Osaka Day 1 >>> ปราสาทโอซาก้า ชาบู ชาบู แสนอร่อย!!

กลับมาแล้วค่ะ หลังจากหายไปพักนึง เพราะว่าบินติดกัน 7 วันเลยค่ะ นี่ก็เพิ่งกลับมาจากอาบูดาบี เมื่อวานนอนไปเยอะแล้ว วันนี้เลยกลับมานั่งเล่นนู่นนี่นั่นหน่อย

ไฟลท์อาบูดาบีเมื่อกี๊แย่มากค่ะ แบบว่าเป็นไฟลท์แค่ 40-50 นาทีเท่านั้น แต่ปัญหาเยอะมาก ผู้โดยสารกวนมาก มีคนนึงเป็นเหมือนไฮเปอร์ (คือไม่ได้เป็นนะ เปรียบเทียบเฉยๆ) วิ่งรอบเครื่องเลย ไม่ยอมนั่งที่พูดอะไรปก็หัวเราะใส่ พูดภาษาบ้านมัน ชบมากวนพวกเรา ชอบพูดแบบล้อพวกเราเป็นภาษาอาราบิก ให้ผู้โดยสารคนอื่นขำ เลวววว คนที่เป็น In Charge ของ Economy วันนี้ ถึงกับเข้าไปในครัวแล้วทำท่าถอดรองเท้าส้นสูงจะปาใส่เลย (เค้าเป็นคนเรียบร้อยมากนะอันที่จริง) เราบอกเลย Go ahead!! (ส่งเสริมกันดีมาก) อีกคนก็แบบชอบมาถามลองภูมิเรา ว่าไฟลท์ตูนีเซียวันนี้จะออกเมื่อไหร่ ถึงเวลาไหน จะรู้มั้ยยยยยย มันไม่ใช่ไฟลท์ที่เรากะลังทำ อย่ามาคาดหวังว่าเราจะรู้ทุกอย่างได้มั้ย ถ้าอยู่บ้านนะ โอเค เช็คในระบบให้ได้ไม่ว่าเลย อันนี้เราก็มี Time table บนเครื่องนะ พยายามเช็คให้ แต่เค้าบอกว่ามันไม่ตรง อ้าววว...สรุปว่า แกรู้เวลาแล้ว แล้วแกจะมาถามพวกเราทำไม ฮีก็เอานามบัตรให้เพื่อนเรา บอกว่าตัวเองเป็นเมเนเจอร์ของกาต้าร์นี่แหละ เบสที่อาบูดาบี ก็แบบด่าๆๆๆๆ ว่าทำไมพวกเราไม่รู้เรื่อง จะคอมเพลน ขอเขียนฟอร์ม นู่นนี่นั่น ทำตัวมีสถุนรุนช่องมาก แต่สุดท้าย มาจับโกหกได้ เพราะว่ารายชื่อที่เราได้มา เรียกว่า PIL (Passenger Information List) ชื่อมันไม่ตรงกะนามบัตร แถมไม่ได้ระบุในรายชื่ออีกว่าเป็นสตาฟ ตอนหลังหัวหน้าเลยเป็นคนจัดการไป แต่ไม่ได้ถามนะว่าเรื่องจบยังไง ปวดหัว

ขอโทษค่ะ อย่าเพิ่งเบื่อ มาถึงเรื่องโอซาก้ากันบ้างดีกว่าเนอะ

ไฟลท์โอซาก้าครั้งนี้ เราบินด้วยเครื่อง Airbus ตระกูล 330 ค่ะ ไฟลท์ขาไป 9 ชั่วโมง ขากลับ 10 ชั่วโมงกว่า โอ้แม่เจ้า นานมากกกกก ที่รู้สึกว่านานเพราะว่าเครื่องแอร์บัสไม่มีที่นอนข้างบน ดังนั้น พวกเราไม่ได้ Rest!!! ตายกันไปเลย สภาพเหมือนผีตายซากกันมาก แต่ละคน แถมผู้โดยสารขากลับก็เรื่องมากสุดๆ จะเป็นลม

ไม่เอาละ เสียเวลาบ่นเรื่องไฟลท์ มาเข้าเรื่องเที่ยวกันดีกว่า

เราพักกันที่โรงแรม HYATT ค่ะ ไกลจากสนามบินโพดๆๆๆ ไกลแบบ เป็นช่วโมงกว่ามั้ง สู้กะที่อินชอนได้เลย เป็นการเดินทางที่ยาวนานมาก ถึงแล้วก็สลบเหมือด น้องคนไทยที่ไปด้วยกันบอกว่าโทรมาชวนออกไปกินข้าวตอน 2 ทุ่ม (เครื่องแลนด์ประมาณ 6 โมง) เราแบบไม่ได้ยินเลยอ่ะ ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ซึ่งจริงๆ แล้ว หูเราจะ sensitive มากกะเสียงดังๆ ค่ะ

อ่ะเช็คสภาพส้วมหน่อย คนที่เคยมาญี่ปุ่นหรือดูตามทีวีคงคุ้นกะสภาพส้วมไฮเทค ที่เราไม่ชอบเลยยยยย ขอเป็นสายยางแบบโฮมโปรดูจะเหมาะกว่าค่ะ อันนี้แบบแย่อ่ะ มีแบบ เลือกฉีดข้างหน้า ข้างหลัง เบา แรง น้ำอุ่น น้ำเย็น โอ๊ยยยย นี่กุแค่มาฉี่นะ จะเอาไรมากมายวะ โกรธธ!!


ตื่นเช้ามาวันรุ่งขึ้น มีเวลาครึ่งเช้าค่ะ ก็เลยแพลนกันกะคุณน้องเมย์ว่าจะออกไปเที่ยวปราสาทโอซาก้ากัน โอเค ออกเดินทางงงงง

เช็คสภาพหน้าตาก่อนออกเดินทาง


ช่วงนี้ขอบอกลาบิ๊กอายส์ กะขนตาปลอมชั่วคราว รู้สึกเบื่อละ (เบื่อจะสวย) แอร๊ยยยย ไม่ได้มีให้สวยเลยซักนิด

เราขึ้น Shuttle Bus 0ากโรงแรม ไปลงที Osaka Station ค่ะ ใช่เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงค่ะ ดูสภาพบ้านเมืองเค้าเหมือนกรุงเทพยังไงอย่างงั้น (แอบเซ็ง) พอไปถึงสถานี มันใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ทีนี้ก็เกิดอาการงง คุยกะน้องว่า เวลาเราเดินทางต้องเผื่อเวลาหลง ฮ่าๆๆๆๆๆ แบบแค่ซื้อตั๋วยังจะเป็นลม เราก็ต้องหน้าด้านหน้าทน เอาภาษาญี่ปุ่นงูปลาของเราไปถามคนแถวนั้น จ้องหาเหยื่อไปเรื่อยๆ ที่นี่ถ้าไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นขอบอกเลยว่าเอาตัวรอดค่อนข้างยากเลยอ่ะค่ะ เพราะเค้าไม่พูดภาษาอังกฤษกัน มีตอนนึงเดินไปถามทางที่ Tourist Information ยังไม่พูดภาษาอังกฤษเลยน บร๊ะเจ้าาาาาา.....นี่แกทำงานทัวริสอินฟอร์เมชั่นนะคะ เอาน่ะ

อ่ะ ขอยืมเทอเป็นพรีเซ็นเตอร์เครื่องขายตั๋วหน่อยนะคะ


อ่ะ อันนี้ตั๋วรถไฟจ้ะ "คิ๊ปปุ" แปลว่าตั๋ว ฮ่าๆๆๆๆ อันเล็กๆ จิ๋วเลย ห้ามทำหายนะคะ เพราะว่าตอนออกจากรถไฟ เราต้องสอดบัตรให้เครื่องมันกินอีกรอบ


ในที่สุดความพยายามก็สำเร็จ เราถึงสถานี OsakaJou Koen ( โคเอ็ง แปลว่า สวนค่ะ) เรามาด้วยรถไฟสาย JR (ไม่ใช่ JR Voy โอ๊ะ! )

เราก็เดินไปไกลมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ เนื่องจากคาดว่าออกประตูผิด ถามทางคนกระด๊อกกระแด๊กไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็ใกล้ความจริงค่ะ มาแล้วค่ะ ป้าย


แบบว่าเพิ่งรู้ตัวว่าเรามาเข้ากันข้างหลัง นี่คือทางเดินสวยๆ ก่อนถึงปราสาทค่ะ


ได้ข่าวว่า หน้าซากุระบาน ตรงนี้จะเป็นซากุระหมดเลย โอ๊ย...เสียใจว่ะ อุตส่าห์ทำไฟลท์มา ยังมาผิดหน้า ผิดฤดูอีกโว้ยยยยยย

ในที่สุดเราก็มาถึงข้างหลังค่ะ ขึ้นไปชันมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เดินไปบ่นไป เดินไปบ่นไป มันเหมือนขึ้นเข้าไปนิดนึง ในที่สุด เราก็วนมาถึงข้างหน้าค่ะ ได้เวลาถ่ายรูปแล้ว



นั่งทำตัวแบ๊วๆ อาร์ทๆ


คุณน้องบอกว่า ต้องมาถ่ายเอาหน้าใส่ตรงนี้ กรูแบบ เอาก็เอาวะ!!


สาเหตุนึงที่พิงอยากมาที่นี่ ก็เพราะว่าตามรอยละครพี่โดม (รักไม่มีวันตาย) อีกแล้ว คราวที่แล้วไปตามรอยที่ปักกิ่ง ได้เรื่องไปแล้ว 1 ที่ คราวนี้มาตามที่นี่บ้าง คือที่นี่เป็นสถานที่ท่องเทีย่วซึ่งมาโอซาก้าต้องมา เราก็นึกว่าแบบ นักท่องเที่ยวจะเยอะมาก

สรุป ดูสิ นักท่องเที่ยวเต็มไปหมดเลยค่ะ


ที่ไม่มีจะเดินค่ะ ต้องไหลไปตามกระแสฝูงชน....


ดูสิคะ เบียดกันเหมือนปลากระป๋องเลยยยย แหะๆ....


เพื่อนบล๊อคอย่าเพิ่งเอือม แบบว่า คนเยอะดิชั้นก็บ่น ไม่มีคน ก็บ่น ทำประชด!! ก๊แบบว่า มาญี่ปุ่นอ่ะ บรรยากาศมันต้องแบบแออัดๆ เร่งรีบๆ คนเยอะๆ เผื่อฟลุคเจอคนหล่อบ้างอะไรบ้าง ที่ไหนได้ มีแต่อีกระเหรี่ยง 2 ตัวเดินไปเดินมาค่ะ ใช่สิ มาผิดฤดูค่ะ ร้อนตับแหกตับแตกค่ะ (โกรธธธธ)

(โกรธใคร??? ใครใช้ให้ขอไปเดือนนี้???)

อ่ะ ดูไปดูมาก็สวยดีเหมือนกันนะ (เรา) บ้าาา วิวคร่ะะะะ


รถไฟปู๊นๆ พาเที่ยวรอบปราสาท (ไม่ได้ขึ้น)


ให้อารมณ์เหมือนอยู่ดิสนี่แลนด์ฮ่องกงมาก

โอเคจบ

เย๊ยย????

จบจริงๆ อ่ะ เพราะว่าไม่ได้เข้าไปข้างในปราสาท บวกกับร้อนมาก เริ่มจะเหวี่ยงๆ กันทั้งคู่แล้ว เลยกลับดีกว่า ตอนบ่ายต้องบินไปนาริตะต่อด้วย ขนาดเดินไปหารถไฟกลับกัน ยังเดินกันจนจะหลง จะบ้าตาย ร้อนก็ร้อน เมื่อยก็เมื่อน ปวดทีนก็ปวด

ในที่สุดก็กลับกันมาถึงโรงแรมด้วยสภาพอันอิดโรย หิวโหย เจ้าเมย์ก็อยากกินชาบูๆ โอเค ไปก็ไป ไปเดินตามหากัน เนื่องจากตรงข้ามโรงแรมมีห้างง่อยๆ อยู่ห้างนึง ชื่อไรไม่รู้ (เราเป็นคนไม่เป๊ะเรื่องรายละเอียดอ่ะค่ะ เลยไม่กล้าทำรีวิวนู่นนี่นั่น) ก็ไปเดินตามหากันว่าชาบูอยู่ไหนน้ออออออ

ไปถามทางพี่คนนึง เค้าแต่งตัวเหมือนคนงาน แต่ด้วยความอยากกินเลยเข้าไปถามเค้า ก็พูดภาษาใจกันอยู่พักหนึ่ง เราก็พอรู้ทาง เลยเดินๆ กันไป ปรากฏ เราก็ยังไปกันไม่ถูกทาง พี่เค้าเดินตามมา แบบว่าพาไปส่งเลย ซึ่งร้านค่อนข้างไกลจากจุดที่ถามเลยแหละ เค้าก็แบบใจดีมากกกก เดินพาไปส่ง พิงซึ้งมากอ่ะ คือที่ญี่ปุ่นดีอย่างนึงคือ คนญี่ปุ่นน่ารักมาก เค้าพูดอังกฤษไม่ได้หรอก แล้วถึงแม้เค้าจะรีบอยู่ แต่ทุกคนช่วยเหลือเราอย่างเต็มความสามารถ (เหมือนตอนไปสตอล์กโฮมเลยค่ะ) เราชอบคนที่นี่มากๆ ค่ะ คนดีและมารยาทดีจริงๆ ค่ะ

ตอนนั้นเคยไปฮ่องกงกะเอ๊กต้า ยังไม่ได้เป็นลูกเรือ แบบเวลาเดินไปถามทางคนฮ่องกง มีคนนึงมากะลูกเล็กๆ โยนขี้ให้ลูกซะงั้น ให้ลูกตอบแทน เรายังพูดกันถึงทุกวันนี้ กร๊วกมาก (ดูด่า) เอ๊กต้า ถ้ามึงมาอ่าน คงยังจำเหตุการณ์นี้ได้ใช่ไหม (ขอโทษที่ไม่สุภาพ พอดีว่าแอ๊บไม่เป็น โฮะๆ)

มาแล้วจ้าาาาร้านชาบูของเรา งมเมนูกันอยู่นานมากกกกก คือเราไม่เข้าใจว่ามันเป็นบุฟเฟ่ต์ ถึงว่าสั่งเป็นชุด ก็งมกะป้าอยู่พักนึง ได้คำศัพท์มาใหม่ในภาษาญี่ปุ่นคำว่าบุฟเฟ่ต์ เพราะตอนเราเรียนมา เค้าก็เรียกบุฟเฟ่ต์กันนะ ทำไมคนที่นี่ไม่เข้าใจไม่รู้

นี่เมนูจ้ะ เราจัดกันเลย ชุดบน มีหมูเนื้อไก่จ้าาาาาาาา



อยากบอกว่า อร่อยมากกกกกกกกกกกกกก มันต้องอย่างเง้ อย่างเง้!!! เฟวมากกก กับปราสาทเมื่อเช้า (จากปราสาท กลายเป็นประสาทแด๊ก)


อ๊ากกกกกซ์

ต่อมาหมู กะไก่บด


ตักมาเลยผักๆๆๆๆ


ดูหน้าตาเปรมปรีดิ์มากกก


แต่หน้าค่อนข้างดำลงๆ เนื่องจากแดดร้อนมาก หน้าละลาย ฮ่าๆ
กินเสร็จขอตบท้ายด้วยคาราเมลแฟรบปูชิโน 1 แกว อร่อยมากๆ ค่ะ ครีมมี่สุดๆ



ร้านค่ะ


จบแล้วค่ะวันที่ 1

ตอนไปบินนาริตะ โดนผู้โดยสารเอากระเป๋าไปผิดด้วย ดีนะรู้ตัว ไม่ใช่บินกลับโอซาก้าไปแล้วถึงรู้ตัว เฮ้อ....กระเป๋าไม่ได้เหมือนกันเล๊ยยยย หรือฮีคิดจะขโมยช๊อคโกแลต Royce ที่เราซื้อมา (เป็นช๊อคโกแลตชื่อดังของโอซาก้าค่ะ จะเอารูปมาโชว์บล๊อคหน้าค่ะ)


บล๊อคหน้าพิงจะพาไปเที่ยว Shinsaibashi ค่ะ แหล่งช๊อปปิ้งขึ้นชื่อของโอซาก้า สนุกมากๆ ถ้าไม่นับเดินหลง แถมโดนโกงซุชิ ไว้พิงมาเล่าให้ฟังค่ะ

(แม่คะ ไปญี่ปุ่น ขอแนะนำให้ไปทัวร์ค่ะ อย่า survive เองเลย เยินนนน!!!)

Create Date : 16 กรกฎาคม 2554		9 comments
Last Update : 20 กรกฎาคม 2554 11:13:56 น.
Counter : 6917 Pageviews.
Share Tweet