สายลมฤดูใบไม้ผลิหมายเลข ๑ (ฮารุอิจิบัง ---แปลเป็นไทยแล้วเสียความสุนทรีหมด) ใกล้จะพัดเข้ามาสู่โตเกียวอีกครั้ง
เมื่อสองอาทิตย์ก่อน หิมะยังตกอยู่แท้ๆ ตอนนี้อากาศเริ่มอุ่นแล้ว ทำให้ห้องทำงานที่ตั้งอุณหภูมิไว้เสียสูง เพราะมันยังหนาวอยู่จนอาทิตย์ก่อน กลายเป็นร้อนรุ่ม จนหนุ่มน้อยร่วมห้องเดินไปปรับลดพลางบอกว่า "ตั้งไว้ตั้ง ๒๙ ดีกรี" เห็นว่า ตอนนี้เหลือ ๒๓ ยังสูงกว่า นโยบายของชาติที่ให้ตั้งที่ ๒๐ (ตั้งเป้าหมายให้หนาวตายหรือไงหนอ ประเทศยี่ปุ่น)
เห็นว่า ต้นซากุระบางที่เริ่มติดดอกตูมแล้ว
ฤดุใบไม้ผลิกำลังจะมา ลั่นล้า...
ยัง ยังค่ะ ยังก่อน
ก่อนที่จะดีใจ มหันตภัยร้ายในคราบอากาศอันอบอุ่นสวยงามกำลังมาเยื่อนเช่นกัน
มันคือ ละอองสนค่ะ
คนที่ไม่ได้มาอยู่โตเกียว และรอบๆ คงมีเปอร์เซนต์น้อยมากเจอกับภาวะนี้ แต่คนที่เลี่ยงไม่ได้เพราะใช้ชีวิตในย่านนี้
ถ้าคุณยังไม่แพ้ปีนี้ ไม่แน่ปีหน้า หรือปีต่อไปอาจแพ้มันได้
---------------------
จขบ.เริ่มมีอาการตาแห้ง เคืองตา มาสองสามปีแล้ว
ปีนี้จู่ๆก็มีน้ำมูก ไหลไม่หยุดอย่างไม่มีสาเหตุ พร้อมกับเริ่มเคืองตา ในวันหนึ่งที่อากาศเริ่มอบอุ่น
หลังจากที่รู้สึกถึงอาการข้างต้น ก็ตามมาด้วยอาการครั่นเนื้อครั่นตัว
บ่งบอกว่า ... 花粉症 อาการแพ้ละอองเกสรดอกไม้ (กรณีนี้เป็นละอองสน) มาถึงพร้อมฤดูใบไม้ผลิแล้ว
-------------
พอรู้ตัว หลังจากนั้นออกจากหอพร้อมหน้ากากและแว่นตา (ปะป๋าที่บ้านเมืองไทยแนะนำให้สวมหมวกด้วย) กลับถึงบ้านปุ๊บก็รีบแล่นไปอาบน้ำสระผมทันที
ทำความสะอาดห้องอีกรอบ และเปลี่ยนจากดูดฝุ่นอย่างน้อยอาทิตย์ละหนึ่งหรือสองครั้ง เป็น...ดูดเท่าเดิม แต่เอาลูกกลิ้งที่ไว้กลิ้งพื้น มากลิ้งทุกวัน
เพราะเครื่องดูดฝุ่นมันดูดละอองพวกนี้ได้บ้าง แต่ไม่ค่อยมีผลสักเท่าไหร่ ...
ตอนนี้นอกจากกลายเป็นอีเพิ้งเวลาออกจากบ้านแล้ว เวลาอยู่ที่ห้องก็ยังบ้าทำความสะอาดอีกต่างหาก
แม่ที่บ้านมาได้ยินเรื่องนี้ คงหัวเราะกิ๊ก ดี...ฝึกไว้...
ทำความสะอาดไปสั่งน้ำมูกไปค่ะ
--------------------
รายงานจากโตเกียวค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่ผู้ว่าโตเกียวเค้าลงทุนไปเยอะสำหรับนโยบาย 花粉症 ไม่ใช่เหรอคะ.. อีกปีสองปีน่าจะมีอะไรดีขึ้น ^_^;