Pilgrim's Beautiful days...Beautiful mind
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2556
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
26 มิถุนายน 2556
 
All Blogs
 
ชอบเขียนกลอนเหมือนท่านสุนทรภู่





วันนี้ เป็นวันสุนทรภู่ วันที่รำลึกถึงท่านมหากวีเอกของไทยท่านหนึ่ง ที่เป็นครูของกวีหลายๆ คนในปัจจุบัน
วิเคราะห์ความรู้สึกตัวเองแล้ว บอกได้ว่า ฉันเป็นคนชอบกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ และพวกกวีนิพนธ์ทั้งหลาย
หัดเขียนกลอนมาตั้งแต่ตอนอยู่ราวๆ ป.5 หรือ ป.6 ที่ชอบเขียนเป็นเพราะต้องท่องบทอาขยานยามเย็นแท้ๆ บทกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า ที่ว่า
 วังเอ๋ยวังเวง                                                    หง่างเหง่ง!  ยำค่ำระฆังขาน
ฝูงวัวควายผ้ายลาทิวากาล                                   ค่อยค่อยผ่านท้องทุ่งมุ่งถิ่นตน
ชาวนาเหนื่อยอ่อนต่างจรกลับ                              ตะวันลับอับแสงทุกแห่งหน
ทิ้งทุ่งให้มืดมัวทั่วมณฑล                                   และทิ้งตนตูเปลี่ยวอยู่เดียว เอย.
ที่มา จากบทกวีนิพนธ์เรื่อง Elegy Writen in a Country Churchyard ของ Thomas Grayกวีอังกฤษผู้มีชีวิตอยู่ในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 18  โดยพระยาอุปกิตศิลปสาร (นิ่ม   กาญจนาชีวะ)   ประพันธ์จากต้นฉบับแปลของเสฐียรโกเศศ เป็นกลอนดอกสร้อยจำนวน   33   บท

และบทสักวาของท่านสุนทรภู่ที่ว่า

สักวาดาวจรเข้ก็เหหก ศีรษะตกหันหางขึ้นกลางหาว 
เป็นวันแรมแจ่มแจ้งด้วยแสงดาว 
น้ำค้างพราวปรายโปรยโรยละออง
ลมเรื่อยเรื่อยเฉื่อยฉิวต้องผิวเนื้อ 
ความหนาวเหลือทานทนกมลหมอง 
สกุณาดุเหว่าก็เร่าร้อง 
พอแสงทองส่องฟ้าขอลาเอย

บทกลอนเหล่านี้แหละ ทำให้ฉันมานั่งหัดเขียนกลอนเป็นเล่มๆ แล้วเอาไปให้เพื่อนอ่านที่โรงเรียน
เพื่อนตัวแสบก็เอาไปให้คุณครูอ่าน (คุณครูสมัยชั้นประถมดุมาก) ตอนนั้น จำได้ว่าคุณครู คือ ครูเป้า (จำชื่อจริงไม่ได้) คุณครูท่านนี้ค่อนข้างใจดี รู้จักกับพ่อเป็นอย่างดี จึงพลอยเอ็นดูฉันกับน้องๆ ทุกคน

ครูเป้าอ่านกลอนของฉันแล้วก็เรียกไปพบ จำได้ว่า ฉันใจคอไม่ดี กลัวครูดุ แต่ครูไม่ดุ ได้แต่ทำหน้ายิ้มๆ แล้วสอนว่า
เธอเขียนอะไรนี่  ชวนไปดูลิงที่ดอยสุเทพ ดอยสุเทพ มันมีลิงที่ไหนกัน
ฮ่าๆๆ ทำให้ฉันจำได้ขึ้นใจว่า เราเขียนเรื่องอะไร เราก็ควรรู้จักข้อมูลในการเขียนให้ดี จินตนาการอย่างเดียวมันช่วยไม่ได้ ถ้ามันไม่สมจริง

จากนั้น ฉันก็ฝึกฝน เขียนกาพย์ กลอนเรื่อยมา
ครูเป้าเป็นเจ๊ดันให้ฉันหลายอย่าง ครูเป้ามีน้องชายชื่อครูนคร ทั้งครูเป้าและครูนครชอบร้องเพลง และรับผิดชอบการจัดกิจกรรมของโรงเรียน เช่น ประกวดร้องเพลง กีฬาแฮนด์บอล เดินพาเหรดกีฬาโรงเรียน

ครูทั้งสองเป็นเจ๊ดันและเฮียดัน ให้ฉันฝึกฝนร้องเพลง และส่งเข้าประกวดที่เวทีโรงเรียนมัธยมด้วย แต่ด้วยความซวย ฉันตื่นเวทีมากเกินไป เลยไม่ได้รางวัลกลับบ้าน และนั่นเป็นเวทีแรกและเวทีสุดท้ายที่ฉันเข้าประกวด ไม่ได้รางวัลก็ไม่เป็นไร เพราะมันทำให้ฉันชอบร้องเพลงมาจนทุกวันนี้
ต้องขอบพระคุณคุณครูทั้งสองท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ



Create Date : 26 มิถุนายน 2556
Last Update : 26 มิถุนายน 2556 22:46:35 น. 0 comments
Counter : 1918 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

navyblue
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Beautiful days...Beautiful mind เป็นคนเริ่มแก่ค่ะ แต่ก็ยัง"เก๋า" พอประมาณ หลังจากไปร่ำเรียนหนังสือ ที่มหาวิทยาลัยในเกาะบริเทน แถว East Midlands ใช้เวลาเรียนเกือบ 5 ปี เพราะเรียนไปเที่ยวไปตามใจฉัน ตอนนี้กลับมาทำงานรับใช้ชาติอยู่ในประเทศไทย ในเมืองหลวง ชีวิตการทำงานก็เหนื่อยดี เพราะงานเยอะมาก ๆๆๆๆๆ ตอนนี้ก็ทำงานไป เที่ยวไปตามใจฉันแบบเดิมๆ ชีวิตนี้มีทั้งสาระและไร้สาระค่ะ
Friends' blogs
[Add navyblue's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.