เวลาสอนให้เรารู้จักการรอคอย รอคอยบางสิ่งบางอย่างโดยที่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปตามที่เรารอหรือเปล่า

เวลาสอนให้เราเรียนรู้โลกนี้ช้าๆ และบอกให้เราพยายามทำความเข้าใจมัน

ว่าโลกนี้ไม่ได้มีอะไรง่ายอย่างที่เราคิด

เราเชื่อว่าเมื่อถึงเวลา... ฟ้าส่งคนๆนึงมาให้เรา

ส่งมาเพื่อทำให้ชีวิตเรามีความสุข และมีความหมายมากกว่าที่เคยเป็น

ส่งมาเพื่อให้เราได้เรียนรู้กับความรัก และเรียนรู้ที่จะเจ็บปวด

เมื่อถึงจุดๆๆนึง เราก็เชื่อกาลเวลาพาเค้าจากเราไป ....

ในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดแล้ว

เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจากโลกกลมๆใบนี้

เราเรียนรู้ที่จะยอมรับความเป็นจริงถึงแม้มันจะแสนโหดร้าย แต่เวลาจะช่วยให้เราเข้มแข็ง

เราเรียนรู้อุดมการณ์ความคิดของแต่ละคนแล้วนำมาประยุกต์

สำหรับบางคนความรักคือการให้คือการได้ทำ ได้ให้

สำหรับบางคนความรักคือการได้รับสิ่งดีๆจากคนอื่น ที่รักเรา

สำหรับบางคนความรักคือ "เรา" คือ กันและกัน คนสองคน

สำหรับบางคนความรักคือ เงินตรา และเซ็กส์

สำหรับบางคนความรักคือลมหายใจในวันพรุ่งนี้

สำหรับบางคนความรักคือทุกสิ่งทุกอย่าง

สำหรับพิม
ความรัก คือ ............. ??

เราเรียนรู้คนอื่น จนลืมเรียนรู้ตัวเองหรือเปล่า

บอกตามตรงขณะที่กำลังเขียนบทความนี้ พิมให้ความหมายกับมันไม่ได้จริงๆ

ว่าความรักสำหรับพิมคืออะไร ??

คนที่อยู่ข้างๆเรา ร่วมที่จะแก้ไขฝ่าฟันปัญหาและความทุกข์ที่ถาถม

และเป็นคนที่อยู่ข้างๆ คอยมอบความสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะให้แก่กันและกัน

หรือว่ามีเพื่อให้รู้ว่ายังมีอีกคนที่รักเรา  เพื่อดูแลกันและกัน

แต่เชื่อว่าทุกคนคงมีหมายหมายสำหรับคำๆนี้อยู่ในใจอยุ่แล้ว ....

หลายคนเจ็บปวดกับความรักและมักจะถามคนอื่นๆว่า ทำไมตัวเองไม่เข็ดสักที

พิมว่าน่าจะเป็นเพราะ คนเราขาดความรักไม่ได้ !!

ชีวิตเราขาดความรักไม่ได้หรอก