ผมอยากซื้อเสื้อผ้าให้คุณ

วันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน 2554

ช : คุณครับ เราเจอกันสักประมาณบ่ายๆได้ไหม
ญ : อ่าว ทำไมหล่ะค่ะ (ก็ปกติมักเจอกันมืดตลอด)
ช : ผมอยากพาคุณไปซื้อเสื้อผ้า
ญ : พาเราไปซื้อเสื้อผ้า (แปลกใจมาก)
แปลกใจนะ ผู้ชายคนนี้ เค้าดูลึกซึ้ง เค้าใส่ใจ เค้าประคอง ดูแล
รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ หรือแม้ไม่ใกล้ ก็รู้สึกได้ว่าเค้าอยู่ไม่ไกล (ถึงแม้จะไกล ฮ่าๆๆ)

วันนั้น เรานัดเจอกัน เป็นการพบกันครั้งที่ 4 ที่ Future park รังสิต การเดินทางราบรื่นมาก เริ่มจากนั่งเท๊กซี่ไปขึ้น BTS siam สู่ สถานีปลายทางหมอชิต แล้วต่อรถตู้เข้า Future park เลย

ถึงแม้จะอยู่ กทม. มาสักพักใหญ่แล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ไปเหยียบที่นี่ ก็ไม่รู้จะไปทำไม ห้างไหนๆ ก็คล้ายๆกัน เดินแถวปทุมวันก็มากพอ และเมื่อยแบบสุดๆแล้ว ไปถึงสักพักก็หาห้องน้ำเข้า เดินชมโน่น นี่ นั่น สักพักสายเรียกก็เข้ามา เค้ามาถึงแล้ว เราไปเจอกันที่ swensen (ไม่ได้ทาน swensen กันหรอกนะ)

ประโยคแรกที่เค้าพูดกับเรา ช่างไม่ต่างอะไรกับครั้งแรกที่เราเจอกัน เจ้าจอมเผด็จการ (แต่ก็ชอบนะที่ผู้ชายเป็นแบบนี้) ..."ผมให้เวลาคุณ 15 นาที" ผมจะเอากระเป๋า(ซึ่งก็คือกระเป๋าของเรา) ไปเก็บที่รถ ...อ่าวทำไม ให้เวลาอะไร รับไม่ทัน "ผมให้คุณเลือกเสื้อผ้าร้านนี้ เดี๊ยวผมกลับมา" ...บ้า อิตะบ้า ผู้ชายบ้า หนอยแนะมากำหนดร้าน กำหนดเวลา กับการเลือกซื้อเสื้อผ้าของผู้หญิง มันจะมากไปแล้ว ยอมรับว่าอึ้ง และงงมากตอนนั้น เดินเข้าร้านแบบ งงงวย หยิบจับเสื้อผ้า แบบจิตใจล่องลอย เอ๊ะ อุส่าห์มาตั้งไกล จะใช้เวลาแค่ 15 นาที บ้าไปแล้ว แต่ก็เอาเหอะ เดินเลือกเสื้อผ้าต่อไป ไม่ใช่แนวเลยนะ บอกตรงๆ มันดูสก๊อย ทั้งที่ราคาก็แบรนเนมอ่ะนะ หยิบๆ ได้เสื้อ 2 ตัว กางเกงยีนส์ขาสั้น กระโปรง เขาห้องลองชุดไป ได้ยินเสียงเค้ามาละ ดังมาเชียว (อิตะนี่เป็นเสียงดัง) ก็เสร็จพอดี ออกไปพร้อมบอกเค้าว่า ลองแล้วไม่เอาได้มั๊ย ฮ่าๆๆๆ ดึงเค้าออกจากร้านเลย เค้าก็คงงงและรู้สึกผิด ฮ่าๆๆ ตื่นเต้นจังเลย

หลังจากนั้น เราก็ไปเดินหาร้้านอื่นๆ ก็มาสรุปกันที่ fox อิตานั่น เสี้ยมให้เอาชุดแบบโป๊ๆ จะบ้าเหรอ ใส่แล้วเขินตายเลย แต่เราก็คงเลือกแบบของเราแหละ เสื้อคอกว้างเผยเห็นหัวใหล่นิดๆ มีเสื้อกล้ามข้างใน กับกางเกงยีนส์ขาสั้นจู๋ ก็โอเคนะ ก่อนจ่ายตังค์ เค้ายัดเสื้อกล้ามแบบโป๊ๆ ให้อีกตัว ผู้ชายคนนี้ร้ายจริงๆ

หลังจากนั้น ก็ไปทานข้าวกันที่ร้านประจำของเค้าแหละ Country place บรรยากาศภายในดีนะ ดูมืดๆ สลัวๆ เหมือนไม่ได้อยู่ในห้าง ฮ่าๆๆ สั่งกับข้าวมาก็หวังว่าเค้าจะทานด้วย ปล่าวเลย เราไม่เคยเห็นเค้าทานข้าวจริงจังเลยสักครั้ง คนอะไร เฮ้อ เสร็จก็ไปเข้าห้องน้ำ เค้าคงตลกท่าเดินของเรา แซวได้น่าเกลียดมาก รับม่ายได้ ฮ่าๆๆ

ค่ำคืนนั้นก็ไปต่อกันที่ โรงเบียร์ชื่อดังย่านรามอินทรา เยอรมันตะวันแดง ดีนะ ที่นี่เป็นการมาครั้งที่ 2 บรรยากาศเค้าดีมาก อาหารก็อร่อย ก็สั่งปลาเผา กับผักอะไรสักอย่างของเค้าหล่ะ บวกกับเบียร์ ยอมรับเลยนะว่า เราเจอกันมา 4 ครั้ง ทำให้ตัวเราเองดื่มเบียร์เก่งขึ้นมาก ตอนนี้ลิมิตอยู่ที่ 2 แก้ว ขนาดนี้ก็เมามากแล้วนะ ถ้ามากกว่านี้จะกลายเป็น หมา ฮ่าๆๆ ก่อนนี้ ครึ่งแก้วก็ไม่ไหวแล้ว ดังนั้นก็ถือว่าฝีปากพัฒนาขึ้น (ควรภูมิใจดีมั๊ยเนี๊ยะ) ยอมรับด้วยนะว่า ชอบและชักจะหลงใหลในรสชาติของเบียร์เข้าแล้ว แต่ก็ไม่ได้ดื่มบ่อยหรอกนะ ดื่มเฉพาะวันพิเศษ กับคนพิเศษที่ไว้ใจได้เท่านั้น จากวันที่ผ่านมา จนถึงวันนี้ ศิริรวมเคยดื่มเบียร์มา 6 ครั้ง ครั้งที่ 5 เมาที่สุด แทบเดินไม่ไหว เหตุเกิดที่ โรงเบียร์เยอรมันเช่นกัน แต่เป็นสาขาที่พระราม 3 (เอ๊ะหรือพระราม 2 หว่าลืม) ที่นั่นออกแนววุ่นวายกว่านิดนึง มีการเต้น เมากันเยอะ อุย ไปกันใหญ่แล้ว กลายมาเป็นเรื่องเล่าจากโรงเบียร์ เอาเป็นว่าไว้ค่อยเล่าดีว่านะ มันก็เป็นประสบการณ์ที่มิอยากลืมเช่นกัน เลยขออาศัยพื้นที่แห่งนี้เพื่อเอื้อนเอ่ย ความในใจ

อย่างไรก็แล้วแต่ ขอบคุณนะค่ะ ที่หวังดี แคร์ความรู้สึก และมีความรู้สึกดีดีให้กัน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ถ้าวันหนึ่งผู้ชายคนนั้นบังเอิญมาเจอบันทึกฉบับนี้ เค้าก็คงยิ้ม และอาจจะเขินๆกับการกระทำของตัวเองอยู่บ้าง(ไม่มากก็น้อย) ที่กำหนดเวลาให้กับการเลือกซื้อเสื้อผ้าของผู้หญิง ฮ่า ตลกดี เค้าคงไม่รู้ว่า เวลาผู้หญิงช๊อปปิ้งอ่ะ มันเป็นยังไง ขอบคุณ

ที่มาเขียนบันทึกเหตุการณ์ อาจจะดูไร้สาระสำหรับผู้อ่านหลายท่าน มันดูเป็นเรื่องส่วนตัว แต่สำหรับดิฉัน มันสำคัญและน่าจดจำ จะจำ ครั้นจะไปบันทึกใส่กระดาษก็กลัวจะรกบ้าน เพราะเรื่องราวที่น่าจำคงยังมีอีกเยอะ บันทึกใส่มันในนี้นี่แหละ ใครใคร่อ่าน อ่าน ใครมิใคร่อ่าน ก็ผ่านเลยไป ขอบคุณ

Create Date : 05 มิถุนายน 2554 Last Update : 24 มีนาคม 2556 0:15:47 น. Counter : 404 Pageviews.		2 comments
Share Tweet