|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
Echo 1 Month
ยุ่งวุ่นวายกับเจ้าหนูเอคโค่ จนไม่มีเวลาอัพบล็อกเลย วันนี้ว่างเนื่องจากพาไปออฟฟิสป๊า มีคนช่วยอุ้มหนูเยอะแยะ แม่เลยเอาซะหน่อย
หลังจากที่แม่คลอดหนูออกมา เราสองคนก็อยู่บ้านยายแค่ 13 วัน ปะป๊าก็มารับเราสองคนกลับบ้านที่ลำลูกกา แม่เอาหนูลงนอนในตระกร้าแบบรูปข้างล่าง (ตอนนั้นยังไม่ได้ซื้อคาร์ซีท) หนูก็หลับสบายมากไม่งอแงเลย
ระหว่างเดินทางสายสะดือหนูก็หลุด ก้อโอ๊ะก็บอกให้แม่เก็บสายสะดือเอาไว้ ป๊ากะแม่ ก็สงสัยเก็บไว้เพื่อ ?? ก้อโอ๊ะตอบว่า “ไม่รู้เหมือนกัน” หีม...... เอ้างั้นก็ได้ เก็บก็เก็บ เก็บไว้ทำไมก็ไม่รู้ สงสัยเก็บเอาไว้ให้หนูดูตอนโตมั้ง ว่านี่คือสายสะดือของหนูนะลูก มันคือสายใยที่เชื่อมโยงเราสองคนแม่ลูกตอนที่หนูอยู่ในท้องแม่ 9 เดือน หลังจากที่เราสองคนมาใช้ชีวิตที่บ้านลำลูกกา วันจันทร์ – ศุกร์ เราอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง ส่วนป๊าออกไปทำงานแต่เช้ากว่าจะกลับก็มืด หนูรู้ไหมมันเป็นอะไรที่หนักสำหรับคนที่ไม่เคยเลี้ยงเด็ก ไม่เคยอุ้มเด็กทารก บางทีหนูร้องแม่ก็ไม่รู้หนูร้องเพราะต้องการอะไร มันทำให้แม่เครียดมากกกก จนบางทีอุ้มหนูไปร้องไห้ไป ข้าวก็กินไม่ตรงเวลา บางทีมือซ้ายอุ้มลูก มือขวากินข้าว แล้วหนูก็เป็นเด็กที่ติดมือมาก ต้องให้อุ้ม วางไม่ได้ร้องทุกที หลังๆชักหนัก อุ้มอย่างเดียวไม่พอต้องอุ้มเดินด้วย แต่แม่ทนได้เพราะรักหนูครับ(แต่แอบคิดเมื่อไหร่ป๊าจะกลับมาถึงบ้านนะ จะได้เปลี่ยนมือ หึหึ)
วันเวลาผ่านไปรวดเร็วแม่เริ่มรู้ใจหนูมากขึ้นบวกกับเริ่มปรับตัวได้แล้ว มีความสุขที่ได้เห็นพัฒนาการของหนู พอหนูครบ 1 เดือนแม่ก็ให้ลุงน้อยมาโกนผมไฟให้หนู ขโมยโกนตอนหนูหลับ พอโกนผมไฟเสร็จลูกชายของแม่กลายเป็นไอ้โล้นซ่าพอหนูตื่นมาคงเย็นหัวหน้าตาเลยออกมาเป็นแบบนี้ ฮ่าๆๆ
แต่หนูดูหล่อขึ้นนะลูก แม่ล่ะช้อบ ชอบ
หนูเป็นเด็กที่แข็งแรง และบ้าพลังมากๆเลยลูก เหมือนป๊าของหนูมาก วันที่เราสองคนกลับจากรพ. ยายทวดจับหนูนอนคว่ำหนูสามารถยกหัวแล้วกลับหัวเองได้ ยายๆ ตาๆ กรี๊ด กร๊าด กันใหญ่ เพราะหนูเพิ่ง 2 วันเอง หนูทำอะไรหลายๆอย่างได้เร็วมาก แต่แม่ลืมจดเอาไว้ว่าทำอะไรได้ตอนไหน แฮะๆ เป็นแม่ที่แย่เนาะ เอาที่จำได้ละกัน หนูสบตากับแม่แล้วยิ้ม คุยอ้อแอ้ คอเริ่มแข็งเวลาอุ้มแบบพาดไหล่เริ่มชันคอ นอนคว่ำยกหัวได้แล้วแต่ยังไม่นาน และนอนดิ้นมากมาย ดิ้นจนตกเบาะ
เฮ้อ.....ลูกตู
Create Date : 08 มกราคม 2553 |
|
6 comments |
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2553 14:42:13 น. |
Counter : 994 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: มามัย IP: 183.89.86.100 23 เมษายน 2553 17:12:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: กลับ IP: 183.89.86.100 23 เมษายน 2553 17:16:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: จัดการหน่อย IP: 183.89.86.100 23 เมษายน 2553 17:18:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: เเก้ IP: 183.89.86.100 23 เมษายน 2553 17:20:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: ด.ญ.ปริโย แก้วจา IP: 183.89.86.100 23 เมษายน 2553 17:24:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ปล ชอบภาพสุดท้ายจังเลยคะ ท่านอนได้ใจสุดๆ