สำนักพิมพ์ดวงตะวัน


จากกำนันไก่โต้ง ก็มาถึงเรื่องที่ประทับใจไม่รู้ลืม รักที่ริมทะเลเมฆ เป็นนิยายในเมืองสมมติที่นักเขียนดวงตะวัน สร้างเมืองธิโมส์ หรือแผ่นดินแสงดาวขึ้นมาได้เห็นภาพมาก เหมือนกับเป็นเมืองๆ หนึ่งที่มีอยู่จริง เพราะมีอาหาร พืชพรรณ สกุลเงิน ประวัติศาสตร์ ที่เด็ดสุดเห็นจะเป็น คำทักทาย คำกล่าวขอโทษ ที่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง และที่ทำเอายิ่งอ่านยิ่งหลงหัวปักหัวปำคือเคช บีรอส เคเชรี หรือ ที่ชอบบอกคนใกล้ตัวว่า “ผมคือ เค” ยามที่เจ้าตัวจะทำอะไรไม่สนใจใครเสียอย่าง เจ้าของคฤหาสน์เมฆ แห่งเคเชรี เมืองภูเขาสูงเทียมเมฆอันแสนหนาวเหน็บ และเจ้าของตึกเคเค ซึ่งเป็นตึกทำงานธุรกิจของเขาว่างั้นเถอะ

ส่วนนางเอกเราก็มีตำแหน่งไม่ใช่ย่อย เป็นถึง วาตี ของ รันนา วาตี ชุมชนริมทะเล กิรันนา หรือ กีกี้ เป็นผู้หญิงเก่ง มีเลือดนักสู้เต็มเปี่ยม แต่ก็ไม่ได้แข็งกระด้าง

เรื่องนี้หลงรักทั้งพระเอกและนางเอกค่ะ แถมยังอยากให้มีเมืองธิโมส์ขึ้นมาจริงๆ จะได้ไปเดินเล่นที่ระเบียงของคฤหาสถ์ของ เค และไปว่ายน้ำเล่นแถว รันนา วาตี ให้ฉ่ำใจไปเลย


จากปกหลัง

”คุณกลัวสาวน้อยคนนั้น กลัวจะพ่ายแพ้แก่ดวงตามีเสน่ห์ของเธอหรือเค
แต่ผมจะบอกอะไรคุณให้อย่างนึงนะ เคเชรี จะคลายความหนาวเย็นลงทันทีเชียวละ
เพราะอ้อมแขนของกีกี้น่ะอบอุ่นดังแสงตะวัน”

ชายหนุ่มยักไหล่นิดๆ โดยไม่รู้ตัว ขณะที่บอกตัวเอง
ไม่ใช่ทามของใครที่ไหนที่คาเลถ่ายทอดให้เมื่อบ่ายหรอกน่า
ที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นอยู่ในเวลานี้

แต่เพราะในตัวเขามีส่วนผสมระหว่างความหนาวเย็นของพวกเคเชรี
กับความร้อนแรงเจิดจ้าดั่งไฟของผู้หญิงจาก รันนา วาตี ต่างหากเล่า

จะเป็นเพราะความคิดคำนึงถึงผู้หญิงคนหนึ่ง

หรือเพราะมายืนอยู่เบื้องหน้าภาพอันแสนงาม สงบ และเดียวดายนี้ ก็สุดที่ใครจะรู้ได้

ที่ทำให้ตัวตนอันยิ่งใหญ่ของคนที่ใครๆ ใน เคเชรี เรียกและรู้จักกันในนาม “เค”
ดูจะเล็กกระจ้อยร่อยลง เหลือเพียงหัวใจที่เต้นแรง หัวใจของมนุษย์ผู้ชายคนหนึ่ง

ผู้ชายที่ชื่อ เคช บีรอส เคเชรี