋วต้องมีมอบแน่ๆ ..
ให้ทายกันค่ะว่าคุณชายจะเอาดอกอะไรมามอบให้แฟนชาวไทย .. คุณชายเป็นคนคิดรูปแบบเองนะคะ แบบสดๆตอนนั้นเลย ทีแรกให้ทายก่อน พอทายผิด เธอกัดริมฝีปาก..ส่ายหน้าหัวเราะ (หน้าตาน่ารักมากกกก ...สุดท้ายคือ ให้ทุกคนเลือกค่ะ..มีทั้งเลือกทานตะวัน สุดท้ายคือน้องเบญ เลือกกุหลาบ..

..ถึงช็อตเฉลย..คุณชายเดินเอากุหลาบซ่อนไว้ข้างหลัง เดินแบบเด็กๆ เดินเร็วๆ เหมือนกำลังอยู่ในอารมณ์สนุกๆซนๆ .. พอไปหยุดหลังน้องเบญ (คนกรี๊ดดดดดด เธอทำหน้าแบบ น่ารักมากๆๆๆ .. ยิ้มแฉ่ง ..ค่อยๆก้าวไปยืนข้างหลังน้องเค้า..พอน้องเบญหันมา เธอก็ยื่นให้ แล้วเห็นน้องเค้าตกใจดีใจ คุณชายจะเอามือแตะหลังเชิงปลอบ.. แต่ยังไม่แตะ .. พอมอบเสร็จเธอก็ก้มลงไปกระซิบข้างหูน้องเค้าว่า xie xie ..แต่ภาพอาจมองเหมือนกับหอมแก้มค่ะ..แล้วคุณชายก็แตะหลังน้องเบญเบาๆ..



จบเกมส์แรก...



..หมดเกมส์นี้ ก็เชิญมานั่งคุยที่มุมซ้าย (ของคนดูพวกนั่งแถว โซน 4 จะเห็นเต็มๆค่ะ..
ก็มีคำถามทั่วไป..จำไม่ไได้ มัวแต่มองคุณชาย ...อ้อมีคำถามเกี่ยวกับอัลบั้ม ..พอคุณชายบอกว่า อาจจะมาโปรโมทที่เมืองไทย ..คนดูกรี๊ดแตก...เธอทำหน้าแบบ อึ้ม..ย่นจมูกยิ้มๆ...น่าร๊ากกกก.. (ทำนองว่า โอ้ว เสียงดังไม่ตกกันเลยแฮะ) ....แล้วก็ให้ดูเบื้องหลังโฆษณาเป๊ปซี่ที่ไปคาชี..คุณชายทีแรก หันไปดูจอหลังเวที ซึ่งเธอต้องหันแบบเอี้ยวตัวไป เค้าเลยให้เธอดูตรงจอใหญ่ด้านซ้าย...

..จังหวะเหมาะ..พวกเรา (ต้นเสียงอันได้แก่ เรา-น้อย-หมู-กิ-อ้อย-จุ๋ม-ลูกตาล-พี่หน่อย-เบนซ์ เริ่มตะโกน “จุ้ย อ้าย เหยียน เฉิน ซวี่” ..จากนั้น พวกเราที่นั่งมุมต่างๆเริ่มขานรับ ..เสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆๆ ทีแรกคุณชายยังดูจออยู่ พอเริ่มตะโกนครั้งที่ 3 ..คุณชายถึงหันมามอง ยิ้มมมว้างมากกกก ดูรู้ว่าเธอดีใจมากๆ แล้วก็โบกมือให้พวกเรา ..เสียงกรี๊ดดังถล่มทลายค่ะ...เย้ๆๆๆๆๆ ในที่สุดก็ฝันเป็นจริง ได้พูดประโยคนี้ให้เธอฟังพร้อมๆกับพวกเราแล้ว..

..เวลาเธอดูจอ..เธอตั้งอกตั้งใจดูมาก เหมือนไม่เคยเห็น ..หรือไม่ก็ คงสงสัย ทำไมเสียงเราแปลกๆ (ก็เค้าพากย์เสียงไทย) บทเธอจะขำ เธอก็หัวเราะก๊ากกกกก ..โอ๊ย พ่อคุณ ไม่มีเก็บอาการเล้ยยยย..

..จบแล้วก็..เอ..แข่งเกมส์ต่อไป หรือแจกจี้เพชรคะ...แจกก่อนใช่ป่าวอะ..
..กลางเวทีมีรถเข็น ใส่กล่องจี้เพชร แต่จี้จริงๆ อยู่ที่คอของทุกคนแล้วค่ะ ..ผู้โชคดีขึ้นมายืนอยู่มุมขวาของเวที (แต่ทำไมต้องกั้นคอก แถมมีการ์ดยืนคุมซะขนาดนั้นด้วยแฮะ ..)..เค้าให้คุณชายเหมือนกับว่า เข็นรถไปมอบจี้ให้ทุกคน..เธอไปที่รถ แล้วทำท่าวิ่งๆๆๆเข็นรถ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..น่ารักสุดๆเลยค่ะ..เด๊ก เด็ก..
แล้วเธอก็เข็นรถไปที่ผู้โชคดี...ถ่ายรูปร่วมกัน ถ่ายเสร็จก็หันไปยกมือไหว้ กรี๊ดดดอีกแล้ว

..หมดตอนนี้ก็..เกมส์ต่อไป..เข็นรถผ่านกำแพง แล้วไปเรียงกระป๋อง..
คราวนี้หาผู้โชคดีคือ ดูที่ใต้เก้าอี้ ว่ามีสติ๊กเกอร์แปะไว้ป่าว .หุหุ ควานจนแทบจะคว่ำเก้าอี้หาเลยอะ..ปรากฎน้องหมูเจอ เชียนว่า คุณคือผู้โชคดี กรี๊ดดด ..น้องหมูเดินงงๆไปกับน้องแป้ง เธอบอกว่ าเหมือนเดินขึ้นรับออสการ์ มีแต่คนตบหลังแตะมือกันไปตลอดทาง จนน้อยร้องไห้แล้วว่าน้องหมูทำได้ ..ซักแป๊บ อ้าว น้องหมูเดินกลับมาทำไมคะ...แป่ววว ไม่ใช่สติ๊กเกอร์อันนี้ค่ะ ...โธ่ๆๆ ..

..เกมส์นี้คร่าวๆคือ ผู้แข่งขันแบ่งเป็นคู่ๆ ต้องเข็นรถเข็นไปจนถึงหน้าโตะที่เธอยืน แล้วรถมันเบาอะ เข็นไปกันก็เห็นล้มคว่ำทุกราย ซึ่งเธอน่ารักมาก รีบถลาเข้าไปช่วยรับรถที่คว่ำ ..แล้วเล่นต่อปิรามิดกระป๋องเป๊ปซี่ เธออะ จริงจังมาก ไม่ใช่สักแต่เล่นๆ แต่มีการสงสัย ข้องใจว่าทำถูกรึเปล่า ทำไมเป็นอย่างนั้น ฯลฯ..เชื่อแล้วว่าพ่อคุณจริงจังไปซะทุกเรื่อง...


..หมดเกมส์ ก็มายืนคุยกันกลางเวที..เรืองผลงานล่าสุดใน MK.. ก็ถามๆๆ ..ล่ามถามพวกเราว่าเคยดูรึยัง ..พอพวกเราตอบ ดูแล้วววววว...ล่ามแปลเสร็จ ..คุณชายหน้าเอ๋อมากกกกก..แบบ หน้าชัดมากว่าเธองง..
เธอคงงงว่า เอ๊ะ..ดูตั้งแต่เมื่อไหร่อะ ทำไมไม่เห็นเชิญเรามาโชว์ล่ะ รึแอบฉายแล้วไม่เชิญเรามา

..มีเค้กสี่เหลี่ยมตั้งอยู่ด้านขวาเวที ... ให้เธอแต่งหน้าเค้ก เป็นเค้ก pepsi twist ค่ะ..คุณชายหยิบโลโก้เป๊ปซี่มา จะวางลงไป แต่เธอคงกลัววางแล้วเละ เลยเหมือนจับหย่อนแหมะลงไป..แล้วเอานิ้วไปเขี่ยๆ ครีมติดนิ้วก็ดูดนิ้วทันที ว๊าย...คุณชายขา concept เดิมอีกแล้ว..เด๋วโดนดุอีกหรอกว่า ไม่ล้างมือก่อน..
แต่...น่ารักม้ากกกกกกกกกกก ได้เห็นกันสดๆ ถูกใจจริงๆค่ะ..

..เสร็จแล้ว ก็โชว์ให้คนดู...จากนั้นก็มอบของขวัญโดยผู้บริหารเป๊ปซี่..
..เริ่มมองหน้ากัน จะจบแล้วเหรอ แป๊บเดียวเอง..เพิ่ง 3 ทุ่มนิดๆเองค่ะ
..มอบของขวัญเป็นสมุดข้อความ ที่แฟนๆเขียนกันด้านหน้างานนั่นเอง..ปกเป็นรูปคุณชายเป๊ปซี่ (ชุดขาวแขนกุด
..เสร็จแล้ว ก็เปิด MV I want it now.. อั๊ตบอกว่า คราวนี้เจอรี่ขอบันทึกภาพแฟนๆด้วยตัวเองบ้าง....พอเพลงขึ้น คุณชายก็เดินเข้าไปข้างเวที..

..พวกเราก็ร้องเพลงกันไป แล้วคุณชายก็โผล่มา กรี๊ดดดดดด ในมือถือกล้องวีดีโอออกมาด้วย .. คุณชายถ่ายพวกเราทีละมุม มีทำมือบอกให้กรี๊ดด้วยนะ..คือเธอเดินไปมุมไหน ทุกคนก็จะกรี๊ดดด โบกนู่นโบกนี่
..พอมาโซนกลางๆ พวกเราก็ชู นสพ. สมุดข้อความ เห็นมะเห็นมะสน ขอให้ได้ชู 555

..เธอหน้าตาร่าเริงมากกค่ะ แล้วก็กรี๊ดแตกอีกเมื่อเธอหันหลังให้คนดู ทีแรกงง ทำอะไร ปรากฎเธอถ่ายตัวเอง แล้วมี background เป็นคนดู..หน้าเธออยู่มุมนึงของกล้องค่ะ .. โอ๊ยยยย..หน้ายิ้มแฉ่ง หน้าบานเต็มกล้องมากเลยคุณชายยยยยยย ด้านหลังก็เป็นแฟนๆกรี๊ดดดดดดดดดดด เธอกระดิกนิ้วหูกระต่ายด้วยค่ะ ..บรรยากาศร่าเริง สนุกสนานทั้งคุณชายและพวกเรา...พอถ่ายจบ เธอก็โค้งให้คนดู ขอบคุณ



..คุณชายคะ..เราหวังว่า เมื่อคุณเอาภาพนี้มาดู จะทำให้คุณมีความสุข และมีกำลังใจที่จะก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคงนะคะ เพราะเบื้องหลังรอยยิ้มของคุณ คือภาพพวกเรา ที่จะสนับสนุนคุณตลอดไปค่ะ..

...ทีนี้ก็จบจริงๆซะที...พูดคุยกันนิดหน่อย กล่าวขอบคุณ...อ้อ เราจำไม่ได้ว่า่ คุณชายพูดว่า ผมรักคุณตอนไหน..รู้แต่ว่า เสียงคุณชายน่ารักมากกกกกกกกก..แล้วพวกเราก็พูด ฉันรักคุณ ตอบคุณชาย..


..เพลง I want it now ก็ขึ้น..อดร้องพลงเลยค่ะ หาจังหวะไม่ได้ เพลงดังด้วยแหละ...ดีนะที่ร้องไปแล้วเต็มเพลงตอนก่อนเริ่มงาน..

..ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก แล้วก็ออกจากฮอลล์ มาเมาท์กันหน้าห้อง..


..พอลงมาครบก็กลับไปที่จอดรถ...ยังเมาท์ไม่เลิก ..เจอน้องนักข่าว เลยขอดูเทปที่ถ่ายงานแถลงข่าว กรี๊ดดดดดดดดดดด คุณชายน่ารัก..น้องบอกว่า นักข่าวชมคุณชายทุกคนว่า น่ารัก นิสัยดี..(จริงๆแล้วนักข่าวพูดว่า "คนอะไร โคดน่ารักเลย") เพราะไม่ถือตัวเลย คุณชายไม่เคยถือตัวอยู่แล้วฮับ ..เธอน่ารักเหมือนเด็กๆ ตอนซ้อม เธอเหมือนเด็กๆ หมุนไปหมุนมา มองนู่นมองนี่..ขี้อายมากด้วย ...แล้วตอนสัมภาษณ์จบ ด้วยความที่นักข่าวนั่งข้างล่าง เธอนั่งบนเก้าอี้ คนมารยาทงามอย่างเธอ ย่อมรู้สึกอะไรบางอย่าง ดังนั้น พอจบปุ๊บ ก่อนที่ใครจะตั้งตัว เธอก็กระโดดลงไปนั่งข้างล่าง ต่อหน้านักข่าว! ซึ่งทุกคนกำลังเก็บกล้อง ก็ตกใจซิ่ งัดกล้องออกมาแทบไม่ทัน..แล้วก็มีมือที่ยื่นไปขอจับมือเธอ โทษนะฮะ มือผู้ชายทั้งนั้น 55555..แป๊บเดียว ชั่วนกระจิบกินน้ำ มิสลี ก็มาลากตัวเธอกลับ.....เฮ้อ...


...กว่าจะร่ำลา ก็ประมาณ 5 ทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว...มาเป็นกลุ่มแรก กลับเป็นกลุ่มสุดท้ายค่ะ......ขับรถกลับบ้าน ไม่ง่วงเลย เพราะมีความสุขมาก จิตใจมันพองโตบอกไม่ถูก..
..มีความสุข เพราะเห็นคุณชายมีความสุข.. เรามั่นใจค่ะ ทุกคนก็บอกว่าคุณชายมีความสุข เพืื่อนๆต่างชาติก็บอกว่า งานนี้คุณชายมีความสุขมากๆ ..
.. ผ่านไปแล้ว ครั้งแรกของพวกเรากับคุณชาย.. ต้องรอกันนานเป็นปี..ถ้านับจากวันที่แคมเปญออกก็เกือบครึ่งปี..
..เป็นช่วงเวลาที่ต้องจดจำ..มีทั้งหัวเราะและร้องไห้...กับเพียงงานนี้งานเดียว ทำให้เราเจอเหตุการณ์มากมาย...แต่พวกเราผ่านพ้นมาได้...
.ยิ่งนานวันก็ยิ่งรู้ว่า รักผู้ชายคนนี้มาก....เป็นความรักแบบ อยากให้เธอมีความสุข รักในตัวตน..ในนิสัยใจคอ..ใช่แค่เพียงรูปร่างหน้าตา..ไม่คาดหวังและไม่หวังอะไรตอบแทน

เราคิดว่า ทุกคนคงรู้ด้วยตัวเองว่า ทำไม ผู้ชายคนนี้ ถึงมีคนรักมากมายทั่วโลก ..ทำไมพวกเราถึงพูดถึงเธอด้วยความนุ่มนวล อ่อนโยน ทะนุถนอม..และทำไม พวกเราถึงยินดีทำทุกอย่างเพื่อสนับสนุนเธอ..

..(((จุ้ย อ้าย เหยียนเฉิงซวี่)))..





Create Date : 25 มีนาคม 2550
Last Update : 26 มีนาคม 2550 20:56:01 น. 2 comments
Counter : 575 Pageviews.

 
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆของคุณชายค่า
ตอนหัวค่ำเข้ามาอ่านรอบนึงแล้ว แต่เห็นคุณปิ๊บบอกว่าจะมาต่อตอนค่ำ ก็เลยเข้ามาอีกรอบ จำได้ว่า ณ วันนั้น ตอนนั้น ตัวเองนั่งเฝ้าอยู่หน้าคอม รอฟังรายงานสด หลังจากนั้นก็ตามเก็บรูป+ข่าว ซึ่งมีเยอะมาก จริงๆ แล้วตัวเองก็คิดอยากไปงานนี้ แต่หาฝาเป๊ปซี่ไม่ได้ แถวบ้านไม่ค่อยมีเป๊ปซี่ขนาดบิ๊กขาย(แบบว่าอยู่ต่างจังหวัดอะ) แต่แอบคิดในใจว่าถ้าจะได้เจอ ยังไงก็ต้องได้เจอ
แล้วจะแอบเข้ามาอ่านอีกค่ะ


โดย: mo2003 IP: 58.181.191.56 วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:21:03:55 น.  

 
ขอบคุณนะคะพี่ปิ๊บสำหรับเรื่องเล่าแบบนี้ อ่านทีไรก็เห็นบรรยากาศแบบนั้นลอยมาทุกครั้งเลย


โดย: auau IP: 58.136.50.189 วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:21:00:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cutie bunny
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




Friends' blogs
[Add cutie bunny's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.