นั่นไง เผลอแปปเดียว เหลือเวลาฝึกงานแค่อาทิตย์เดียว กรี้ดดด!

ดีใจ เอ้ย เสียใจ จริงๆ เสียใจที่จะไม่ได้ทำขนมกับพี่ๆ ที่สำคัญ

คงไม่ได้เจอพี่น่ารักอีกแล้ว 

พี่น่ารักก็ยังคง ชวนให้ไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อ แต่นะ...อย่าดีกว่า

ตัดใจตั้งแต่ตอนนี้ ดีกว่า้ช้ำไปกว่านี้ เอิ๊กๆ

แม้พี่ๆในครัวอื่นยังตกใจ ที่เราจะฝึกจบแล้ว แถมพี่ๆแต่คนจะไปเลี้ยงส่งอีก กร๊ากๆ

อิทธิพลของการเป็นเด็กฝึกงานรุ่นแรก มีแต่คนเอ็นดู ( ปลื้มมม)

เชฟก็มาเซ้าซี้ บ่น คิดถึงประมาณว่าเราจากไป มันคงไม่มีคนคุยด้วย

เล่นด้วย ( ทุกวันนี้เล่นด้วย เพราะสงสารนะเนี้ย ฮ่าๆๆ)

วันที่ 1 กันยายน จะมี ผู้ช่วยเชฟ และ คนมาเพิ่มอีก สองคน

เสียใจอ่ะ ทำไมเพิ่งมาตอนนี้ ช่วงก่อนคนน้อย หนูโดนฝึกอย่างโหด

กลายเป็นว่า เริ่มจะเข้าที่เข้าทาง ทุกคนเริ่มจะสบายแล้ว ( แต่เราดันฝึกจะจบแร่ะ)

แต่มันก็เป็นผลดีกับตัวเรานะ มันทำให้เรารู้อะไรหลายอย่าง ได้รับอะไรหลายอย่าง

เท่าที่สัมผัสได้ และรู้สึกคือ เราสามารถทำขนมได้เอง รู้ส่วนผสม รู้การเซ็ตไลน์

ดูฟังชั่นเป็น สั่งขนมเป็น ทำทุกอย่างเกือบจะเป็น แม้บางทีก็มีถามพี่ๆ กันพลาดบ้าง

มีแต่คนชมว่าทำงานได้เหมือน สต๊าฟ ( ก็พี่ๆในเบอเกอรี่ เค้าฝึกมาดีอ่ะ แหะๆ)

เรารู้สึกใจหายเลยอ่ะ การฝึกงานช่วงปี 3 ผลเสียมันก็เป็นแบบนี้แหละ

รู้สึกกำลังสนุกกับงาน แต่ต้องขาดช่วง เพื่อกลับไปเรียนต่อ ( ซะงั้นอ่ะ)

แต่ไม่เป้นไร เราขอเค้าทำเล่นๆล่ะ มีแต่คนส่งเสริมให้มา เป็นพนักงานรายวัน

แต่เราก็คิดอยู่แหละั ว่ามีเวลาว่างมาก็จะมาเที่ยวเล่น 

ไหนๆ ก็จะจากกะอิเชฟแหละ ขอเผามันหน่อย เราว่านับวัน ดีกรีความไม่เต็มบาท

ทำให้ชาวฝรั่งเศสคนนี้กำลังเป็นบ้า มันตื้อให้เรา มิสุๆ ( ประมาณหอมแก้ม ไรสักอย่าง)

เราบอก ไม่เอา ไม่ทำ อิเชฟบอก ทำไม มันเป็นการทักทายแบบฝรั่งเศสนะ

ถ้าเราจบเมื่อไร มันขอให้เรา หอมแก้มมัน ( จะบ้าเรอะ!) เราบอก ไม่ได้ 

เก็บจูบไว้ ให้คนสำคัญ ( ไม่สวยแต่ก็หวงตัวนะเฟ้ย สักวันคงโดนหมั่นไส้ ฮ่าๆ)

แต่นี้มันเมืองไทย วัฒนธรรมตูไม่ได้สอนให้ หอมแก้ม จูบปากเบาๆ นะเฟ้ย 

ถึงมันจะเป็นธรรมเนียนบ้านแก็เหอะ อิเชฟเอ้ย แถมยังมีการบอกเราว่า

มันจะยอมจ่ายเงินเพื่อแลกกับการจูบมัน ( เอิ่ม เป็นไรมากป่ะ)

พี่ N บอก สงสัยเชฟมันชอบหลอกแดกเด็กป่ะว่ะ ( เอ่อออ โรคจิตไปป่ะ)

เราเลยบอก วันที่เราฝึกจบ เราขอเปลี่ยนเป็นกอดแทนล่ะกัน ( ยังไงก็ไม่หอม ไม่จูบ)

เชฟมันน้อยใจ บ่นใหญ่ แถมยังแอบจะมาหอมแก้มเราอีก แบบบังคับเราให้ได้

( แต่เล่นๆนะ ไม่ได้จริงจัง) เราก็แบบ เอางี้ ถ้าพี่ F ยอมทำ แบบว่าโชว์เราก่อน

เราจะยอม อิเชฟทำหน้าแบบอารมณ์เสียแล้วบอก และเราจะให้คนอื่นมาจูบมัน

เยอะๆหรอ ต้องให้ พี่ P,A,F,T มาหอมมันด้วยใช่มั้ยยย ( ฮ่าๆๆ)

พอเจอแบบนี้ มันถอยเลย ( สมน้ำหน้า) แต่ก็เฮฮากันไป ไม่คิดไรมากมาย

เอาอะไรกะคนที่ทำงาน เราว่านะ แทบทุกคนที่ทำงานในโรงแรมนี้ ทะลึ่ง ตึงตังหมดอ่ะ

ขนาดพี่น่ารัก ที่เห็นว่าน่ารัก นิสัยดี ได้ยินมาว่า ทะลึ่งเอาเรื่องเชียวล่ะ - -"

แซดจริงๆ ผู้ชายคงเป็นแบบนี้หมดแหละ ได้โอกาสเมื่อไรเป็นต้องมีจับเนื้อต้องตัวตลอด

สวย ไม่สวย ไม่เลือกกันเลยนะค่า หรือเค้าเห็นว่าเรา เฟรนลี่ เกินไป เลยไม่มีใครเกรงใจฟ่ะ?

เห้ออ คิดมากก็ปวดหัว ปกป้องตัวเองไปเรื่อยๆดีกว่า อีก ห้า วันก็จะหมดกรรมล่ะ

วันศุกร์นี้ พี่ๆนัดรวมตัวจะเลี้ยงส่ง ( กะจะดีดเต็มที่ให้หายอยากเลย ฮ่าๆๆ)

แต่แอบเสียดาย ที่จะไม่ได้เจอพี่น่ารักอีกแล้ว คงได้แต่เก็บความทรงจำและขอถ่ายรูปไว้

พี่เค้าดันพูดตลกว่า รู้สึกว่าตัวเหมือน ณเดช ฮ่าๆๆ

พี่น่ารักก็นะ ทำน้องตัดใจไม่ได้สักที ><